Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-98/15-2/AG
z 24 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest byłym wspólnikiem spółki cywilnej, która działała pod firmą „A” s. c. Udział swój wypowiedział w dniu 10 kwietnia 2009 r. bez zachowania terminu wypowiedzenia. Spółka ta została założona między trzema wspólnikami w dniu 1 lipca 1996 r. Udziały w spółce wynosiły po 1/3 w odniesieniu do każdego wspólnika. Pozostałych dwóch wspólników ww. spółki zaakceptowało to wystąpienie ze spółki i nastąpiła w okresie od czerwca 2009 do lutego 2010 roku spłata występującego wspólnika w łącznej kwocie 179.452 zł. Jednak jeszcze w trakcie tego jak Wnioskodawca był wspólnikiem tej spółki, pozostali dwaj wspólnicy założyli między sobą nową spółkę cywilną, pod nazwą „Ax” s.c, która dokonywała zakupu od spółki „A” s.c programu komputerowego produkowanego przez nią - i spółka „Ax” s.c. dokonywała jego dalszej odsprzedaży na rzecz osób trzecich - po znacznie wyższych cenach od wartości zakupu - przez co dwaj wspólnicy działali wspólnie i w porozumieniu na szkodę Wnioskodawcy powodując, że jego dochód z działalności gospodarczej w okresie od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku ulegał zmniejszeniu.

Konkurencyjna spółka „Ax” s.c. nabywała od spółki „A” s.c program z zastosowaniem 80% upustu w okresie od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku i sprzedawała go dalej swoim odbiorcom.

Będąc wspólnikiem w firmie „A” w latach 2008 i 2009, Wnioskodawca opodatkowany był podatkiem linowym na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 updof. Po odejściu z tej spółki na koniec kwietnia 2009 roku Wnioskodawca zawiesił działalność. W 2010 (w trakcie zawieszenia) opodatkował się na zasadach ogólnych, rezygnując z opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c updof. Zainteresowany dokonał w tym celu odpowiedniego zgłoszenia do urzędu skarbowego. W 2011 roku Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą - wypisał się z rejestru przedsiębiorców. W wyniku działania Wnioskodawcy, Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 23 maja 2014 r., a następnie Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 15 października 2014 r. uznał za winnych dwóch byłych wspólników Wnioskodawcy, którzy założyli spółkę „Ax” s.c. czynu z art. 296 § 1 i 2 k.k. w związku z art. 12 kk, poprzez zawieranie pozornych umów sprzedaży programu „B” produkowanego przez „A” s.c i stanowiącego własność tej spółki - pomiędzy „A” s.c. a „Ax” s.c., a następnie sprzedaży tego programu przez „Ax” s.c. dokonali przywłaszczenia prawa C. wspólnika spółki „A” s.c. do udziału w zyskach ze sprzedaży tego programu o wartości 202.867,18 zł.

W oparciu o postanowienia art. 46 § 1 k.k. sądy orzekły obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez oskarżonych, poprzez zapłatę solidarnie na rzecz pokrzywdzonego C. kwoty 202.867,18 zł. W roku 2014 Wnioskodawca otrzymał całość tej kwoty. Sądy karne zaakceptowały wyliczenie szkody Wnioskodawcy dokonane przez biegłą powołaną w procesie karnym jako różnicę między wartością sprzedaży programu „B” przez Spółkę „Ax” s.c. do kontrahentów, a wartością zakupu tego samego programu od spółki „A” s.c - z uwzględnieniem udziału Wnioskodawcy w zyskach w spółce, który wynosił 1/3. Sąd potwierdził, że program sprzedawany przez spółkę „Ax” s.c. był programem stworzonym przez spółkę „A” s.c. Sąd I instancji uznał działania skazanych jako wyrządzające szkodę bezpośrednio C., z którym wiązała ich umowa spółki cywilnej, poprzez przywłaszczenie należnej mu części dochodów wynikającej ze sprzedaży programu „B” w wysokości 202.867,55 zł. Sąd ten stwierdził również, że po zawarciu przez oskarżonych umowy spółki cywilnej „Ax” s.c - to właśnie ta spółka przejęła praktycznie całą sprzedaż spółki „A” s.c., a efektem tego był z kolei znaczny spadek dochodów spółki „A” s.c. Sprzedaż tego oprogramowania przez oskarżonych pomiędzy spółką „A” s.c. a „Ax” s.c. miała charakter pozorny, gdyż miała na celu pozbawienie wpływów ze sprzedaży tego programu pokrzywdzonego (C.) i przywłaszczenie tej części dochodów spółki przez oskarżonych działających w ramach spółki cywilnej „Ax”, w ramach której sprzedawano to samo oprogramowanie, ale już według cen rynkowych. Wartość przywłaszczonego prawa do udziału w zyskach ze sprzedaży oprogramowania „B” stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży tego oprogramowania i komponentów dokonaną przez spółkę „Ax” s.c., a wartością ceny zapłaconej spółce „A” s.c. z tytułu tej pozornej umowy sprzedaży, w ramach której spółka „Ax” s.c. miała stać się właścicielem tego oprogramowania i komponentów, które następnie jako własne sprzedawała swoim kontrahentom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę kwota w roku 2014 w wysokości 202.867,16 zł, która została zasądzona solidarnie od byłych wspólników spółki cywilnej w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu u pytającego, ze źródła - działalność gospodarcza w roku 2014 i czy należy otrzymaną w roku 2014 kwotę opodatkowania według stawki liniowej określonej w art. 30c ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stawnie faktycznym z uwagi na treść zapadłych wyroków sądów karnych oraz dokonane w ramach postępowania karnego ustalenia stanu faktycznego należy uznać, że jest to przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof. Zgodnie z art. 14 ust. 1 updof za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Kwota 202.867,18 zł została zasądzona prawomocnie wyrokiem z dnia 15 października 2014 r . Zatem kwota ta stała się kwotą należną w dniu uprawomocnienia się tego wyroku. Wysokość zasądzonej a następnie otrzymanej w roku 2014 kwoty stanowi wartość pozbawionego przez skazanych - w stosunku do Wnioskodawcy dochodu w spółce cywilnej „A” s.c. za okres od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku. W ramach tej spółki cywilnej Wnioskodawca osiągał dochód z tytułu działalności gospodarczej. W okresie, za który zasądzono otrzymaną kwotę, tj. od 24 marca 2008 do kwietnia 2009 roku Wnioskodawca był opodatkowany w ramach działalności gospodarczej podatkiem linowym na zasadach, o których mowa w art. 30c ust. 1 updof.

Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawiają ustalenia faktyczne sądu, który wskazał że działanie oskarżonych uznał jako wyrządzające szkodę bezpośrednio C., z którym wiązała ich umowa spółki cywilnej, poprzez przywłaszczenie należnej mu części dochodów wynikającej ze sprzedaży programu „B” w wysokości 202.867,55 zł. Sąd ten stwierdził również, że po zawarciu przez oskarżonych umowy spółki cywilnej „Ax” to właśnie ta spółka przejęła praktycznie całą sprzedaż spółki „A”, a efektem tego był z kolei znaczny spadek dochodów spółki „A”. Sprzedaż tego oprogramowania przez oskarżonych pomiędzy spółką „A” a „Ax” miała charakter pozorny, gdyż miała na celu pozbawienie wpływów ze sprzedaży tego programu pokrzywdzonego (C.) i przywłaszczenie tej części dochodów spółki przez oskarżonych działających w ramach spółki cywilnej „Ax” s.c., w ramach której sprzedawano to samo oprogramowanie, ale już według cen rynkowych. Wartość przywłaszczonego prawa do udziału w zyskach ze sprzedaży oprogramowania „B” stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży tego oprogramowania i komponentów dokonana przez spółkę „Ax”, a wartością ceny zapłaconej spółce „A” z tytułu tej pozornej umowy sprzedaży w ramach której spółka „Ax” miała stać się właścicielem tego oprogramowania i komponentów, które następnie jako własne sprzedawała swoim kontrahentom.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c updof , za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. le, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1i updof, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, le i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zatem datą powstania przychodu, w oparciu pkt 2 art. 14 ust. 1c oraz ust. li updof, jest dzień uregulowania należności ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof. Dzień ten miał miejsce w roku 2014. Dlatego też należy uznać go za przychód z działalności gospodarczej w roku 2014.

Katalog przychodów będących źródłem o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof wskazany w art. 14 ust. 2 updof nie jest zamknięty, o czym świadczy wyrażenie „przychodem z działalności gospodarczej są również”. Jest to katalog otwarty. W ocenie Wnioskodawcy do tego katalogu należy również zaliczyć przychód, który otrzymał Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym.

Natomiast zgodnie z art. 5b ust. 2 updof, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Podstawą osiągnięcia przychodu Wnioskodawcy były czynności mające miejsce w roku 2008 i 2009 - jak ujął to Sąd zasądzających obowiązek naprawienia szkody. Sąd potwierdził, że sprzedawany przez spółkę „Ax” s.c. był program stworzonym przez spółkę „A” s.c. Sąd I instancji - działanie skazanych uznał jako wyrządzające szkodę bezpośrednio C., z którym wiązała ich umowa spółki cywilnej, poprzez przywłaszczenie należnej mu części dochodów wynikającej ze sprzedaży programu „B” w wysokości 202.867,55 zł za okres od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku. Sąd ten stwierdził również, że po zawarciu przez oskarżonych umowy spółki cywilnej „Ax” to właśnie ta spółka przejęła praktycznie całą sprzedaż spółki „A” s.c., a efektem tego był z kolei znaczny spadek dochodów spółki „A”. Sprzedaż tego oprogramowania przez oskarżonych pomiędzy spółką „A” a „Ax” miała charakter pozorny, gdyż miała na celu pozbawienie wpływów ze sprzedaży tego programu pokrzywdzonego (C.) i przywłaszczenie tej części dochodów spółki przez oskarżonych działających w ramach spółki cywilnej „Ax” w ramach której sprzedawano to samo oprogramowanie, ale już według cen rynkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

1a. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Jak wskazuje art. 9a ust. 1, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

1. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, skoro w okresie za jaki wyliczoną jego szkodę - zmniejszenie jego przychodów z działalności gospodarczej – tj. od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku Wnioskodawca był opodatkowany według stawki liniowej na podstawie art. 30c ust. 1 updof, to również za rok 2014 powinien złożyć on PIT-36L i opodatkować zasądzoną wyrokiem i otrzymaną w roku 2014 kwotę 202.867,18 zł, według stawki 19% na podstawie art. 30c ust. 1 updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności (art. 14 ust. 1c cytowanej ustawy).
   
   

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

• wystawienie faktury dokumentującej dostawę towarów lub usługi przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
• uregulowanie należności przed dniem wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.
  
  

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zastosowanie ma wówczas przepis art. 14 ust. 1e ustawy, zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1i ww. ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest byłym wspólnikiem spółki cywilnej. Zainteresowany wypowiedział swój udział w spółce bez zachowania terminu wypowiedzenia. Pozostałych dwóch wspólników zaakceptowało to wystąpienie i nastąpiła spłata wspólnika. W trakcie tego, kiedy Wnioskodawca był jeszcze wspólnikiem spółki, pozostali dwaj wspólnicy zawiązali nową spółkę, która dokonywała zakupów od tej pierwszej. Swoim działaniem, pozostali dwaj wspólnicy narazili Wnioskodawcę na zubożenie majątku. W tym czasie Zainteresowany opodatkowany był na zasadach określonych w art. 30c cyt. ustawy. W wyniku działań Wnioskodawcy sąd zasądził na jego rzecz zapłatę, solidarnie przez byłych wspólników, na rzecz pokrzywdzonego (Wnioskodawca) wspomnianej we wniosku kwoty.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy zasądzona na jego rzecz kwota stanowi przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a także czy stanowi ona przychód w momencie jej otrzymania – 2014 rok – i podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c powołanej ustawy, zgodnie z formą opodatkowania Wnioskodawcy w 2009 roku, kiedy to Zainteresowany wypowiedział swój udział w spółce i miał otrzymać należną mu spłatę, która została wypłacona w zaniżonej wysokości.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z treścią art. 9a ust. 2 powołanej ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zdaniem tut. Organu zasądzona na rzecz Wnioskodawcy kwota stanowi przychód ze źródła działalność gospodarcza, która powinna zostać opodatkowana w roku, w którym została otrzymana, na zasadach opodatkowania jakie obowiązywały Wnioskodawcę w momencie kiedy była ona zainteresowanemu należna.

Zatem, zasadnym jest uznanie – w ślad za Wnioskodawcą – że otrzymana przez Zainteresowanego w 2014 roku kwota w wysokości 202.867,16 zł, która została zasądzona solidarnie od byłych wspólników spółki cywilnej, podlega opodatkowaniu w 2014 roku ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Otrzymaną w roku 2014 kwotę należy opodatkować według stawki określonej w art. 30c ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w momencie kiedy powstała ww. należność (od 24 marca 2008 r. do kwietnia 2009 roku) Wnioskodawca opodatkowywał przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej na ww. zasadach.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.