Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-812/15-4/RD
z 30 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 października 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi najmu na cele krótkotrwałego zamieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi najmu na cele krótkotrwałego zamieszkania.

Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 29 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie krótkotrwałego wynajmu pokoi. Spółka nie jest właścicielem nieruchomości (budynek mieszkalny), a jedynie ją dzierżawi. Klientami są zarówno turyści, jak i biznesmeni wynajmujący pokoje na krótki okres. Za zrealizowaną usługę Spółka wystawia faktury z naliczonym 8% podatkiem VAT (usługa wg. PKWiU 55.20.19.0) zgodnie z art. 41 ust. 2. Obecnie zgłosiła się Spółka, która chciałaby zakwaterować swoich pracowników - wynajmując cały budynek, w okresie 5 miesięcy. Podpisano umowę na kwotę netto plus podatek VAT - 8%. Za pierwszy okres przebywania pracowników, wystawiono fakturę stosując klasyfikację PKWiU 55.20.19.0 „pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”. Firma wynajmująca zakwestionowała fakturę, twierdząc że Wnioskodawca powinien zastosować PKWiU 68.20.11.0 „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi” i zastosować zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że z kontrahentem zawarł umowę cywilnoprawną na wynajem określonej ilości pokoi z określoną ilością miejsc noclegowych w oznaczonej nieruchomości - umowa nienazwana łącząca w sobie elementy umowy o usługi hotelowe i umowy najmu lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca nie zawarł umowy najmu nieruchomości jako całości lub części domu, a jedynie określoną ilość pokoi z określoną ilością miejsc noclegowych. Pracownicy kontrahenta mogą przebywać w domu w ilości nie większej, niż ilość wynajętych miejsc noclegowych (jednoosobowych łóżek), ale może ich być mniej. Nocują i przebywają we wskazanych pokojach. Nie muszą to być te same osoby przez cały czas trwania umowy, która zawarta jest na okres 5 miesięcy. Pracownicy mogą zmieniać się w każdym czasie przez czas trwania umowy. Kontrahent płaci za noclegi w oznaczonej ilości zgodnie z umową, bez względu na to, czy wykorzystał wszystkie miejsca noclegowe, czy też nie. Kontrahent nie wykorzystał całej puli pokoi usytuowanych w nieruchomości, a jedynie ich część. Reszta pokoi wynajmowana jest na różne okresy, np. na dobę innym klientom. W ramach umowy pracownicy kontrahenta mają możliwość korzystania z kuchni wyposażonej w podstawowe sprzęty, livingroom oraz łazienek usytuowanych poza pokojami. Budynek, w którym Wnioskodawca wynajął przedmiotowe pokoje jest tylko i wyłącznie budynkiem o charakterze mieszkalnym. Jest wykorzystywany tylko i wyłącznie w celach mieszkaniowych - noclegowych.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie wynajmu całego budynku, a jedynie w zakresie wynajmu pokoi z określoną ilością miejsc noclegowych. W budynku nie może przebywać w porze nocnej więcej osób, niż jest miejsc noclegowych - jednoosobowych łóżek.

W odpowiedzi na pytanie Organu o podanie symbolu PKWiU dla usługi wynajmu budynku dla kontrahenta na okres 5-ciu miesięcy, który zakwaterował tam swoich pracowników Wnioskodawca wskazał, że stosuje w związku z tym tylko i wyłącznie wobec wszystkich kontrahentów symbol PKWiU 55.20.19. Działalność Wnioskodawcy nie polega na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych kontrahentów, którzy nie mają gdzie mieszkać. Służy zapewnieniu noclegów osobom czasowo przebywającym - delegowanym do pracy poza swoje miejsce zamieszkania. Działalność ma charakter podobny do usług hotelowych, ale nie jest to usługa hotelowa. W budynku nie ma całodobowej recepcji, ani restauracji, ale Wnioskodawca zapewnia pościel.

Jak wskazuje Wnioskodawca umowa jest zawarta z uwzględnieniem podatku – 8% VAT. Obecnie naliczany podatek VAT jest kwestionowany przez księgową kontrahenta, która płaci fakturę częściowo - pomniejszoną o naliczony podatek VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT bądź zastosowania zwolnienia z opodatkowania działalności gospodarczej w zakresie krótkotrwałego wynajmu pokoi.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowo wystawił fakturę stosując przepisy do krótkotrwałego wynajmu i opodatkowując usługę 8% podatkiem VAT. Osoby przebywające w budynku (mogą się zmieniać - to spółka która wynajmuje decyduje, których pracowników skieruje do zamieszkania) realizują służbowe zadania w określonym czasie na danym terenie, Wnioskodawca nie wynajmuje dla nich pokoi w celu związanym z ich interesem życiowym, a jedynie w celu zakwaterowania. Wnioskodawca nie ma pewności, czy podpisana umowa zostanie w całości zrealizowana - 5 miesięcy, ponadto nie wie czy osoby zakwaterowane obecnie, będą przez cały okres umowy, czy będą się zmieniać. Bezspornym jest tylko to, że wynajem jest na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie krótkotrwałego wynajmu pokoi. Spółka nie jest właścicielem nieruchomości (budynek mieszkalny), a jedynie ją dzierżawi. Klientami są zarówno turyści, jak i biznesmeni wynajmujący pokoje na krótki okres. Za zrealizowaną usługę Spółka wystawia faktury z naliczonym 8% podatkiem VAT (usługa wg. PKWiU 55.20.19.0) zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy. Obecnie do Wnioskodawcy zgłosiła się Spółka, która chciałaby zakwaterować swoich pracowników w okresie 5 miesięcy. Podpisano umowę cywilnoprawną na wynajem określonej ilości pokoi z określoną ilością miejsc noclegowych w oznaczonej nieruchomości – umowa nienazwana łącząca w sobie elementy umowy o usługi hotelowe i umowy najmu lokalu mieszkalnego. Jak wskazuje Wnioskodawca pracownicy nocują i przebywają we wskazanych pokojach, choć nie muszą to być te same osoby przez cały czas trwania umowy. Wnioskodawca wskazuje, że działalność nie polega na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych pracowników kontrahenta, którzy nie mają gdzie mieszkać, a służy zapewnieniu noclegów osobom czasowo delegowanym do pracy poza swoim miejscem zamieszkania. Kontrahent płaci za noclegi w oznaczonej ilości zgodnie z umową bez względu na to czy wykorzystał wszystkie miejsca noclegowe, czy też nie. Wnioskodawca klasyfikuje swoją usługę pod symbolem PKWiU 55.20.19.0. Firma wynajmująca zakwestionowała fakturę, twierdząc że Spółka powinna zastosować PKWiU 68.20.11.0 „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi” i zastosować zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 36 ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii stawki podatku VAT ewentualnie zwolnienia z podatku dla ww. usług wynajmu pokoi z określoną ilością miejsc noclegowych dla Spółki, która chciałaby zakwaterować swoich pracowników.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Jednakże w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
  
• charakter mieszkalny nieruchomości,
  
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu, o tyle zwrócić uwagę należy na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie lokalu przez najemcę. Tym samym zasadniczą kwestią dla opodatkowania czy zwolnienia od podatku świadczonej usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi. Podatnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystywany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Przy czym dotyczy to zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący-najemca-podnajemca.

Celem innym niż mieszkaniowy jest np. cel krótkotrwałego pobytu o charakterze turystycznym bądź biznesowym. Takie cele realizowane są m.in. przez hotele, pensjonaty, pokoje do wynajęcia dla turystów bądź biznesmenów. Cel mieszkaniowy nie jest związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem, więc stałym interesem życiowym osoby będącej najemcą lokalu mieszkalnego.

W przypadku kiedy najemcą nie jest podróżny (turysta), biznesmen, kuracjusz ani osoba przebywająca służbowo na danym terenie (rejonie), a cel wynajęcia nieruchomości mieszkalnej będzie związany z jego stałym interesem życiowym, wówczas w takim przypadku podmiot świadczący na własny rachunek usługę wynajmu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, korzysta ze zwolnienia podatkowego.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, stawka ta wynosi 8%), wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z objaśnienia 1) do ww. załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę świadczonych usług do grupowania PKWiU 55.20.19.0 należy stwierdzić, że wynajem pokoi dla pracowników kontrahenta realizujących służbowe zadania w określonym czasie na danym terenie powinien być opodatkowany stawką 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. W tym miejscu należy wskazać, że kontrahent nie może klasyfikować usług świadczonych przez Wnioskodawcę, gdyż zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi) towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. zakresu świadczonych usług. Podstawą do odpowiedniego grupowania nie może być zatem twierdzenie kontrahenta, że usługa powinna być sklasyfikowana wg PKWiU 68.20.11.0 i w związku z tym usługa powinna być zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Ponadto należy zauważyć, że na podaną przez kontrahenta klasyfikację statystyczną dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług - PKWiU 68.20.11.0 nie powołują się żadne przepisy ustawy o podatku do towarów i usług ani przepisy wykonawcze. Innymi słowy, dla przedmiotowych usług sklasyfikowanych pod ww. symbolem PKWiU ustawodawca nie przewidział opodatkowania preferencyjną stawką VAT, a dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania istotną przesłanką jest m.in. wyłącznie mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

W konsekwencji należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w odniesieniu do świadczonych usług sklasyfikowanych wg. PKWiU 55.20.19.0 prawidłowo stosuje stawkę 8% VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.