Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-434/15/MK
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2015 r. (data wpływu – 19 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu – 5 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

Wniosek uzupełniono w dniu 5 czerwca 2015 r.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Właścicielką nieruchomości ziemskiej była XX, siostra XY (prababki Wnioskodawczyni).

Po zmarłej 14 stycznia 1937 r. XX dziedziczyła w udziale wynoszącym 6/15 części ww. posiadłości XY (zmarła 9 stycznia 1944 r.), po której w 1/3 dziedziczył jej syn, a dziadek Wnioskodawczyni, WY (zamordowany w Katyniu, uznany za zmarłego 9 maja 1946 r.). Po zmarłym dziadku dziedziczyła w 1/3 matka Wnioskodawczyni (zmarła 17 października 2010 r.), po której dziedziczyła Wnioskodawczyni w udziale wynoszącym 1/3 w masie spadkowej – 1,564% wartości zespołu pałacowo-parkowego (tj. 15640 zł).

Wojewoda decyzją z dnia 11 maja 2009 r. stwierdził, że były zespół dworsko–parkowy, stanowiący część nieruchomości ziemskiej, składający się z działki nr 17/4 o powierzchni 4,8 ha i działki nr 58 – 25,76 ha nie podpada pod działanie przepisu art. 2 dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w dniu 6 listopada 2014 r. opisanego we wniosku udziału w zwróconej w dniu 21 marca 2013 r. części nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest ona zobowiązana do zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl zaś art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że właścicielką nieruchomości ziemskiej była XX, siostra XY (prababki Wnioskodawczyni). Po zmarłej 14 stycznia 1937 r. XX dziedziczyła w udziale wynoszącym 6/15 części ww. posiadłości XY (zmarła 9 stycznia 1944 r.), po której w 1/3 dziedziczył jej syn, a dziadek Wnioskodawczyni, WY (zamordowany w Katyniu, uznany za zmarłego 9 maja 1946 r.). Po zmarłym dziadku dziedziczyła w 1/3 matka Wnioskodawczyni (zmarła 17 października 2010 r.), po której dziedziczyła Wnioskodawczyni w udziale wynoszącym 1/3 w masie spadkowej – 1,564% wartości zespołu pałacowo-parkowego (tj. 15640 zł).

Wojewoda decyzją z dnia 11 maja 2009 r. stwierdził, że były zespół dworsko–parkowy, stanowiący część nieruchomości ziemskiej, składający się z działki nr 17/4 o powierzchni 4,8 ha i działki nr 58 – 25,76 ha nie podpada pod działanie przepisu art. 2 dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Sprzedaż opisanego we wniosku udziału w zwróconej w dniu 21 marca 2013 r. części nieruchomości nastąpiła w dniu 6 listopada 2014 r.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w Księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., Nr 121). W myśl art. 922 § 1 k.c. spadek stanowi ogół praw majątkowych i obowiązków zmarłego. Stosownie zaś do art. 924 spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne, stwierdzić należy, że skoro spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, za dzień nabycia rzeczy, w tym nieruchomości, lub praw stanowiących przedmiot spadku należy uznać dzień jego otwarcia.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, iż w zaistniałym stanie faktycznym z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma stwierdzenie w decyzji Wojewody z 2009 r., że nieruchomość nie podpadała pod przepisy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Oznacza to, że ta część majątku została bezprawnie odebrana jego właścicielowi.

Tym samym konsekwencją ww. orzeczenia o takiej treści jest ustalenie, że przejęcie przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nie znajdującym podstaw w obowiązującym prawie, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków bezprawnego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłych właścicieli lub ich spadkobierców.

Oznacza to, że jakkolwiek opisana we wniosku część majątku zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z prawem, przy czym skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały orzeczeniem właściwego organu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przywrócenia na rzecz Wnioskodawczyni (jako spadkobiercy zmarłej matki dziedziczącej po spadkobiercy zmarłego właściciela) prawa własności do udziału w nieruchomości nie należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot opisanej we wniosku części nieruchomości przejętej na mocy przepisów dekretu PKWN należy w tej sytuacji traktować jako swoistą restytucję stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia, który nie skutkuje przysporzeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji restytucji odebranej nieruchomości, a następnie odpłatnego jej zbycia w dniu 6 listopada 2014 r., nabycie – o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez Wnioskodawczynię udziału w ww. nieruchomości winno być ustalone w dacie otwarcia spadku po spadkodawcy, czyli w dniu śmierci jej matki, tj. 17 października 2010 r.

Uwzględniając zatem, iż sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości, nabytego w 2010 r. przez Wnioskodawczynię, dokonana została przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stwierdzić należy, że stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.