Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-573/15-2/WM
z 17 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z 11 czerwca 2015 r. (data wpływu: 17 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350, z późn. zm.; dalej: „ustawa o PIT”), w związku z czym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jednocześnie Zainteresowana posiada konto oszczędnościowe w banku w Wielkiej Brytanii i uzyskuje przychód w postaci odsetek od oszczędności zgromadzonych na tym koncie.

Bank brytyjski, który prowadzi konto oszczędnościowe Wnioskodawczyni, od narosłych odsetek odprowadza na rzecz właściwych brytyjskich organów podatkowych zryczałtowany podatek w wysokości 20%. Na koncie Zainteresowanej pozostają więc odsetki pomniejszone o 20% podatek.

Dotychczas Wnioskodawczyni nie odprowadzała podatku od odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na powyższym rachunku bankowym w Polsce uznając, że skoro brytyjskie organy podatkowe pobierają podatek w wysokości wyższej niż określona w polskiej ustawie o PIT, to zgodnie z Konwencją zawartą między Polską a Wielką Brytanią i Irlandią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podatku w Polsce nie musi ona odprowadzać.

Jednak stanowisko naczelnika urzędu skarbowego okazało się być inne. Zainteresowana została wezwana do złożenia wyjaśnień w tej sprawie oraz zobowiązana do uregulowania podatku od odsetek zgromadzanych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii także w Polsce. Pracownik urzędu skarbowego wyjaśnił Wnioskodawczyni, że powinna zapłacić w Polsce podatek dochodowy od odsetek na rachunku bankowym w następujący sposób:

1. w pierwszej kolejności należy odsetki zgromadzone w funtach szterlingach przeliczyć na złote polskie;
2. następnie od kwoty odsetek brutto należy obliczyć 5% podatku (o którym mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji);
3. od tej samej kwoty odsetek brutto należy obliczyć 19% podatek dochodowy (zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT);
4. dalej od kwoty stanowiącej 19% kwoty odsetek brutto odejmuje się kwotę stanowiącą 5% kwoty odsetek brutto. Różnica tych kwot – wg pracownika urzędu skarbowego – jest kwotą należnego polskim organom skarbowym podatku.
   
   

W rezultacie Wnioskodawczyni zapłaciła 20% podatek w Wielkiej Brytanii oraz 14% podatek dochodowy w Polsce (19% - 5%).

Dla zobrazowania powyższego Zainteresowana przedstawiła następujące obliczenia:

2 004 £ (przychód w roku kalendarzowym) x 5 0119 (kurs funta) = 10 044 zł

10 044 zł x 5% (z art. 11 ust. 2 Konwencji) = 502 zł

10 044 zł x 19% (wg art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) = 1 908 zł

1 908 zł – 502 zł = 1 406 zł – kwota podatku do zapłaty w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłata brytyjskim organom podatkowym 20% podatku dochodowego od odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii zwalnia podatnika – mającego miejsce zamieszkania w Polsce oraz będącego polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy o PIT – z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych odsetek w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 250, poz. 1840; dalej: „Konwencja”) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Art. 11 ust. 2 Konwencji stanowi, że: jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Definicję odsetek zawiera art. 11 ust. 4 Konwencji, zgodnie z którym oznaczają „dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji”.

W myśl ust. 6 art. 11 Konwencji, „uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z działalnością którego powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład, to uważa się, że odsetki takie powstają w tym Państwie, w którym położony jest zakład”.

Według Wnioskodawczyni, przepis art. 11 ust. 1 Konwencji oznacza, że jeżeli odsetki powstają w Wielkiej Brytanii i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, to mogą być one opodatkowane w Polsce. Jednakże z art. 11 ust. 2 Konwencji wynika, że odsetki powstałe w Wielkiej Brytanii mogą być opodatkowane także w Wielkie Brytanii zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania w Polsce, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % kwoty brutto tych odsetek.

Zdaniem Wnioskodawczyni powyższe przepisy powinny być interpretowane łącznie z art. 22 Konwekcji.

Art. 22 ust. 2 Konwencji stanowi: „W przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie”.
   
   

W świetle art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji, ponieważ kwota, którą zapłaciła Wnioskodawczyni brytyjskim organom podatkowym (za pośrednictwem brytyjskiego banku, który potrącił podatek) stanowiąca 20% odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii, jest kwotą wyższą aniżeli kwota, którą Wnioskodawczyni musiałaby odprowadzić tytułem podatku dochodowego od odsetek w Polsce (19%) to kwota odsetek nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Przeciwny wniosek prowadziłby do podwójnego opodatkowania Wnioskodawczyni.

Obecnie Zainteresowanej został potrącony 20% podatek od odsetek w Wielkiej Brytanii oraz 14% podatek w Polsce (polski urząd skarbowy od 19% podatku polecił odliczyć 5% podatek, o którym mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji).

Pobranie od Wnioskodawczyni podatku od odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii jest w ocenie Wnioskodawczyni nieprawidłowe, skoro zapłaciła już od tych samych odsetek 20% podatek w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni uzyskała dochód z odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii. Z tego tytułu Zainteresowanej potrącono w Wielkiej Brytanii podatek w wysokości 20% podatek.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl zaś art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

Stosownie natomiast do art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy, kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. Konwencji, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

W art. 11 ust. 4 ww. Konwencji wyjaśniono, że użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.

Ponadto na podstawie art. 11 ust. 5 ww. Konwencji, postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 niniejszej Konwencji.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie powyżej wymienione przesłanki nie zostały spełnione, tak więc przychód z tytułu odsetek podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji.

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Wielkiej Brytanii), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 ww. umowy przewiduje ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji polsko-brytyjskiej w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

Reasumując, stwierdzić należy, że dochód z tytułu odsetek wypłaconych przez bank z siedzibą w Wielkiej Brytanii na rzecz Wnioskodawczyni, będącej polskim rezydentem podatkowym, podlega opodatkowaniu w Polsce w wysokości 19% kwoty brutto odsetek. Dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie ich powstania, tj. w Wielkiej Brytanii, przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w powołanym wyżej art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji (tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia), której nie można interpretować w oderwaniu od cytowanego wyżej art. 11 ust. 2 Konwencji.

W konsekwencji, od podatku obliczonego wg stawki podatkowej, która wynosi 19%, odejmuje się podatek zapłacony za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć 5% kwoty brutto odsetek. Wskazać bowiem należy, że art. 11 ust. 2 Konwencji wprowadza wprost ograniczenie procentowe co do wysokości podatku, jaki może maksymalnie zostać pobrany z tytułu odsetek uzyskiwanych w Wielkiej Brytanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Skoro zatem na gruncie analizowanej sprawy Zainteresowana może od polskiego 19% podatku odliczyć – zgodnie z zapisami ww. Konwencji – wyłącznie 5% kwoty brutto odsetek, podatek do zapłaty w Polsce wynosi 14%.

W świetle powyższego, stanowisko Zainteresowanej w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydając interpretację w trybie ww. przepisu organ nie oblicza wysokości należnego podatku, jak również wysokości odliczenia od podatku należnego z tytułu dochodu osiągniętego z tytułu odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.