Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-42/15-2/PR
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dane dotyczące podmiotu przekształconego: (…)

Data rozpoczęcia działalności: 15.10.1990

Dane podmiotu powstałego w wyniku przekształcenia: (…)

Data wpisu do KRS 28.11.2014

„Podmiot powstał wskutek przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 584(1) i nast. K.S.H.). treść z KRS

Przedmiot działalności przed i po przekształceniu pozostaje bez zmian.

Przedmiot działalności: sprzedaż hurtowa i detaliczna maszyn i urządzeń ogrodniczych oraz dodatkowego wyposażenia a także naprawy i konserwacje sprzętu ogrodniczego (kosiarki, pilarki, glebogryzarki, zamiatarki, odśnieżarki, rozłupywarki, piły łańcuchowe, podkaszarki itp.).

Opis działalności:

Firma dokonuje zakupu towarów z krajów Unii i poza Unią.

Sprzedaż prowadzona jest w głównej mierze do sieci handlowych oraz do mniejszych hurtowni, sklepów detalicznych i odbiorców indywidualnych.

Zgodnie z prawem konsumenckim towar objęty jest 2 letnim okresem gwarancji oraz rękojmi liczonymi od daty zakupu przez odbiorcę finalnego.

Ponieważ sprzedaż odbywa się za pośrednictwem sieci czy innych sklepów, reklamacje klientów występują nawet kilka lat od daty naszej sprzedaży.

Towar reklamowany w miarę możliwości jest naprawiany, wymieniany na egzemplarz pozbawiony wad lub całkowicie zwracany i wówczas wystawiana jest faktura korygująca sprzedaż.

Faktury korygujące wynikają również z posezonowych zwrotów towarów nie sprzedanych. Takie zwroty wynikają z zawartych z sieciami handlowymi i innymi kontrahentami umów.

Zdarzają się również korekty wynikające z udzielenia po sprzedaży dodatkowych rabatów, których wysokość w momencie sprzedaży nie była znana.

W 2014 roku wartość korekt sprzedaży do lat ubiegłych kształtowała się następująco:

Korekty do roku sprzedaży:

2010 - wartość netto 1628,23 - 8 korekt

2011- 12339,52- 66 korekt

2012- 49846,51- 257 korekt

2013- 221 590,05 -1024 korekty

Jak widać ilość i wartość korekt jest znacząca. Największa wartość jest do roku poprzedzającego sprzedaż. Dokumenty korygujące sprzedaż wystawiane są w trakcie całego roku.

W przypadku zwrotu towarów, które zostały sprzedane przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (przed przekształceniem) a zostały zwrócone spółce z o.o., tj. po przekształceniu, korekty faktur wystawia następca prawny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Sp. z o.o. jako następca prawny w zachowaniu praw dokonuje korekty w podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy korekty dokonuje wystawca faktur sprzedaży tj. osoba fizyczna prowadząca działalność przed przekształceniem?
   
   

Jeżeli by przyjąć iż korekty dokonuje osoba fizyczna to zwrócić należy uwagę na to, iż nie powstanie tam zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym. Wynika to z faktu iż przychód ze sprzedaży był wyższy od kosztu zakupu towarów.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1 dotyczącego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 551 § 5 ustawy Kodeks spółek handlowych, przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) - przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących.

Z treści art. 5841 i art. 5842 K.s.h. wynikają podstawowe skutki przekształcenia, a mianowicie określone w tych przepisach zasady tzw. sukcesji uniwersalnej, stosownie do których:

• przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (art. 5841 § 1),
• spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 5842 § 1, § 2 i § 3).
  
  

Stosownie do art. 58413 K.s.h. osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Na gruncie prawa podatkowego, prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych, reguluje rozdział 14 działu III ustawy Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. pojawiła się nowa kategoria następców prawnych jednoosobowe spółki kapitałowe powstałe w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną.

Zgodnie z art. 93a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

W świetle ww. przepisu art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobowa spółkę kapitałową, nie następuje pełna sukcesja podatkowa, albowiem nie obejmuje ona zobowiązań, a jedynie prawa. Należy jednak zauważyć, że od dnia 1 lipca 2012 r. obowiązuje art. 112b Ordynacji podatkowej, na podstawie którego spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorcy odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kwestia wejścia w prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego w jednoosobową spółkę kapitałową jest więc ukształtowana specyficznie. Ustawodawca nie zdecydował się na uznanie spółki za sukcesora na zasadach takich, jak w przypadku innych podmiotów prawa handlowego, a więc zarówno uznając sukcesję zupełną (prawa i obowiązki), jak i automatyczną, nie wymagającą wydawania decyzji przez organ podatkowy. Aktualnie, o ile sukcesja praw następuje z mocy ustawy, o tyle przejęcie zobowiązań odbywa się na zasadach obowiązujących osoby trzecie, a więc wymaga wydania odrębnej decyzji na podstawie art. 108 § 1 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz przywołany powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż występuje tu sukcesja podatkowa określona przepisem art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, tj. sukcesja podatkowa w zakresie praw.

Tym samym Wnioskodawca - Spółka z o.o. będzie sukcesorem osoby fizycznej m.in. w kwestii możliwości wystawiania faktur korygujących do faktur wystawionych przed przekształceniem, jeżeli korekta ta nie spowoduje powstania zaległości podatkowych u osoby fizycznej.

Powyższe wynika z faktu, że w przypadku przekształcenia osoby fizycznej w spółkę kapitałową nie zachodzi uniwersalna sukcesja praw i obowiązków, tylko sukcesja w zakresie praw.

Zasady nie ujmowania korekt w przypadku opisanym wyżej powinny mieć przepisy art. 12 ust. 3, ust 3a-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Potwierdza to m. in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 stycznia 2010 r. nr ILPB3/423-1004/09-2/KS w której czytamy:

„W chwili wystawienia faktury pierwotnej, Spółka nie ma podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikająca z owej faktury. Na dzień wystawienia faktury pierwotnej jest to jedyna prawidłowa kwota przychodu. Tym samym, nie ma podstaw, aby dokonywać korekty przychodu pierwotnie wykazanego (wstecz). Skutki zdarzeń zaistniałych po wystawieniu faktury pierwotnej, w przedmiocie sprawy powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco. Reasumując, Spółka w związku z otrzymanym zwrotem towarów powinna dokonać korekty przychodów podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych w miesiącu, w którym wystawiane są faktury korygujące. Brak jest więc podstaw do wstecznego korygowania przychodów ze sprzedaży, której dotyczy zwrot towarów.”

Stanowisko w sprawie problemów związanych z interpretacją przepisów w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową zajęło także Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 18540.

Zdaniem Ministerstwa „w interpretacjach indywidualnych, których przedmiotem jest przekształcenie jednoosobowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej w jednoosobową spółkę kapitałową, wydawanych po dniu 1 stycznia 2013 r. organy upoważnione zajmują stanowisko, iż takie przekształcenie objęte jest sukcesją praw na gruncie prawa podatkowego, wynikającą z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej. Jako przykład wskazać można interpretacje indywidualne Nr IBPBI/1/415-1477/12/AB, Nr IBPBI/1/415-1478/12/AB, Nr IBPBI/1/415-1479/12/AB, Nr IPTPP3/443A-9/13-4/BJ, Nr IPTPB3/423-71/13-2/IR. Ewentualne różnice w wydawanych interpretacjach, związane z występowaniem sukcesji konkretnych praw bądź obowiązków podatkowych wynikają natomiast z treści opisów zindywidualizowanych stanów faktycznych, bądź zdarzeń przyszłych, które są przedmiotem wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych.”.

Podsumowując:

Gdyby przyjąć, że należy korygować podatek dochodowy od osób fizycznych z działalności, która została wykreślona z ewidencji to skutek byłby taki, że korekty te spowodują permanentną nadpłatę w tym podatku i konieczność zwrotu nadpłat w okresach w których powstały (praktycznie co miesiąc) przez okresy gwarancji.

Dlatego też do momentu gdy nie powstanie obowiązek (czyli zobowiązanie podatkowe) w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, należy korekty te ujmować na bieżąco w spółce z o.o. tj. spółce przekształconej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest więc określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania.

Przepis powyższy nie przewiduje odstępstwa od ustalenia momentu powstania przychodu w przypadku zajścia – po wydaniu towaru lub wykonaniu usług – zdarzeń, mających wpływ na jego wysokość w postaci zwrotu towaru, udzielenia bonifikaty czy skonta i nie wskazuje innego momentu uzyskania przychodu, wynikającego z korekty faktury. Nie określa także innego momentu powstania przychodu w sytuacji, gdy po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi strony podwyższą cenę, a tym samym przychód zostanie zwiększony lub gdy cenę tę obniżą, a tym samym zmniejszy się przychód.

Należy także wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia lub zwiększenia przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego. Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe.

Dokonując rozstrzygnięcia na gruncie analizowanej sprawy należy wyjaśnić, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem zawsze faktura pierwotna (faktura korygująca musi bowiem zawierać dane ujęte w fakturze, której dotyczy).

Celem wystawienia faktury korygującej jest wykazanie prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu, należnego za dany okres rozliczeniowy. Faktura korygująca nie zmienia daty zdarzenia gospodarczego związanego z powstaniem tego przychodu, nie zmienia też daty powstania obowiązku podatkowego.

Należy przy tym podkreślić, że faktura stanowi dowód księgowy będący podstawą ujmowania w księgach rachunkowych przychodu należnego oraz wskazuje na wielkość i wartość sprzedaży. Faktura powinna określać wartość transakcji, natomiast faktura korygująca wartość tę koryguje, czyli zmienia. Należny przychód wykazany w fakturze może być korygowany („in plus” lub „in minus”) poprzez wystawienie faktury korygującej. Faktura korygująca winna odnosić się do konkretnej faktury sprzedaży (faktury pierwotnej). Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na powyższych zasadach.

Podkreślić przy tym należy, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu, lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu. Celem wystawienia faktury korygującej jest wykazanie prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu, należnego za dany okres rozliczeniowy. Faktura korygująca powinna mieć zatem wpływ na przychody należne, określone w fakturze pierwotnej, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu osiągniętego w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym pierwotnie powstał obowiązek podatkowy (rozpoznano przychód z tytułu dokonania sprzedaży) poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wykazuje bowiem właściwy – skorygowany – przychód. Korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej powinna zatem być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Zgodnie z art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 4), przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, 675 i 983) – (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

W myśl art. 5841 § 1 ww. kodeksu, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Kwestię sukcesji podatkowych praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) – która w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. nie zawierała regulacji dotyczących przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez osobę fizyczną w spółkę kapitałową. Jednakże w ustawie tej wprowadzono zmiany (obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r.), poprzez dodanie do art. 93a § 4, w myśl którego, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Wobec powyższego, od dnia 1 stycznia 2013 r., sukcesja praw na gruncie prawa podatkowego wynika wprost z cytowanego powyżej art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw”, będących na podstawie art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Wobec powyższego, zasadnym jest przyjęcie, że przedmiotem sukcesji są wszelkie skonkretyzowane prawa istniejące na dzień przekształcenia.

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest spółką powstałą w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową. Przekształcenie nastąpiło w dniu 28 listopada 2014 r. w trybie określonym w art. 5841 i następne kodeksu spółek handlowych. Przedmiot działalności przed i po przekształceniu pozostał bez zmian.

Jak wskazał Wnioskodawca, sprzedaż przez niego prowadzona jest w głównej mierze do sieci handlowych oraz do mniejszych hurtowni, sklepów detalicznych i odbiorców indywidualnych. Ponieważ sprzedaż odbywa się za pośrednictwem sieci czy innych sklepów, reklamacje klientów występują nawet kilka lat od daty sprzedaży. Towar reklamowany w miarę możliwości jest naprawiany, wymieniany na egzemplarz pozbawiony wad lub całkowicie zwracany i wówczas wystawiana jest faktura korygująca sprzedaż. Faktury korygujące wynikają również z posezonowych zwrotów towarów nie sprzedanych. Takie zwroty wynikają z zawartych z sieciami handlowymi i innymi kontrahentami umów. Zdarzają się również korekty wynikające z udzielenia po sprzedaży dodatkowych rabatów, których wysokość w momencie sprzedaży nie była znana.

Wnioskodawca zaznaczył, że w przypadku zwrotu towarów, które zostały sprzedane przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (przed przekształceniem) a zostały zwrócone spółce z o.o., tj. po przekształceniu, korekty faktur wystawia następca prawny.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego wskazuje, że w przypadku wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących Wnioskodawca nie może „na bieżąco” pomniejszyć swoich przychodów bowiem jak powyżej wykazano, zmiana wartości przychodów (korekta) nie powoduje, że zmienił się moment ich uzyskania. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że korekta powinna zostać odniesiona do okresu rozliczeniowego, w którym przychód ten powstał, a zatem korektę tę należy odnieść do przechodu osiągniętego uprzednio przez osobę fizyczną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.