Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-418/15/EN
z 2 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa wchodzących w jego skład środków trwałych oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej i zaliczenia ww. odpisów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa wchodzących w jego skład środków trwałych oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej i zaliczenia ww. odpisów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzyma w drodze umowy darowizny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego prowadzone przez ojca Wnioskodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiot głównej działalności ww. przedsiębiorstwa stanowi transport osobowy oraz wulkanizacja. W jego skład wchodzą głównie środki trwałe w postaci samochodów (busów, autobusów) oraz towary handlowe wykorzystywane w działalności wulkanizacyjnej. Jednocześnie darczyńca w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej korzystał z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych przedmiotowych środków trwałych.

W oparciu o otrzymane w drodze darowizny przedsiębiorstwo, Wnioskodawca zamierza prowadzić własną działalność gospodarczą. Wnioskodawca zarejestrował już indywidualną działalność gospodarczą, jest opodatkowany z tytułu podatku dochodowego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na zasadach ogólnych, jak również pozostaje czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W następstwie dokonanej darowizny, w związku z przewidywanym okresem używania dłuższym niż rok jak również faktem, że środki trwałe, wartości niematerialne i prawne będące przedmiotem darowizny nadają się do gospodarczego wykorzystania Wnioskodawca wprowadzi je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczynając ich amortyzację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nabyciem przedsiębiorstwa w drodze darowizny od ojca Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa stanowiącego przedmiot darowizny, ustalonej według wartości rynkowych z dnia nabycia i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ww. odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając całokształt regulacji podatkowych odnoszących się do zagadnień kosztów uzyskania przychodów, możliwości dokonywania amortyzacji środków trwałych oraz ustalania ich wartości początkowej, wartość początkowa środków trwałych będących przedmiotem umowy darowizny, od których obdarowany będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych winna odpowiadać wartości rynkowej ustalonej na dzień dokonania darowizny.

Wobec braku zdefiniowania „darowizny” przez ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm. – dalej: „k.c.”), który w treści art. 888 § 1 definiuje ww. zagadnienie w następujący sposób; przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do nieodpłatnego przeniesienia własności rzeczy na obdarowanego, w następstwie, czego po stronie majątku obdarowanego następuje zwiększenie aktywów bądź ewentualne zmniejszenie pasywów.

W świetle ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. – dalej: „ustawa PIT”), koszty uzyskania przychodów stanowią koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów za wyjątkiem kosztów wskazanych w art. 23 ustawy PIT. W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czyli tzw. odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, przy uwzględnieniu art. 23 ustawy PIT.

Amortyzacji, zatem w świetle art. 22a ust. 1 ustawy PIT podlegają z zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i nadające się do użycia w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny, urządzenia i środki transportowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Wskazać w tym miejscu należy również art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy PIT przewidującego, że co prawda za koszty uzyskania przychodu nie uważa się odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, wartości niematerialnych oraz prawnych nabytych nieodpłatnie za wyjątkiem jednak nabytych w drodze spadku lub darowizny, co zdaniem Wnioskodawcy jednoznacznie przemawia za tym, że kosztem uzyskania przychodu są również odpisy amortyzacyjne dokonywane od składników majątkowych nabytych w drodze spadku bądź darowizny, które spełniają przesłanki pozwalające uznać je za środki trwałe, wartości niematerialne i prawne.

Podstawę naliczenia takich odpisów stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalana zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1-3 ustawy PIT w zależności m.in. od sposobu ich nabycia z uwzględnieniem ust. 2-18. I tak wartość początkowa środków trwałych nabytych w drodze m.in. darowizny ustalana jest w oparciu o wartość rynkową z dnia nabycia, która kształtuje się w oparciu o ceny rynkowe rzeczy lub praw majątkowych występujące na rynku w obrocie rzeczami tego samego gatunku i rodzaju, przy jednoczesnym uwzględnieniu stopnia ich zużycia.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy podmiot obdarowany jest bez wątpienia uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanych składników majątkowych, które spełniając przewidziane prawem przesłanki mogą być uznane za środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, a które to odpisy mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu.

Na potwierdzenie ww. stanowiska, Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 listopada 2011 r., Znak: IPPB1/415-788/11-2/AM oraz z 18 stycznia 2012 r., Znak: IPPB1/415-1020/11-2/EC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-814/13-2/AG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 października 2014 r., Znak: IBPBI/1/415-773/14/JS.
  
  

Wnioskodawca reasumując przedstawiony we wniosku stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) w świetle dokonanej analizy prawa podatkowego stwierdza, że wartość początkową składników majątkowych, które po ich wprowadzeniu do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy spełnią wszystkie kryteria uznania ich za środki trwałe w rozumieniu ustawy PIT, należy ustalić w oparciu o wartości rynkowe z dnia ich nabycia, czyli w analizowanym przypadku z dnia otrzymania darowizny. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca będzie on uprawniony do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ww. składników do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że aby określony składnik majątku mógł być uznany za środek trwały musi łącznie spełniać następujące warunki:

• musi stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, sprawny technicznie i zalegalizowany prawnie w formie ewentualnie wymaganych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddany do używania innym podmiotom, na podstawie umów wymienionych w cyt. art. 22a ust. 1 ww. ustawy, tj. na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
  
  

Przy czym, zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Stosownie do art. 22f ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze umowy darowizny przedsiębiorstwo prowadzone przez ojca Wnioskodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotem głównej działalności ww. przedsiębiorstwa jest transport osobowy oraz wulkanizacja. W jego skład wchodzą głównie środki trwałe - samochody, busy, autobusy oraz towary handlowe wykorzystywane w działalności wulkanizacyjnej. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i zamierza wprowadzić środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będące przedmiotem darowizny do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez niego działalności gospodarczej rozpoczynając ich amortyzację.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że te z nabytych w drodze darowizny składników majątku, które będą spełniać zawartą w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definicję środków trwałych, a więc składniki majątku kompletne i zdatne do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, których przewidywany okres wykorzystania na potrzeby tej działalności jest dłuższy niż rok, Wnioskodawca będzie mógł uznać za środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej. Środki te z wyłączeniem gruntu (niepodlegającego amortyzacji) mogą być przedmiotem amortyzacji podatkowej. Przy ustaleniu wartości początkowej tych środków trwałych, zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przewidujący możliwość określenia ich wartości początkowej wg wartości rynkowej z dnia nabycia, o ile umowa darowizny nie określa ich wartości w niższej wysokości. Przy czym, zważywszy, że przedmiotem nabycia jak wskazuje Wnioskodawca będzie całe przedsiębiorstwo prowadzone uprzednio przez jego ojca, przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych Wnioskodawca winien uwzględnić również treść cyt. art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, od wartości początkowej tych składników majątku, które będą podlegać amortyzacji, ustalonej w wyżej wskazany sposób, Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a dokonane odpisy będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.