Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-421/15/AW
z 27 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 14 października 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 713/14, wniosku z 24 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 stycznia 2014 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy umorzenie akcji w Spółce za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej (akcje spółki Y) spowoduje po stronie Spółki powstanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy umorzenie akcji w Spółce za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej (akcje spółki Y) spowoduje po stronie Spółki powstanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Znak IBPBI/2/423-135/14/CzP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Pismem z 15 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 20 maja 2014 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. Znak IBPBI/2/4232-48/14/CzP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie odmawiając zmiany kwestionowanej interpretacji indywidualnej. Pismem z 18 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 24 lipca 2014 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 22 sierpnia 2014 r. Znak IBPBI/2/4240-63/14/CzP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 14 października 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 713/14 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 14 października 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 713/14 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 17 września 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) ma zamiar nabyć od swojego akcjonariusza, spółki X S.A. (dalej: „X”) akcje własne w celu ich dobrowolnego umorzenia. Wynagrodzenie za nabycie w celu umorzenia przyjmie postać niepieniężną, tj. Wnioskodawca przekaże tytułem wynagrodzenia za umorzone akcje własne, akcje spółki Y S.A. (dalej: „Y”). Zbycie akcji w celu umorzenia stanowić będzie po stronie X przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 12 ustawy o CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie X tytułem wynagrodzenia za umorzenie akcji własnych Wnioskodawcy, akcji Y, spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie X tytułem wynagrodzenia za umorzenie akcji własnych Wnioskodawcy, akcji Y, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 21, poz. 86, dalej: „ustawa o CIT”; winno być: „t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i art. 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Art. 12 ustawy o CIT zawiera otwarty katalog źródeł przychodu. W ust. 4 tegoż artykułu zostały wymienione te zdarzenia, które nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT. Zgodnie z pkt 3, do przychodów nie zalicza się m.in. umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia. Z analizy językowej cytowanego wyżej przepisu wynika wprost, że umorzenie akcji nie powoduje powstania przychodu po stronie spółki dokonującej umorzenia. Należy przy tym zaznaczyć, że ustawodawca nie stosuje tu rozróżnienia na umorzenie odpłatne i nieodpłatne - normuje jedynie faktyczną sytuację umorzenia udziałów lub akcji w spółce. Nie dokonuje też w tym przepisie rozróżnienia wynagrodzenia w zależności od jego formy, a to pieniężnej czy też niepieniężnej.

Powyższe oznacza, że w przedstawionej sytuacji, Wnioskodawca nie osiąga żadnego przychodu w rozumieniu ustawy podatkowej w związku z umorzeniem swoich akcji i przekazaniem X w ramach wynagrodzenia za to umorzenie, akcji Y. Regulacja art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, jest wynikiem stosowania zasady przyjętej w praktycznie każdej ustawie podatkowej - powstanie obowiązku podatkowego jest skutkiem uzyskania przez podatnika określonego przysporzenia majątkowego. Natomiast, w wyniku umorzenia udziałów/akcji i wypłaty wynagrodzenia z tego tytułu, spółki dokonujące umorzenia nie uzyskują żadnego przysporzenia majątkowego. Wręcz przeciwnie - z jednej strony w wyniku umorzenia dochodzi do likwidacji części ich kapitału zakładowego i zmniejszenia pasywów spółek, a z drugiej strony wystąpi zmniejszenie ich aktywów, bowiem udziałowcy uzyskują określone wynagrodzenie z tytułu umorzenia przysługujących im udziałów/akcji. Brak przysporzenia majątkowego po stronie podatnika skutkuje więc brakiem przychodu, a to powoduje brak obowiązku podatkowego. Należy zaznaczyć, że regulacja art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, wyłącza możliwość wywiedzenia opodatkowania dobrowolnego umorzenia akcji na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tejże ustawy. W szczególności, za podstawę opodatkowania nie może tu zostać przyjęty art. 14 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z jego treścią, aby doszło do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, pomiędzy podatnikami musi dojść do przesunięcia majątkowego, charakteryzującego się dwoma cechami: przesunięcie to jest dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie (np. sprzedaż) i strony transakcji łączy umowa, która przewiduje zapłatę ceny. W sposób oczywisty umorzenie akcji za wynagrodzeniem nie spełnia żadnej z wymienionych cech. Należy przy tym zauważyć, że art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, wskazuje jedynie na sposób ustalania przychodu, natomiast nie przesądza samego faktu powstania przychodu, dlatego też znajdzie on zastosowanie w sytuacji, gdy przychód jako trwałe przysporzenie majątkowe wystąpi jako bezsporna okoliczność faktyczna. Wspomniany przepis nie może więc znaleźć zastosowania w przedmiotowej sytuacji. Co także kluczowe, opisywana transakcja, zgodnie z powołanymi przepisami, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu po stronie X. Brak też zatem podstaw dla dwukrotnego opodatkowywania tego samego przepływu majątkowego pomiędzy podmiotami.

Spółka jednocześnie podkreśla, że jej zdaniem przyjęcie, że przekazanie wynagrodzenia za dobrowolne umorzenie akcji w formie akcji innej spółki, będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie spółki dokonującej umorzenia, stanowiłoby naruszenie art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Nie można bowiem przyjąć, że przychód podatkowy powstaje w odniesieniu do zdarzenia, które nie zostało wskazane jako podlegające opodatkowaniu przez konkretny przepis prawa podatkowego.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez liczne wyroki sądowe, wydane w podobnych sprawach, np. w:

• wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 18 września 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1089/12, gdzie Sąd stwierdził, że przytoczone wyżej poglądy w pełni podziela WSA w Krakowie w składzie orzekającym w niniejszej sprawie a akceptacja tych poglądów oznacza równocześnie, że wydając zakwestionowaną interpretację organ dopuścił się również uchybienia naczelnej zasadzie z art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, a to wskutek uznania, że przychód podatkowy powstaje w odniesieniu do zdarzenia, które nie zostało wskazane jako podlegające opodatkowaniu przez konkretny przepis prawe podatkowego. Obowiązek podatkowy musi być zaś wyraźnie określony w ustawie (art. 217 Konstytucji).
• wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 3496/12, gdzie Sąd stwierdził, że przytoczone wyżej poglądy sądów administracyjnych w pełni podziela WSA w Warszawie w składzie orzekającym w niniejszej sprawie, a akceptacja tych poglądów oznacza równocześnie, że wydając zakwestionowaną interpretację organ dopuścił się również uchybienia naczelnej zasadzie z art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, a to wskutek uznania, że przychód podatkowy powstaje w odniesieniu do zdarzenia, które nie zostało wskazane jako podlegające opodatkowaniu przez konkretny przepis prawe podatkowego. Obowiązek podatkowy musi być zaś wyraźnie określony w ustawie (art. 217 Konstytucji).
• wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2423/12, gdzie Sąd stwierdził, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje bowiem w drodze ustawy (art. 217 Konstytucji RP). Bez oparcia w konkretnym przepisie prawa, brak jest też podstaw do różnicowania skutków związanych z jego wypłatą w zależności od formy tego wynagrodzenia, tak jak to przyjął organ interpretacyjny w niniejszej sprawie. Skoro wprost z przepisów prawa nie wynika, aby zapłata za umarzane udziały w formie niepieniężnej powodowała powstanie po stronie spółki obowiązku podatkowego, to nie można rozszerzać katalogu źródeł przychodu dla celów podatku. Taka interpretacja przepisów prawa podatkowego narusza zasadę in dubio pro tributario.
• wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 kwietnia 2013 r. sygn. I SA/Kr 261/13, gdzie Sąd stwierdził, że zwraca przy tym uwagę, że przepis art. 12 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.p. ma charakter szczególny a zatem nie powinien być - jak uczynił to organ podatkowy - interpretowany w sposób rozszerzający. Poprzez wykładnię nie można tworzyć nowych podatkowo-prawnych stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu lub zwolnieniu od opodatkowania. Obowiązek podatkowy musi być wyrażony w ustawie (art. 217 Konstytucji RP) w sposób jasny, kompletny i zupełny. Wykładnia przepisów podatkowych, zwłaszcza przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, winna być zatem wykładnią ścisłą.
  
  

W świetle przedstawionych wyżej argumentów, Spółka stoi na stanowisku, że przeniesienie przez nią udziałów (winno być akcji) na inną spółkę, tytułem wynagrodzenia za dobrowolne umorzenie udziałów (winno być akcji) własnych, nie spowoduje powstania u niej przychodu podatkowego.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 28 kwietnia 2014 r. Znak IBPBI/2/423-135/14/CzP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie prawomocnym wyrokiem z 14 października 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 713/14 uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu, spór sprowadza się do kwestii skutków podatkowych przeniesienia przez Wnioskodawcę na swojego obecnego akcjonariusza spółkę X, akcji innej spółki, w zamian za nabycie od tego akcjonariusza akcji własnych, w celu ich dobrowolnego umorzenia. Wynagrodzenie za nabycie akcji w celu ich umorzenia będzie miało zatem charakter niepieniężny.

W ocenie organu podatkowego, opisany stan faktyczny zrodzi obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy, gdyż na podstawie art. 12 ust. 1 p.d.o.p. przeniesienie własności akcji jako wynagrodzenie za umorzenie akcji dotychczasowego akcjonariusza, spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego ich zbycia. Minister Finansów dopatruje się bowiem różnicy pod względem skutków podatkowych, jakie powstaną po stronie wypłacającego je podmiotu, pomiędzy wypłatą wynagrodzenia w formie gotówkowej, a wynagrodzeniem w formie rzeczowej. W treści zaskarżonej interpretacji zauważa, że wypłata wynagrodzenia w formie gotówki byłaby dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo, podczas gdy wypłata wynagrodzenia za umorzone akcje w formie niepieniężnej, rodzi obowiązek podatkowy.

Skarżący twierdzi, powołując się na przepis art. 12 ust 4 pkt 3 p.d.o.p., że wypłata wynagrodzenia za umorzone akcje, niezależnie, czy przybiera formę pieniężną, czy rzeczową, jest podatkowo neutralna dla spółki, która je wypłaca uprawnionemu. Działanie to bowiem nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie wypłacającego wynagrodzenie podmiotu.

Sąd w składzie orzekającym podziela pogląd prezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. wyrok NSA z dnia 25 marca 2014r. II FSK 830/12, wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2012r., II FSK 1950/10, wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2013r. III SA/Wa 2423/12 oraz 18 września 2012r., III SA/Wa 1089/12; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 października 2011r., I SA/Po 504/11, wyrok w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2011r., I SA/Po 220/11, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 lutego 2011r., I SA/Po 948/10, wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2010r., III SA/Wa 290/10, wyrok WSA w Kielcach z dnia 16 kwietnia 2008r., I SA/Ke 47/08, I SA/Po 251/10, wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 września 2012r., I SA/Łd 809/12, wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 grudnia 2010r., I SA/Łd 935/10), zgodnie z którym ten sam skutek podatkowy występuje przy wypłacie wynagrodzenia za akcje/udziały nabywane w celu ich umorzenia nie zależnie od tego czy wynagrodzenie to przybiera formę pieniężną czy rzeczową - tj. poprzez przekazanie własności rzeczy czy też praw majątkowych. Tworzenie różnic pomiędzy powołanymi sposobami wynagrodzenia wspólnika nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach i nie jest dopuszczalne.

Zdaniem Sądu, z treści przepisów art. 359 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.- zwanej dalej jako k.s.h.), normujących instytucję umorzenia akcji spółki, wynika że gdy statut tak stanowi, akcje mogą być umarzane albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę - tzw. umorzenie dobrowolne, albo bez zgody akcjonariusza - umorzenie przymusowe. Umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem, którego minimum określa przepis prawa.

W opinii Sądu, przepisy powyższe nie przesądzają w jakiej formie powinno być wypłacone wspólnikowi wynagrodzenie za umarzane akcje. Decyzję czy rozliczenie z występującym ze spółki wspólnikiem nastąpi w formie rzeczowej czy w formie pieniężnej ustawodawca pozostawił woli wspólników. Wynagrodzenie ustalone w kwocie pieniężnej może zatem zostać fizycznie „wypłacone” poprzez przeniesienie własności określonych składników majątku spółki.

W orzecznictwie wskazuje się też na fakt, że wydanie składników majątkowych tytułem wynagrodzenia za umarzane akcje nie stanowi odrębnej transakcji, gdyż jest jedynie realizacją zobowiązania wynikającego z uchwały o umorzeniu akcji. Nabycie akcji w celu umorzenia, niezależnie od tego, czy wynagrodzenie wypłacane jest w pieniądzu czy jest świadczeniem niepieniężnym, jest jedynie elementem składowym jednego zdarzenia cywilnoprawnego, które powinno być rozpatrywane jako całość, określanego mianem dobrowolnego umorzenia akcji. Nie ma zatem podstaw, aby dla celów podatkowych wyodrębniać w nim dwie czynności – nabycie akcji własnych przez spółkę i zbycie części majątku - jako wypłata wynagrodzenia. Podział taki jest podziałem sztucznym, mającym na celu wyłącznie doprowadzenie do powstania obowiązku podatkowego po stronie spółki.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty – w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Przykładowe kategorie źródeł przychodów określa art. 12 ust. 1 p.d.o.p. Ustanowiona w przepisie art. 7 ust. 1 p.d.o.p. zasada, w myśl której przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, doznaje wyjątków.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 3 p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

W ocenie Sądu, wykładnia językowa art. 12 ust. 4 pkt 3 p.d.o.p. wskazuje wprost, iż umorzenie udziałów (akcji) w spółce nie stanowi dla tej spółki przychodu. Ustawodawca nie rozróżnia przy tym umorzenia odpłatnego czy też bez wynagrodzenia - normując jedynie sytuację faktyczną umorzenia udziałów lub akcji w spółce. Z przepisu tego wynika też, że przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest jedynie kwota otrzymana z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu ich umorzenia ponad kwotę ich wartości określonej w złotych, na dzień ich faktycznego wniesienia. Podlegający opodatkowaniu przychód osiąga zatem wspólnik i to tylko w kwocie stanowiącej różnicę między ich wartością w dniu ich wniesienia do spółki a w dniu umarzania.

Przepis ten jest przepisem szczególnym, co z kolei oznacza, iż powinien być interpretowany w sposób ścisły. Niedopuszczalna jest jakakolwiek wykładnia rozszerzająca, w szczególności przy zastosowaniu analogii, gdyż nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje jedynie w drodze ustawy (art. 217 Konstytucji RP). Bez oparcia w konkretnym przepisie prawa, brak jest też podstaw do różnicowania skutków związanych z jego wypłatą w zależności od formy tego wynagrodzenia, tak jak to przyjął organ podatkowy w niniejszej sprawie. Skoro wprost z przepisów prawa nie wynika, aby zapłata za umarzane akcje w formie niepieniężnej powodowała powstanie po stronie spółki obowiązku podatkowego, to nie można rozszerzać katalogu źródeł przychodu dla celów podatku. Taka interpretacja przepisów prawa podatkowego narusza zasadę in dubio pro tributario.

Zdaniem Sądu, nie można także pominąć, że analiza rodzajów przychodów, wymienionych w art. 12 ust. 1 p.d.o.p. prowadzi do wniosku, że przychód to definitywne przysporzenie majątkowe. Źródłem przychodu może być w związku z tym odpłatne zbycie rzeczy, czyli takie, w wyniku którego po stronie podatnika powstanie przysporzenie. Trafnie zatem Skarżąca podniosła w skardze, że w wyniku wypłaty wynagrodzenia za umorzone akcje spółka nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego. Przeciwnie - umorzenie to powoduje likwidację określonej cząstki kapitału zakładowego. Zmniejszą się wprawdzie w bilansie pasywa spółki (kapitał zakładowy), jednakże jednocześnie nastąpi zmniejszenie jej aktywów, o majątek oddany akcjonariuszowi jako wynagrodzenie.

W ocenie Sądu, wypłata wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji nie może być zrównana z czynnością odpłatnego zbycia, o której mowa w art. 14 p.d.o.p. Efektem uchwały o umorzeniu akcji jest bowiem przepływ aktywów do akcjonariusza oraz obniżenie kapitału zakładowego lub zapasowego spółki. Wspólnik nie jest przy tym zobowiązany do dokonania na rzecz spółki świadczeń powodujących zwiększenie majątku spółki. W wyniku umorzenia spółka nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego od wspólnika, które powiększy jej majątek. Wręcz przeciwnie, majątek Spółki faktycznie ulegnie zmniejszeniu, gdyż będzie ona zobowiązana do wypłacenia wynagrodzenia akcjonariuszowi z tytułu umorzenia akcji. Ponadto, wydanie składnika majątkowego tytułem wynagrodzenia za umorzenie akcji nie stanowi odrębnej transakcji, gdyż jest ona konsekwencją realizacji obowiązku wynikającego z umorzenia akcji jako tytułu prawnego.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek stwierdza że w stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.