Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-479/15/PM
z 20 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 października 2015 r. (data wpływu do Biura – 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie zakupić samochód osobowy w USA. Samochód będzie służył do celów prywatnych.

Wnioskodawczyni zakłada, że umowa kupna-sprzedaży pomiędzy Wnioskodawczynią a sprzedającym zostanie zawarta w dniu 15 listopada 2015 r. Samochód zostanie wwieziony na teren Polski około 15 lutego 2016 r., gdyż tyle trwa sprowadzenie pojazdu ze Stanów Zjednoczonych do RP.

Jeżeli okaże się, że auto nie będzie spełniało oczekiwań Wnioskodawczyni (czy też z jakichś innych powodów) – to Wnioskodawczyni będzie chciała sprzedać przedmiotowy pojazd jako przedmiot używany.

Podczas sprzedaży przedmiotów używanych – czyli takich, których właścicielem jest się powyżej pół roku – nie powstaje obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po pół roku od końca miesiąca, w którym została zawarta umowa kupna-sprzedaży Wnioskodawczyni będzie mogła sprzedać samochód i ta sprzedaż będzie zwolniona z opodatkowania?

Czy w przedmiotowym przypadku datą wiążącą (czyli tą od której liczy się pół roku) jest data: koniec miesiąca, w którym została zawarta umowa czy data wwiezienia samochodu na teren Polski?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabyty pojazd stanie się towarem używanym po pół roku od końca miesiąca, w którym została zawarta umowa kupna-sprzedaży, a zatem sprzedaż ta będzie zwolniona z odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży bądź uzyskanego dochodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, źródłem przychodu, w rozumieniu zacytowanego przepisu, jest tylko taka sprzedaż rzeczy ruchomych, która nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 15 listopada 2015 r. zostanie zawarta umowa sprzedaży pomiędzy Wnioskodawczynią a sprzedającym. Wnioskodawczyni dokona zakupu samochodu w USA. Samochód będzie służył do celów prywatnych. Samochód zostanie wwieziony na teren Polski około 15 lutego 2016 r.

Jeżeli okaże się, że auto nie będzie spełniało oczekiwań Wnioskodawczyni (czy też z jakichś innych powodów) – to Wnioskodawczyni będzie chciała sprzedać przedmiotowy pojazd jako przedmiot używany.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy datą od której należy liczyć półroczny okres od nabycia samochodu, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest koniec miesiąca, w którym została zawarta umowa sprzedaży, czy też data wwiezienia samochodu na teren Polski.

Czynność sprzedaży samochodu osobowego należy zakwalifikować do źródła przychodu, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy, tj. sprzedaż rzeczy i rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany wyżej przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, rodzi powstanie źródła przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie innych rzeczy nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego kwota uzyskana ze sprzedaży tych rzeczy w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że datą nabycia samochodu jest data, w której następuje przeniesienie prawa własności do tego samochodu, za którą w niniejszej sprawie należy uznać datę planowanego zakupu, tj. 15 listopada 2015 r.

Mając powyższe na uwadze, sprzedaż samochodu po upływie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym nastąpi nabycie, tj. po 31 maja 2016 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży.

Niemniej stanowiska Wnioskodawczyni nie można było uznać za prawidłowe, gdyż jej zdaniem w analizowanym przypadku ma miejsce zwolnienie z opodatkowania. Takie stanowisko jest błędne. Aby można było mówić o zwolnieniu z opodatkowania musi najpierw powstać źródło przychodu. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym źródło przychodu nie powstanie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.