2015.08.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-71/15-2/DC
z 24 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z realizacją projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma działa na rzecz rozwoju gospodarczego. Celem przedsiębiorstwa jest kreowanie wzrostu wartości jednostek gospodarczych poprzez świadczenie wyspecjalizowanych usług doradczych. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest:

Świadczenie usług doradczych o charakterze ogólnym, w tym:
1. analizy inwestycyjne;
2. tworzenie studiów wykonalności i biznes planów;
3. wyceny przedsiębiorstwa;
4. wyceny know-how;
5. doradztwo transakcyjne;
6. pozyskiwanie inwestorów prywatnych;
7. pozyskiwanie dofinansowania ze środków unijnych;
8. pozyskiwanie finansowania dłużnego (kredyty i pożyczki);
Świadczenie usług doradczych o charakterze proinnowacyjnym, w tym służących wdrażaniu istotnie ulepszonych produktów, rozwiązań technologicznych, metod marketingowych czy organizacyjnych w innych przedsiębiorstwach;
Świadczenie usług szkoleniowych w zakresie działalności przedsiębiorstwa;
Świadczenie usług informacyjnych, w tym polegających na udzielaniu informacji w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w dniu 15 grudnia 2014 r. zawarł z Polską Agencją umowę o udzielenie wsparcia na przetestowanie i wdrożenie doradczo-szkoleniowej usługi pilotażowej w zakresie planowania i finansowania przedsięwzięć gospodarczych w MSP, realizowana w ramach projektu „Planowanie działań” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Poddziałania 2.2.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na lata 2007-2013.

W ramach projektu „Planowanie działań” Wnioskodawca jest podmiotem wsparcia, która świadczy usługę pilotażową w zakresie planowania i finansowania przedsięwzięć gospodarczych w MSP.

Usługa pilotażowa w zakresie planowania i finansowania przedsięwzięć gospodarczych w MSP składa się z następujących etapów:

Etap I – obejmujący doradztwo w procesie uzyskania finansowania przedsięwzięcia gospodarczego z wybranej przez Klienta Oferty FZ (pomoc w przygotowaniu specyficznych dokumentów wymaganych na etapie umowy o finansowanie, dopracowanie/dostosowanie biznesplanu, asystę przy zawieraniu umowy pomiędzy Klientem a IF, itp.);
Etap II – obejmujący doradztwo przy realizacji przedsięwzięcia gospodarczego finansowanego z wybranej Oferty FZ zgodnie z biznesplanem oraz umową o finansowanie zawartą pomiędzy Klientem a IF oraz (opcjonalnie) szkolenie. Doradztwo w zakresie zarządzania realizacją przedsięwzięcia gospodarczego, w szczególności zarządzania finansami, powinno być dostosowane do potrzeb i charakteru danego przedsiębiorstwa oraz finansowanego przedsięwzięcia i wybranej oferty FZ. Szczegółowy zakres doradztwa oraz skład Doradców, będzie przedmiotem negocjacji pomiędzy Podmiotem Wsparcia a Klientem oraz akceptacji PA i będzie określony w umowie o świadczenie usługi pilotażowej.

Świadczenie usługi pilotażowej jest w całości bezpłatne dla uczestników projektu. Projekt jest w 100% finansowany ze środków publicznych – Europejskiego Funduszu Społecznego (85%) oraz z budżetu państwa (15%). Koszt usługi doradczej dla klienta zgodnie z zawieranymi umowami to 180 PLN za godzinę.

W ramach projektu wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem są wydatki poniesione na:

wynagrodzenia wraz z pochodnymi od wynagrodzeń osób zaangażowanych bezpośrednio w realizację projektu, w tym osób zarządzających Projektem;
podróże służbowe osób zaangażowanych w realizację Projektu, według stawek określonych w przepisach o wysokości oraz warunkach ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej;
zakup usług, w szczególności transportowych, telekomunikacyjnych, pocztowych i komunalnych, cateringowych, hotelowych, pod warunkiem, ze ich stawki odpowiadają powszechnie stosowanym na rynku;
najem i eksploatację pomieszczeń w celach bezpośrednio związanych z realizacją Projektu;
pokrycie kosztów amortyzacji budynków w zakresie i przez okres ich używania na potrzeby projektu objętego wsparciem;
zakup oprogramowania i materiałów biurowych oraz materiałów eksploatacyjnych;
tłumaczenia i druk materiałów oraz ich publikację;
działania promocyjne i informacyjne pod warunkiem, że w działaniach tych przekazywana jest informacja, iż projekt jest realizowany z udziałem wsparcia pochodzącego z budżetu Unii Europejskiej;
obsługę księgową i usługi prawnicze oraz doradcze, i eksperckie, świadczone na rzecz Podmiotu wsparcia, konieczne dla prawidłowego przebiegu procesu testowania Usługi pilotażowej;
koszty administracyjne lub bieżącego zarządu do wysokości 10% łącznej kwoty kosztów, o których mowa w pkt 1-9;
pokrycie kosztów adaptacji budynków, pomieszczeń miejsc pracy, bezpośrednio używanych na potrzeby projektu objętego wsparciem;
raty spłat wartości początkowej środków trwałych, których wartość początkowa jest wyższa od 10% kwoty określonej w przepisach podatkowych uprawniających do dokonania jednorazowego odpisu, należne finansującemu z tytułu umowy leasingu finansowego lub zwrotnego do wysokości ich wartości początkowej z dnia zawarcia umowy leasingu, poniesione do dnia zakończenia realizacji projektu, z wyłączeniem mebli;
pokrycie kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących własnością Podmiotu wsparcia w zakresie i przez okres jego używania na potrzeby projektu objętego wsparciem;
zakup wartości niematerialnych i prawnych;
zakup sprzętu oraz wyposażenia.

Koszt związany z rekrutacją i selekcją Klientów jest kosztem kwalifikowanym do wysokości 14% poniesionych wydatków kwalifikowanych na świadczenie usługi pilotażowej dla Klientów. Wartość tych wydatków stanowi dla Beneficjenta pomoc de minimis. Wartość wyświadczonej usługi pilotażowej dla Klienta stanowi pomoc de minimis dla Uczestnika projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy firmie przysługuje prawo odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług bezpośrednio i pośrednio związanych z realizacją usługi doradczej w ramach projektu PO KL 2.2.1 Przetestowanie i wdrożenie usługi pilotażowej w zakresie planowania i finansowania przedsięwzięć gospodarczych w MSP?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 86 ust. 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, który spełnia łącznie dwa kryteria:

posiadanie statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, a zatem statusu czynnego podatnika podatku VAT, oraz
wykorzystywanie towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych.

Realizacja pierwszej przesłanki nie budzi wątpliwości, bowiem Wnioskodawca niezależnie od realizacji Projektu prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Wątpliwości Zainteresowanego budzi zastosowanie drugiej z przesłanek bowiem pojęcie to nie zostało dookreślone przez ustawodawcę. Pomocne przy ustaleniu na czym polegać ma „wykorzystywanie towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych” i jaki zakres tego wykorzystania pozwala na odliczenie podatku, może być odwołanie się do treści art. 168 dyrektywy 2006/112, na którym oparta jest polska regulacja i który w zdaniu wstępnym, przewiduje, że: „jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić: (...) (dalej określane są kwoty podatku naliczonego)”.

W literaturze wskazuje się, ze celem dyrektywy było przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim zakupy związane są z opodatkowaną działalnością gospodarczą. Zakres odliczenia podatku naliczonego powinien zatem odpowiadać zakresowi wykorzystania zakupionych towarów, czy usług do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, że art. 86 ust. 1 VATU nie precyzuje, jaką formę przybierać ma związek pomiędzy sprzedażą opodatkowaną i zakupami a ustawodawca nie określił żadnych granic związku zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. „Jedynym kryterium w tym zakresie powinno być zatem istnienie racjonalnego związku pomiędzy zakupem a opodatkowaną działalnością gospodarczą podatnika. Tak długo, jak dany zakup przyporządkowany jest prowadzeniu działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT, przedsiębiorcy powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego”. (por. J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda, VAT 2010. Komentarz. Wyd. 2. Warszawa 2010).

Jak już zostało wskazane, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć zakupione towary oraz usługi na cele realizacji Projektu, czyli udzielenie nieodpłatnego wsparcia Uczestnikom Projektu – pomocy de minimis i w ten sposób zostaną one w całości skonsumowane. Wnioskodawca poprzez realizację projektu nawiązuje relacje biznesowe z podmiotami oraz promuje swoją firmę. Przez co w przyszłości Wnioskodawca będzie osiągał przychody ze świadczenia usług na rzecz tych podmiotów. Aktualnie w ramach projektu Wnioskodawca nie będzie wystawiał Faktur VAT uczestnikom projektu za wykonywane na ich rzecz usługi pilotażowej, gdyż są to świadczenia nieodpłatne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa. Istnieje bowiem logiczny i racjonalny ciąg zdarzeń przyczynowo-skutkowy, który wykazuje, że realizacja projektu przyczynia się do nawiązania trwałych relacji biznesowych z uczestnikami projektu (przyszłymi klientami), co przyczyni się do świadczenia usług na rzecz tych podmiotów – zatem wydatki związane z projektem związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego, w ocenie Zainteresowanego, należy uznać, że towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę na potrzeby realizacji Projektu są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zainteresowanemu przysługuje zatem uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i działa na rzecz rozwoju gospodarczego. Celem przedsiębiorstwa jest kreowanie wzrostu wartości jednostek gospodarczych poprzez świadczenie wyspecjalizowanych usług doradczych. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest:

Świadczenie usług doradczych o charakterze ogólnym, w tym:
Świadczenie usług doradczych o charakterze proinnowacyjnym, w tym służących wdrażaniu istotnie ulepszonych produktów, rozwiązań technologicznych, metod marketingowych czy organizacyjnych w innych przedsiębiorstwach;
Świadczenie usług szkoleniowych w zakresie działalności przedsiębiorstwa;
Świadczenie usług informacyjnych, w tym polegających na udzielaniu informacji w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej.

W ramach projektu „Planowanie działań” Wnioskodawca jest podmiotem wsparcia, która świadczy usługę pilotażową w zakresie planowania i finansowania przedsięwzięć gospodarczych w MSP.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy przysługuje mu prawo odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z realizacją usługi doradczej sfinansowanej w całości ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa.

Według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Należy tutaj wskazać na specyfikę opodatkowania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Otóż otrzymanie dotacji nie jest, jako takie, żadną odrębną czynnością opodatkowaną. Dotacje podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Otrzymanie dotacji nie stanowi natomiast samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana. Skutkuje to m.in. tym, że dotacje opodatkowane są wedle takiej stawki jak czynności, których dotyczą. Jeśli zaś dotacje dotyczą czynności niepodlegającej opodatkowaniu, to także one same nie mogą podlegać opodatkowaniu (o ile faktycznie mają charakter zwrotny). Także wówczas, gdy dotacja pokrywa całą kwotę należną na świadczenie usług bądź dostawę towarów, opodatkowanie dotyczy konkretnej czynności, a nie dotacji. Opodatkowana jest wówczas czynność odpłatna (gdzie odpłatnością jest dotacja) zob. takie wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 marca 2007 r. sygn. akt. I SA/Łd 721/06 (A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 29(a) ustawy o podatku od towarów i usług, LEX).

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W doktrynie podkreśla się, że jeżeli jednak bezpośredni związek pomiędzy dotacją a dostawą towaru lub świadczeniem usług nie występuje, to dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) nie podlega opodatkowaniu U. Zubrzycki, Leksykon VAT. Tom 1, Wrocław 2014, s. 200). Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. W przypadku, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Odnosząc się do przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji, należy zaznaczyć, że działalność Wnioskodawcy polegająca na świadczeniu usług, co do zasady mieści się w pojęciu „świadczenia usług”, mogącego stanowić przedmiot czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Szerokie pojęcie „usług” niewątpliwie obejmuje działania Wnioskodawcy, jednak zasadniczym warunkiem uznania świadczenia usług za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jest jej odpłatność (art. 5 ust. 1 ustawy o VAT). Odpłatność nie tylko ma znaczenie przy kwalifikacji świadczenia usług jako czynności opodatkowanej, ale również wpływa na określenie podstawy opodatkowania. W analizowanym przypadku dofinansowanie udzielone na realizacje projektu może być utożsamiane z zapłatą, bowiem Wnioskodawca otrzymuje świadczenie należne od zleceniodawcy (Polskiej Agencji Rozwoju i Przedsiębiorczości), w imieniu którego świadczona będzie usługa doradcza.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja lub subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW). W pierwszym z przywołanych wyroków Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacj która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna (por. J. Martini, Ł. Karpesiuk VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości” C. H. Beck Warszawa 2005 r. s.265 i nast.). W drugim z przywołanych wyroków Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż dotacja otrzymana w wysokości 100% kosztów usługi doradczej, pokrywa całość wartości świadczonej usługi. Należy także podkreślić, że – jak wskazał Zainteresowany – wartość usługi wynosi 180,00 zł za każdą godzinę doradztwa (mimo braku odpłatności przez Klienta). W konsekwencji stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonej usługi i będzie zwiększać podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem wydatki związane z wykonywaniem usług doradczych będą wykorzystywane wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, z uwagi na wystąpienie związku dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w pełnej wysokości, o ile nie zajdą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawcy – na podstawie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług – przysługuje prawo odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z realizacją usługi doradczej sfinansowanej w całości ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawno-podatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin