Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-257/15/ENB
z 8 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 12 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2008 r. choruje na wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Choroba ta objawia się okresami zaostrzeń i remisji, jednakże w przypadku Wnioskodawczyni okresy remisji są bardzo krótkie (ok. 1 miesiąca w roku) i niemal bez przerwy znajduje się w fazie aktywnej choroby, w której bardzo często musi korzystać z toalety. Silna anemia, krwotoki i częste zasłabnięcia utrudniają korzystanie z toalety znajdującej się na innym piętrze aniżeli pokój Wnioskodawczyni. W styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności – symbol: 08-T 02-P. W związku z powyższym Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej uprawniającej do odliczenia wydatków związanych z wyposażeniem jednego pomieszczenia z przeznaczeniem na łazienkę stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni w ramach przysługującej ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć koszty związane z adaptacją pomieszczenia na łazienkę, tj. koszty zakupu zestawu WC (muszli, deski, spłuczki, stelażu), wanny, zlewu, baterii, płytek ceramicznych, usługi wykonawstwa?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionej sytuacji mają zastosowanie przepisy art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz art. 26 ust. 7a o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ulga rehabilitacyjna. Przyszłe wydatki poniesione na wyposażenie łazienki na piętrze są adekwatne do potrzeb wynikających z Jej niepełnosprawności. Adaptowane pomieszczenie znajduje się w najbliższym sąsiedztwie sypialni Wnioskodawczyni, co umożliwi Jej samodzielne korzystanie z toalety oraz skróci czas dotarcia do toalety w momentach zaostrzenia choroby. Poprawie ulegną również warunki higieniczne, ponieważ nowa toaleta na piętrze będzie dostępna jedynie dla Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1) ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się miedzy innymi wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
   
   
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie:

1. dowodu wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy - w przypadku darowizny pieniężnej;
2. dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu - w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż określona w ust. 1 pkt 9 lit. c;
3. zaświadczenia jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie pobierania krwi o ilości bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez krwiodawcę;
4. dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a ustawy).

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 2008 r. choruje na wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Choroba ta objawia się okresami zaostrzeń i remisji, jednakże w przypadku Wnioskodawczyni okresy remisji są bardzo krótkie (ok. 1 miesiąca w roku) i niemal bez przerwy znajduje się w fazie aktywnej choroby, w której bardzo często musi korzystać z toalety. Silna anemia, krwotoki i częste zasłabnięcia utrudniają korzystanie z toalety znajdującej się na innym piętrze aniżeli pokój Wnioskodawczyni. W styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności – symbol: 08-T 02-P. W związku z powyższym Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej uprawniającej do odliczenia wydatków związanych z wyposażeniem jednego pomieszczenia z przeznaczeniem na łazienkę stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując czy wydatki poniesione na zakup i zamontowanie zestawu WC (muszli, deski, spłuczki, stelażu), wanny, zlewu, baterii, płytek ceramicznych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, mieszczą się w pojęciu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkania lub budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to „urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”.

Adaptacją lokalu/ budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie lokalu/budynku - to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej.

Dokonanie adaptacji mieszkania/budynku do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, uznać należy iż sfinansowanie adaptacji pomieszczenia znajdującego się w sąsiedztwie sypialni Wnioskodawczyni na łazienkę polegającej na zakupie i montażu zestawu WC (muszli, deski, spłuczki, stelażu), wanny, zlewu, baterii, płytek ceramicznych, można zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile faktycznie – jak to wynika z treści wniosku są to wydatki na adaptację i wyposażenie odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawczyni, które zapewniają możliwość samodzielnego korzystania z łazienki.

Reasumując – przy spełnieniu warunków wynikających z art. 26 ust. 7b i 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki poniesione na zakup i montaż zestawu WC (muszli, deski, spłuczki, stelażu), wanny, zlewu, baterii, płytek ceramicznych stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.