INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w zeznaniu za jaki rok podatkowy Spółka powinna odliczyć wydatki na nabycie nowych technologii, w części dotyczącej:

• wydatków zapłaconych w roku podatkowym wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest prawidłowe;
• wydatków zapłaconych w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest prawidłowe;
• wydatków zapłaconych w roku podatkowym następującym po roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest nieprawidłowe

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4 – zdarzenie przyszłe)

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w zeznaniu za jaki rok podatkowy Spółka powinna odliczyć wydatki na nabycie nowych technologii. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 01 marca 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-1530/11/MS wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką działającą w sektorze motoryzacyjnym. Zajmuje się w szczególności produkcją podzespołów samochodowych, przy czym możliwe jest również świadczenie przez nią usług jak np. usług malowania kataforetycznego i proszkowego czy usług przygotowania wykrojów dla potrzeb tłoczni.

Kontrahenci Spółki wymagają, aby dostarczane przez nią produkty spełniały szczegółowe normy jakościowe. Produkcja podzespołów samochodowych cechuje się bowiem wysokim stopniem wyspecjalizowania oraz niezbędnością użycia zaawansowanych technologii, w szczególności technologii o charakterze produkcyjnym. W związku z powyższym Spółka zakupywała na mocy umów zawieranych od 2006 r. oraz w latach kolejnych (i może zakupywać w przyszłości) wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej również „WNiP”). Wartości te ściśle związane są z konkretnym procesem produkcyjnym, tj. do rozpoczęcia produkcji określonego rodzaju podzespołów samochodowych niezbędne jest uprzednie zakupienie WNiP koniecznego do wdrożenia, przystosowania i kolejno uruchomienia procesu produkcyjnego.

Spółka zamierza skorzystać z określonej w art. 18b ustawy z dnia 1 lutego (winno być 15 lutego) 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT”), tzw. „ulgi na nabycie nowych technologii”, w przypadku gdy opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o CIT potwierdzi, iż nabyte wartości niematerialne i prawne reprezentują wiedzę technologiczną, która umożliwia (umożliwiała) wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest (nie była) stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat. Spółka nie prowadzi oraz nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W zeznaniu za który rok podatkowy Spółka powinna odliczyć wydatki (do wysokości 50%) na nabycie nowych technologii od podstawy opodatkowania... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4 – zdarzenie przyszłe)

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. wydatki zapłacone w roku podatkowym wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania (do wysokości 50%) w roku podatkowym wprowadzenia WNiP do ewidencji;
2. wydatki zapłacone w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania (do wysokości 50%) w roku podatkowym wprowadzenia WNiP do ewidencji;
3. wydatki zapłacone w roku podatkowym następującym po roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania (do wysokości 50%) w roku podatkowym, w którym zostały zapłacone.
   
   

Przy czym w sytuacji gdyby Spółka osiągała za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności była niższa od kwoty przysługujących odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Przy czym zgodnie z ust. 5 jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Regulacje te wprowadzają ograniczenie czasowe w stosunku do wydatków, które mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania (obok m.in. ograniczenia kwotowego do wysokości 50% tych wydatków oraz ograniczenia zgodnie z którym poniesione wydatki nie powinny być podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie).

Punktem odniesienia będzie w takim przypadku rok, w którym wartość niematerialna i prawna została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczeniu może podlegać tutaj:

1. kwota wydatków zapłacona w roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych („rok R”) oraz
2. kwota wydatków zapłacona w roku następującym po roku wprowadzenia do ewidencji („rok R+1”) oraz
3. kwota wydatków zapłacona w roku poprzedzającym wprowadzenie wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji („rok R-1”).
   
   

Warunkiem będzie tutaj, aby wszystkie wyżej wymienione wydatki były uwzględnione w wartości początkowej nabytych wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 18b ust. 6 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. Przy czym w sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle powyższego zasadą ogólną jest dokonanie odliczenia 50% kwoty wydatków na nabycie nowych technologii w roku poniesienia wydatków. Jednocześnie ust. 4 i 5 art. 18b ustawy o CIT bezpośrednio referują do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania jedynie tych wydatków, które zostały zapłacone (w roku podatkowym R, R+1 i R-1) i które zostały uwzględnione w wartości początkowej WNiP wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stąd, nawet w przypadku gdy kwoty te zostaną uwzględnione w wartości WNiP wprowadzonego do ewidencji, ale nie zostaną zapłacone (w tym w formie kompensaty/potrącenia), to nie będą mogły podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania.

W opinii Spółki oznacza to, iż w odniesieniu do wydatków uwzględnionych w wartości początkowej WNiP wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. wydatki zapłacone w roku podatkowym wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji (R) mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym wprowadzenia WNiP do ewidencji,
2. wydatki zapłacone w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji (R-1) mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym wprowadzenia WNiP do ewidencji (zgodnie z art. 18b ust. 5 uznaje się je za poniesione w roku wprowadzenia WNiP do ewidencji),
3. wydatki zapłacone w roku podatkowym następującym po roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji (R+1) mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym zostały zapłacone (dopiero bowiem w tym roku zostaną spełnione oba warunki do których referuje art. 18b ust. 4, tj. uwzględnienia wydatków w wartości początkowej wprowadzonego do ewidencji WNiP oraz ich zapłaty).
   
   

Przy czym w sytuacji gdyby Spółka osiągnęła za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności była niższa od kwoty przysługujących odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca w odniesieniu do wydatków na nabycie nowych technologii zapłaconych przed rokiem podatkowym w którym wprowadzono nową technologię do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych powołał się na art. 18b ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „updop”), który mówi o przedpłatach (zadatkach). Zatem dokonując niniejszej interpretacji tut. Organ przyjął złożenie, iż pytanie Wnioskodawcy (lit. b) w istocie dotyczy przedpłat i zadatków o których mowa w tym przepisie.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 updop, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a updop, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Natomiast w myśl art. 18b ust. 5 updop jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 updop). Przy czym odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 updop).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Spółka na mocy umów zawieranych od 2006 r. oraz w latach kolejnych kupowała wartości niematerialne i prawne w rozumieniu updop. Spółka zamierza skorzystać z ulgi na nabycie nowych technologii, w przypadku gdy opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej, potwierdzi, iż nabyte wartości niematerialne i prawne reprezentują wiedzę technologiczną, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat. Wątpliwości Spółki budzi kwestia w zeznaniu za który rok podatkowy powinna dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

Odnosząc powołane przepisy updop do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że jeżeli Spółka dokonała przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w art. 18b ust. 4 updop, w roku poprzedzającym rok w którym wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 updop). Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 6 updop). Zatem w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę przedpłat (zadatków) na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok jej wprowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy w którym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji (odnosząc się do przykładu ujętego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie, będzie to rok R).

Z kolei, zgodnie z cytowanym wyżej 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu:

• w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub
• w roku następującym po tym roku,
  
  

oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepis ten wyraźnie rozróżnia moment poniesienia wydatku od momentu jego zapłaty, a z kolei z art. 18b ust. 6 updop wynika, iż odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

W rezultacie, Spółce przysługuje prawo do odliczenia w deklaracji za rok w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ( rok R) wydatków poniesionych na jej zakup, które:

• zostały poniesione i zapłacone w roku w którym nastąpiło wprowadzenie nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (rok R),
• zostały poniesione w roku w którym nastąpiło wprowadzenie nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (rok R), ale zostaną zapłacone w roku następnym (rok R + 1).
  
  

Ponadto, w sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 zdanie drugie updop).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem w zakresie ustalenia w zeznaniu za jaki rok podatkowy Spółka powinna odliczyć wydatki na nabycie nowych technologii, w części dotyczącej:

• wydatków zapłaconych w roku podatkowym wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest prawidłowe;
• wydatków zapłaconych w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest prawidłowe;
• wydatków zapłaconych w roku podatkowym następującym po roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 1, 2 i 3 dotyczącego zdarzenia przyszłego oraz Nr 1, 2, 3 i 4 dotyczącego stanu faktycznego wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.