Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-348/15-2/KT
z 29 lipca 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport sprzedaży towarów wysyłanych za pośrednictwem publicznego operatora pocztowego na rzecz odbiorców indywidualnych w kraju trzecim - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport sprzedaży towarów wysyłanych za pośrednictwem publicznego operatora pocztowego na rzecz odbiorców indywidualnych w kraju trzecim.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka zamierza nabywać towary od polskich producentów i ich przedstawicieli i sprzedawać detalicznie odbiorcom indywidualnym w Chinach. Wartość wysyłanego towaru nie będzie przewyższała jednorazowo 1.000 Euro. Wysyłka będzie realizowana przez operatorów pocztowych publicznych. Do wysyłki załączona będzie deklaracja celna CN23 i paragon fiskalny. Deklaracja zawiera dane odbiorcy i nadawcy, szczegółowy opis zawartości, ilość, masę i wartość wysyłanego towaru.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy towary wysyłane przez pocztowego operatora publicznego mogą stanowić dla Spółki eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zdaniem Spółki, sprzedaż towaru przesyłanego przez operatora pocztowego publicznego można uznać za eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast przez eksport towarów, na podstawie art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
- dostawcę lub na jego rzecz, lub
- nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem eksportu jest wywożony przez dostawcę albo jest wywożony na jego rzecz oraz gdy wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju albo na jego rzecz.
Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej i na niego wystawione są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.
Aby zatem uznać daną czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:
- musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;
- w konsekwencji tej czynności dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
- wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.
Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.
Jak wynika z wniosku, Spółka zamierza sprzedawać detalicznie towary (zakupione wcześniej od polskich producentów) odbiorcom indywidualnym w Chinach. Wartość wysyłanego towaru nie będzie przewyższała jednorazowo 1.000 Euro. Wysyłka będzie realizowana przez operatorów pocztowych publicznych. Do wysyłki załączona będzie deklaracja celna CN23 i paragon fiskalny. Deklaracja zawiera dane odbiorcy i nadawcy, szczegółowy opis zawartości, ilość, masę i wartość wysyłanego towaru.
Wątpliwości Wnioskodawcy budzi okoliczność wysłania towaru do nabywcy w kraju trzecim za pośrednictwem operatora pocztowego, tj. czy towary wysyłane w ten sposób mogą stanowić dla Spółki eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy.
W przedstawionej sprawie Spółka sprzeda towary, które w wyniku tej dostawy będą wysłane – za pośrednictwem operatora pocztowego – przez Wnioskodawcę (sprzedawcę) bezpośrednio do odbiorcy poza terytorium UE, a Wnioskodawca dokona zgłoszenia celnego. Jeżeli więc wywóz tych towarów z terytorium Polski zostanie potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, to dokonaną dostawę towarów Spółka będzie mogła potraktować jako eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy.
Przy czym, dla zakwalifikowania opisanych dostaw jako eksport towarów nie ma znaczenia okoliczność, że Wnioskodawca wysyła towary za pośrednictwem publicznego operatora pocztowego. Istotne jest natomiast spełnienie wszystkich wymienionych wyżej przesłanek, wynikających z przepisu art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy.
Należy dodać, że warunki i tryb przedstawiania przesyłek pocztowych organom celnym i dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 6 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przedstawiania towarów i dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 1473).
Zatem, w świetle powołanych przepisów prawa Wnioskodawca będzie mógł potraktować dokonywane przez siebie dostawy jako eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, skoro w konsekwencji dostawy towarów dojdzie do ich wywozu (wysyłki) z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej dokonanego przez Spółkę i wywóz ten zostanie potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.