Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-550/15-4/AK
z 15 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 grudnia 2015r. (data wpływu 2 grudnia 2015r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca posiada osobowość prawną, działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. Prawo o stowarzyszeniach. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie prowadzi działalność w zakresie edukacji, oznaczone kodem PKD: 85.31.A Gimnazja, 85.31.B Licea Ogólnokształcące, 85.32.A Technika, 85.32.B Zasadnicze Szkoły Zawodowe, 85.41.Z Szkoły Policealne, 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W ramach tej działalności Stowarzyszenie jest organem prowadzącym szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz Ośrodki Kształcenia Zawodowego, które są niepublicznymi placówkami kształcenia ustawicznego, o których mowa w art. 2 ust. 3a ustawy o systemie oświaty, działającymi na podstawie wpisów do odpowiednich ewidencji szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Placówki te oferują różnorodne szkolenia i kursy w wymiarze od 30 do 300 godzin. Zarówno szkoły jak i placówki zwolnione są z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług z późn. zm.

Na podstawie art. 54 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348) oraz § 7 ust. 1 i 3 i § 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 marca 1998r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji, rodzajów instalacji i urządzeń, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, jednostek organizacyjnych, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne oraz wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powołał Komisję Kwalifikacji przy Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w …. do stwierdzania kwalifikacji na stanowiskach pracy związanych z dozorem oraz z eksploatacją urządzeń, instytucji i sieci energetycznych wymienionych w grupie pkt 2, 3, 4, 5, 7, 9 i 10, w grupie 2 pkt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 i 10 oraz w grupie 3 pkt 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 10 załącznika nr 1 do powołanego wyżej rozporządzenia oraz ustalił skład osobowy komisji i zakres uprawnień poszczególnych jej członków do udziału w egzaminach.

Stowarzyszenie posiada akt powołania komisji kwalifikacyjnej Nr …. z dnia 11 lutego 2002r. przy Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w …. nadany przez prezesa URE.

Wnioskodawca świadczy usługi egzaminowania elektroenergetycznego i stosownie do art. 54 ust. 4 ww. ustawy, za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1 pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji. Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności reguluje rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U., Nr 89, poz. 828, ze zm.).

Wnioskodawca prowadzi również szkolenia energetyczne. Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych. Bez takiego przeszkolenia osoba nie może wykonywać obsługi urządzeń energetycznych. Osoby biorące udział w szkoleniach po ich odbyciu przystępują do egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych. Do samych egzaminów elektroenergetycznych również przystępują osoby, ponieważ wcześniej korzystały ze szkoleń.

Przedmiotowe egzaminy Wnioskodawca przeprowadza w ramach usług świadczonych jako jednostka objęta systemem oświaty, o której mowa w art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Usługi objęte zakresem pytania są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Egzaminy elektroenergetyczne pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Wnioskodawca w zakresie przedmiotowym usług jest podmiotem, który posiada akredytację Kuratora Oświaty w zrozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Przeprowadzanie egzaminów jest elementem kompleksowej usługi szkoleniowej. Na usługę składa się szkolenie wraz z egzaminem lub sam egzamin elektroenergetyczny. Usługi przeprowadzenia egzaminów są wliczone w cenę usługi szkoleniowej jeżeli jest świadczona usługa kompleksowa, czyli szkolenie plus egzamin. Przeprowadzenie samych tylko egzaminów elektroenergetycznych jest wycenione i regulowane odrębnie na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. nr 89, poz. 828 z późn. zm.). Opłata egzaminacyjna wynosi 10% najniższego wynagrodzenia (czyli 175 zł w 2015 roku).

Usługi przeprowadzenia egzaminów elektroenergetycznych są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej (szkoleniowej). Każde szkolenie powinno zakończyć się egzaminem, aby szkolona osoba uzyskała pełne uprawnienia zawodowe. Weryfikacja uprawnień elektroenergetycznych prowadzona jest co 5 lat, czyli osoba po tym okresie (5 lat) ponownie przystępuje tylko do samego egzaminu.

Głównym celem usług przeprowadzenia egzaminów nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę i tym samym być konkurencyjnym w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Przedmiotowe szkolenia są w części finansowane ze środków publicznych. W bieżącym 2015r. udział procentowy finansowania ze środków publicznych wynosi 15%. Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania przedmiotowych usług są środki publiczne, tj. umowy podpisane ze zleceniodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie przeprowadzania tylko samych egzaminów elektroenergetycznych są objęte zwolnieniem od podatku jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26), jeżeli spełniony jest warunek, są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Według Wnioskodawcy odrębne przepisy to rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. nr 89, poz. 828 z późn. zm.). Usługi przeprowadzania egzaminów spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT. Osoby zajmujące się instalacją i eksploatacją sieci elektroenergetycznych zobowiązani są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone świadectwem wydanym przez odpowiednią Komisję Kwalifikacyjną. Zabrania się zatrudniania przy eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji osób bez kwalifikacji.

Przystąpienie do egzaminu należy uznać za jeden z etapów kształcenia zawodowego danej osoby (uprawnienia należy odnawiać co 5 lat). Zdobywanie uprawnień w danym zawodzie jest związane z nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, w którym te uprawnienia są wymagane. Usługi przeprowadzania egzaminów jako usługi prowadzone na podstawie odrębnych przepisów powinny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy VAT. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Natomiast w myśl § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722, z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Stosownie do § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 19, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Aby natomiast usługi korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub ww. rozporządzeń muszą to być usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz konieczne jest stwierdzenie, czy są:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych.
   
   

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, stanowi implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 str. 1 ze zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 3 pkt 16 i 17 ww. ustawy o systemie oświaty ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

• kształceniu ustawicznym - należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny;
  

• formach pozaszkolnych - należy przez to rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w placówkach i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 3a, a także kwalifikacyjne kursy zawodowe.
  
  

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;
2. inną osobę prawną;
3. osobę fizyczną.
   
   

Stosownie do art. 68a ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 82 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, stanowi, iż osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

W myśl art. 82 ust. 3 ww. ustawy, organ, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wpisu do ewidencji w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia oraz z urzędu doręcza zgłaszającemu zaświadczenie o wpisie do ewidencji, a kopię zaświadczenia przekazuje właściwemu kuratorowi oświaty oraz organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 82 ust. 3a ww. ustawy, zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o którym mowa w ust. 2b i 3, zawiera:

1. nazwę organu, który dokonał wpisu do ewidencji szkoły lub placówki;
2. datę i numer wpisu do ewidencji;
3. nazwę oraz odpowiednio typ i rodzaj szkoły lub placówki;
4. osobę prawną lub fizyczną prowadzącą szkołę lub placówkę;
5. adres szkoły lub placówki;
6. w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazwy zawodów, w jakich szkoła kształci.
   
   

W światle art. 83a ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty, działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, lub innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 672 i 675).

Jak wynika z powyższego, kształcenie ustawiczne to kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych są objęte zwolnieniem, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26. Zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczy ww. usługi jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, brak jest konieczności dalszego badania przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia lub/i wychowania.

W analizowanej sprawie rozważając możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę zwolnienia od podatku dla usług polegających na przeprowadzaniu egzaminów elektroenergetycznych, zwrócić uwagę należy na to przez kogo dana usługa jest świadczona. Wnioskodawca podał, iż Stowarzyszenie jest organem prowadzącym szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz Ośrodki Kształcenia Zawodowego, działającymi na podstawie wpisów do odpowiednich ewidencji szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Stowarzyszenie świadczy usługi szkoleniowe prowadzone w formie kursów. Placówki te oferują różnorodne szkolenia i kursy w wymiarze od 30 do 300 godzin. Zarówno szkoły jak i placówki zwolnione są z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi również szkolenia energetyczne. Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń zostały uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzenia kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych. Bez takiego przeszkolenia osoba nie może wykonywać obsługi urządzeń energetycznych. Osoby biorące udział w szkoleniach po ich odbyciu przystępują do egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych. Nadto z opisu sprawy wynika, iż przedmiotowe egzaminy Wnioskodawca przeprowadza w ramach usług świadczonych jako jednostka objęta systemem oświaty.

Stwierdzić zatem należy, iż organizowane i przeprowadzane przez Wnioskodawcę egzaminy elektroenergetyczne stanowią usługę ściśle związaną z usługą podstawową tj. usługą szkoleniową, gdyż przeprowadzane egzaminy sprawdzają wiedzę i umiejętności ich uczestników, a zatem stanowią środek do pełnego zrealizowania podstawowej usługi szkoleniowej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca objęty systemem oświaty świadczy usługi w zakresie kształcenia w ramach uzyskanego wpisu, to opisane we wniosku usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych wypełniają podmiotowo-przedmiotową dyspozycję art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach Zakładu Doskonalenia Zawodowego, polegające na przeprowadzaniu egzaminów elektroenergetycznych podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że usługi szkoleniowe są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.