Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-391/15-4/MK
z 22 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. małżonkowie złożyli do Urzędu Kontroli Skarbowej w wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

W dniu 17 kwietnia 2015 r. (data nadania 16 kwietnia 2015 r.) Urząd Kontroli Skarbowej w przekazał ww. wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i 4 oraz art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 10 lipca 2015 r. nr ILPB2/4511-1-391/15-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 10 lipca 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 13 lipca 2015 r.), w dniu 16 lipca 2015 r. (data nadania 14 lipca 2015 r.) do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2014 Wnioskodawca – własnym kosztem – wybudował do nieruchomości stanowiącej jego własność sieć wodociągową, według pozwolenia na budowę, zgodnie z projektem budowlanym i ustaleniami z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym.

Przyłącze do sieci nastąpiło 9 września 2014 r.

Obecnie, po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca przyłączenia wybudowanej sieci, zgodnie z zawartą umową z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym Wnioskodawca chciałby dokonać odpłatnego zbycia ww. sieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwrot kosztów osobie fizycznej za realizację obiektu publicznego – sieci wodociągowej – należy zaliczyć do źródła przychodu i czy uzyskane środki finansowe podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdy zbycie sieci nastąpi po upływie 6 miesięcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem umowy odpłatnego przejęcia sieci wodociągowo -kanalizacyjnej jest urządzenie, które w myśl art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym przyłączeniu z siecią przestaje być częścią składową budynku i uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej (inna rzecz zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy). Odpłatne zbycie tzw. rzeczy innych (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie innych niż nieruchomość rzeczy następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2014 r. na podstawie pozwolenia na budowę, zgodnie z projektem budowlanym i ustaleniami z przedsiębiorstwem wodociągowo -kanalizacyjnym Wnioskodawca wybudował sieć wodociągową.

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 139), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. Stosownie do art. 31 ust. 2 ww. ustawy, przekazywane urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach. Na podstawie art. 31 ust. 3 ww. ustawy, należność za przekazane urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne może być rozłożona na raty lub uwzględniona w rozliczeniach za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków.

Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), urządzenia, między innymi wodociągowo-kanalizacyjne, z chwilą ich fizycznego połączenia z siecią należącą do gminy czy przedsiębiorstwa przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

Jak wskazuje się w orzecznictwie (np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt II FSK 421/11): (...) Urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) (...).

Powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy stanowi, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Reasumując: skoro odpłatne zbycie ww. sieci nastąpi po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca przyłączenia wybudowanej sieci, zgodnie z umową zawartą z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, to w sprawie nie powstanie przychód, a tym samym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.