Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1045/15-2/AW
z 10 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z pózn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego dla otrzymywanych dodatkowych premii rocznych – prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego dla otrzymywanych dodatkowych premii rocznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym świadczy usługi doradztwa strategicznego na rzecz kontrahenta zewnętrznego tj. spółki z o.o., z siedzibą na terytorium Polski. Z tytułu świadczenia tych usług przysługuje mu od spółki stałe, ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne (podstawowe) płatne na podstawie wystawionej faktury VAT. Ponadto Wnioskodawca może nabyć prawo do wynagrodzenia uzależnionego od wskaźników finansowych spółki bowiem oprócz wynagrodzenia podstawowego może przysługiwać mu premia roczna za osiągnięcie przez spółkę zamierzonych minimalnych celów, dotyczących planowanych kwot osiągniętych przez spółkę przychodów z marży. Oprócz premii rocznej za osiągnięcie minimalnych celów Wnioskodawcy przysługiwać będzie premia roczna za przekroczenie przez spółkę zamierzonych minimalnych celów, dotyczących planowanych kwot osiągniętych przez spółkę przychodów z marży. Dodatkowo oprócz premii rocznej za osiągnięcie minimalnych celów oraz premii rocznej za przekroczenie minimalnych celów Wnioskodawcy przysługiwać będzie jednorazowa premia dodatkowa za osiągnięcie przez spółkę zamierzonego celu, dotyczącego planowanej kwoty osiągniętego przez nią przychodu z marży w 2018 roku.

Strony ustaliły, że obliczenia premii rocznej za osiągnięcie minimalnych celów, premii rocznej za przekroczenie minimalnych celów oraz jednorazowej premii dodatkowej, ich wysokości oraz sposobu wypłaty nastąpi po upływie danego roku.

Wysokość wskaźnika bazowego tj. osiągniętych przychodów spółki z marży w danym roku kalendarzowym łącznie z wyliczeniem kwoty premii (jeżeli będzie ona należna) następuje w terminie 14 dni od końca roku kalendarzowego objętego umową. Oznacza to, że Wnioskodawca uzyskuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia (premii rocznych) zawsze po zakończeniu danego roku. Należy podkreślić, że prawo do premii rocznych jest nabywane dopiero z upływem danego roku kalendarzowego i jest to prawo niepewne i całkowicie uzależnione od wskaźników finansowych spółki. Nie ma możliwości poznania wysokości premii rocznych wcześniej niż 14 dnia stycznia następnego roku kalendarzowego. W konsekwencji przychód z tytułu ewentualnego nabycia prawa do premii rocznych staje się należny najwcześniej 14 stycznia następnego roku kalendarzowego.

Premia roczna za osiągnięcie minimalnych celów, premia roczna za przekroczenie minimalnych celów oraz premia dodatkowa płatna jest zawsze po upływie roku kalendarzowego, za który jest wypłacana, w terminie 30 dni od dnia doręczenia spółce prawidłowo wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT. Zatem Wnioskodawca jest w stanie rozpoznać przychód podatkowy z chwilą najwcześniej 14 stycznia następnego roku kalendarzowego, a po tej dacie dopiero wystawia fakturę z 30 dniowym terminem płatności. De facto ewentualny wpływ środków pieniężnych może nastąpić najwcześniej 14 lutego następnego roku kalendarzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o VAT z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę premii rocznych oraz premii dodatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie ulega wątpliwości co do tego, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do kwoty należnej za osiągnięcie przez spółkę określonych wyników finansowych powstaje i powstanie wraz z zaistnieniem oczekiwanego efektu. Tym samym zasadne jest przyjęcie, że w odniesieniu do wynagrodzenia uzależnionego od sukcesu usługa jest wykonana dopiero w związku z osiągnięciem efektu - i w chwili spełnienia się warunku określonego przez strony. Skoro wysokość wskaźnika bazowego tj. osiągniętych przychodów spółki z marży w danym roku kalendarzowym łącznie z wyliczeniem kwoty premii (jeżeli będzie ona należna) nastąpi w terminie 14. dni od końca roku kalendarzowego objętego umową to oznacza to, że Wnioskodawca uzyska prawo do dodatkowego wynagrodzenia (premii rocznych) zawsze po zakończeniu danego roku. Należy podkreślić, że prawo do premii rocznych jest nabywane dopiero z upływem danego roku kalendarzowego i jest to prawo niepewne i całkowicie uzależnione od wskaźników finansowych spółki. Nie ma możliwości poznania wysokości premii rocznych wcześniej niż 14 stycznia następnego roku kalendarzowego. W konsekwencji obowiązek podatkowy na gruncie VAT z tytułu ewentualnego nabycia prawa do premii rocznych staje i stanie się należny najwcześniej 14 stycznia następnego roku kalendarzowego. Dopiero bowiem w tym momencie można uznać, że usługa została wykonana.

Zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2014 r. przepisami obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje z chwilą dostawy towaru lub wykonania usługi. Wskazuje na to brzmienie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle opisanego we wniosku zdarzenia oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy uznać, że prawidłowe jest rozpoznawanie obowiązku podatkowego z tytułu wykonania opisanej umowy w zakresie dodatkowego wynagrodzenia za osiągnięcie przez spółkę określonych wskaźników finansowych w ustalonym w umowie terminie, najwcześniej 14 stycznia następnego roku kalendarzowego. Dopiero bowiem w tym momencie można uznać, że usługa została wykonana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Istotą stosunku świadczenia jest każde zachowanie się na rzecz innej osoby (podmiotu). Świadczenie jest zatem dwustronnym stosunkiem prawnym i wymaga podmiotu pełniącego rolę odbiorcy (konsumenta świadczenia, nabywcy usługi) oraz podmiotu świadczącego (wykonującego czynności, świadczącego usługę). Tak więc określone ustawą o podatku od towarów i usług „świadczenie na rzecz” obejmuje świadczenie na rzecz skonkretyzowanych, a nawet zindywidualizowanych podmiotów (ostatecznych konsumentów).

Jak wynika z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z pózn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że strony w umowach zobowiązaniowych mogą stosunek cywilnoprawny ukształtować według własnego uznania. Zaznaczyć należy, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi doradztwa na rzecz kontrahentów. Z tytułu wykonywania opisanych usług Wnioskodawca otrzymuje ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie wystawionej faktury VAT. Ponadto Zainteresowany może otrzymać wynagrodzenie uzależnione od wskaźników finansowych kontrahenta tj.:

• premię roczną za osiągnięcie przez spółkę zamierzonych minimalnych celów, dotyczących planowanych kwot osiągniętych przez spółkę przychodów z marży;
• premię roczną za przekroczenie przez spółkę zamierzonych minimalnych celów, dotyczących planowanych kwot osiągniętych przez spółkę przychodów z marży;
• jednorazową premię dodatkową za osiągnięcie przez spółkę zamierzonego celu, dotyczącego planowanej kwoty osiągniętego przez nią przychodu z marży w 2018 roku.

Strony ustaliły, że obliczenie wysokości ww. wynagrodzeń dodatkowych oraz sposobu wypłaty nastąpi po upływie danego roku. Wysokość wskaźnika bazowego – osiągniętych przychodów kontrahenta z marży - w danym roku kalendarzowym łącznie z wyliczeniem kwoty premii następuje w terminie 14 dni od końca roku kalendarzowego objętego umową. Zatem jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca uzyskuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia zawsze po zakończeniu danego roku. Jest to prawo niepewne i całkowicie uzależnione od wskaźników finansowych spółki. Ponadto nie ma możliwości poznania wysokości premii rocznych wcześniej niż 14 stycznia następnego roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego dla dodatkowych premii rocznych.

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w niniejszej sprawie moment powstania obowiązku podatkowego wyznacza art. 19a ust. 1 ustawy. W myśl powołanej normy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

Należy wskazać, że ustawa o VAT nie definiuje momentu wykonania usługi, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Zatem dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, tj. w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany był świadczący usługę. O wykonaniu świadczonych przez Wnioskodawcę usług uprawniających do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia decydować będzie faktyczne wykonanie wszystkich czynności wynikających z charakteru świadczenia.

Ze złożonego wniosku wynika, że w celu wypłaty dodatkowych premii rocznych konieczna jest weryfikacja wskaźników finansowych Spółki – wysokości osiągniętych przychodów z marży w danym roku kalendarzowym. Jest to możliwe nie wcześniej niż 14 stycznia następnego roku kalendarzowego. Dodatkowe premie roczne są wypłacane jedynie w razie osiągnięcia i przekroczenia przez spółkę zamierzonych minimalnych celów, dotyczących planowanych kwot osiągniętych przez spółkę przychodów z marży oraz za osiągnięcie przez spółkę zamierzonego celu, dotyczącego planowanej kwoty osiągniętego przez nią przychodu z marży w 2018 roku. Wyliczenie czy Spółka osiągnęła wymagane dla wypłaty dodatkowych premii rocznych pułapy przychodów następuje w terminie 14 dni od końca roku kalendarzowego, i w tym terminie dopiero jest wiadomo czy Zainteresowany uzyskał prawo do dodatkowego wynagrodzenia. Zatem w momencie faktycznego wyliczenia dodatkowych premii rocznych oraz wysokości wskaźnika osiągniętych przychodów tj. w terminie 14 dni od końca roku kalendarzowego dochodzi do faktycznego wykonania czynności uprawniających do dodatkowego wynagrodzenia. W tym terminie należy rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego, tak jak słusznie wskazuje Zainteresowany.

To w chwili wyliczenia wysokości wskaźnika bazowego oraz przysługujących Wnioskodawcy premii rocznych dochodzi do faktycznego zakończenia wszystkich czynności wynikających z zawartej pomiędzy stronami umowy, uprawniającej do otrzymania tzw. dodatkowego wynagrodzenia.

Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dla opisanych usług uprawniających do wypłaty dodatkowych premii rocznych, obowiązek podatkowy powstanie stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy z chwilą faktycznego wykonania tych usług, którą dla omawianej sytuacji będzie dzień wyliczenia wskaźnika osiągniętych przychodów Spółki i wyliczenia kwoty premii rocznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.