Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-292/15-4/KB
z 13 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe – w zakresie sposobu wyliczenia marży podlegającej opodatkowaniu;
  
• prawidłowe – w zakresie sprzedaży złomu złota.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wyliczenia marży podlegającej opodatkowaniu oraz sprzedaży złomu złota. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, pełnomocnictwo, podpis oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz jako wspólnik spółek cywilnych oraz osobowych spółek prawa handlowego. Przedmiotem działalności gospodarczej było do tej pory świadczenie usług lombardowych (udzielanie pożyczek pod zastaw) oraz sprzedaż towarów używanych. Wnioskodawca planuje w niedalekiej przyszłości zmienić profil prowadzonej działalności gospodarczej (zarówno jednoosobowej działalności gospodarczej, jak i spółek cywilnych oraz osobowych spółek prawa handlowego, których jest wspólnikiem). Zmiana profilu działalności gospodarczej polegałaby na rezygnacji ze świadczenia usług finansowych oraz rozpoczęciu obrotu towarami używanymi.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca (bądź spółka osobowa, w której jest on wspólnikiem) dokonywać będzie zakupu towarów używanych od osób trzecich.

Zakupione towary używane następnie będą poddawane niezbędnym, drobnym naprawom (renowacja, oczyszczanie, usunięcie usterek i niedoskonałości).

Niektóre z nabywanych towarów będą stanowiły używane wyroby ze złota (wyroby jubilerskie). Wnioskodawca (lub spółka osobowa, w której jest wspólnikiem) będzie dokonywał obróbki całości lub części nabytych używanych wyrobów jubilerskich ze złota. Obróbka, o której mowa będzie polegać przede wszystkim na usunięciu z używanych wyrobów jubilerskich ze złota różnego rodzaju oczek (kamieni, kolorowego szkła, plastiku oraz innych bezwartościowych dodatków). W wyniku procesu obróbki powstanie tzw. złom złota (kwalifikowany zgodnie z PKWiU 38.11.58.0 jako Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal), który będzie przedmiotem dalszej odsprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Czynności zakupu, napraw, obróbki oraz sprzedaży towarów używanych będących przedmiotem wniosku będzie dokonywał Wnioskodawca.
2. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwana dalej ustawą VAT.
3. W zakresie sprzedaży towarów używanych:
   1. towary te będą spełniały definicję towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT,
   2. Wnioskodawca będzie nabywał ww. towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy VAT,
   3. podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu ww. towarów Wnioskodawca będzie płacił na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.
4. W zakresie sprzedaży towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.11.58.0, tzw. złomu złota:
   1. nabywcami ww. towarów będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
   2. dostawa ww. towarów nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób Wnioskodawca w przypadku sprzedaży towarów używanych powinien kalkulować marżę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) – czy może w ramach kwoty nabycia uwzględnić zapłacony podczas nabycia konkretnego towaru używanego podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC)?
2. Czy Wnioskodawca w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT tzw. złomu złota powstałego w wyniku procesu obróbki opisanego w zdarzeniu przyszłym będzie mógł zastosować wraz z procedurą odwrotnego obciążenia – procedurę marży?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca w przypadku sprzedaży towarów używanych – podczas kalkulacji marży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) może uwzględnić zapłacony podczas nabycia konkretnego towaru używanego podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC).
2. Wnioskodawca w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT tzw. złomu złota powstałego w wyniku procesu obróbki opisanego w zdarzeniu przyszłym nie będzie mógł zastosować wraz z procedurą odwrotnego obciążenia – procedury marży.
   
   

Ad. 1

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, poprzez towary używane rozumiemy ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy VAT – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepisy doprecyzowują pojęcie „kwoty sprzedaży” i „kwoty nabycia” na potrzeby procedury marży w podatku VAT. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5-6 ustawy VAT:

• przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7,
• przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
  
  

Zgodnie zatem z powyższym należy uznać, iż podatek od czynności cywilnoprawnych płacony przez dokonującego zakupu rzeczy lub praw majątkowych na rzecz skarbu państwa spełnia przesłankę przewidzianą w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Przepis konstytuujący kwotę sprzedaży (do której bezpośrednio odsyła definicja kwoty nabycia) enumeratywnie wymienia jej elementy tj.

1. całkowitą kwotę przekazaną podatnikowi, który dokonał pierwszej w kolejności dostawy towaru (który to później był odsprzedawany przez pośrednika w ramach procedury marży),
2. podatki,
3. cła,
4. opłaty i inne należności o podobnym charakterze.
   
   

Nie sposób zatem uznać by w ramach tejże kalkulacji nie mógłby zostać uwzględniony PCC płacony przez nabywcę. Ustawodawca określając jednym z elementów kwoty sprzedaży – „podatki” – użył szerokiego sformułowania i nie ograniczył go w żaden sposób co do rodzaju i charakteru podatku oraz podmiotu zobowiązanego do jego zapłaty. W przypadku, gdy Wnioskodawca będzie nabywał towary używane o wartości rynkowej przekraczające 1.000 PLN – będzie zobowiązany zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu tejże transakcji. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatek od czynności cywilnoprawnej płacony przez Wnioskodawcę będzie bezpośrednio związany z dostawą towaru używanego.

Zgodnie z powyższym, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę urządzenia X za kwotę 1.500 PLN, które to Wnioskodawca nabył za kwotę 700 PLN oraz zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 20 PLN (od wartości rynkowej w wysokości 1.000 PLN) to:

1. kwota marży wraz z podatkiem wyniesie 780 PLN (780 = 1.500 – 700 – 20),
2. podstawa opodatkowania (marża) równa będzie 634,15 PLN,
3. podatek należny VAT (wg stawki podstawowej) wyniesie 145,85 PLN.
   
   

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonywanej przez niego (lub spółkę w której uczestniczy) sprzedaży na rzecz podatników VAT tzw. złomu złota powstałego w wyniku procesu obróbki opisanego w zdarzeniu przyszłym, nie będzie mógł zastosować wraz z procedurą odwrotnego obciążenia – procedury marży.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Literalne brzmienie przytoczonego przepisu niejako wyklucza możliwość traktowania powstałego złomu złota jako towaru używanego, ponieważ nie jest on w aktualnym z dnia nabycia stanie, ani nie uległ naprawie. Zdaniem Wnioskodawcy – w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do unicestwienia towaru używanego (wyrobów jubilerskich) i powstaniem w jego miejsca nowego towaru (złomu złota), co do którego nie będzie już przysługiwała możliwość odsprzedaży w ramach tzw. procedury marży.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jest on obowiązany dokumentować transakcje sprzedaży złomu złota fakturą z adnotacją „odwrotne obciążenie”, w której to wykaże kwotę netto transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

• nieprawidłowe – w zakresie sposobu wyliczenia marży podlegającej opodatkowaniu;
• prawidłowe – w zakresie sprzedaży złomu złota.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca ma wątpliwości, jak w przypadku sprzedaży towarów używanych powinien kalkulować marżę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy może on w ramach kwoty nabycia uwzględnić zapłacony z tytułu nabycia konkretnego towaru używanego podatek od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Oznacza to, że kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru. Zatem cena ta nie zawiera innych należności, jakimi są należności publicznoprawne w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli zostały one poniesione przez nabywcę towaru, ale nie zostały zapłacone dostawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, z tytułu której jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonywać będzie zakupu towarów używanych, spełniających definicję, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Sprzedawcami tych towarów będą osoby trzecie, wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy. Zakupione towary używane będą po nabyciu poddawane niezbędnym, drobnym naprawom, takim jak: renowacja, oczyszczanie, usunięcie usterek i niedoskonałości. Wnioskodawca od zakupu przedmiotowych towarów używanych jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, który będzie płacił na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w związku ze stosowaniem procedury marży do dostaw towarów używanych, Wnioskodawca powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sytuacji, podatek od czynności cywilnoprawnych, który będzie płacony na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego, a nie pierwotnemu sprzedawcy tych towarów, nie może zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W związku z powyższym, w celu wyliczenia marży podlegającej opodatkowaniu, Wnioskodawca w kwocie nabycia towarów używanych nie będzie mógł uwzględnić zapłaconego z tytułu ich nabycia podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca ma również pytanie, czy w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT tzw. złomu złota powstałego w wyniku procesu obróbki będzie mógł on zastosować wraz z procedurą odwrotnego obciążenia – procedurę marży.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że niektóre z nabywanych towarów będą stanowiły używane wyroby ze złota (wyroby jubilerskie). Wnioskodawca będzie dokonywał obróbki całości lub części nabytych używanych wyrobów jubilerskich ze złota. Obróbka, o której mowa będzie polegać przede wszystkim na usunięciu z używanych wyrobów jubilerskich ze złota różnego rodzaju oczek (kamieni, kolorowego szkła, plastiku oraz innych bezwartościowych dodatków). W wyniku procesu obróbki powstanie tzw. złom złota (kwalifikowany zgodnie z PKWiU 38.11.58.00 jako Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal), który będzie przedmiotem dalszej odsprzedaży. Nabywcami tych towarów będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a dostawa tych towarów nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, na potrzeby stosowania procedury marży przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że sprzedawane przez niego towary będą sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.11.58.0, które to towary zostały wyłączone z definicji towarów używanych, uprawniających podatnika do stosowania przy ich sprzedaży szczególnej procedury marży. Z opisu sprawy nie wynika, aby towary będące przedmiotem sprzedaży były uznane za dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie bądź antyki. W związku z tym, sprzedaż ww. towarów przez Wnioskodawcę nie będzie mogła korzystać z opodatkowania procedurą marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy. Zatem ich sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Na mocy natomiast art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem od towarów i usług, który stanowi odstępstwo od generalnej zasady (zgodnie z którą osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę.

Biorąc po uwagę powołany wyżej art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122,
4. towary zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.
   
   

W przeciwnym przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z daną dostawą spoczywa na sprzedawcy tych towarów.

W załączniku nr 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, znajdują się 54 grupy towarów, sklasyfikowane przy pomocy odpowiednich symboli PKWiU. Pod poz. 34 tego załącznika znajdują się towary oznaczone symbolem PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”, a więc towary, które będą przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę towarów, stanowiących tzw. złom złota, będzie spełniała warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, a w konsekwencji będzie objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia, zatem zobowiązanymi do rozliczenia podatku z tytułu tych transakcji będą nabywcy tych towarów.

Reasumując, w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT tzw. złomu złota powstałego w wyniku obróbki nabywanych używanych wyrobów jubilerskich, Wnioskodawca zobowiązany będzie stosować procedurę odwrotnego obciążenia bez stosowania jednocześnie procedury marży. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.