Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-530/15-3/MN
z 2 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 1 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 16 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Wniosek uzupełniono pismem z 16 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność obiektów kulturalnych, w zakresie której mieści się np. prowadzenie i zarządzanie „A”.

„A” powstało w 2012 r. i przeznaczone jest przede wszystkim do zwiedzania w charakterze stałej ekspozycji, prezentującej w atrakcyjny i interaktywny sposób fragmenty historii, tj. historię „B”, genezę jej powstania i przemian na przestrzeni lat, jak również umożliwia zwiedzanie tematycznych ekspozycji zmiennych.

Głównym celem „A” jest przybliżenie zwiedzającym obiektu klasy UNESCO jakim jest „B” oraz przyległych do niej malowniczych terenów wystawowych. „A” dostarcza również kompleksowych informacji o rozwoju architektury na przełomie XIX i XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem wybitnych obiektów modernistycznych oraz architektonicznych przemian Wrocławia. Wystawa pełni funkcję edukacyjno-poznawczą, zapoznając zwiedzających z wybitnymi dziełami architektury lokalnej i światowej oraz kulturowym dorobkiem dziedzictwa UNESCO.

Dodatkowo, wystawa w „A” wzbogacona jest o galerię i system ekranów w kuluarach „B”, które otaczają płytę główną. Kulminacyjnym punktem zwiedzania „A” jest widowisko światła i dźwięku, wykonane techniką videomappingu. Pokaz zatytułowany „O (Omicron)” wyświetlany jest pod niegdyś największą na świecie kopułą „B”, która stanowi fenomen tego typu obiektów w skali Europy. Stała instalacja tworzy trójwymiarowe złudzenie ruchu, kruszenia i deformowania się elementów wnętrza budynku, podkreślając zarazem piękno jego surowej estetyki. Całość zsynchronizowana jest z autorską ścieżką muzyki elektronicznej. Utwór skomponowany dla „B” i dedykowany jej betonowej kopule jest próbą muzycznego oddania ponadczasowości architektonicznych konstrukcji XX wieku.

Zwiedzanie „A” odbywa się na podstawie opłaty wstępu (biletu). Z tytułu opłat pobieranych za wstęp Spółka na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT wystawia paragony fiskalne, natomiast na rzecz podatników VAT wystawia faktury VAT. Otrzymane kwoty Spółka ujmuje w rejestrach sprzedaży i rozlicza VAT należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatna usługa wstępu do „A” powinna podlegać opodatkowaniu według obniżonej stawki VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, która na dzień złożenia wniosku wynosi 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatna usługa wstępu do „A” powinna podlegać opodatkowaniu według obniżonej stawki VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, która na dzień złożenia wniosku wynosi 8%. Zdaniem Spółki, konkluzja ta jest prawidłowa zarówno w odniesieniu do zastałego stanu faktycznego, tj. usługi wstępu świadczonej od 2012 r., jak również do zdarzeń przyszłych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Powyższe pojęcie zostało zdefiniowane w art. 8 cyt. ustawy. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 tej ustawy. Natomiast, art. 146a pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 7%, lecz zgodnie z art. 146a pkt 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%.

W poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. „usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU”.

W świetle powyższego kluczowe jest ustalenie, czy w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki wskazane w poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, tj. czy przedmiotowa usługa mieści się w pojęciu „pozostałych usług w zakresie kultury – w zakresie wstępu”.

Ustawa o VAT nie podaje definicji tego pojęcia „usług w zakresie kultury”, dlatego jego znaczenie należy ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni prawa. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa, stąd też w pierwszej kolejności należy ustalić, co należy rozumieć pod pojęciem „kultury”.

Kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności, funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuiier, „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska”, Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Z kolei, Encyklopedia Popularna PWN pod hasłem „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów wykładni analizowanych przepisów prawa podatkowego takie rozumienie pojęcia „kultura” można dodatkowo uzupełnić dokonując wykładni systemowej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Ponadto, jako że obniżona stawka VAT ma zastosowanie wyłącznie do usług w zakresie wstępu, warto także zwięźle odnieść się do słownikowej definicji pojęcia „wstęp”. I tak, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pI) przez „wstęp” należy rozumieć m.in. możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś.

Mając powyższe na uwadze, niewątpliwie usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach odpłatnego wstępu do „A” mają charakter kulturalny, a tym samym mieszczą się w pojęciu usług w zakresie kultury poprzez zapoznawanie zwiedzających w atrakcyjny i interaktywny sposób z architekturą oraz historią obiektu klasy UNESCO, jakim jest „B”, czego głównym celem jest upowszechnienie i rozwój kultury.

Ponadto, opłata za wstęp do „A” jest opłatą wnoszoną przez zwiedzającego za uczestniczenie w wystawach „A”, zatem także i tę część definicji usług, co do których przysługuje obniżona stawka VAT, należy uznać za spełnioną.

Dla poparcia swojego stanowiska, Spółka wskazuje także na przepisy wspólnotowe w tym zakresie. I tak, w załączniku nr 3 do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), stanowiącego wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98 przedmiotowej Dyrektywy – w poz. 7 wymieniony został wstęp na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne.

Stosownie do art. 32 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77):

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
   1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
   2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
   3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
   
   

Zatem, z ww. przepisów Rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, obejmuje prawo wstępu na wydarzenia kulturalne, sportowe, edukacyjne i naukowe, przy czym użycie wyrażenia „w szczególności” pozwala na wyciągnięcie wniosku, że katalog wymienionych usług ma charakter otwarty. Zawierają się w nim m.in. spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria oraz inne podobne wydarzenia.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, w ocenie Spółki czynności, za które pobierana jest opłata (wstęp do „A”) można zaliczyć do grupy usług mieszczących się w poz. 184 załącznika nr 3 ustawy o VAT. W konsekwencji, świadczenie to podlegać będzie opodatkowaniu obniżoną stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, konkluzja ta jest prawidłowa, zarówno w odniesieniu do zastałego stanu faktycznego, tj. usługi wstępu świadczonej od 2012 r., jak również do zdarzeń przyszłych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych na gruncie podobnych stanów faktycznych, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z 25 marca 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (nr IPTPP1/4512-78/15-2/RG): „Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamek będzie świadczyć między innymi usługę sprzedaży biletów wstępu na ruiny (...), który jest wpisany do rejestru zabytków. Usługi te świadczone są zarówno osobom fizycznym jak i firmom (zarejestrowanym podatnikom podatku VAT). W ramach biletu Zamek zapewnia jedynie wstęp do ruin Zamku, oraz na baszty widokowe. (...) Analizując ustawę o podatku od towarów i usług załącznik nr 3 poz. 184 (Usługi świadczone przez biblioteki, archiwa, muzea i inne usługi związane z kulturą – wyłącznie w zakresie wstępu) Wnioskodawca stwierdza, iż powinien stosować stawkę obniżoną w wysokości 8% na sprzedaż biletów wstępu (...), gdyż sprzedaż ta dotyczy biletów wstępu do obiektu wpisanego do rejestru zabytków, a więc jest bezpośrednio związana z kulturą (...). Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępu na zwiedzanie ruin i wstępu na baszty widokowe podlegają opodatkowaniu stawką 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 w związku z poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały «usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKW1U».”;
• interpretacji indywidualnej z 28 września 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (nr ILPP2/443-672/12-2/AK), gdzie przedmiotem interpretacji był następujący stan faktyczny: „Spółka oferuje usługi w zakresie udostępniania (wstępu) osobom indywidualnym oraz zorganizowanym grupom wydzielonej części środkowego poziomu X (dalej: Jaskinia), położonej w rezerwacie przyrody X. Przejście trasą podziemną następuje wyłącznie w obecności przewodnika (w tym przypadku osoby pracującej na zlecenie Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, posiadającej uprawnienia do przewodnictwa w Jaskini). Zwiedzający mają okazję podziwiać cenny system krasu podziemnego i powierzchniowego wraz z zespołami roślinnymi i faunistycznymi, jak również miło spędzić czas podczas wędrówek korytarzami Jaskini czy korzystając m.in. z położonej w pawilonie wejściowym restauracji. Zwiedzający są uprawnieni do wykonywania zdjęć oraz filmowania obiektu w celach niekomercyjnych. Ponadto Spółka planuje w niedalekiej przyszłości udostępnić kolejną ścieżkę wędrówek po Jaskini, tym razem dla miłośników mocnych wrażeń. Projekt zakłada udostępnianie zainteresowanym niebezpiecznego korytarza, pełnego przewężeń i zacisków, którego pokonanie wymaga użycia sprzętu alpinistycznego. Świadczoną usługę wstępu do Jaskini Spółka dokumentuje paragonami, wykazuje w rejestrach sprzedaży oraz deklaracjach VAT oraz odprowadza podatek do urzędu skarbowego.” – organ w całości podzielił stanowisko Wnioskodawcy, że: „Skoro oferowane przez Spółkę usługi wchodzą, zgodnie z tą klasyfikacją, w zakres usług bibliotek, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury, zatem należy uznać, iż poz. 184 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT również obejmuje takie usługi.”;
• interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPP1/443-335/12/AT): „Z treści złożonego wniosku wynika, iż jest Pan właścicielem odbudowanego zamku znajdującego się na terenie wpisanym do rejestru zabytków, lecz nie jest wpisany do rejestru muzeów. W przedmiotowym obiekcie wprowadzono możliwość zwiedzania, na co wystawiane są bilety wstępu. Biorąc zatem pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż skoro pobiera Pan opłaty za wstęp do zamku, to z uwagi na fakt, iż w poz. 182, 184 i 186 załącznika nr 3 do ustawy przewiduje się stosowanie obniżonych stawek podatku w zakresie wstępu do tego typu miejsc, świadczone przez Pana usługi wstępu podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 146a pkt 2 tej ustawy”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą  opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stawowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU):
  1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe;
  2. do obiektów kulturalnych;
• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Z objaśnienia „1)” do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi w zakresie kultury oraz związane z rekreacją, imprezami sportowymi jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Ponadto, należy wskazać, że w załączniku nr 3 do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), stanowiący wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98, w poz. 7 wymieniony został wstęp na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne.

Obowiązujący od 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje, że:

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
   1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
   2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
   3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
   
   

Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „wstęp”. W konsekwencji, należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem tym należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność obiektów kulturalnych, w zakresie której mieści się np. prowadzenie i zarządzanie „A”. „A” powstało w 2012 r. i przeznaczone jest przede wszystkim do zwiedzania w charakterze stałej ekspozycji, prezentującej w atrakcyjny i interaktywny sposób fragmenty historii Wrocławia, tj. historię „B”, genezę jej powstania i przemian na przestrzeni lat, jak również umożliwia zwiedzanie tematycznych ekspozycji zmiennych. Głównym celem „A” jest przybliżenie zwiedzającym obiektu klasy UNESCO jakim jest „B” oraz przyległych do niej malowniczych terenów wystawowych. „A” dostarcza również kompleksowych informacji o rozwoju architektury na przełomie XIX i XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem wybitnych obiektów modernistycznych oraz architektonicznych przemian Wrocławia. Wystawa pełni funkcję edukacyjno-poznawczą, zapoznając zwiedzających z wybitnymi dziełami architektury lokalnej i światowej oraz kulturowym dorobkiem dziedzictwa UNESCO. Dodatkowo, wystawa w „A” wzbogacona jest o galerię i system ekranów w kuluarach „B”, które otaczają płytę główną. Kulminacyjnym punktem zwiedzania „A” jest widowisko światła i dźwięku, wykonane techniką videomappingu. Zwiedzanie „A” odbywa się na podstawie opłaty wstępu (biletu).

W konsekwencji, mając na względzie opis sprawy oraz powołane regulacje wskazać należy, że odpłatna usługa wstępu do „A” powinna podlega opodatkowaniu według stawki podatku obniżonej do wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały „usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.