Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1019/15-2/MS
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny.

1. W dniu 15 lipca 2008 r. Jerzy K. (dalej: Wnioskodawca) nabył na podstawie aktu notarialnego umowy sprzedaży prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę o powierzchni 2.154 m2, położoną w Warszawie. Nabycie nastąpiło do majątku odrębnego Wnioskodawcy (w Jego małżeństwie obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej).
   
2. Działka ta położona jest w strefie o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. W chwili zawierania umowy sprzedaży przedmiotowa działka nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego.
   
3. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę okazyjnie z myślą, o przyszłym zagospodarowaniu jej na potrzeby mieszkaniowe własne oraz najbliższej rodziny, w szczególności dorosłych dzieci.
   
4. Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 31 lipca 2008 r. (wydaną po 2 latach postępowania administracyjnego prowadzonego na wniosek jednego z poprzednich użytkowników wieczystych przedmiotowej działki) ustalone zostały warunki zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze oraz garażem podziemnym, infrastrukturę techniczną i wjazdem drogowym.
   
5. Decyzja ta została następnie przeniesiona na Wnioskodawcę jako nowego użytkownika wieczystego przedmiotowej działki. Wnioskodawca planował wówczas zbudowanie na przedmiotowej działce wielorodzinnego domu mieszkalnego dla siebie i członków swojej rodziny (m.in. dzieci).
   
6. W okresie od roku 2008 do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca przeprowadził na przedmiotowej nieruchomości prace mające na celu uporządkowanie terenu i jego zabezpieczenie.
   Działania te obejmowały:
   • oczyszczenie działki ze śmieci i odpadów porzucanych na niej przez okres wielu lat przez sąsiadów oraz inne osoby/podmioty,
     
   • odchwaszczenie działki,
     
   • usunięcie z terenu działki i przeniesienie na teren sąsiedniej działki fragmentów przyłącza wodociągowego i gazowego, stanowiących infrastrukturę budynków zlokalizowanych na sąsiednich działkach; infrastruktura ta została zbudowana kilkadziesiąt lat wcześniej i jej fragmenty zostały zlokalizowane na przedmiotowej działce, pomimo, że działki tej nie dotyczyły; właściciele budynków nie chcieli przenieść przyłączy na własny koszt, a Wnioskodawca chciał tę kwestię uporządkować przed przystąpieniem do budowy własnego budynku mieszkalnego,
     
   • uzyskanie decyzji i usunięcie 28 drzew, jako obumarłych lub zagrażających bezpieczeństwu (listopad 2012 r.),
     
   • budowę tymczasowego ogrodzenia działki z siatki metalowej.
7. Żadne inne prace nie były na nieruchomości wykonywane. W szczególności: nie opracowano projektu budowlanego, nie występowano z wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywano podziału gruntu, nie uzbrojono terenu (nie doprowadzono sieci wodociągowej, kanalizacyjnej oraz energetycznej itp.), nie
8. Nieruchomość jest w dalszym ciągu niezabudowana.
   
9. W roku 2015 nastąpiła zmiana sytuacji oraz planów członków rodziny Wnioskodawcy i rodzina zrezygnowała z koncepcji budowy wielorodzinnego, wielopokoleniowego budynku mieszkalnego. Stąd przedmiotowa nieruchomość stała się zbędna w planach rodzinnych Wnioskodawcy, i generuje aktualnie wyłącznie zbędne obciążenia. W związku z tym Wnioskodawca rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.
   
10. Wnioskodawca nie podjął dotychczas żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działki. W przypadku podjęcia decyzji o sprzedaży Wnioskodawca zgłosi działkę do agencji nieruchomości.
    
11. Wnioskodawca prowadzi (i prowadził w roku 2008) indywidualną działalność gospodarczą. W zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakresie przedmiotowym tej działalności wymienione jest m.in. nabywanie i zbywanie nieruchomości oraz ich wynajem. Jednakże przedmiotowa nieruchomość nie była nabyta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nigdy nie była wykorzystywana ani przeznaczona na potrzeby tej działalności i nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nieruchomość nie jest także (i nigdy nie była) w inny sposób związana z pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca kupił tę nieruchomość z przeznaczeniem na potrzeby mieszkaniowe własne i swojej rodziny. Nieruchomość nie generuje obecnie (ani nie generowała w przeszłości) dla Wnioskodawcy żadnych przychodów, W szczególności nieruchomość nie była ani nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżaw, ani innych umów o podobnym charakterze.
    Wnioskodawca rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości osobie trzeciej.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości dokonana w roku 2015 lub roku 2016 spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości dokonana w roku 2015 lub 2016 spowoduje u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, tj. w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pozostałym zakresie, tj. w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości dokonana w roku 2015 lub 2016 nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia kilka źródeł przychodów. W szczególności źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit, c) ww. ustawy), przy czym odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi przychód podatkowy wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. odpłatne zbycie składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofanez działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 i art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem, odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu jest przychodem z działalności gospodarczej jeżeli:

• jego zbycie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej - zakup i sprzedaż zostały dokonane w ramach tej działalności (np. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą dokonuje zakupu prawa użytkowania wieczystego z zamiarem jego późniejszej odsprzedaży), lub
• użytkowanie wieczyste podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jako wartości niematerialnej i prawnej wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej osoby fizycznej.
  
  

Jeżeli nie są spełnione powyższe warunki, to odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i jest przychodem podatkowym osoby fizycznej tylko wtedy, gdy jest dokonane przed upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie. Jeżeli zaś odpłatne zbycie dokonywane jest po upływie tego okresu, to przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej ani też nie będzie to sprzedaż składnika majątku podlegającemu wykazaniu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Jak to bowiem zostało podane w opisie stanu faktycznego:

1. Wnioskodawca posiada co prawda w zakresie swojej działalności gospodarczej zakup i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, ale przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego nabył do własnego prywatnego majątku na potrzeby osobiste własne i członków swojej najbliższej rodziny, nie czyniąc tego nabycia z zamiarem późniejszej odsprzedaży.
2. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana ani przeznaczona na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nigdy nie była przyjęta do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Co więcej, jako niezwiązana z działalnością gospodarczą nie podlegała wpisowi do tej ewidencji.
3. Nieruchomość nie generuje obecnie (ani nie generowała w przeszłości) dla Wnioskodawcy żadnych przychodów. W szczególności nieruchomość nie była ani nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżaw, ani innych umów o podobnym charakterze.
4. W wyniku zmiany sytuacji oraz planów członków rodziny Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość stała się zbędna w planach rodzinnych Wnioskodawcy, i generuje aktualnie wyłącznie zbędne obciążenia.
5. Prace wykonane w okresie 2008-2014 na przedmiotowej działce obejmowały wyłącznie uporządkowanie i ochronę terenu. Wszystkie powyższe działania były wykonywane jako wstępne działania przygotowawcze w zamiarze wykorzystania następnie przedmiotowej działki do budowy wielorodzinnego budynku mieszkaniowego dla Wnioskodawcy i członków jego rodziny. Nie opracowano jednak jeszcze projektu budowlanego, nie występowano z wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywano podziału gruntu, nie uzbrojono terenu (nie doprowadzono sieci wodociągowej, kanalizacyjnej oraz energetycznej itp.), nie wydzielano dróg wewnętrznych, ani nie rozpoczęto żadnych innych niż wymienione we wniosku prac.
6. Wnioskodawca nie podjął dotychczas żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek.
   
   

Planowana sprzedaż będzie więc sprzedażą majątku prywatnego nie związanego z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a ponieważ od końca roku 2008 (w którym prawo wieczystego użytkowania zostało nabyte upłynęło 5 łat (z dniem 31 grudnia 2013 r.), przychód ze sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:
3. nieruchomości lub ich części oraz udziału
4. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
5. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
6. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Jednakże brak dochodu z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Z kolei ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej ma na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia pożądanego efektu.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 nawet, jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
   

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

W celu zakwalifikowania planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy sprzedaż będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 lipca 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego umowy sprzedaży prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę. W chwili zawierania umowy sprzedaży działka nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z myślą, o przyszłym zagospodarowaniu jej na potrzeby mieszkaniowe własne i najbliższej rodziny. Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 31 lipca 2008 r. (wydaną po 2 latach postępowania administracyjnego prowadzonego na wniosek jednego z poprzednich użytkowników wieczystych przedmiotowej działki) ustalone zostały warunki zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze oraz garażem podziemnym, infrastrukturę techniczną i wjazdem drogowym. Decyzja ta została przeniesiona na Wnioskodawcę jako nowego użytkownika wieczystego przedmiotowej działki. Wnioskodawca planował wówczas zbudowanie na przedmiotowej działce wielorodzinnego domu mieszkalnego dla siebie i członków swojej rodziny. Od 2008 roku Wnioskodawca przeprowadził na przedmiotowej nieruchomości prace mające na celu uporządkowanie terenu i jego zabezpieczenie. Działania te były wykonywane w zamiarze wykorzystania przedmiotowej działki do budowy wielorodzinnego domu mieszkalnego dla Wnioskodawcy i członków jego rodziny. Żadne inne prace nie były na nieruchomości wykonywane. Nie opracowano projektu budowlanego, nie występowano z wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywano podziału gruntu, nie uzbrojono terenu (nie doprowadzono sieci wodociągowej, kanalizacyjnej oraz energetycznej itp.), nie wydzielano dróg wewnętrznych. Nieruchomość jest w dalszym ciągu niezabudowana. W roku 2015 nastąpiła zmiana sytuacji oraz planów członków rodziny Wnioskodawcy i rodzina zrezygnowano z budowy budynku mieszkalnego. Wnioskodawca rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca prowadzi (i prowadził w roku 2008) indywidualną działalność gospodarczą. W zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakresie przedmiotowym tej działalności wymienione jest m.in. nabywanie i zbywanie nieruchomości oraz ich wynajem. Jednakże przedmiotowa nieruchomość nie była nabyta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nigdy nie była wykorzystywana ani przeznaczona na potrzeby tej działalnościi nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nieruchomość nie jest także (i nie była) w inny sposób związana z pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca kupił tę nieruchomość z przeznaczeniem na potrzeby mieszkaniowe własne i swojej rodziny. Nieruchomość nie generuje obecnie (ani nie generowała w przeszłości) dla Wnioskodawcy żadnych przychodów. Nieruchomość nie była ani nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżaw, ani innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości osobie trzeciej.

Należy zatem zwrócić uwagę również na fakt, że od 1 stycznia 2015 r. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 stanowi, że – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zmiana treści przywołanego powyżej przepisu wynikała z przyjętej ostatecznie przez sądy administracyjne linii orzeczniczej, ukształtowanej uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 lutego 2014 r. sygn. akt II FPS 8/13. W ocenie Sądu, poprzednie brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmowało swoim zakresem przychód z odpłatnego zbycia wyłączenie tych środków trwałych, które podatnik wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a nie wszystkich składników majątku, które – w myśl ustawowej definicji – stanowiły środki trwałe. Tym samym przychód ze sprzedaży składników majątku spełniających ustawową definicję środków trwałych, których podatnik nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, mimo że zbyciu podlegały składniki majątku w rzeczywistości służące tej działalności a nie celom prywatnym podatnika (środki trwałe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią bowiem m.in. te składniki, które wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1326) ustawodawca postanowił zatem doprecyzować brzmienie ww. przepisu i objąć jego zakresem skutki podatkowe odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku spełniających ustawowe kryteria uznania je za środki trwałe, bez względu na to, czy podatnik wpisał je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też nie. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ww. ustawy zmieniającej, zawartego w druku sejmowym Nr 2330 Ad. 15. zmiana dotycząca sposobu ustalenia przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej ma charakter doprecyzowujący. Jej celem jest wyraźne wskazanie, że zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. (…) Art. 2 pkt 5 (zmiana dotycząca art. 14) – ust. 2 pkt 1 – zmiana ma na celu doprecyzowanie, że zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. Dotyczy to zarówno składników, które z uwagi na przewidywany okres ich użytkowania, krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych jak i składników, których podatnik – pomimo takiego obowiązku – nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Z powyższych wyjaśnień wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wymagają jednak aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Nie wystarczy zatem, aby przy nabyciu składnika majątku taki zamiar podatnikowi towarzyszył, jeśli ostatecznie taki zamiar nigdy nie został zrealizowany jak to miało miejsce w rozpatrywanej sprawie.

Po wydaniu uchwały, w przedmiotowym zakresie, ukształtowała się linia orzecznicza sądów administracyjnych np. wyrok NSA z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 408/12, wyrok NSA z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 912/12, wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1426/12, wyrok WSA w Opolu z dnia 04 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Op 233/14, wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 288/14, która zgodna jest z podjętą przez NSA uchwałą.

Podsumowując, skoro planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie będzie mieć związku z działalnością gospodarczą, to sprzedaż ta mogłaby być dla Wnioskodawcy źródłem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, o ile zostałaby dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie powyższej nieruchomości. Zgodnie bowiem z zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie miało to miejsca w wykonywaniu działalności gospodarczej, stanowi podlegający opodatkowaniu przychód z tego tytułu. Ponieważ jednak w niniejszej sprawie sprzedaż ma nastąpić po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, to sprzedaż ta w świetle okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę i przyjętych za podstawę orzekania przez organ, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.