Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-141/15/MJ
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.)
uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przeniesienie nieruchomości i rzeczy ruchomych na wspólnika występującego ze Spółki w ramach zwrotu dopłat będzie przychodem dla Spółki podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. wpłynął, uzupełniony w dniu 20 maja 2015 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy przeniesienie nieruchomości i rzeczy ruchomych na wspólnika występującego ze Spółki w ramach zwrotu dopłat będzie przychodem dla Spółki podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 września 2014 r. w kancelarii Notarialnej zostały podjęte Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki (…) z siedzibą w (…) zapisane Aktem Notarialnym Repertorium A (…) . Uchwała numer (…) stanowi, że nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (…) Sp z o.o. wyraża zgodę na zbycie udziałów przez występującego Wspólnika. Wspólnicy Spółki w latach wcześniejszych wnieśli do Spółki dopłaty zwrotne w wysokości 11.600.000,00 zł. Występujący Wspólnik przed sprzedażą swoich udziałów, jeszcze jako wspólnik tej Spółki wystąpił do Zarządu Spółki z roszczeniem o zwrot dopłat w kwocie 2.700.000,00 zł.

W związku z brakiem środków pieniężnych na rachunku bankowym Spółki Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę i jednomyślnie postanowiło, iż dopłaty wpłacone do Spółki w wysokości 2.700.000,00 zł zostaną zwrócone występującemu Wspólnikowi przez świadczenie rzeczowe. Jednocześnie Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników postanowiło zgodnie z podjętą uchwałą o zmianie świadczenia pieniężnego w wysokości 2.700.000,00 zł, które stanowi zwrot dopłat dla występującego Wspólnika na świadczenie rzeczowe (datio in solutum) art. 453 Kodeksu cywilnego, polegające na przeniesieniu na jego rzecz własności o łącznej wartości 2.700.000,00 zł:

• nieruchomości stanowiącej działkę gruntu, na której znajdują się budynki portierni, warsztatu mechanicznego z garażami, hali prefabrykowanej jednokondygnacyjnej i dwukondygnacyjnej oraz budowle - zbiornik bezodpływowy, ogrodzenie z siatki stalowej na słupkach żelbetonowych, ogrodzenie z siatki stalowej w ramkach stalowych, zewnętrzna sieć wodociągowa, w wartości 1.800.000,00 zł. Wyżej wymienione grunty i obiekty stanowią środki trwałe Spółki.

Nieruchomość zabudowana została nabyta w całości przez Spółkę w 2007r. na podstawie aktu notarialnego od osób fizycznych, będących na prawach wspólności ustawowej właścicielami tej nieruchomości.

• rzeczy ruchomych zakupionych przez Spółkę w trakcie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego, tj: agregatów prądotwórczych i szaf sterowniczych o wartości 620.000,00 zł. W tym samym dniu ruchomości zostały wydane. Powyższe rzeczy stanowią towary handlowe Spółki,
• samochodu marki Toyota Land Cruiser o wartości 280.000,00 zł. stanowiący środek trwały Spółki. Samochód został zakupiony przez Spółkę w 2013r. W dniu 8 września 2014 r. została sporządzona i podpisana Umowa przeniesienia własności samochodu marki Toyota Land Cruiser o wartości 280.000,00 zł na rzecz byłego Wspólnika. W tym samym dniu samochód został wydany.

W dniu 19 grudnia 2014 r. zgodnie z zapisami Aktu Notarialnego Rep. (…) zawarto umowę przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu, obejmujące:

• nieruchomość stanowiącą działkę gruntu, na której znajdują się budynki i budowle
• agregaty prądotwórcze i szafy sterownicze
• samochodu marki Toyota Land Cruiser

o łącznej wartości 2.700.00,00 zł, przy czym zgodnie z zapisami punktu 4 Umowy przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu, na częściowe zaspokojenie roszczeń z powyższego tytułu Spółka przeniosła na rzecz byłego Wspólnika – za jego zgodą – własność ruchomości w postaci agregatów prądotwórczych i szaf sterowniczych oraz samochodu marki Toyota Land Cruiser osobnymi umowami na łączną kwotę 900.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie na własność, przekazanie nieruchomości i rzeczy ruchomych na Wspólnika występującego ze Spółki w ramach zwrotu dopłat, do których zobowiązana jest Spółka będzie przychodem dla Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jak zbycie nieruchomości i rzeczy ruchomych.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie została zawarta ustawowa definicja przychodu. Regulujący kwestie przychodów art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymienia źródeł przychodów, a jedynie określa zdarzenia, z wystąpieniem których ustawodawca związał obowiązek wykazania przychodu dla celów podatkowych. Wszystkie wymienione przychody wiążą się z przysporzeniem majątkowym. Z istoty podatku dochodowego wynika, iż jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jako źródłem dochodu jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika, powiększa jego aktywa. W wyniku zawarcia umowy świadczenia w miejsce wypełnienia (datio in solutum) żadna ze stron ( nabywca ani Spółka) nie poniosła dodatkowych kosztów w postaci opłat, prowizji czy wynagrodzeń. Skutkiem dokonanego przeniesienia własności było jedynie zwolnienie Spółki, za zgodą wierzyciela z długu wobec nabywcy, poprzez spełnienie innego świadczenia. Wykonanie zobowiązania przez świadczenie zamienne (datio in solutum) o jakim mowa w art. 453 Kodeksu cywilnego jest formą jego zaspokojenia i co do zasady nie powoduje żadnego przysporzenia po stronie spełniającego świadczenie dłużnika. Roszczenie wierzyciela, wynikające z zawartej umowy zostaje zaspokojone wskutek spełnienia przez dłużnika (Spółkę) na jego rzecz świadczenia zastępczego.

Zdaniem Spółki w sytuacji przekazania majątku w postaci rzeczy ruchomych i nieruchomości w zamian za należny zwrot dopłat nie mamy do czynienia z przysporzeniem majątkowym. Spółka zwraca jedynie swój dług, w postaci rzeczowej. Zatem przeniesienie własności, przekazanie nieruchomości i rzeczy ruchomych nie jest przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 177 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 poz 1030 z późn. zm), umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału, dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów.

Kwestie zwrotu dopłat reguluje art. 179. ww. Kodeksu, który stanowi, że dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym,

• zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki,
• zwrot powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom,
• zwróconych dopłat nie uwzględnia się przy żądaniu nowych dopłat.

Celem dopłat jest uzyskanie przez Spółkę środków finansowych. Dopłaty mogą być wnoszone min. w związku z czasowymi trudnościami finansowymi Spółki, potrzebą jej dokapitalizowania, koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych.

Dopłaty takie mogą, ale nie muszą zostać zwrócone wspólnikom. W tym względzie wykazują podobieństwo do umowy pożyczki (chociaż nie są bezwzględnie zwrotne) i mogą być oprocentowane lub nieoprocentowane. Chociaż dopłaty są wkładami wspólników do Spółki, to jednak nie powiększają one ich dotychczasowych udziałów w kapitale zakładowym, a w następstwie kapitału zakładowego Spółki, który jest sumą udziałów.

Prawo do zwrotu dopłat jest prawem majątkowym, ściśle związanym z faktem posiadania udziałów przez wspólnika.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.). W myśl art. 7 ust. 1 tego aktu, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w przypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast art. 12 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności min. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych rzeczy i praw a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Natomiast art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy. Ponadto zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się (…) także zwróconych wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami – w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

Analizując stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, iż mamy do czynienia ze świadczeniem w miejsce wypełnienia/wykonania (datio in solutum), które stanowi jeden z wyjątków od zasady realnego wykonywania zobowiązań cywilnych, znajdujący podstawę w zasadzie swobody umów. Kwestie te reguluje art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz 121 z późn. zm.), który stanowi, że jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Kwestią zasadniczą w przedmiotowej sprawie jest fakt, że Spółka tytułem zwrotu dopłat, w zamian za otrzymane od Wspólnika środki pieniężne (dopłaty) przekazała cześć swojego majątku w postaci nieruchomości (grunty, budynki, budowle) oraz rzeczy ruchomych (agregaty prądotwórcze, szafy sterownicze, samochód). Ich zastępczego przekazanie nie można utożsamiać ze zwrotem dopłat – nie nastąpi zwrot pierwotnego świadczenia pieniężnego.

W związku z powyższym, przekazanie majątku Spółki na rzecz Wspólnika w wykonaniu datio in solutum nie będzie na gruncie prawa podatkowego zwrotem dopłat, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Użyte w tym przepisie pojęcie „odpłatnego zbycia” obejmuje zarówno klasyczną sprzedaż, czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze (zamiana, inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych). W szczególności, posługując się terminem „wartość wyrażona w cenie”, przepis nie przesądza o dopuszczalnej formie zapłaty tej należności. Może ona nastąpić zarówno w pieniądzu, jak i w innej postaci, np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy lub przeniesienia na niego określonych praw własności.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.