Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-512/15-4/AKu
z 27 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 18 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 listopada 2015 r.,

Nr IPTPB2/4511-512/15-2/AKu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 listopada 2015 r., natomiast w dniu 18 listopada 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 16 listopada 2015 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni dokonała transakcji odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym (…), na podstawie zawartej umowy sprzedaży z dnia (…) 2015 r., położonej w R. przy ul. (…) M.K. (brak wskazania numeru porządkowego wynika z okoliczności, że jest to teren niezamieszkały) o powierzchni 8391 m². Wnioskodawczyni zaznacza, że przed podziałem przedmiotowa nieruchomość położona była przy ulicy U., natomiast w wyniku podziału działka o numerze ewidencyjnym (…) jest usytuowana przy ulicy M.K..

Przedmiotowa działka wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późń. zm.). Odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię niniejszej działki nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu (…) października 1987 r. W. i H. (dziadkowie Wnioskodawczyni) na podstawie umowy nieodpłatnego przekazania, dokonali przekazania zabudowanej nieruchomości, będącej gospodarstwem rolnym, położonym w R. przy ulicy G./U., składającej się z działek o numerach ewidencyjnych (..) (później po zmianie nr…) oraz (…) (później po zmianie nr…). Przekazanie nastąpiło na rzecz następców prawnych, tj. w ½ na rzecz syna M. G. wraz z małżonką G. oraz w ½ na rzecz syna J. G. wraz z małżonką J. (rodzice Wnioskodawczyni), do ich wspólności majątkowej małżeńskiej.

W dniu (…) lutego 2006 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu (…) sierpnia 2005 r. J. G. (ojcu Wnioskodawczyni), spadek na podstawie ustawy nabyła w całości Wnioskodawczyni. W następstwie powyżej wskazanego zdarzenia, co potwierdza również zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia (…) marca 2009 r. wydanego dla potwierdzenia uiszczenia podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni nabyła majątek spadkowy w postaci 1/4 części zabudowanego gospodarstwa rolnego, położonego w R. przy ulicy G./U..

W dalszej kolejności na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym z dnia (…) marca 2011 r., dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości (zabudowana nieruchomość oznaczona jako działka numer (…) oraz niezabudowana nieruchomość składająca się z działek oznaczonych numerami: (…), (…) oraz (…)) oraz podziału majątku wspólnego byłych małżonków J. W. i J. G.. Zniesienia współwłasności nastąpiło w ten sposób, że:

1. M. i G. G. nabyli na własność zabudowaną nieruchomość, oznaczoną jako działka o numerze ewidencyjnym (…) o powierzchni 1989 m ², położoną w R. przy ul. G. oraz działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o powierzchni 16778 m², położoną w R. przy ul. U.;
2. J. W. nabyła na własność działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o powierzchni 8390 m², położoną w R. przy ul. U.;
3. Wnioskodawczyni nabyła na własność działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o powierzchni 8391 m², położoną w R. przy ul. U..
   
   

Jednocześnie należy podnieść, że zniesienia współwłasności dokonano ze spłatą stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.). Przy czym zobowiązanym solidarnie do spłaty na mocy przedmiotowej ugody sądowej byli małżonkowie M. i G. G. na rzecz J. W. (matka Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni nie dokonała żadnej spłaty, a także sama żadnej spłaty nie otrzymała, w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności. Od wyżej wymienionej czynności został w dniu (…) kwietnia 2011 r. uiszczony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując Wnioskodawczyni nabyła ze spadku po zmarłym ojcu udział we współwłasności nieruchomości (¼ część zabudowanego gospodarstwa rolnego o powierzchni ogólnej 35548 m², co stanowi 8887 m²), której dotyczyło zniesienie współwłasności, na mocy którego nabyła ona własność niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka o numerze ewidencyjnym (…) o powierzchni 8391 m². W związku z powyższym Wnioskodawczyni w następstwie dokonanego zniesienia współwłasności otrzymała działkę o powierzchni mniejszej o 496 m², w stosunku do nabytego uprzednio w drodze spadkobrania udziału. Innymi słowy, wartość działki o numerze ewidencyjnym (…) nabytej przez Wnioskodawczynię w wyniku zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości udziału we współwłasności nieruchomości przysługującej Jej przed zniesieniem współwłasności.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa była następnie przedmiotem dokonanej transakcji sprzedaży. Z wypisu z rejestru gruntów, wydanego przez Starostę (…) z dnia (..) czerwca 2015 r., wynika że nieruchomość ta należy do obrębu (…) R. i stanowi jednostkę rejestrową numer (…), a w skład jej wchodzą wyłącznie grunty orne (oznaczenie użytku i klasy gruntu: RIIIb, RIVa, RIVb i RV). Ponadto należy podnieść, że w zawartej umowie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej, kupujący nie złożył oświadczenia, że dokonuje nabycia nieruchomości w celu prowadzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego, bądź prowadzenia produkcji rolnej, oraz że nabyta działka zostanie włączona w skład jego gospodarstwa rolnego. W dniu dokonania transakcji zbycia niniejsza nieruchomość gruntowa była działką rolną, a kupujący nabył ją do majątku osobistego na cele niezwiązane z działalnością rolniczą.

Przy założeniu, że utrata charakteru rolnego następuje poprzez wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania, a ocenie podlega faktyczny zamiar nabywcy co do dalszego przeznaczenia nieruchomości, można zatem stwierdzić, że w momencie transakcji zbycia kupujący nie nosił się z zamiarem przeznaczenia nabywanej działki na cele rolnicze. Reasumując należy odnotować, że na skutek sprzedaży nieruchomości w dniu (…) lipca 2015 r. grunty utraciły charakter rolny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w tak opisanym we wniosku stanie faktycznym, wystąpi na skutek dokonanej transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr (…), przychód do opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści powołanego powyżej przepisu wynika, że jeżeli sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, to uzyskany z tego tytułu przychód po stronie zbywcy nie podlega opodatkowaniu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym decydujące znaczenie dla określenia, czy transakcja odpłatnego zbycia nieruchomości, będzie stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie miała data i forma prawna nabycia tej nieruchomości. Mianowicie Wnioskodawczyni, jak zostało to już szczegółowo przedstawione w opisanym stanie faktycznym, była od 2006 r. współwłaścicielem nieruchomości, która następnie na podstawie zawartej w 2011 r. ugody sądowej stała się przedmiotem zniesienia współwłasności. W następstwie tego zdarzenia Wnioskodawczyni otrzymała niezabudowaną nieruchomość gruntową, co nie przekraczało przysługującego jej udziału we współwłasności, który posiadała przed jej zniesieniem.

W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w stanowiskach wyrażanych przez organy podatkowe dominuje pogląd, zgodnie z którym zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłemu współwłaścicielowi w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W takim przypadku za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć datę jej pierwotnego nabycia. Zatem a contrario, jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, to mamy do czynienia z nabyciem, ponieważ zwiększa się stan majątku osobistego u takiej osoby i jak się również podnosi, nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. W związku z tym, gdy zniesienie współwłasności niesie ze sobą skutek w postaci przysporzenia majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności, to w konsekwencji dla części nieruchomości nabytej na podstawie zniesienia współwłasności, dniem nabycia będzie dzień, w którym dokonano zniesienia współwłasności.

Na podstawie tak wyrażonego powyżej poglądu, można dojść do jednoznacznego wniosku, że nabycie nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności będzie miało miejsce tylko wówczas, jeżeli w następstwie tego zdarzenia nastąpi przysporzenie ponad udział, jaki przysługiwał danej osobie w majątku wspólnym i nie jest rozstrzygającym w tym względzie to, czy zniesieniu współwłasności towarzyszą spłaty i dopłaty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w niniejszej sprawie opis stanu faktycznego oraz powołaną powyżej analizę prawną, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że zniesienie współwłasności nie stanowiło w tym przypadku nabycia rzeczy (nieruchomości), ponieważ mieściło się w ramach udziału, jaki przypadał jej w rzeczy wspólnej przed zniesieniem współwłasności. Ponadto wyraźnego podkreślenia wymaga to, że Wnioskodawczyni w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności, nie była ani zobowiązanym do dokonania spłaty, ani nie była też beneficjentem takiej spłaty. Zatem u Wnioskodawczyni nie wystąpiło nabycie nieruchomości skutkujące opodatkowaniem, ponieważ w niniejszej sprawie nie rozszerzył się zakres jej dotychczasowego władztwa nad rzeczą (nieruchomością), a także nie uległ powiększeniu stan jej majątku osobistego, nie nastąpiło żadne dodatkowe przysporzenie majątkowe po jej stronie. Zniesienie współwłasności, w następstwie którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia tylko i wyłącznie charakter własności.

Przenosząc rozważania dotyczące skutków zniesienia współwłasności w przedmiotowej sprawie na grunt uregulowania przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uznać, że w tym wypadku nabycie nieruchomości nastąpiło w 2006 r., kiedy to Wnioskodawczyni nabyła spadek po swoim zmarłym ojcu. Transakcja sprzedaży nieruchomości miała miejsce w 2015 r., co w rezultacie oznacza, że nastąpiło to po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Ostatecznie wszystkie powołane dotychczas okoliczności stanu faktycznego przesądzają jednoznacznie o tym, że dokonana przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka o numerze ewidencyjnym (…) nie generuje po jej stronie przychodu do opodatkowania ze źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu (…) lutego 2006 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu (…) sierpnia 2005r. ojcu, spadek na podstawie ustawy nabyła w całości Wnioskodawczyni. W następstwie powyższego zdarzenia, Wnioskodawczyni nabyła majątek spadkowy w postaci ¼ części zabudowanego gospodarstwa rolnego.

Następnie na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym z dnia (…) marca 2011 r., dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości, w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła na własność działkę gruntu o powierzchni 8391 m². W związku z tym faktem Wnioskodawczyni otrzymała działkę o powierzchni mniejszej o 496 m², w stosunku do udziału nabytego w drodze spadku. Tym samym, wartość działki nabytej przez Wnioskodawczynię w wyniku zniesienia współwłasności, nie przekroczyła wartości udziału we współwłasności nieruchomości przysługującej Jej przed zniesieniem współwłasności.

Ponadto, w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie dokonała żadnej spłaty, a także sama żadnej spłaty nie otrzymała.

Przedmiotowa nieruchomość została przez Wnioskodawczynię sprzedania w dniu (…) lipca 2015 r.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej powinien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jak przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku niesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
  

• wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
  
  

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności. Tym samym, data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że wartość otrzymanej przez Nią działki w wyniku zniesienia współwłasności w marcu 2011 r. nie przekroczyła przysługującego Jej udziału w całej nieruchomości przed zniesieniem współwłasności.

Zatem, z uwagi na fakt, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość działki otrzymanej przez Wnioskodawczynię mieści się w udziale, jaki przysługiwał Jej we współwłasności nieruchomości, za datę nabycia działki będącej przedmiotem sprzedaży należy uznać datę śmierci spadkodawcy, tj. (…) sierpnia 2005 r., kiedy to Wnioskodawczyni, otrzymała w drodze spadku udział 1/4 w nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2015 r. przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w 2005 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W konsekwencji, z tytułu rzeczonej sprzedaży na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek składania zeznania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.