Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-854/15-4/AP
z 18 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 15 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 3 września 2015 r. nr ILPB1/4511-1-854/15-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 3 września 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 7 września 2015 r., natomiast w dniu 15 września 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 września 2015 r). Ponadto w dniu 10 września 2015 r. uzupełniono brakującą opłatę od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Uzyskuje dochody z działalności wykonywanej osobiście, jako artysta wykonawca - aktor, kabareciarz, na podstawie umów o dzieło.

W ostatnich miesiącach Wnioskodawca napisał wiersze dla dzieci, które postanowił wydać w formie książkowej. Książka jest wydana w systemie self publishing, co oznacza, że Wnioskodawca w całości sfinansował jej wydanie (w nakładzie 2000 sztuk). Większość książek (1500 szt.) będzie sprzedana za pośrednictwem wydawnictwa, z którym Wnioskodawca podpisał umowę, część jednak Wnioskodawca będzie rozprowadzał samodzielnie.

W związku z podpisaną umową, wydawnictwo uzyskało licencję do korzystania z utworu. Pełnia praw autorskich majątkowych należy do Wnioskodawcy.

Z książek, którymi Wnioskodawca będzie dysponował (500 szt.), część zostanie podarowana rodzinie i znajomym, zaś pozostałą część Wnioskodawca pragnie sprzedać za pośrednictwem portalu x.pl.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1094 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (D. U. z 2006, Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Książka jest rzeczową postacią utworu, którą Wnioskodawca stworzył, w związku z czym jest on niewątpliwie twórcą w znaczeniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Sprzedaż książki nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie bowiem spełniać wszystkich przesłanek ww. przepisu. Jest to co prawda działalność zarobkowa oraz prowadzona we własnym imieniu i na własny rachunek, jednakże nie ma charakteru zorganizowanego oraz ciągłego. Wnioskodawca nie ma żadnego zaplecza technicznego, nie ma żadnej strategii sprzedaży, nie prowadzi zorganizowanych działań marketingowych, jest to działalność spontaniczna, incydentalna, na tyle, na ile pozwalają Wnioskodawcy inne zobowiązania zawodowe. Wydanie książki Wnioskodawcy jest zdarzeniem jednorazowym (bez względu na rozmiar nakładu), jest więc działalnością poboczną, a nie o charakterze stałym. Natomiast okres czasu przez jaki książki faktycznie zostaną sprzedane (czy to będzie miesiąc czy np. rok), nie ma znaczenia.

W odniesieniu do Wnioskodawcy nie są spełnione łącznie przesłanki, o których mowa w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - z pewnością sprzedaż książek nie jest wykonywana pod kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego tę czynność (kupującego, gdyż innego zlecającego nie ma w opisanym stanie faktycznym), a Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, związane ze sprzedażą książek, gdyż istnieje pewne prawdopodobieństwo, iż sprzedaż książek, którymi dysponuje, może nie osiągnąć zamierzonego rezultatu. Możliwe, że nie wszystkie książki uda się sprzedać. Jednak rozpatrywanie powyższych przesłanek nie ma znaczenia w omawianej sytuacji, gdyż celem ustawodawcy wprowadzającego przepis art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, było zapobieganie przypadkom ukrywania zatrudnienia pracowniczego pod pozorem samozatrudnienia. Ustawodawca w sposób negatywny określił, co z pewnością nie jest działalnością gospodarczą, natomiast niespełnienie łącznie przesłanek z art. 5b nie powoduje, że wykonywanie czynności (tu sprzedaż książki) staje się automatycznie działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca posiada pełnię praw autorskich majątkowych do stworzonego przez siebie utworu. Zgodnie z art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. W związku z tym sprzedaż własnej książki jest niewątpliwie korzystaniem z przysługujących twórcy praw autorskich. Wnioskodawca uzyska więc przychody z tytułu korzystania z praw autorskich, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tut. Organ informuje, że opis stanu faktycznego wynika z uzupełnienia wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak należy zakwalifikować przychód ze sprzedaży własnej książki?
2. Czy Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu?
   
   

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1, tj. w zakresie przychodów.

Natomiast wniosek w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, tj. w zakresie kosztów uzyskania przychodów, został rozstrzygnięty interpretacją indywidulną z dnia 18 września 2015 r. nr ILPB1/4511-1-854/15-5/AP.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, sprzedaż własnej książki, bez względu na sposób i rozmiar jej rozpowszechniania, stanowi przychód ze źródła prawa majątkowe, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwana: ustawą) wymienia źródła przychodów. Spośród nich należy wziąć pod rozwagę trzy źródła: działalność wykonywaną osobiście, działalność gospodarczą oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Działalność wykonywana osobiście została uregulowana w art. 13 ustawy. W ust. 1 pkt 2 ustawodawca wyraźnie wymienia osobiście wykonywaną działalność literacką, jako czynność zaliczaną do tego źródła przychodów.

Trzeba jednak zaznaczyć, iż mogą wystąpić dwie sytuacje: pierwsza, gdy twórca zawiera umowę i na jej podstawie wykonuje utwór, po czym osiąga przychód z praw autorskich (najpierw umowa - potem utwór) oraz druga, gdy twórca wykonuje utwór, a następnie osiąga przychód z praw autorskich (najpierw utwór - potem umowa).

Zgodnie z komentarzem do art. 10 i 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych autorstwa Adama Bartosiewicza i Ryszarda Kubackiego, ze źródłem z osobiście wykonywanej działalności literackiej mielibyśmy do czynienia, gdyby umowa o dzieło miała charakter pierwotny, a stworzenie dzieła i przeniesienie praw autorskich byłoby skutkiem tej umowy. „Natomiast w przypadku gdy umowa dotyczy przeniesienia praw autorskich do dzieła niezamówionego, już istniejącego przed jej zawarciem, dochód z tej umowy stanowić będzie dochód z prawa majątkowego. Tu bowiem wynagrodzenie nie jest należne za osobiste wykonanie dzieła, lecz wypłacane jest tytułem przeniesienia praw autorskich”. Z kolei przepis art. 18 stanowi, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Zatem w rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychód z praw majątkowych powstaje m.in. w przypadku przychodów związanych z działalnością artystyczną, w tym z prawami autorskimi.

W omawianym przypadku nie ma żadnych wątpliwości, iż książka napisana przez Wnioskodawcę stanowi utwór w znaczeniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz że Wnioskodawcy – twórcy w rozumieniu ww. ustawy - przysługują prawa majątkowe do ww. utworu.

Zgodnie z powyższym sprzedaż książki, która nie powstała na zamówienie, kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych, a nie do osobiście wykonywanej działalności literackiej.

Takie też stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych IBPBII/1/415-828/11/AŻ (16 grudnia 2011 r.), IBPBII/1/415-305/11/MK; IBPBII/1/415-270/13/MK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie IPPB4/415-795/11-2/SP (11 stycznia 2012).

Rozważając działalność gospodarczą, jako źródło przychodów, należy przeanalizować art. 5a pkt 6 ustawy, który stanowi, iż przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do przychodów z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w ustawie.

Z powyższej definicji wynika, że po pierwsze nie ma znaczenia czy działalność przynosi zysk (bez względu na jej rezultat), aczkolwiek ma być wykonywana w celach zarobkowych. Po drugie ma być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Ważny jest więc stały zamiar wykonywania tej działalności, powtarzalność działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym, ale także zorganizowany charakter tych czynności. W omawianym przypadku wydanie i sprzedaż książki nie jest głównym zajęciem Wnioskodawcy. Oczywiście uzyska on dochód z tego tytułu i trudno zaprzeczyć zarobkowemu celowi. Jednakże widoczny jest znikomy stopień zorganizowania - część książek sprzedawana będzie za pośrednictwem wydawnictwa, pozostała część okazjonalnie lub poprzez portal x.pl, nie będzie prowadzona stała działalność wydawnicza ani literacka. Wnioskodawca nie będzie korzystał z żadnego zaplecza technicznego, czy gospodarczego przy sprzedaży książki.

Wydanie tej książki jest zdarzeniem jednorazowym (bez względu na rozmiar nakładu), jest więc działalnością incydentalną, poboczną, a nie o charakterze stałym. Natomiast okres czasu przez jaki książki faktycznie zostaną sprzedane (czy to będzie miesiąc czy np. rok) nie ma znaczenia. Należy też zwrócić uwagę na sformułowanie występujące w definicji działalności gospodarczej, a mianowicie: „(...) z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9”. Wynika z tego, że nie można w sposób dowolny kwalifikować przychodów do poszczególnych źródeł. Potwierdzeniem tego jest teza wyroku WSA w Poznaniu z 28.03.2012 r. (I SA/Po 123/12):

„Zakwalifikowanie przez ustawodawcę określonych przychodów do źródła innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza wyklucza możliwość zaliczenia tych samych przychodów przez podatnika do tego źródła. Inaczej mówiąc podatnik nie może w sposób dowolny, w zależności od przewidywanych korzyści podatkowych, dokonywać swobodnej kwalifikacji poszczególnych kategorii przychodów do określonych źródeł przychodów”.

Podobnie teza NSA z dnia 18 maja 2010 r. (II FSK 47/10):

„Nawet w sytuacji spełnienia przez podatnika warunku przewidzianego w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., wskazującego na to, że w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła.

Wobec powyższego, w świetle przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z tytułu sprzedaży dzieł wykonanych przez autorów (tu: napisanej książki) należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Tut. Organ informuje, że treść własnego stanowiska Wnioskodawcy wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia się poszczególne źródła przychodów. Takimi źródłami są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3) oraz
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Wśród źródeł przychodów wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia się również przychody z działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 5 pkt 6 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym art. 5b ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Natomiast stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
• plastyczne;
• fotograficzne;
• lutnicze;
• wzornictwa przemysłowego;
• architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
• muzyczne i słowno-muzyczne;
  
• sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  
• audiowizualne (w tym filmowe).
  
  

Tut. Organ zauważa, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

• po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
• po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca napisał wiersze, które wydał w formie książki. Większość książek będzie sprzedana za pośrednictwem wydawnictwa, z którym Wnioskodawca podpisał umowę, część jednak Wnioskodawca będzie rozprowadzał samodzielnie. W związku z podpisaną umową, wydawnictwo uzyskało licencję do korzystania z utworu. Pełnia praw autorskich majątkowych należy do Wnioskodawcy. Z książek, którymi Wnioskodawca będzie dysponował, część zostanie podarowana rodzinie i znajomym, natomiast pozostałą część Wnioskodawca zamierza sprzedać za pośrednictwem portalu x.pl. Jak wskazał Zainteresowany, książka jest rzeczową postacią utworu, którą Wnioskodawca stworzył, w związku z czym jest on niewątpliwie twórcą w znaczeniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, że sprzedaż własnej książki jest niewątpliwie korzystaniem z przysługujących twórcy praw autorskich. Wnioskodawca uzyska więc przychody z tytułu korzystania z praw autorskich, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Co więcej, sprzedaż książki nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie spełniać wszystkich przesłanek zawartych w tym przepisie.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować przychody uzyskane z tytułu sprzedaży własnej książki.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane regulacje prawne, należy wskazać, że skoro sprzedaż książki Wnioskodawcy nie spełnia przesłanek pozwalających uznać ją za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody ze sprzedaży tej książki należy zakwalifikować do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 cyt. ustawy, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przychodów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.