INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 maja 2012 r. i z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu 6 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 23 maja 2012 r., Nr IPTPB1/415-186/12-2/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wystąpił o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 23 maja 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 maja 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismami z dnia 30 maja 2012 r. i z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu 6 czerwca 2012 r.), które nadane zostały w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 4 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zawarł z osobami A i B umowy o dzieło. Osoby te nie są pracownikami Wnioskodawcy i nie prowadzą jakiejkolwiek działalności gospodarczej. z umów tych wynika różne wynagrodzenie. Osoba A miała przyznane wynagrodzenie w wysokości 199 zł, a osoba B w wysokości 299 zł. Przedmiotem umowy o dzieło w obu przypadkach jest wykonanie utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), a także przeniesienie przez wykonawcę praw autorskich do wykonanego przez siebie utworu na Spółkę. Wynagrodzenie dla wykonawców składa się z dwóch składników. Wykonawca A otrzymuje 100 zł tytułem wykonania utworu i 99 zł tytułem przeniesienia praw autorskich do utworu na Spółkę. Wykonawca B otrzymuje 209 zł tytułem wykonania utworu i 90 zł tytułem przeniesienia praw autorskich do utworu na ,Spółkę. W związku z powyższymi transakcjami na Wnioskodawcy spoczywają obowiązki płatnika.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2012 r., Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem umów o dzieło jest stworzenie przez te osoby projektów.

W związku z powyższymi transakcjami na Wnioskodawcy spoczywają obowiązki płatnika, związane z wypłatą osobom A i B wynagrodzenia za wykonane utwory i przeniesieniem przez te osoby praw autorskich do wykonanego przez siebie utworu na Wnioskodawcę. Prawidłowe wywiązanie się przez Wnioskodawcę z obowiązków płatnika, tj. prawidłowe obliczenie, pobranie i wpłacenie podatku, zależeć będzie zatem od prawidłowego zakwalifikowania przychodów z powyższych umów o dzieło do odpowiednich źródeł przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie z umowy o dzieło stanowi dla wykonawców umów przychód z działalności wykonywanej osobiście, czy też przychód z przeniesienia praw autorskich zgodnie z art. 18 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z praw majątkowych...
2. Czy wynagrodzenie wykonawców podlega odmiennym zasadom opodatkowania w części dotyczącej przeniesienia majątkowych praw autorskich i w części dotyczącej wykonania utworu, tj. w części dotyczącej wynagrodzenia za wykonanie dzieła jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, zaś w części odnoszącej się do przeniesienia majątkowych praw autorskich jako przychód z praw majątkowych, czy też opodatkowane jest w tym zakresie jednolite i oparte na art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy wynagrodzenie przyznane osobie A (199 zł) podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 18% na podstawie art. 30 ust 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to od jakiej kwoty – 100 zł, czy 199 zł...
4. Czy przy obliczaniu przez Wnioskodawcę, jako płatnika, podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu opisanych umów o dzieło należy uwzględnić 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2012 r. Wnioskodawca przeformułował ww. pytania, nadając im brzmienie:

1. Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego osobom A i B, Wnioskodawca, jako płatnik, powinien traktować to wynagrodzenie z umowy o dzieło jako przychód z działalności wykonywanej osobiście przez osobę A i B, czy też przychód z przeniesienia praw autorskich zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z praw majątkowych...
2. Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego osobom A i B Wnioskodawca, jako płatnik obowiązany jest w sposób odmienny obliczać tę podstawę w części dotyczącej przeniesienia majątkowych praw autorskich i w części dotyczącej wykonania utworu, tj. w części dotyczącej wynagrodzenia za wykonanie dzieła jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, zaś w części odnoszącej się do przeniesienia majątkowych praw autorskich jako przychód z praw majątkowych, czy też obliczenie podstawy opodatkowania jest w tym zakresie jednolite i oparte na art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego osobie A (199 zł) Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to od jakiej kwoty – 100 zł, czy 199 zł...
4. Czy przy obliczaniu przez Wnioskodawcę, jako płatnika, podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu opisanych umów o dzieło należy uwzględnić 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych..
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 4. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie wysokość wynagrodzenia przyznana wykonawcom na podstawie umów o dzieło. Wobec zaliczenia powyższych przychodów jako pochodzących z praw majątkowych, niemożliwe będzie zastosowanie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidującego zryczałtowane opodatkowanie m.in. umów o dzieło, które przewidują wynagrodzenie wykonawcy nie będącego pracownikiem zamawiającego w wysokości nie przekraczającej 200 zł. Forma zawartej umowy tj. umowa o dzieło nie może wpływać na określenie źródła przychodu w sytuacji gdy ustawodawca zakwalifikował przychody z tytułu praw majątkowych (utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim) do odrębnego źródła przychodów w rozumieniu 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać bowiem należy, że „przeniesienie praw autorskich może nastąpić także w ramach innych stosunków. W szczególności wykonywanie utworów może następować w ramach stosunków pracy, działalności gospodarczej, działalności wykonywanej osobiście”. (Komentarz do art. 10, art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, LEX).

W tym zakresie wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 11 stycznia 2011 r. (sygn. akt I SA/GI 781/10). Sąd ten wskazał, iż „warunkiem zastosowania do przychodów ze stosunku pracy (lub ich części) 50% kosztów uzyskania, na podstawie ww. przepisu jest powstanie w wyniku prac o charakterze twórczym utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz otrzymanie wynagrodzenia za powstały utwór, rozporządzenie przez twórcę majątkowymi prawami autorskimi do utworu lub udzielenie przez twórcę licencji na korzystanie z niego przez pracodawcę. Bez znaczenia zatem będzie dla określenia właściwego źródła przychodu forma prawna, w ramach której wykonywany jest utwór wraz z majątkowymi autorskimi prawami do niego.

W świetle powyższych argumentów nie można mieć wątpliwości, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przy obliczaniu podstawy opodatkowania Wnioskodawca jako płatnik obowiązany będzie uwzględnić do całości przewidzianego umownie wynagrodzenia 50% procentowej stawki kosztów uzyskania przychodów osiąganych z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zatem wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło, przysługują zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 4 – koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”. Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą, należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3, ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego, jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Jednakże należy zauważyć, iż w myśl art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych , na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne. W sprawach wypowiadania się co do praw autorskich i praw pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł osobami A i B umowy o dzieło, których przedmiotem jest stworzenie przez te osoby projektów. Osoby te nie są pracownikami Wnioskodawcy i nie prowadzą jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Z umów tych wynika różne wynagrodzenie. Osoba A miała przyznane wynagrodzenie w wysokości 199 zł a osoba B w wysokości 299 zł. Przedmiotem umowy o dzieło w obu przypadkach jest wykonanie utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), a także przeniesienie przez wykonawcę praw autorskich do wykonanego przez siebie utworu na Spółkę. Wynagrodzenie dla wykonawców składa się z dwóch składników. Wykonawca A otrzymuje 100 zł tytułem wykonania utworu i 99 zł tytułem przeniesienia praw autorskich do utworu na Spółkę. Wykonawca B otrzymuje 209 zł tytułem wykonania utworu i 90 zł tytułem przeniesienia praw autorskich do utworu na Spółkę. W związku z powyższymi transakcjami na Wnioskodawcy spoczywają obowiązki płatnika.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

• praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

• strona umowy jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy,

- do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, iż fakt korzystania przez twórcę z praw autorskich bądź fakt przeniesienia na wnioskodawcę tychże praw musi wynikać jednoznacznie z treści zawartych przez Wnioskodawcę umów o dzieło, bądź innych dokumentów będących w posiadaniu Wnioskodawcy.

Natomiast w przypadku, gdy powyższe warunki lub jeden z tychże warunków nie zostaną spełnione, to do przychodów osiągniętych w ramach umowy o dzieło winny być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, 20% koszty uzyskania przychodu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca jako płatnik na podstawie zawartych umów o dzieło może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, o ile praca wykonywana przez osoby zatrudniane na podstawie umów o dzieło jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych (do ustalenia czego tut. Organ nie jest uprawniony), jak również stosując 20% koszty uzyskania przychodu, gdy nie są spełnione warunki wynikające z treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ wskazuje, że jeżeli przedstawione zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych oraz orzeczeń Sądów Administracyjnych, tut. Organ stwierdza, iż dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników podjętych w określonym stanie faktycznym i są wiążące tylko w tych sprawach. Dlatego, stosownie do art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.