Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-667/15-4/IŚ
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia odrębnych dokumentacji cen transferowych dla zakładu związanego z Projektem i zakładu związanego z Projektem D. (pyt. nr 5) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczeń pomiędzy jednostką macierzystą (Centralą) w Niemczech a jej Oddziałem/zakładami w Polsce (metody alokacji przychodów i kosztów - pyt. nr 1, dopuszczlność sposobu dokumentowania tej alokacji notami - pyt. nr 2, moment ropoznania przychodów/kosztów uzyskania przychodów - pyt. nr 3, określenie kursu waluty do przeliczenia przychodów/kosztów uzyskania przychodów z waluty EURO na PLN - pyt. nr 4, dokumentacja cen tranferowych - pyt. nr 5).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

B. GmbH (zwana dalej Spółką lub Wnioskodawcą) jest spółką prawa niemieckiego posiadającą osobowość prawną, należącą do grupy kapitałowej B. Przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim budowa, przebudowa, modernizacja różnego typu urządzeń i systemów związanych głównie z produkcją energii. Spółka zajmuje się także konserwacją, naprawami i remontami określonych powyżej urządzeń i systemów, a także dostarczaniem części zamiennych. W powyższym zakresie Spółka realizuje projekty na terenie wielu krajów całego świata, w tym również w Polsce.

Spółka posiada w Polsce oddział wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego pod nazwą B. Sp. z o.o. Oddział w Polsce (zwany w dalszej części Oddziałem). Jest to oddział przedsiębiorcy zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584). Oddział pełni wyłącznie funkcję reprezentacyjną, nie uczestnicząc w sposób czynny w projektach realizowanych przez Spółkę na terenie Polski. Oddział sporządza corocznie deklaracje dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych, w której ujmuje wszystkie przychody i koszty Spółki podlegające opodatkowaniu na terenie Polski, w związku z funkcjonowaniem zakładów, o których mowa poniżej.

Na podstawie zawartego kontraktu, Spółka realizuje w Polsce projekt budowlany na rzecz P. S.A. polegający na modernizacji i remoncie układu paleniskowego wraz z częścią ciśnieniową kotła bloków w Elektrowni (dalej jako Projekt). W związku z faktem, że czas trwania prac budowlanych wykonywanych w ramach przedmiotowego projektu przekroczył okres 12 miesięcy, w 2010 r. doszło do powstania w Polsce zagranicznego zakładu Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 3 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (zwaną dalej UPO). Prace budowlane dotyczące Projektu realizowane są przez Spółkę do dnia dzisiejszego.

W 2014 r. Spółka zawarła nowy kontrakt z D. S.A. W tym zakresie strony, tj. Spółka i D. S.A dnia 26 lutego 2014 r. podpisały stosowne porozumienie (Contract Agreement), na którego podstawie Spółka zobowiązała się do zrealizowania projektu budowlanego polegającego na dokonaniu do lipca 2016 r. modernizacji kotła parowego (dalej jako Projekt D.). Na podstawie zawartej umowy (Contract Agreement), w związku z modernizacją kotła, na Spółce ciąży powinność wykonania wszystkich prac projektowych oraz dokumentacji. Spółka zobowiązała się także do dostarczenia wyposażenia, materiałów i dokumentacji, wykonania instalacji i montażu, dostarczenia wyposażenia do montażu, materiałów budowlanych oraz innych materiałów i narzędzi. Spółka powinna również odpowiednio urządzić plac budowy, nadzorować go i utrzymywać w porządku oraz dostarczyć na budowę materiały i odpowiednio je magazynować oraz usuwać śmieci. W związku z faktem, że prace budowlane realizowane w ramach projektu D. trwają dłużej niż 12 miesięcy, doszło do powstania w Polsce kolejnego zakładu Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 3 UPO.

Spółka podkreśla, że określone powyżej zakłady, tj. zakład związany z realizacją Projektu i zakład związany z Projektem D. są niezależne. Do każdego z zakładów przypisane są odrębne zasoby ludzkie, narzędzia, materiały i inne aktywa niezbędne do wykonania każdego z Projektów. Prace budowlane realizowane w ramach Projektów koordynowane są przez Spółkę z siedziby w Niemczech.

W związku z posiadaniem zakładów i Oddziału na terenie Polski, Spółka rozlicza w Polsce podatek dochodowy od osób prawnych. Spółka uiszcza zaliczki na podatek w formie uproszczonej. W celu przypisania (alokacji) do każdego z zakładów przychodów i kosztów w odpowiedniej wysokości Spółka stosuje dwie metody.

W odniesieniu do zakładu związanego z Projektem, Spółka posługuje się począwszy od 2011 r. metodą profit split („transakcyjna metoda podziału zysków”).

W przypadku zakładu związanego z projektem D. jest to metoda cost plus (metoda „koszt plus”).

Ponadto na Oddział, który jak już wskazywano, nie uczestniczy czynnie, w realizowanych przez Spółkę projektach na terenie Polski, przenoszone są koszty związane z ogólną działalnością Spółki w Polsce, do których należą m.in. koszty wynagrodzenia jednego z pracowników, koszty wynagrodzeń wypłacanych polskim firmom doradczym i księgowym, z których usług korzysta Spółka; jak również koszty najmu czy energii elektrycznej. Wskazane powyżej koszty to koszty, których nie można jednoznacznie przyporządkować do Projektu bądź do Projektu D., stąd są one przenoszone na Oddział. Spółka ustala także dodatkowy przychód przypadający na Oddział. W celu dokonania alokacji przychodów i kosztów do Oddziału Spółka stosuje metodę cost plus.

Metoda profit split polega na ustaleniu w pierwszej kolejności ogólnej kwoty zysku do podziału, a następnie podziale tych zysków między przedsiębiorstwami powiązanymi (także między jednostką macierzystą a zakładem) w taki sposób, w jaki dokonałyby tego podmioty niezależne. Stosując natomiast metodę cost plus należy ustalić cenę sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji jednostki macierzystej i zakładu na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, jakie zastosowałyby podmioty niezależne. Opisane powyżej metody bazują na stworzonych przez OECD wytycznych w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych.

Na podstawie zestawień opartych na danych z niemieckich ksiąg rachunkowych, zgodnie z przyjętymi przez Spółkę metodami alokacji przychodowi kosztów do zakładów (metoda profit split i cost plus), Spółka wystawiła 31 grudnia 2014 r. noty obciążeniowe i uznaniowe odrębnie dla zakładu związanego z Projektem i zakładu związanego z Projektem D., a także dla Oddziału.

Na nocie uznaniowej odnoszącej się do Projektu jako wystawcę określono Spółkę, jako odbiorcę wskazano natomiast Oddział. W treści noty powołano się na art. 5 ust. 3 oraz 7 ust. 1 i 2 UPO i wskazano w polskich złotych kwotę przychodów uznanych do zakładu za okres od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r. Na opisywanej nocie znajduje się adnotacja Projekt.

W analogiczny sposób została wystawiona nota uznaniowa dotycząca Projektu D., z tą różnicą, że na nocie tej zawarto adnotację Projekt D., a kwotę przychodów do uznania określono w walucie euro.

Na nocie obciążeniowej dotyczącej Projektu jako obciążającego wskazano Spółkę, a jako obciążonego Oddział. W treści noty powołano się na art. 5 ust. 3 oraz 7 ust. 1 i 2 UPO i wskazano w walucie euro kwotę kosztów dotyczących zakładu w Polsce za okres od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r. Na opisywanej nocie znajduje się adnotacja Projekt.

W analogiczny sposób została wystawiona nota obciążeniowa odnosząca się do Projektu D., z tą różnicą, że na nocie tej zawarto adnotację D./Lodz (kwotę kosztów również wyrażono w walucie euro).

Na koniec 2014 r. Spółka wystawiła również notę obciążeniową i uznaniową dla Oddziału. W treści not powołano się na art. 5 ust. 3 oraz 7 ust. 1 i 2 UPO i wskazano w walucie euro kwotę przychodów uznanych do Oddziału za okres od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r. (nota uznaniowa) i kwotę kosztów dotyczących Oddziału za okres od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r.. Na nocie obciążeniowej wyszczególniono koszty pracownicze oraz ogólne koszty rzeczowe. Na opisywanych notach znajduje się adnotacja N. (oddział w Polsce).

Pozostałe przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej:

• art . 5 ust. 1, art . 5 ust. 3, art . 7 ust. 1, art . 7 ust. 2, art . 7 ust. 3 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku;
  
• art . 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą o VAT;
  
• art . 2 ust. 1 pkt 6, art . 21 ust. 1 ustawy z dnia o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy alokacji przychodów i kosztów do dwóch niezależnych zakładów, tj. zakładu związanego z Projektem i zakładu dotyczącego Projektu D. znajdujących się na terenie Polski, można dokonywać posługując się dwoma różnymi metodami?
2. Czy opisane we wniosku noty uznaniowe i obciążeniowe wystawione przez Spółkę odrębnie dla zakładu związanego z Projektem i odrębnie dla zakładu związanego z Projektem D. są podstawą do kalkulacji kwoty podatku dochodowego od osób prawnych, który powinien zostać zapłacony przez Spółkę w Polsce?
3. W jakim momencie Spółka powinna rozpoznać przychód i koszt na podstawie not uznaniowych i obciążeniowych wystawianych dla zakładu związanego z Projektem i zakładu związanego z Projektem D.?
4. Według jakiego kursu należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro, wyszczególnione na notach uznaniowych i obciążeniowych wystawionych dla zakładu związanego z Projektem i zakładu dotyczącego Projektu D., na polskie złote?
5. Czy dla zakładu związanego z Projektem i dla zakładu związanego z Projektem D. Spółka powinna sporządzić odrębne dokumentacje cen transferowych?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 5.

W zakresie problematyki poruszonej w pytaniach nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 wniosek rozpatrzono odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. pyt. 5

Spółka (Wnioskodawca), mająca swą siedzibę w Niemczech formułując pytanie nr 5 oczekuje potwiedzenia, że dla swoich zakładów na terenie Polski, tj. dla zakładu związanego z Projektem i dla zakładu związanego z Projektem D. Spółka powinna sporządzić odrębne dokumentacje cen transferowych.

W świetle art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji.

W dalszej części omawianego przepisu wyszczególniono elementy, jakie powinna zawierać wskazana powyżej dokumentacja, określana w praktyce jako dokumentacja cen transferowych. Obowiązek sporządzenia dokumentacji powstaje, gdy transakcja (transakcje) przekroczą wartości określone w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT.

Z art. 9a ust. 5a ustawy o CIT wynika, że obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dotyczy także podatników objętych w Polsce ograniczonym obowiązkiem podatkowym, którzy prowadzą działalność poprzez położony w Polsce zakład, w tym także w zakresie transakcji pomiędzy tymi podatnikami a ich zagranicznym zakładem położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przypisanych do tego zagranicznego zakładu.

Spółka posiada na terenie Polski zakład związany z Projektem i zakład dotyczący Projektu D., w związku z czym na podstawie przedstawionego art. 9a ust. 5a ustawy o CIT Spółka zobowiązana jest do sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W opisie stanu faktycznego wskazano, że zakład związany z realizacją Projektu i zakład związany z Projektem D. są niezależne. Do każdego z zakładów przypisane są odrębne zasoby ludzkie, narzędzia, materiały i inne aktywa niezbędne do wykonania każdego z Projektów. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki należy sporządzić odrębną dokumentację cen transferowych dla zakładu związanego z Projektem i odrębną dokumentację dla zakładu związanego z Projektem D.

Należy także mieć na uwadze, że alokacja przychodów i kosztów do zakładu związanego z Projektem i zakładu dotyczącego Projektu D. następuje za pomocą dwóch różnych metod. W odniesieniu do Projektu jest to metoda profit split, natomiast w przypadku Projektu D. jest to metoda cost plus.

W ocenie Spółki także z uwagi na fakt, że ustalenie przychodów i kosztów przypisywanych do zakładów dokonywane jest przy wykorzystaniu dwóch różnych metod, Spółka powinna sporządzić odrębną dokumentację cen transferowych dla zakładu związanego z Projektem i odrębną dokumentację dla zakładu związanego z Projektem D.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prowadzenia odrębnychnych dokumentacji cen transferowych dla zakładu związanego z Projektem i zakładu związanego z Projektem D. (pyt. nr 5) – uznaje się za nieprawidłowe.

Spółka (Wnioskodawca), mająca swą siedzibę w Niemczech foruyłuąac pytanie nr 5 oczekuje potwiedzeni, że dla zakładu swoich zakładów na terenie Polski, tj. dla zakładu związanego z Projektem i dla zakładu związanego z Projektem D. Spółka powinna sporządzić odrębne dokumentacje cen transferowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty zagraniczne na terytorium Polski, a w szczególności gdzie dochody podlegają opodatkowaniu, regulują również stosowne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

W przedstawionym stanie faktycznym, zastosowanie mają przepisy umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowana w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90, z późn. zm.; dalej: umowa polsko-niemiecka).

Dla określenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym, ważne jest ustalenie formy prowadzenia przez podmioty zagraniczne działalności w Polsce, tj. czy działalność tych podmiotów prowadzona jest w Polsce za pośrednictwem zakładu.

W świetle uregulowań art. 5 umowy polsko-niemieckiej „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

Również zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584)., dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Polski.

Z art. 7 ust. 1 ww. umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że zyski zakładu położonego w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce - jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zakładowi należy przypisać takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2 umowy).

Z kolei w myśl art. 7 ust. 3 tej umowy, przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

Należy zauważyć, że pojęcie „zakład” jest pojęciem abstrakcyjnym, które oznacza pewien zakres obowiązku podatkowego danego podmiotu z racji prowadzenia przez ten podmiot działalności w drugim państwie. Stwierdzenie istnienia na terytorium danego państwa zakładu przedsiębiorcy zagranicznego, nie powoduje jednak powstania nowego podmiotu podatkowego (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) w tym państwie. Zakład nie jest podmiotem podatkowym, gdyż podmiotem takim pozostaje przedsiębiorca zagraniczny, który jednak podlega opodatkowaniu w tym państwie, w którym ma zakład, choć tylko od dochodów, jakie można mu przypisać, że uzyskał je dzięki temu zakładowi. Abstrakcyjność zakładu w innym państwie przejawia się również tym, że w sensie odrębności rozliczeń podatkowych podmiot gospodarczy nie może mieć kilku zakładów na terytorium jednego państwa, nawet jeżeli posiada tam kilka oddziałów/zakładów (kilka stałych placówek) lub prowadzi kilka budów, z których każda nawet oddzielnie spełniałaby kryteria uznania jej za zakład tego podmiotu. Oznacza to, że w przypadku istnienia kilku zakładów podatek dochodowy nie jest rozliczany odrębnie przez każdy zakład lecz rozliczany jest sumarycznie – podatnikiem pozostaje przedsiębiorca zagraniczny.

Stosownie do art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

Zgodnie z art. 9a ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – od dnia 1 stycznia 2007 r. - przepisy powyższe stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład. W konsekwencji, podmioty zagraniczne uzyskujące dochody na terytorium Polski poprzez położony tutaj zakład obowiązane są prowadzić dokumentacje podatkową, z której wynikać będzie, czy część dochodu uzyskiwana przez osobę zagraniczną, funkcjonalnie związana z działalnością tego zakładu, została temu zakładowi prawidłowo „przypisana”.

W celu zastosowania przepisów o cenach transferowych zarówno przedsiębiorstwo, jak i jego zagraniczny zakład powinny przyjąć we wzajemnych rozliczeniach dotyczących transakcji fikcję samodzielności i niezależności zakładu.

W konsekwencji wprowadzenia omawianych przepisów, polskie organy podatkowe mają możliwość badania sposobu alokacji przychodów oraz kosztów pomiędzy zakładem a przedsiębiorstwem (jednostką macierzystą) w zakresie, w jakim zyski te mogą być przypisane temu zakładowi. Dlatego podatnik winien odpowiednio wcześnie zaplanować sposoby rozliczeń pomiędzy zakładem a przedsiębiorstwem oraz odpowiednio je udokumentować z punktu widzenia cen transferowych, tak aby maksymalnie ograniczyć ryzyko podatkowe związane z prowadzeniem działalności przez zagraniczny zakład.

Każda natomiast transakcja wymaga indywidualnej oceny, uwzględniającej całokształt okoliczności faktycznych, a w szczególności analizy wykonywanych funkcji i ponoszonego ryzyka. Wynika to wprost z regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie dokumentowania cen tranferowych, a w szczególności z art. 9a ust. 2 updop. Także i w innych ustępach tego przepisu regulacje traktujące o dokumentacji podatkowej wprost nawiązują do transakcji.

Mając powyższe na uwadze należy w odpowiedzi na postawione pytanie nr 5 stwierdzić, że nie sposób zgodzić się ze Spółką co do tego, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółka winna sporządzić odrebną dokumentację cen transerowych dla zakładu związanego z Projektem i odrębną dokumentację dla zakładu związanego z Projektem D. Przeczą temu literalne zapisy art. 9a updop, które w zakresie obowiązku prowadzenia takiej dokumentacji przyjmują transakcję. W konsekwencji oznacza to, że dokumentacją cen transfefowych, jaką zobowiązana jest prowadzić Spółka winna dotyczyć transakcji, gdyż - jak wspomniano wyżej - każda transakcja wymaga indywidualnej oceny, uwzględniającej całokształt okoliczności faktycznych, a w szczególności analizy wykonywanych funkcji i ponoszonego ryzyka.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki do pytania nr 5, konsekwetnie, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.