Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-477/15/DK
z 2 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawidłowości wystawienia faktur oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawienia faktur oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 lipca 2015 r., znak: IBPP1/4512-477/15/DK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej również spółką) jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych o kodzie CN 3826 00 10, stanowiących biokomponent do produkcji paliw ciekłych jak również estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych stanowiących samoistne biopaliwo ciekłe tzw. X. W każdym przypadku głównym surowcem do produkcji estrów jest olej rzepakowy.

Olej rzepakowy jest niezbędny do produkcji estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych zaś jego nabycie zgodnie z przepisami ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych winno następować w formie umowy nazwanej tj. umowy dostawy zawieranej na okres 1 roku - okoliczność ta wynika z treści ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Spółka w ramach swych ustawowych obowiązków zawiera szereg umów na dostawę oleju rzepakowego. Umowy są aneksowane w zależności od ilości nabywanego oleju rzepakowego. Problematyka leżąca u podstaw niniejszej interpretacji ma podłoże w sytuacji wynikłej na gruncie realizacji jednej z takich umów.

Mianowicie Wnioskodawca zawarł w dniu 4 września 2014 r. umowę dostawy oleju rzepakowego z inną spółką zwaną dalej „kontrahentem”. Aneksem nr 11 z dnia 24 października 2014 r. do ww. umowy dostawy kontrahent zobowiązał się do dostarczenia 500 ton oleju rzepakowego w okresie od 27 października 2014 r. do 2 listopada 2014 r. Kontrahent jest spółką kapitałową - działa w formie spółki z o.o. Z zakontraktowanej powyższym aneksem partii oleju rzepakowego kontrahent zrealizował/dostarczył jedynie 121,42 ton. Dostawy te miały miejsce w dniach 27-28 października 2014 r. Z tytułu zrealizowanej części dostawy kontrahent nie wystawił faktur VAT. Kontrahent uczynił to dopiero w dniu 11 maja 2015 r.

Było to 5 (słownie: pięć) faktur VAT z następującymi informacjami zawartymi w ich treści:

• Faktura VAT nr 1: data wystawienia - 11 maja 2015 r. data sprzedaży - 11 maja 2015 r. opis: termin rozładunku 28 października 2014 r., płatność do dnia 12 maja 2015 r.
• Faktura VAT nr 2: data wystawienia - 11 maja 2015 r. data sprzedaży – 11 maja 2015 r. opis: termin rozładunku 27 października 2014 r., płatność do dnia 12 maja 2015 r.
• Faktura VAT nr 3: data wystawienia - 11 maja 2015 r. data sprzedaży – 11 maja 2015 r. opis: termin rozładunku 27 października 2014 r., płatność do dnia 12 maja 2015 r.
• Faktura VAT nr 4: data wystawienia - 11 maja 2015 r. data sprzedaży – 11 maja 2015 r. opis: termin rozładunku 27 października 2014 r., płatność do dnia 12 maja 2015 r.
• Faktura VAT nr 5: data wystawienia - 11 maja 2015 r. data sprzedaży – 11 maja 2015 r., opis: termin rozładunku 28 października 2014 r., płatność do dnia 12 maja 2015 r.
  
  

W treści przedmiotowych faktur kontrahent błędnie wskazał zatem datę sprzedaży jako dzień 11 maja 2015 r. jednocześnie jednak w treści faktury wpisując adnotację o faktycznych terminach rozładunku oleju rzepakowego tj. dniach 27-28 października 2014 r.

Spółka na podstawie zapisów umowy, w związku z niedostarczeniem pozostałej części oleju, naliczyła kwotę 411 137,88 zł. tyt. przysługujących jej na podstawie umowy roszczeń rekompensacyjnych (zakup zastępczy, kary umowne) wystawiając jednocześnie stosownej treści notę obciążeniową i kompensując ją z należnością z tytułu dostarczonej części oleju rzepakowego (tj. należnością za dostarczone 121,42 ton). Kontrahent zakwestionował jednak notę obciążeniową.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym istnieje zatem dodatkowo ewentualność sporu cywilnoprawnego. Istnieje również możliwość zawarcia ugody i tym samym stosunkowe rozdzielenie kwoty roszczenia powstałej wskutek wystawienia noty obciążeniowej - w ten sposób, że nastąpiłoby częściowe uznania roszczenia przez kontrahenta zaś pozostała część byłaby uiszczana tyt. wynagrodzenia na rzecz kontrahenta z tytułu dostarczonej części oleju rzepakowego. Na obecnym etapie nie jest jednak wiadomym czy dojdzie do ugody.

Dostawy ww. 121,42 ton oleju rzepakowego miały miejsce w dniach 27-28 październiku 2014 r. zaś faktury z tytułu ww. dostaw zostały wystawione i doręczone wnioskodawcy drogą elektroniczną w dniu 11 maja 2015 r. Okres rozliczeniowy w podatku VAT u Wnioskodawcy wynosi 1 miesiąc. Gabaryty ilościowe dostarczonego oleju rzepakowego wskazane w treści faktur są zgodne ze stanem rzeczywistym.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca nie posiada wiedzy dlaczego sprzedawca wpisał na fakturze jako datę sprzedaży 11 maja 2015 r. jednocześnie robiąc adnotację o faktycznych terminach rozładunku oleju rzepakowego w dniach 27-28 października 2014 r.
2. Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca podejmował starania celem doprowadzenia do udokumentowania przez kontrahenta tych transakcji (dostaw) we wcześniejszym terminie?”, Wnioskodawca odpowiedział, że podejmował starania celem uzyskania faktur VAT. Starania te polegały na przesłaniu do kontrahenta wezwań zarówno w formie elektronicznej jak i w formie pisemnej. W szczególności Wnioskodawca wezwał kontrahenta do wystawienia faktury VAT jednakże bezskutecznie.
3. Spółka nie podejmowała działań w zakresie korekty faktur VAT w zakresie wskazanej daty sprzedaży. Przyczyną takiego stanu rzeczy było określenie faktycznej daty realizacji dostaw we wspomnianej dodatkowej adnotacji. W tej sytuacji spółka uznała, iż zachodzi potrzeba wystąpienia o interpretację podatkową. Nadmienia, że w posiadaniu spółki znajdują się również dokumenty wz i pz potwierdzające, iż faktyczne daty dostaw miały miejsce w dniach 27-28 października 2014 r.
4. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 24 maja 2004 r.
5. Na pytanie tut. organu „Czy nabyte towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (czy nabyte towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności generujących podatek należny)?”, Wnioskodawca odpowiedział: Tak nabyte towary służą do zapewnienia ciągu produkcyjnego będącego podstawowym przedmiotem działalności spółki, a także generują podatek należny.
6. Dostawa towarów na rzecz Wnioskodawcy została opodatkowana stawką 23%.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym faktury VAT zostały wystawione w sposób rzetelny oraz w sposób prawidłowy, czy też z naruszeniem przepisów prawa i ewentualnie w jakim zakresie a także czy w przypadku ich niezgodności z prawem będzie miało to wpływ na prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wystawionych tytułu faktury VAT przez Wnioskodawcę?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wystawionych faktur VAT za okres maja 2015 r. albo jednego z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych bez narażenia się na negatywne konsekwencje w postaci zakwestionowania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez organy kontroli podatkowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury zostały wystawione po upływie ustawowego terminu dla ich wystawienia. Zgodnie z art. 106i ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Obowiązek podatkowy powstał natomiast w datach faktycznego wykonania umowy w zakresie dostarczanego gabarytu oleju rzepakowego. W ocenie Wnioskodawcy nie ma on prawa od odliczenia/obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za okres w którym powstało to prawo tj. za okres rozliczeniowy miesiąca października 2014 r. ewentualnie dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych - art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a, ust. 10, ust. 10b pkt 1, ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Istnieje natomiast możliwość dokonania przez Wnioskodawcę obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za okres rozliczeniowy miesiąca maja 2015 r., ewentualnie dwóch następujących po nim miesięcznych okresów rozliczeniowych. Stanowisko takie jest zasadne również z uwagi na treść art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ust. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, jednak wedle ust. 10b pkt 1 tej samej ustawy „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wnioskodawca nie mógłby zatem dokonać wcześniejszego odliczenia podatku aniżeli za okres rozliczeniowy w którym otrzymałby on fakturę. Ponieważ faktura została wystawiona dopiero w dniu 11 maja 2015 r. to w tym miesiącu powstało dopiero prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego u Wnioskodawcy.

Po upływie powyższych terminów obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego mogłoby natomiast nastąpić tylko i wyłącznie w drodze korekty deklaracji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, l0d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a”. Na dokonanie takiej korekty podatnik ma zatem aż 5 lat.

W każdym jednak przypadku wskazać należy, iż nie może zachodzić jakakolwiek przesłanka negatywna w zakresie dotyczącym możności dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Katalog przesłanek negatywnych zawarty został w treści art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie zatem z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności oraz podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

W tym stanie rzeczy wskazać należy, iż w ocenie spółki przedłożone faktury VAT zawierają wszystkie niezbędne informację pozwalające w sposób dokładny ustalić wszystkie szczegóły transakcji które doszły do skutku a zatem czynią zadość warunkowi ich rzetelności w tym zakresie. Jedyne uchybienie to błędna data sprzedaży która została w fakturach wskazana jako dzień 11 maja 2015 r. Każda jednak faktura równolegle zawiera faktyczną datę dostawy bowiem faktury zawierają w tym przedmiocie odrębne adnotacje z których wynika, że dostawy miały miejsce w dniach 27-28 października 2014 r. Spółka nie próbuje nawet w tym miejscu oceniać jaki charakter należałoby przypisać wskazanym uchybieniom gdyż nie jest to jej kompetencją, nie mniej jednak oczywistym jest, iż z treści ww. faktur wynika, że dostawy mimo błędnie wskazanej daty sprzedaży (jako dzień 11 maja 2015 r.) faktycznie miały miejsce w dniach 27-28 września 2014 r. (tut. organ przyjmuje, że Wnioskodawcy chodziło o daty 27-28 października 2014 r., co wynika z całej treści wniosku, a w tym miejscu jest to wyłącznie błąd pisarski). W tym zakresie zgadza się również gabaryt ilościowy wskazany w treści faktur.

W ocenie spółki powstałe uchybienia nie mogłyby zatem zostać potraktowane jako dające się zakwalifikować w oparciu o treść ww. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Również pozostałe zapisy ww. art. 88 nie mogłyby znaleźć w tej mierze zastosowania.

Podstawa prawna art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ust. 10, ust. 10b pkt 1, ust. 11, ust. 13 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a i b 106i ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony)

2.transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.(uchylony)

4.wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5.faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.(uchylony)

7.wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-14 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku jest liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Stąd też, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., co do zasady podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek, wynikających z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy tj.:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.
  
  

W myśl art. 19a ust. 1 ww. ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zatem generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek staje się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady winien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W tym miejscu warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r., ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W ocenie tut. Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
    
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:
    
    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
       
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
       
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
    (…).
    
    
    

Na mocy art. 106i ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jednocześnie w myśl art. 106i ust. 7 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

W myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że w razie pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1.wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4.przyczynę korekty;

5.jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

W świetle art. 106k ust. 2 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów możliwość korygowania faktur (za pomocą not korygujących) przez nabywcę dotyczy jedynie pomyłek: w sposobie określenia nabywcy, takich jak np. błąd w nazwisku, imieniu, nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym czy też oznaczeniu towaru lub usługi ale też i daty dokonania dostawy. Nabywca nie ma natomiast możliwości korygowania takich elementów faktury jak np. cena, czy stawka podatku. Korygowanie faktury w tym zakresie bowiem – jak wskazano wyżej – należy do obowiązków wystawcy faktury (sprzedawcy), który koryguje fakturę pierwotną wystawiając fakturę korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1. wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
2. numer kolejny i datę jej wystawienia;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
   
   

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2014 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (spółka z o.o.), czynny zarejestrowany podatnik VAT, jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych o kodzie CN 3826 00 10, stanowiących biokomponent do produkcji paliw ciekłych jak również estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych stanowiących samoistne biopaliwo ciekłe tzw. X. W każdym przypadku głównym surowcem do produkcji estrów jest olej rzepakowy.

Spółka w ramach swych ustawowych obowiązków zawiera szereg umów na dostawę oleju rzepakowego.

W dniu 4 września 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę dostawy oleju rzepakowego z inną spółką (Spółka z o.o.). Aneksem nr 11 z dnia 24 października 2014 r. do ww. umowy dostawy kontrahent zobowiązał się do dostarczenia 500 ton oleju rzepakowego w okresie od 27 października 2014 r. do 2 listopada 2014 r. Z zakontraktowanej powyższym aneksem partii oleju rzepakowego kontrahent zrealizował/dostarczył jedynie 121,42 ton. Dostawy te miały miejsce w dniach 27-28 października 2014 r. Z tytułu zrealizowanej części dostawy kontrahent wystawił faktury VAT dopiero w dniu 11 maja 2015 r. (5 faktur VAT doręczonych Wnioskodawcy drogą elektroniczną w dniu 11 maja 2015 r.).

W treści przedmiotowych faktur kontrahent błędnie wskazał datę sprzedaży jako dzień 11 maja 2015 r. jednocześnie jednak w treści faktury wpisując adnotację o faktycznych terminach rozładunku oleju rzepakowego tj. dniach 27-28 października 2014 r. Gabaryty ilościowe dostarczonego oleju rzepakowego wskazane w treści faktur są zgodne ze stanem rzeczywistym.

Okres rozliczeniowy w podatku VAT u Wnioskodawcy wynosi 1 miesiąc. Dostawa towarów na rzecz Wnioskodawcy została opodatkowana stawką 23%.

Z wniosku wynika, że nabyte przez Wnioskodawcę towary (olej rzepakowy) służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bowiem na pytanie tut. organu „Czy nabyte towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (czy nabyte towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności generujących podatek należny)?”, Wnioskodawca odpowiedział: Tak nabyte towary służą do zapewnienia ciągu produkcyjnego będącego podstawowym przedmiotem działalności spółki, a także generują podatek należny.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości wystawienia faktur VAT przez kontrahenta oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur.

Jak już zaznaczono powyżej, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami, albo w innym czasie.

Należy mieć jednak na uwadze, że elementy formalne faktury VAT wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur VAT otrzymywanych przez Wnioskodawcę powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje gospodarcze.

Z treści wniosku wynika, że faktury otrzymane od kontrahenta Spółki, dokumentujące nabycie towarów (oleju rzepakowego), zawierają błędną datę sprzedaży jednakże zawierają jednocześnie prawidłowe daty rozładunku będące w istocie datami sprzedaży. Dodatkowo Wnioskodawca posiada inne dokumenty (wz i pz) potwierdzające daty dokonania dostawy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nabyte przez niego towary są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto transakcje te podlegają opodatkowaniu stawką 23%.

Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanych we wniosku nieprawidłowości jako przesłanek negatywnych powodujących utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).

Zatem w tym przypadku należy stwierdzić, że z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadkach, które Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy.

Z tego też względu należy podkreślić, że chociaż przedmiotowe faktury VAT nie spełniają wymogów określonych przepisami prawa, nie można uznać, że zawierają nieprawidłowości, które nie pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych. Faktury zawierają bowiem adnotację o faktycznych terminach rozładunku oleju rzepakowego a gabaryty ilościowe dostarczonego oleju rzepakowego wskazane w treści faktur są jak podaje Wnioskodawca zgodne ze stanem rzeczywistym.

Jednakże należy zauważyć, że jeżeli ww. błędy mniejszej wagi (błędne określenie daty dostawy), czyli błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy stanowią jedynie wady techniczne, a faktury wystawione przez kontrahenta Spółki odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają fakt nabycia przez Spółkę określonych towarów i jednocześnie pozostają bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego, to wystawione faktury – w sposób opisany we wniosku – nie pozbawiają Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z nich wynikającej.

Uchybienia te w przedmiotowym konkretnym przypadku nie stanowią okoliczności, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy o VAT, które wyłączałyby prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy na podstawie faktur zawierających błędną datę sprzedaży, tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, o ile ww. faktury odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze.

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku gdy dostawa oleju rzepakowego nastąpiła w dniach 27-28 października 2014 r. (obowiązek podatkowy u dostawcy powstał odpowiednio w dniu 27 i 28 października 2014 r.) i faktury zostały doręczone Wnioskodawcy w dniu 11 maja 2015 r., to pierwszym okresem rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca mógł odliczyć podatek z tych faktur był miesiąc maj 2015 r., w którym otrzymał faktury dokumentujące dostawy ww. towaru (bowiem dopiero za ten miesiąc zostaną spełnione wszystkie przesłanki odliczenia). Jeżeli w rozliczeniu za ten okres Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT może to zrobić w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie doszło ani w rozliczeniu za maj 2015 r., ani za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych następujących po miesiącu otrzymania faktury, Wnioskodawca zgodnie z treścią przepisu art. 86 ust. 13 ustawy, będzie mógł dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wyłącznie poprzez korektę deklaracji podatkowej za ten okres, w którym otrzymał fakturę od kontrahenta, a wiec za okres, w którym faktycznie powstało prawo do odliczenia podatku VAT, nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy dodać, że przepis mówiący o tym, że nabywca może wystawić notę korygującą oznacza wyjątek od zasady jaką jest to, że każdą nieprawidłowość na fakturze – co do zasady – winien skorygować sprzedawca, tj. podmiot, który fakturę wystawił, poprzez wystawienie faktury korygującej. Zatem również w przypadku np. błędnej nazwy czy adresu nabywcy – co do zasady – sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą. Jednakże ponieważ niektóre błędy na fakturach uznane zostały przez ustawodawcę za błędy mniejszej wagi, dlatego dopuszczono ich skorygowanie również przez nabywcę w drodze noty korygującej, którą jednak sprzedawca musi zaakceptować. Nabywca notą korygującą koryguje bowiem nie swój dokument tylko dokument obcy wystawiony przez inny podmiot – sprzedawcę.

Ponadto wskazuje się, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka – podmiot, który otrzymał faktury, zaznacza się, że interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu, który wystawił te faktury. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.