2015.12.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-706/15/AW
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2015 r. (data wpływu 2 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 16 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki 573/1 i działki 573/3 oraz prawa własności znajdujących się na tych działkach budynków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki 573/1 i działki 573/3 oraz prawa własności znajdujących się na tych działkach budynków.

Wniosek został uzupełniony pismem z 16 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 6 listopada 2015 r. nr IBPP1/4512-706/15/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Prowadzi działalność od roku 1994. Od roku 1994 Wnioskodawca jest również zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W dniu 13 października 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego prawo użytkowania wieczystego gruntów (2 działek) oraz prawo własności znajdujących się na gruntach nieruchomości. Ponieważ Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i nie ma z żoną rozdzielności majątkowej, w akcie notarialnym jako nabywca musiała być wpisana również żona Wnioskodawcy. W akcie notarialnym jest zaznaczone, że Wnioskodawca nabywa nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na potrzeby tej działalności. Nieruchomości i prawo użytkowania wieczystego zostały nabyte od Spółki z o.o. Spółka z o.o. wystawiła, dla udokumentowania sprzedaży na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, fakturę VAT, w której wykazała, że przedmiotem sprzedaży jest wieczyste użytkowanie gruntu (2 działek) zabudowanego budynkami i budowlami o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowym i magazynowo-administracyjno-socjalnym. Sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Na fakturze VAT wskazano stawkę zwolnioną, ale nie wskazano z jakiego artykułu ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienie przysługuje. W akcie notarialnym wymieniono następujący przedmiot sprzedaży:

Działka 573/1 zabudowana budynkiem socjalno-biurowym oraz budynkiem magazynu paliw.
Działka 573/3 zabudowana budynkiem hali produkcyjnej z kotłownią, budynkiem malarni, budynkiem wagowym, wiatą magazynową o powierzchni 511,3 m², wiatą magazynową o powierzchni 790 m², wiata magazynową o powierzchni 312,90 m², utwardzonym placem składowym.

Wymieniono również prawo użytkowania wieczystego gruntów, na których te nieruchomości są położone. Powyższe nieruchomości i prawo użytkowania wieczystego gruntów przekazano do wykorzystywania do prowadzenia działalności gospodarczej podatnika. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży ww. nieruchomości i praw. Planowana sprzedaż ma mieć miejsce w I kwartale 2016 r.

Przedmiotem transakcji będzie użytkowanie wieczyste gruntów oraz sprzedaż znajdujących się na tych gruntach ww. nieruchomości. Wymieniony przedmiot dostawy podlegał będzie jednorazowej transakcji w związku z tym, że nabywcą będzie jeden podmiot.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że znajdujące się na działce 573/3 zabudowania w postaci: wiaty magazynowej o powierzchni 511,3 m², wiaty magazynowej o powierzchni 790 m², wiaty magazynowej o powierzchni 312,90 m² – nie są budowlami lub ich częściami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Wymienione powyżej wiaty są budynkami. Są trwale związane z gruntem, posiadają ściany oddzielające je z przestrzeni ze wszystkich stron, posiadają fundamenty i dach.

Znajdujący się na działce 573/3 utwardzony plac składowy stanowi budowlę według ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. W Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ma symbol 2112. Utwardzony plac nie jest trwale związany z gruntem ponieważ utwardzenie stanowią płyty drogowe, które można wyciągnąć nie naruszając ich właściwości i struktury.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie poszczególnych budynków i budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z planowaną sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz wybudowanych na tych gruntach nieruchomości w postaci budynków w I kwartale 2016 r., Wnioskodawca zadał pytanie, czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami i budowlami będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w ustawie o podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnika podatku od towarów i usług, transakcja zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkami będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym artykułem zwalnia się od podatku dostawę budynków i budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żaden z przedstawionych warunków nie zachodzi w przypadku Wnioskodawcy ponieważ wymienionych budynków nie budował, lecz nabył w akcie notarialnym. Wnioskodawca wszedł w posiadanie ww. nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów w drodze czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (korzystającej ze zwolnienia) i przedmiotowe nieruchomości nie były ulepszane.

W związku z powyższym w odniesieniu do nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego gruntów będących przedmiotem przyszłej transakcji znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem wniosku, tut. Organ udzielił odpowiedzi w odniesieniu do obu działek, tj. nr 573/1 i nr 573/3, w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższego wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w ww. przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak stanowi powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnienie od podatku dostawy budynku na podstawie tego przepisu możliwe jest jeśli dostawa ta nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż 2 lata od tej czynności. Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Czynność ta nie musi prowadzić do powstania podatku należnego, bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych – korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także inne umowy (np. najmu lub dzierżawy) podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment dostawy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, a także np. moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy lub dzierżawcy.

W oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

W myśl art. 234 ww. ustawy do oddania gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.

Jak stanowi art. 235 § 1 ww. ustawy budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Treść art. 235 § 2 ww. ustawy wskazuje, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, 13 października 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego prawo użytkowania wieczystego gruntów (2 działek) oraz prawo własności znajdujących się na gruntach nieruchomości. W akcie notarialnym jest zaznaczone, że Wnioskodawca nabywa nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na potrzeby tej działalności. Nieruchomości i prawo użytkowania wieczystego zostały nabyte od Spółki z o.o. Spółka z o.o. wystawiła, dla udokumentowania sprzedaży na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, fakturę VAT, w której wykazała, że przedmiotem sprzedaży jest wieczyste użytkowanie gruntu (2 działek) zabudowanego budynkami i budowlami o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowym i magazynowo-administracyjno-socjalnym. Sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W akcie notarialnym wymieniono, że przedmiotem sprzedaży jest:

działka 573/1 zabudowana budynkiem socjalno-biurowym oraz budynkiem magazynu paliw.
działka 573/3 zabudowana budynkiem hali produkcyjnej z kotłownią, budynkiem malarni, budynkiem wagowym, budynkiem wiaty magazynowej o powierzchni 511,3 m², budynkiem wiaty magazynowej o powierzchni 790 m², budynkiem wiaty magazynowej o powierzchni 312,90 m² oraz budowlą w postaci utwardzonego placu składowego

wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntów, na których te nieruchomości są położone.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie poszczególnych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Powyższe oznacza, że w stosunku do znajdujących się na działce 573/1:

budynku socjalno-biurowego oraz
budynku magazynu paliw

pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie oddania ich do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu jaką była ich sprzedaż i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W przypadku zbycia przez Wnioskodawcę ww. budynków posadowionych na działce 573/1 spełnione zostaną więc wszystkie przesłanki warunkujące możliwość korzystania tej dostawy ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Skoro zatem dostawa wymienionych we wniosku budynków posadowionych na działce 573/1 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to – na podstawie powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – ze zwolnienia tego korzystać również będzie dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynki te są trwale związane.

Podobnie w stosunku do znajdujących się na działce 573/3:

budynku hali produkcyjnej z kotłownią,
budynku malarni,
budynku wagowego,
budynku wiaty magazynowej o powierzchni 511,3 m²,
budynku wiaty magazynowej o powierzchni 790 m² oraz
budynku wiaty magazynowej o powierzchni 312,90 m²

W przypadku zbycia przez Wnioskodawcę ww. budynków posadowionych na działce 573/3 spełnione zostaną więc wszystkie przesłanki warunkujące możliwość korzystania tej dostawy ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Skoro zatem dostawa wymienionych we wniosku budynków posadowionych na działce 573/3 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to – na podstawie powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – ze zwolnienia tego korzystać również będzie dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynki te są trwale związane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że transakcja zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów (działek 573/1 i 573/3) zabudowanych budynkami będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak w tym miejscu należy, że na kwestię opodatkowania działki gruntu nr 573/3, poza wymienionymi wyżej w lit. a-f budynkami, mogą mieć wpływ inne obiekty znajdujące się na tej działce (np. nieobjęty niniejszą interpretacją utwardzony plac składowy) jeżeli są budynkami lub budowlami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że kwestię opodatkowania transakcji zbycia utwardzonego placu składowego znajdującego się na działce nr 573/3 objęto odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin