2015.11.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-369/15-2/KS
z 2 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 16 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, Wnioskodawca powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w okresie od dnia uzyskania zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej i gdyby wydatki te zostały poniesione po dniu 31 grudnia 2011 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, Wnioskodawca powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w okresie od dnia uzyskania zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej i gdyby wydatki te zostały poniesione po dniu 31 grudnia 2011 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka) i z tytułu uczestnictwa w Spółce osiąga przychody i ponosi koszty ich uzyskania proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: SSE).

Spółka uzyskała Zezwolenie nr xxx z dnia 27 grudnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE w zakresie produkcji i handlu wyrobami z metalu.

Zezwolenie na prowadzenie działalności strefowej (produkcyjnej, handlowej i usługowej) przewiduje określone pozycje PKWiU z 2004 r., tj.:

28.1. Konstrukcje metalowe;
28.2 Metalowe cysterny, zbiorniki i pojemniki; grzejniki i kotły CO;
28.4 Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków;
28.5 Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych;
28.6 Wyroby nożownicze, narzędzia i drobne wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia;
28.7 Wyroby metalowe gotowe pozostałe;
29.2 Maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe;
29.5 Maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe;
29.7 Sprzęt gospodarstwa domowego, gdzie indziej niesklasyfikowany;
31.6 Sprzęt elektryczny, gdzie indziej niesklasyfikowany;
33.2 Instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne, nawigacyjne i podobne instrumenty i przyrządy;
34.2 Nadwozia do pojazdów samochodowych; przyczepy i naczepy;
34.3 Części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników.

W Zezwoleniu ustalono jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej, poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2252 z późn. zm.) (dalej: Rozporządzenie) będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 Rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 3.200.000,00 EURO w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r.

Spółka spełniła warunek poniesienia wydatków inwestycyjnych w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. co zostało potwierdzone w wyniku przeprowadzonej w dniach od 21 marca do 16 kwietnia 2012 r. kontroli (Protokół z 16 kwietnia 2012 r. z kontroli działalności Polska Sp. o.o. Sp.k. w zakresie realizacji warunków działalności gospodarczej na terenie strefy określonych w pkt II pozycja 1-2 Zezwolenia nr xxx).

Po dniu 31 grudnia 2011 r. Spółka także ponosiła wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia.

Zezwolenie nie określa daty, do której Spółka może ponosić koszty kwalifikowane, ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Działając w oparciu o § 10 Regulaminu Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydanego dnia 27 listopada 2011 r. przez Zarząd S.A., Spółka zwróciła się wcześniej z prośbą do S.A. o udzielenie odpowiedzi na pytanie:

„Czy poniesione przez Spółkę w trakcie obowiązywania zezwolenia ale po dniu 31 grudnia 2011 r. koszty zakupu albo wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą o których to wydatkach mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 roku w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2252 z późn. zm.) (dalej: Rozporządzenie)?”

W odpowiedzi Spółka otrzymała informację, że pytanie to należy rozpatrywać na gruncie przepisów podatkowych, do interpretacji których uprawnione są wyłącznie państwowe organy skarbowe udzielające pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej i gdyby wydatki te zostały poniesione po dniu 31 grudnia 2011 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W ocenie Spółki, poniesione przez nią w trakcie obowiązywania zezwolenia, ale po dniu 31 grudnia 2011 r. koszty zakupu albo wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, o których to wydatkach mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia. Nie ma przy tym znaczenia, że do dnia 31 grudnia 2011 r. Spółka zobowiązała się do poniesienia wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia o wartości przewyższającej kwotę 3.200.000,00 EURO.

Na mocy § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na zakup albo wytworzenie w własnym zakresie środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Z powyższego przepisu wynika, że moment poniesienia wydatków determinuje ich kwalifikowalność na gruncie § 6 ust. 1 Rozporządzenia. Wydatki muszą być jednak poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia, a nie w okresie w trakcie którego Spółka zobowiązana została do poniesienia wydatków inwestycyjnych o określonej wartości.

W konsekwencji na wielkość pomocy publicznej (tj. zwolnienia podatkowego) przysługującej Wnioskodawcy z tytułu działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE wpływ będą miały nie tylko wydatki inwestycyjne poniesione do dnia 31 grudnia 2011 r., ale wszystkie wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia - czyli także po dniu 31 grudnia 2011 r.

Termin wykazany w Zezwoleniu (tj. 31 grudnia 2011 r.) jest wiążący dla Spółki w takim zakresie, iż określa minimalny poziom wydatków inwestycyjnych, które muszą być przez Spółkę poniesione do tej daty. Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinny być jednak wiązane z tym terminem dalsze konsekwencje, jak np. brak możliwości zaliczenia do wydatków kwalifikowalnych, kosztów poniesionych po tej dacie. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi udzielania pomocy publicznej, możliwa do uzyskania pomoc publiczna w formie zwolnienia podatkowego zależy m.in. od wysokości poniesionych wydatków inwestycyjnych. Zasady kwalifikacji kosztów do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą nie mogą być modyfikowane treścią Zezwolenia.

Podobnie przyjmują też organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, tj.:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 2 grudnia 2011 r. o sygn. ILPB3/423-422/11-2/MM;
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 7 października 2008 r. o sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS;
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 30 września 2008 r. o sygn. IBPB3/423-571/08/AM;
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 21 maja 2008 r. o sygn. IPPB3/423-327/08-2/KB.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że Wnioskodawca, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej i gdyby wydatki te zostały poniesione po dniu 31 grudnia 2011 r.

W świetle powyższych argumentów Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2015 r., poz. 282).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

Jednym z warunków korzystania z ww. zwolnienia jest uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

I tak, zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
terminu zakończenia inwestycji;
maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Z kolei z art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej wynika, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc.

W myśl art. 5 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka posiada zezwolenie z dnia 27 grudnia 2006 r.

Zatem w sprawie, z uwagi na fakt, że Spółka uzyskała zezwolenie w dniu 27 grudnia 2006 r. będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2, w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Wobec powyższego, zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 27 grudnia 2006 r. nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie oraz terminu zakończenia inwestycji.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu.

Tym samym, wydatki poniesione po dniu 31 grudnia 2011 r. mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych pod warunkiem, że dotyczą one realizacji projektu inwestycyjnego, na który udzielone zostało zezwolenie i związane są z zakresem działalności wymienionym w tym zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W tym miejscu należy wskazać, że z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (t. j. z 2014 r., poz. 1714 ze zm.) oraz
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 465).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. 27 grudnia 2006 r., w sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2252 ze zm.), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia.

W tym miejscu należy wskazać, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W przedmiotowej sprawie – zezwolenie wydane w dniu 27 grudnia 2006 r.

Kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka przekroczy kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania dochodu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).

Podsumowując, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnego od podatku, Wnioskodawca powinien przyjąć faktyczną wysokość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, także wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin