INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011r. (data wpływu do tut. organu w dniu 7 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2011r. (data wpływu do tut. organu 7 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia:

• czy prawidłowe jest ustalenie części usługi realizowanej poza Wspólnotą metodą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej – jest nieprawidłowe,
• czy prawidłowe jest rozliczenie imprezy turystycznej w sposób przedstawiony w przykładzie – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia:

• czy prawidłowe jest ustalenie części usługi realizowanej poza Wspólnotą metodą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej,
• czy prawidłowe jest rozliczenie imprezy turystycznej w sposób przedstawiony w przykładzie.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 września 2011r. (data wpływu 7 września 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-971/11/MS z dnia 25 sierpnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w piśmie z dnia 1 września 2011r.):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 stycznia 2011r. i jest czynnym podatnikiem VAT.

Rozpoczynając działalność gospodarczą Wnioskodawca zgłosił się do podatku VAT na formularzu VAT-R, po czym otrzymał potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako czynnego podatnika VAT przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się organizacją imprez turystycznych, w tym również do krajów poza Unią Europejską. Wnioskodawca posiada stosowne uprawnienia do świadczenia usług turystycznych. Świadczona usługa ma kompleksowy charakter i zawiera w sobie m.in.: ubezpieczenie, koszty transportu (w tym np. wynajem autokaru, bilety lotnicze, kolejowe), noclegi, wyżywienie, zwiedzanie atrakcji turystycznych oraz różne inne dodatkowe usługi/świadczenia mające na celu uatrakcyjnienie pobytu turysty. Większość ww. usług jest nabywana przez Wnioskodawcę od innych podatników, we własnym zakresie świadczy on najczęściej usługi pilota/przewodnika.

Z kupionych usług Wnioskodawca tworzy dla klientów spójną całość w postaci produktu polegającego na kompleksowej organizacji imprezy turystycznej.

Jeśli impreza turystyczna ma charakter pobytowy i realizowana jest zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza nim, Wnioskodawca ustala część usługi realizowaną poza terytorium Unii Europejskiej na podstawie proporcji czasu realizacji usługi poza terytorium Unii Europejskiej do całkowitego czasu realizacji usługi.

W niektórych przypadkach klient zlecający usługę realizuje podczas wyjazdu inne cele niż wyłącznie rekreacyjne, np. badania naukowe, udział w konferencji naukowej lub targach. Tym niemniej Wnioskodawca traktuje swoją usługę w każdym wypadku jako imprezę turystyczną, gdyż taki jest sens i cel świadczonej przez niego usługi.

Od swoich klientów Wnioskodawca przyjmuje wpłaty na poczet przyszłej imprezy w walucie polskiej jak i obcej. Cała kwota jest przyjęta przed wykonaniem usługi. W celu realizacji imprezy Wnioskodawca ponosi koszty na rzecz bezpośredniej korzyści turysty, które są opłacane w walucie polskiej (np. bilety lotnicze) jak i walucie obcej (usługi zakwaterowania, wynajem sprzętu i inne dodatkowe).

Przykład rozliczenia imprezy turystycznej:

Biuro turystyczne organizuje wycieczkę poza terytorium Wspólnoty. Wartość sprzedaży udokumentowanej fakturą VAT marża wynosi: 125.000 zł. Wartość poniesionych przez biuro wydatków wynosi: 80.000 zł, w tym: 54.000 zł (67,50%) stanowią usługi własne, a 26.000 zł (32,50%) stanowią usługi obce zakupione od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Biuro ustaliło, że usługa realizowana była poza terytorium Wspólnoty w 95%.

125.000 x 32,50% = 40.625 zł – sprzedaż przypadająca na usługi obce,

125.000 x 67,50% – 84.375 zł – sprzedaż przypadająca na usługi własne,

26.000 x 5% = 1.300 zł – wartość usług świadczonych na terytorium Wspólnoty,

26.000 x 95% – 24.700 zł – wartość usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty,

40.625 x 5% = 2.031,25 zł – wartość sprzedaży świadczona na terytorium Wspólnoty,

2.031,25 – 1.300 zł = 731,25 zł (w tym VAT: 136,74 zł) – marża brutto opodatkowana stawką VAT 23%.

40.625 x 95% = 38.592,75 zł – wartość sprzedaży świadczona poza terytorium Wspólnoty,

38.592,75 – 24.700 = 13.893,75 zł – marża brutto opodatkowana stawką VAT 0%,

125.000 x 67,50% = 84.375 zł (w tym VAT: 15.777,44 zł) – wartość sprzedaży przypadająca na usługi własne.

W niektórych przypadkach klient zlecający usługę realizuje podczas wyjazdu inne cele niż wyłącznie rekreacyjne, np. badania naukowe, udział w konferencji naukowej lub targach.

Z punktu widzenia zamawiającego usługę przedmiotowe cele są celami samoistnymi (jedynymi), natomiast z punktu widzenia Wnioskodawcy cele te są współrealizowane z celami rekreacyjnymi, wypoczynkowymi itp., gdyż w zakresie jego usługi jest zorganizowanie przejazdów, wyżywienia, noclegów oraz zorganizowanie czasu wolnego. Z punktu widzenia świadczącego usługę jest to więc organizacja imprezy turystycznej.

Celem realizowanych przez Wnioskodawcę wyjazdów na badania naukowe jest przeprowadzenie badań naukowych (botanicznych, zoologicznych i in.) w danym kraju, np. Australii. Celem organizowanego wyjazdu na konferencję naukową jest udział klienta w tej konferencji w charakterze wykładowcy lub zwykłego uczestnika. Celem organizowanego wyjazdu na targi jest obecność klienta na targach, w charakterze wystawcy lub osoby odwiedzającej. W każdym przypadku charakter usługi Wnioskodawcy pozostaje ten sam: w jej zakresie jest zorganizowanie przejazdów, wyżywienia, noclegów oraz zorganizowanie czasu wolnego.

Wnioskodawca realizuje wyjazdy na badania naukowe, udział w konferencji naukowej lub targach na rzecz zarówno podatników podatku VAT jak i podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT.

W każdym przypadku klient korzystający z usług turystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę bierze udział w konferencji, badaniach naukowych lub targach we własnym zakresie i Wnioskodawca nie pośredniczy w organizacji ww. imprez w żaden sposób.

W każdym wypadku Wnioskodawca traktuje swoją usługę jako imprezę turystyczną, gdyż taki jest sens i cel świadczonej przez niego usługi.

Od swoich klientów Wnioskodawca przyjmuje zaliczki na poczet przyszłej imprezy w walucie polskiej jak i obcej. Zaliczki obejmujące 100% ceny (tzw. „zaliczka na 100% ceny”) zostają zapłacone przed wykonaniem usługi. W celu realizacji imprezy Wnioskodawca ponosi koszty na rzecz bezpośredniej korzyści turysty, które są opłacane w walucie polskiej (np. bilety lotnicze) jak i walucie obcej (usługi zakwaterowania, wynajem sprzętu i inne dodatkowe).

Wnioskodawca wystawia fakturę VAT marża w walucie polskiej.

Wnioskodawca działa na rzecz nabywców we własnym imieniu i na własny rachunek.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników, dla bezpośredniej korzyści nabywcy usług oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania :

Czy prawidłowe jest ustalenie części usługi realizowanej poza Wspólnotą metodą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej...

Czy prawidłowe jest rozliczenie imprezy turystycznej w sposób przedstawiony w przykładzie...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana przez niego metoda ustalania części usługi realizowanej poza terytorium Wspólnoty za pomocą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej jest prawidłowa w przypadku imprez pobytowych. W tym przypadku metoda porównywania długości trasy przebytej poza terytorium Wspólnoty do długości całej trasy dojazdu i powrotu nie jest miarodajna, gdyż impreza taka polega na przebywaniu przez pewien czas na określonym terytorium a nie na ciągłym przemieszczaniu się. Zatem głównym wyznacznikiem powinien tu być czas pobytu a nie przebyta odległość.

Rozliczenie imprezy turystycznej przedstawione w przykładzie odpowiada regulacjom zawartym w art. 119 ustawy o VAT i tym samym jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie stwierdzenia:

• czy prawidłowe jest ustalenie części usługi realizowanej poza Wspólnotą metodą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej za nieprawidłowe,
• czy prawidłowe jest rozliczenie imprezy turystycznej w sposób przedstawiony w przykładzie za nieprawidłowe.
  
  

Na wstępie należy wskazać, iż z uwagi na ścisły związek kwestii w zakresie stwierdzenia:

• czy prawidłowe jest ustalenie części usługi realizowanej poza Wspólnotą metodą proporcji czasu realizowania usługi poza Wspólnotą do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej,
• czy prawidłowe jest rozliczenie imprezy turystycznej w sposób przedstawiony w przykładzie,

interpretacji w przedmiotowym zakresie udzielono w jednej niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przepis art. 119 ustawy o VAT określa szczególną procedurę opodatkowania usług turystyki. W myśl ust. 1 tego artykułu podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z kolei przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy o VAT).

Chodzi zatem o usługi, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora turystyki. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Stosownie do art. 119 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r. przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
   
   

Łączne spełnienie przedmiotowych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Ponadto treść art. 119 ust. 3a ustawy o VAT stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do

usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 (art. 119 ust. 5 ustawy o VAT).

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne (art. 119 ust. 6 ustawy o VAT).

Usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej (art. 119 ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.).

Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty (art. 119 ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.).

Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej (art. 119 ust. 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.).

Podatnik, o którym mowa w ust. 3, w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku (art. 119 ust. 10 ustawy o VAT).

Z opisu stanu faktycznego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zajmuje się organizacją imprez turystycznych, w tym również do krajów poza Unią Europejską. Wnioskodawca posiada stosowne uprawnienia do świadczenia usług turystycznych. Świadczona usługa ma kompleksowy charakter i zawiera w sobie m.in.: ubezpieczenie, koszty transportu (w tym np. wynajem autokaru, bilety lotnicze, kolejowe), noclegi, wyżywienie, zwiedzanie atrakcji turystycznych oraz rożne inne dodatkowe usługi/świadczenia mające na celu uatrakcyjnienie pobytu turysty. Większość ww. usług jest nabywana przez Wnioskodawcę od innych podatników, we własnym zakresie świadczy on najczęściej usługi pilota/przewodnika.

Z kupionych usług Wnioskodawca tworzy dla klientów spójną całość w postaci produktu polegającego na kompleksowej organizacji imprezy turystycznej.

Jeśli impreza turystyczna ma charakter pobytowy i realizowana jest zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza nim, Wnioskodawca ustala część usługi realizowaną poza terytorium Unii Europejskiej na podstawie proporcji czasu realizacji usługi poza terytorium Unii Europejskiej do całkowitego czasu realizacji usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty. Przy czym jeżeli podatnik dla bezpośredniej korzyści turysty świadczy usługi zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% pod warunkiem, że Wnioskodawca posiada dokumenty z których wynika, że świadczenie tych usług było dokonywane poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem z powyższego wynika, że określenie w jakiej części usługi świadczone przez Wnioskodawcę świadczone są na terytorium poza Unią Europejską powinno wynikać z posiadanych przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji nie może być zatem określone w oparciu o proporcję czasu realizowania usługi poza Unią Europejską do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej, gdyż przedmiotowe określenie nie odzwierciedla rzeczywistego zakresu kosztów ponoszonych w celu wykonywania usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że może stosować metodę ustalania części usługi realizowanej poza terytorium Unii Europejskiej za pomocą proporcji czasu realizowania usługi poza Unią Europejską do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego przedstawił przykład rozliczenia imprezy turystycznej zgodnie z którym:

Biuro turystyczne organizuje wycieczkę poza terytorium Wspólnoty. Wartość sprzedaży udokumentowanej fakturą VAT marża wynosi: 125.000 zł. Wartość poniesionych przez biuro wydatków wynosi: 80.000 zł, w tym: 54.000 zł (67,50%) stanowią usługi własne, a 26.000 zł (32,50%) stanowią usługi obce zakupione od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Biuro ustaliło, że usługa realizowana była poza terytorium Wspólnoty w 95%.

125.000 x 32,50% = 40.625 zł – sprzedaż przypadająca na usługi obce,

125.000 x 67,50% – 84.375 zł – sprzedaż przypadająca na usługi własne,

26.000 x 5% = 1.300 zł – wartość usług świadczonych na terytorium Wspólnoty,

26.000 x 95% – 24.700 zł – wartość usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty,

40.625 x 5% = 2.031,25 zł – wartość sprzedaży świadczona na terytorium Wspólnoty,

2.031,25 – 1.300 zł = 731,25 zł (w tym VAT: 136,74 zł) – marża brutto opodatkowana stawką VAT 23%.

40.625 x 95% = 38.592,75 zł – wartość sprzedaży świadczona poza terytorium Wspólnoty,

38.592,75 – 24.700 = 13.893,75 zł – marża brutto opodatkowana stawką VAT 0%,

125.000 x 67,50% = 84.375 zł (w tym VAT: 15.777,44 zł) – wartość sprzedaży przypadająca na usługi własne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przyjęcie przez Wnioskodawcę do określenia części usługi realizowanej poza terytorium Unii Europejskiej metody proporcji czasu realizowania usługi poza Unią Europejską do całkowitego czasu trwania imprezy turystycznej bez oparcia się o posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej powoduje, że przedmiotowe rozliczenie jako nieodzwierciedlające stanu faktycznego nie może zostać uznane za prawidłowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało również uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

zakresie stwierdzenia:

• czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje przepisy art. 119 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży usługi turystycznej dla klienta, który realizuje podczas wyjazdu inne cele niż wyłącznie rekreacyjne, np. badania naukowe, udział w konferencji naukowej lub targach,
• czy prawidłowe jest stosowanie kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego uzyskanie przychodu (z dnia wpłaty) jak i poniesienia wydatku dla bezpośredniej korzyści turysty celem ustalenia podstawy opodatkowania marżą,

wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.