2015.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-370/15-5/AK
z 14 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) oraz pismem z 16 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) w zakresie podpisu Wnioskodawcy oraz pismem z 16 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie świadczenia usług kulturalnych polegających:

na tworzeniu i wykonywaniu autorskich programów artystycznych (usługi te są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT),
sporadycznie prowadzi również sprzedaż wizytówek, plakatów reklamowych, papierów firmowych itp. (sprzedaż wizytówek itp. opodatkowana jest 23% stawką podatku VAT).

Aktualnie, przy realizacji indywidualnych zamówień na stworzenie i wykonanie programu artystycznego, wnioskodawca korzysta m.in. z usługi artystki, mającej siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii, a wykonującej swoje usługi m.in. w Polsce. Artystka świadczy sztukę piaskowych animacji. Jest to sztuka artystyczna z wykorzystaniem umiejętności manualnych.

Usługa ta jest świadczona wg. koncepcji Zainteresowanego, tj. on jest pomysłodawcą i intelektualnym twórcą historii malowanej piaskiem, której fizycznym współtwórcą jest ww. artystka. Po wykonaniu usługi Wnioskodawca otrzymuje od niej Invoice – jako honorarium twórcy.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany potwierdził, że:

Wskazana we wniosku w pytaniu nr 1. usługa spełnia wszystkie przesłanki przedmiotowo- podmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. „b” u.p.t.u, tj.: Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne, które są świadczone przez Wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę lub artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorarium.

Wskazana we wniosku w pytaniu nr 2 usługa spełnia wszystkie przestanki przedmiotowo-podmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. „b” u.p.t.u, tj.: Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne, które są świadczone przez Wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę lub artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorarium.

Wnioskodawca nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, gdyż zgodnie z art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Wnioskodawca nie jest żadną z przywołanych form organizacyjnych.

Wnioskodawca nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wskazać ponadto należy, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane w przedmiotowym wniosku o interpretację nie są usługami, które można byłoby zakwalifikować do:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
usług wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym,
wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą,
usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach,
działalności agencji informacyjnych,
usług wydawniczych,
usług radia i telewizji (z wyjątkiem publicznej radiofonii i telewizji),
usług ochrony praw.

Wnioskodawca nie świadczy też usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (innych niż usługi kulturalne) wskazanych w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy. Wnioskodawca nie świadczy także usług opisanych w poz. 182 ww. załącznika tj. usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy usługa kulturalna, polegająca m.in. na wykonaniu historii malowanej piaskiem, przy użyciu sztuki jaką jest piaskowa animacja, której Wnioskodawca jest współtwórcą: pomysłodawcą, scenarzystą jak również częściowym wykonawcą, bo to on tworzy scenariusz w postaci rysunków (szkiców), a artystka, jako również współtwórca, wykorzystując swe zdolności manualne i talent – przenosi z przygotowanego przez Zainteresowanego scenariusza obrazy na piasek – jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na pod. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ? (z artystką każdorazowo zawiera umowę i otrzymuje od niej Invoice -jako honorarium twórcy.)
Czy takim zwolnieniem objęty jest autorski, program artystyczny w wykonaniu Zespołu, który Zainteresowany tworzy wraz z artystami, z którymi zawiera umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa kulturalna polegająca na usłudze tworzenia piaskowych animacji, których pomysłodawcą jak również współtwórcą jest Zainteresowany, natomiast artystka, wykorzystując swe zdolności manualne i talent przenosi z przygotowanego przez niego scenariusza obrazy na piasek, jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Z artystką każdorazowo zawierana jest umowa, po wykonaniu usługi Wnioskodawca otrzymuje od niej Invoice – jako honorarium twórcy.

Zainteresowany uważa, że świadczenie tej usługi kulturalnej jest zwolnione z podatku VAT, gdyż artystka za pomocą talentu i zdolności manualnych z wykorzystaniem piasku tworzy obrazy składające się na całą piaskową animację, która jest sztuką artystyczną. Wnioskodawca współuczestniczy w tworzeniu tego dzieła artystycznego – każdy bowiem pokaz jest oparty na jego pomyśle i scenariuszu do konkretnego występu. Całość przedstawienia artystycznego przebiega wg jego aranżacji.

Podkreślenia wymaga fakt, iż występ artystyczny malowania piaskiem jest częścią składową całego autorskiego programu artystycznego wg. pomysłu, koncepcji, aranżacji Zainteresowanego w którym działa on jako twórca – artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego l994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Poniżej Zainteresowany przedstawia przykładowy schemat pracy nad indywidualnym zleceniem historii malowanej piaskiem:

Zgłasza się klient, załóżmy jednostka samorządowa, przykładowo Urząd Miejski, zainteresowany autorskim przedstawieniem, jakim jest piaskowa animacja (malowanie piaskiem).
Zleceniodawca zainteresowany jest przedstawieniem tematyki obchodów rocznicy nadania praw miejskich.
Proces twórczy zaczyna się od analizy historii danego miasta. Wnioskodawca zbiera informacje na temat jego historii, słynnych mieszkańców, czyta, analizuje i tworzy szkice, które zawierają najistotniejsze informacje i momenty z historii życia miasta.
Artystka, z którą Zainteresowany współtworzy przedstawienie, korzystając ze swego talentu, przenosi jego szkice na piasek.
Podczas spektaklu artystka odtwarza przygotowaną przez nich historię dla publiczności.
Każdy pokaz jest oryginalny i niepowtarzalny realizowany jednorazowo.

Członkowie zespołu – w tym artystka malująca piaskiem – działają jako artyści współtwórcy wykonawcy w ramach zespołowego artystycznego wykonania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W uzupełnieniu do wniosku w zakresie własnego stanowiska w sprawie do pytania nr 1 Zainteresowany wskazał, że świadczone przez niego usługi są usługami kulturalnymi, gdyż ich zakres mieści się w pojęciu kultury, które zdefiniował min. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (SA/Gl 259/09), wskazując iż „pod pojęciem „kultury” rozumieć należy całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów oraz przekazywany z pokolenia na pokolenie”. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństwa oraz jej wytwory.

Usługi świadczone są przez artystę wykonawcę lub indywidualnego twórcę.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) – dalej: u.p.a.p.p – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 85 ust. 2 u.p.a.p.p, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Zatem w zakresie artystycznego wykonania znajduje się także wykonanie przez Wnioskodawcę (wraz z osobami współpracującymi w ramach umowy o dzieło lub współpracy gospodarczej) utworu, którego autorem jest Wnioskodawca. Ponadto, Wnioskodawca bierze czynny udział w wykonaniu utworu m.in. poprzez przygotowanie scenariusza, choreografii, wyreżyserowanie całego spektaklu, pokazu a także częściowe jego wykonanie artystyczne. Wskazać należy, iż stroną umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, jako artystą wykonawcą, a odbiorcą usług jest Wnioskodawca. Fakt, iż Wnioskodawca współpracuje przy wykonaniu z innymi osobami (współpraca w ramach umowy o dzieło lub współpracy gospodarczej z innym artystą wykonawcą, który współrealizuje część całego spektaklu) nie wpływa na fakt uznania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę za usługi artysty wykonawcy.

Wskazać należy, że Wnioskodawca jest poniekąd indywidualnym twórcą, gdyż znaczna część całej usługi kulturalnej jest autorstwa Wnioskodawcy (np. cała koncepcja przedstawienia, scenariusz, rysunki stanowiące podstawę „malowania piaskiem”).

Usługa jest wynagradzana w formie honorarium przy czym odbiorcą honorarium jest Wnioskodawca, czyli strona umowy pomiędzy Wnioskodawcą (artystą wykonawcą) a odbiorcą usługi. Wskazać należy, iż zgodnie z informacjami podawanymi przez Główny Urząd Statystyczny, pod pojęciem honorarium rozumieć należy wynagrodzenia z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Obejmują w szczególności: 1) wynagrodzenie przekazane autorowi lub artyście wykonawcy z tytułu korzystania z utworu lub artystycznego wykonania przez podmioty wypłacające wynagrodzenie.... (źródło: Zasady metodyczne statystyki rynku pracy i wynagrodzeń; Autor: Główny Urząd Statystyczny – Departament Pracy i Warunków Życia; Miejsce publikacji: GUS, Warszawa).

Wskazać ponadto należy, iż usługa kulturalna świadczona przez Wnioskodawcę polega na artystycznym wykonaniu utworu. Zgodnie z art. 1. ust. 1. u.p.a.p.p., utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ponadto zgodnie z ust. 2 art. 1 u.p.a.p.p., w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno-muzyczne; sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

Zatem, w przypadku kiedy Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne opisane we wniosku w pytaniu nr 1 (usługi kulturalne polegające na wykonaniu historii malowanej piaskiem, świadczy on usługi kulturalne świadczone przez artystę wykonawcę (Wnioskodawcę) zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, tym samym usługi te korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. „b”.

Z kolei, w zakresie własnego stanowiska do pytania nr 2 Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi wykonywane przez Zespół, który tworzy wraz z innymi artystami (z którymi zawiera umowę o dzieło lub umowę w ramach współpracy gospodarczej z innymi artystami):

są usługami kulturalnymi, gdyż ich zakres mieści się w pojęciu kultury, które zdefiniował m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (SA/Gl 259/09), wskazując iż „pod pojęciem „kultury” rozumieć należy całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów oraz przekazywany z pokolenia na pokolenie”. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństwa oraz jej wytwory.
usługi świadczone są przez artystę wykonawcę.

Zatem w zakresie artystycznego wykonania znajduje się także wykonanie przez Wnioskodawcę (wraz z zespołem – osobami współpracującymi w ramach umowy o dzieło lub współpracy gospodarczej) utworu, którego autorem jest Wnioskodawca. Ponadto Wnioskodawca bierze czynny udział w wykonaniu utworu m.in. poprzez przygotowanie choreografii, wyreżyserowanie całego spektaklu a także częściowe jego wykonanie artystyczne. Wskazać należy, iż stroną umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, jako artystą wykonawcą wraz z zespołem, a odbiorą usług jest Wnioskodawca. Fakt, iż Wnioskodawca współpracuje przy wykonaniu z innymi osobami (współpraca w ramach umowy o dzieło lub współpracy gospodarczej z innym artystą wykonawcą, który współrealizuje część całego spektaklu) nie wpływa na fakt uznania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę za usługi artysty wykonawcy.

Wskazać ponadto należy, iż usługa kulturalna świadczona przez Wnioskodawcę polega na artystycznym wykonaniu utworu. Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p., utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ponadto zgodnie z ust. 2 art. 1 u.p.a.p.p. w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno-muzyczne; sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

Zatem, w przypadku kiedy Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne opisane we wniosku pytaniu nr 2 (usługi wykonania autorskiego programu artystycznego przez Wnioskodawcę i współpracujący z nim Zespół w ramach stosownych, opisanych powyżej umów), świadczy on usługi kulturalne świadczone przez artystę wykonawcę (Wnioskodawcę) zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, tym samym usługi te korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. „b”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
działalności agencji informacyjnych;
usług wydawniczych;
usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
usług ochrony praw.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne, świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i lit. b ustawy. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Jak wynika z powyższego, ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów, określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Do pierwszej grupy można zaliczyć podmiot, który jest:

podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule 1 Dyrektywy 2004/18/WE, oznacza każdy podmiot:
1. ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
2. posiadający osobowość prawną oraz
3. finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty prawa publicznego, albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów, albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub
innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub
podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie, w analizowanej sprawie należy podkreślić, że ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy usługi wymienione w cyt. wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj. m.in. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach; usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach; działalność agencji informacyjnych; usługi wydawnicze.

Powyższe oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
stanowić przejaw działalności twórczej,
posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Twórcy – zgodnie z przepisem art. 16 powołanej ustawy – przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Z treści ww. przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Ponadto, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku w świetle powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, dla usług świadczonych przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów możliwe jest wyłącznie wówczas, gdy usługi te mieszczą się w pojęciu usług kulturalnych.

Ustawa nie definiuje pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie natomiast z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/), „kultura” oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie świadczenia usług kulturalnych polegających na tworzeniu i wykonywaniu autorskich programów artystycznych (usługi te są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT), oraz sporadycznie prowadzi również sprzedaż wizytówek, plakatów reklamowych, papierów firmowych itp. (sprzedaż wizytówek itp. opodatkowana jest 23% stawką podatku VAT).

Jeżeli chodzi o tworzenie i wykonywanie autorskich programów artystycznych – Zainteresowany jest pomysłodawcą, choreografem, scenarzystą, scenografem i częściowym wykonawcą każdego spektaklu. Są również takie spektakle, które wykonuje sam. Każde z tych widowisk jest unikatowe i oryginalne. Każde jest autorskim programem artystycznym, w skład którego wchodzą: autorska koncepcja, aranżacja, scenariusz, scenografia, choreografia, malowanie, muzyka, taniec a także autorskie animacje. Do zrealizowania swojego dzieła Wnioskodawca korzysta z podnajmowanych artystów, animatorów – na podstawie umowy o dzieło lub na podstawie wystawianych faktur VAT ze stawką podatku VAT „zw” jako honoraria współtwórców. Wszyscy artyści realizują autorskie koncepcje artystyczne Zainteresowanego. Aktualnie, przy realizacji indywidualnych zamówień na stworzenie i wykonanie programu artystycznego, korzysta m.in. z usługi artystki, mającej siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii, a wykonującej swoje usługi m.in. w Polsce. Artystka świadczy sztukę piaskowych animacji. Jest to sztuka artystyczna z wykorzystaniem umiejętności manualnych.

Wskazane usługi spełniaja wszystkie przesłanki przedmiotowo- podmiotowe wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. „b” u.p.t.u, tj.: Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne które są świadczone przez Wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę lub artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorarium.

Wskazać ponadto należy, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane w przedmiotowym wniosku o interpretację nie są usługami, które można byłoby zakwalifikować do:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
usług wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym,
wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą,
usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach,
działalności agencji informacyjnych,
usług wydawniczych,
usług radia i telewizji (z wyjątkiem publicznej radiofonii i telewizji),
usług ochrony praw.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest to czy usługa kulturalna, polegająca m.in. na wykonaniu historii malowanej piaskiem, przy użyciu sztuki jaką jest piaskowa animacja, której Wnioskodawca jest współtwórcą: pomysłodawcą, scenarzystą jak również częściowym wykonawcą, bo to on tworzy scenariusz w postaci rysunków (szkiców), a artystka, jako również współtwórca, wykorzystując swe zdolności manualne i talent – przenosi z przygotowanego przez Zainteresowanego scenariusza obrazy na piasek – jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na pod. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b. oraz czy takim zwolnieniem objęty jest autorski, program artystyczny w wykonaniu Zespołu, który Zainteresowany tworzy wraz z artystami, z którymi zawiera umowy.

Biorąc pod uwagę dokonaną wyżej analizę przepisów prawa należy wskazać, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi autorskich programów artystycznych, w skład których wchodzą: autorska koncepcja, aranżacja, scenariusz, scenografia, choreografia, malowanie, muzyka, taniec a także autorskie animacje będą miały niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci przedstawień, spektakli. W związku z powyższym ww. usługi będą usługami kulturalnymi.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca, jak wynika z wniosku, nie występuje w charakterze podmiotu prawa publicznego lub innego podmiotu uznanego na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Zainteresowany w zakresie świadczenia usług kulturalnych polegających na tworzeniu i wykonywaniu autorskich programów artystycznych korzysta z podnajmowanych artystów, animatorów – na podstawie umowy o dzieło lub na podstawie wystawianych faktur VAT ze stawką podatku VAT „zw” jako honoraria współtwórców.

Jednakże, w przedmiotowej sprawie, jak wskazuje Zainteresowany jest on indywidualnym twórcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, Wnioskodawca za wykonane usługi jest wynagradzany w formie honorariów, przy czy odbiorcą honorarium jest Wnioskodawca, czyli strona umowy pomiędzy Wnioskodawcą (artystą wykonawcą) a odbiorcą usługi. Jak wynika z treści wniosku, usługa kulturalna świadczona przez Wnioskodawcę polega na artystycznym wykonaniu utworu. Zatem w zakresie artystycznego wykonania znajduje się także wykonanie przez Wnioskodawcę (wraz z osobami współpracującymi w ramach umowy o dzieło lub współpracy gospodarczej) utworu, którego autorem jest Wnioskodawca. Ponadto, Wnioskodawca bierze czynny udział w wykonaniu utworu m.in. poprzez przygotowanie scenariusza, choreografii, wyreżyserowanie całego spektaklu, pokazu a także częściowe jego wykonanie artystyczne.

Wobec powyższego, świadczone przez Wnioskodawcę przedmiotowe usługi będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że o ile – jak wskazano w treści wniosku – w zakresie wykonanych usług Zainteresowany występuje jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzany w formie honorariów, a usługi te mają związek z kulturą, to usługi te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin