Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1068/15-2/IM
z 19 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Cywilnej, która prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków mieszkalnych na będących własnością spółki, gruntach oraz sprzedażą wybudowanych mieszkań. Spółka dla celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i stosuje metodę kasową ewidencjonowania kosztów.

W najbliższym czasie Spółka zamierza rozpocząć inwestycję polegającą na budowie wielorodzinnego budynku mieszkalnego, na działce budowlanej będącej własnością spółki, z lokalami przeznaczonymi do sprzedaży. Projekt tego budynku przewiduje dobudowę do istniejącej ściany bocznej budynku mieszkalnego, bezpośrednio sąsiadującego z działką budowlaną, na której Spółka zamierza prowadzić inwestycję. Możliwość takiej zabudowy przewidują warunki zabudowy oraz wykonana analiza urbanistyczna otoczenia, która przewiduje dla tego miejsca (centrum miasta) zabudowę pierzejową. Aby inwestycja mogła być realizowana wg projektu zaproponowanego przez Spółkę niezbędna jest zgoda polegająca na brak sprzeciwu właściciela sąsiedniej nieruchomości, do której ściany przylegać ma budynek wybudowany przez Spółkę. W ścianie tej znajdują się okna pomieszczeń sanitarnych, które podlegać będą zamurowaniu. Wobec powyższego aby zachować dotychczasowe walory użytkowe lokali znajdujących się w tym budynku istnieje konieczność adaptacji 5 innych pomieszczeń mieszkalnych na sanitariaty z bezpośrednim oświetleniem dziennym. W tym celu niezbędne będzie przeprowadzenie szeregu robót budowlanych takich jak:

• demontaż okien ściany bocznej z zamurowaniem istniejących otworów,
• wykucie i osadzenie nowych okien w adaptowanych pomieszczeniach sanitariatów z oświetleniem dziennym,
• wykonanie tynków po wykuciu okien w ścianie bocznej oraz nowych otworów okiennych pomieszczeń adaptowanych,
• typowe roboty wykończeniowe jak malowanie, wykonanie posadzek w pomieszczeniach adaptowanych, wykonanie podejść instalacyjnych w nowych sanitariatach itp.
  
  

Na podstawie pisemnej opinii technicznej sporządzonej przez inżyniera budownictwa z niezbędnymi uprawnieniami, koszt prac adaptacyjnych został wyceniony na kwotę 148.188,00 zł.

W przypadku, kiedy właściciel sąsiedniego budynku, nie wyraziłby zgody na dobudowanie ściany budynku budowanego przez Spółkę do ściany bocznej swojego budynku Spółka -zobowiązana będzie zmienić projekt budynku w taki sposób, aby pomiędzy ścianą budynku sąsiada, a ścianą budynku Spółki zachowana była odległość 4 metrów. Spółka nie będzie mogła w optymalny sposób wykorzystać swojej działki i powierzchnia użytkowa planowanego budynku wielorodzinnego będzie mniejsza. Takie rozwiązanie spowoduje, że przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie mniejszy.

W związku z tym, Spółka zamierza zawrzeć z właścicielem sąsiedniej nieruchomości umowę. Na podstawie tej umowy właściciel sąsiedniej nieruchomości wyrazi zgodę, niezbędną zgodnie z przepisami prawa budowlanego dla bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na budowę, na realizację projektu przewidującego dobudowę przez Spółkę nowego budynku do istniejącej ściany bocznej budynku, którego jest właścicielem, pod warunkiem, że Spółka zobowiąże się do poniesienia kosztów prac budowlanych zgodnych z opinią techniczną, niezbędnych do poniesienia w związku z koniecznością zamurowania otworów okiennych w ścianie, która będzie bezpośrednio przylegała do nowo wybudowanego budynku.

Właściciel sąsiedniej nieruchomości prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie robót budowlanych i montażowych i zamierza we własnym zakresie wykonać prace wymienione w opinii technicznej, niezbędne do przywrócenia wartości użytkowej lokali po zamurowaniu otworów okiennych w ścianie, która będzie przylegać do budynku wzniesionego przez Spółkę. Następnie na podstawie wystawionej przez siebie faktury dokumentującej przeprowadzone prace, obciąży tymi kosztami Spółkę. Poniesione koszty będą w przyszłości skutkowały większą ilością powierzchni użytkowej mieszkań oferowanych do sprzedaży w wybudowanej przez Spółkę nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na wymienione w opinii technicznej prace budowlane przeprowadzone w sąsiadującej z działką budowlaną Spółki nieruchomości, w związku z koniecznością adaptacji pomieszczeń mieszkalnych z oświetleniem dziennym na sanitariat, niezbędne do przywrócenia wartości użytkowej lokali po zamurowaniu otworów okiennych w pomieszczeniach sanitarnych w ścianie, która będzie przylegać do budynku wzniesionego w przyszłości przez Spółkę, udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez właściciela sąsiedniej nieruchomości, konieczne aby bez zbędnej zwłoki i ponoszenia dodatkowych nakładów uzyskać pozwolenie na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi do sprzedaży o optymalnej powierzchni, a co za tym idzie uzyskania przychodów ze sprzedaży tych lokali, będą stanowiły dla Spółki na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione nakłady na wymienione w opinii technicznej prace budowlane przeprowadzone w sąsiadującej z działką budowlaną Spółki, nieruchomości w związku z koniecznością adaptacji pomieszczeń mieszkalnych z oświetleniem dziennym na sanitariaty, niezbędne do przywrócenia wartości użytkowej lokali po zamurowaniu otworów okiennych w pomieszczeniach sanitarnych w ścianie, która będzie przylegać do budynku wzniesionego w przyszłości przez Spółkę, udokumentowane faktura VAT wystawioną przez właściciela sąsiedniej nieruchomości są niezbędne aby bez zbędnej zwłoki i ponoszenia dodatkowych nakładów Spółka otrzymała pozwolenie na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi do sprzedaży o optymalnej powierzchni, a co za tym idzie uzyskania przychodów ze sprzedaży tych lokali. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera w art. 23 katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, w katalogu tym nie znajdują się wydatki poniesione na prace budowlane w ramach adaptacji pomieszczeń mieszkalnych z oświetleniem dziennym na sanitariaty, niezbędne do przywrócenia wartości użytkowej lokali po zamurowaniu otworów okiennych w pomieszczeniach sanitarnych w ścianie, która będzie przylegać do budynku wzniesionego w przyszłości przez Spółkę. W ocenie podatnika, wydatki te są racjonalne, gospodarczo uzasadnione i przyczynią się do uzyskania przez Spółkę przychodu, w związku z tym na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Cywilnej, która prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków mieszkalnych na będących własnością spółki, gruntach oraz sprzedażą wybudowanych mieszkań. Spółka dla celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i stosuje metodę kasową ewidencjonowania kosztów.

W najbliższym czasie Spółka zamierza rozpocząć inwestycję polegającą na budowie wielorodzinnego budynku mieszkalnego, na działce budowlanej będącej własnością spółki, z lokalami przeznaczonymi do sprzedaży. Projekt tego budynku przewiduje dobudowę do istniejącej ściany bocznej budynku mieszkalnego, bezpośrednio sąsiadującego z działką budowlaną, na której Spółka zamierza prowadzić inwestycję. Aby inwestycja mogła być realizowana wg projektu zaproponowanego przez Spółkę niezbędna jest zgoda polegająca na brak sprzeciwu właściciela sąsiedniej nieruchomości, do której ściany przylegać ma budynek wybudowany przez Spółkę. Niezbędne będzie przeprowadzenie szeregu robót budowlanych takich jak:

• demontaż okien ściany bocznej z zamurowaniem istniejących otworów
• wykucie i osadzenie nowych okien w adaptowanych pomieszczeniach sanitariatów z oświetleniem dziennym
• wykonanie tynków po wykuciu okien w ścianie bocznej oraz nowych otworów okiennych pomieszczeń adaptowanych
• typowe roboty wykończeniowe jak malowanie, wykonanie posadzek w pomieszczeniach adaptowanych, wykonanie podejść instalacyjnych w nowych sanitariatach itp.
  
  

Koszt prac adaptacyjnych został wyceniony na kwotę 148.188,00 zł.

Poniesione koszty będą w przyszłości skutkowały większą ilością powierzchni użytkowej mieszkań oferowanych do sprzedaży w wybudowanej przez Spółkę nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wydatki poniesione na ten cel będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przy czym, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie Spółki Cywilnej, wydatki poniesione z ww. tytułu może zaliczać do koszów uzyskania przychodów tej działalności, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 w. ustawy).

Reasumując wydatki poniesione na wymienione w opinii technicznej prace budowlane przeprowadzone w sąsiadującej z działką budowlaną Spółki nieruchomości, w związku z koniecznością adaptacji pomieszczeń mieszkalnych z oświetleniem dziennym na sanitariat, niezbędne do przywrócenia wartości użytkowej lokali po zamurowaniu otworów okiennych w pomieszczeniach sanitarnych w ścianie, która będzie przylegać do budynku wzniesionego w przyszłości przez Spółkę, udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez właściciela sąsiedniej nieruchomości, konieczne aby bez zbędnej zwłoki i ponoszenia dodatkowych nakładów uzyskać pozwolenie na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi do sprzedaży o optymalnej powierzchni, a co za tym idzie uzyskania przychodów ze sprzedaży tych lokali, będą stanowiły dla Spółki na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.