Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-407/15/KW
z 5 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 2 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia zawodowego młodocianego pracownika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia zawodowego młodocianego pracownika.

Ze względu na braki formalne, pismem z dnia 20 maja 2015 r., wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wniosek uzupełniono w dniu 2 czerwca 2015 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U., poz. 1529) w dniu 28 maja 2015 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, jako pracodawca, złożyła wniosek do wójta gminy o dofinansowanie kosztów kształcenia zawodowego młodocianego pracownika zamieszkałego w tej gminie. Wnioskodawczyni posiada odpowiednie kwalifikacje do przygotowania zawodowego młodocianych (dyplom mistrzowski, uprawnienia pedagogiczne). Do wniosku dołączyła dokumenty stwierdzające, że młodociany pracownik zamieszkały na terenie gminy ukończył szkołę i zdał przewidziany egzamin z rzemieślniczej nauki zawodu.

Wójt gminy na podstawie art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz art. 104 § 1 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) przyznał Wnioskodawczyni dofinansowanie za wykształcenie młodocianego pracownika.

Po uprawomocnieniu się decyzji i po otrzymaniu na ten cel środków od wojewody, przyznana kwota została przekazana na konto Wnioskodawczyni. Dofinansowanie kształcenia młodocianego pracownika stanowi pomoc de minimis, udzieloną zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352/9 z 24 grudnia 2013r.).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wniosek o przyznanie dofinansowania został złożony w dniu 7 listopada 2014 r. Decyzję o przyznaniu ww. dofinansowania Wnioskodawczyni otrzymała w dniu 15 grudnia 2014 r., a przyznane środki Wnioskodawczyni otrzymała 30 grudnia 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymaną kwotę należy ująć w książce przychodów i rozchodów jako przychód i odprowadzić od niej podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota otrzymana z urzędu gminy nie powinna być opodatkowana. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2011 r. (IPPB1/415-990/10-2/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższego przepisu wynika generalna zasada opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dotacji i innych wymienionych w ww. przepisie przysporzeń, które nie są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie przepis art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Dotacje, zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 2 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

W myśl art. 70b ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

1. pracodawca lub osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy posiada kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych określone w przepisach w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania;
2. młodociany pracownik ukończył naukę zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy i zdał egzamin, zgodnie z przepisami, o których mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 70b ust. 6 ww. ustawy, dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych w ust. 1.

W myśl art. 70b ust. 8 tej ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lutego 2009 r. (nadanym mocą art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33), dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest finansowane ze środków Funduszu Pracy. Środki te przekazywane są na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu wojewódzkiego (art. 70b ust. 9 ww. ustawy). Natomiast wojewoda otrzymane środki na dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników przekazuje na wyodrębniony rachunek bankowy gminy (art. 70b ust. 10 ww. ustawy).

Zauważyć przy tym należy, że do dnia 31 stycznia 2009 r. przepis art. 70b ust. 8 ww. ustawy stanowił, że dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników, odbywało się w ramach dotacji celowej na zadania własne. Środki otrzymane w ramach tej dotacji mogły więc korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jak już wskazano, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Skoro natomiast jak wskazano powyżej, od dnia 1 lutego 2009 r. dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników nie odbywa się w ramach dotacji, tylko finansowane jest ze środków pochodzących z Funduszu Pracy, to środki te nie są zwolnione z opodatkowania na podstawie ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników finansowane ze środków Funduszu Pracy, przyznane przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na podstawie decyzji wydanej m.in. w oparciu o ww. przepisy ustawy o systemie oświaty, mieści się w zakresie unormowania przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest więc przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wniosku, dofinansowanie kosztów z tytułu kształcenia młodocianego pracownika Wnioskodawczyni otrzymała w 2014 r. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie aktualne brzmienie przepisu art. 70b ust. 8 ustawy o systemie oświaty, z którego wynika, iż dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników nie jest dotacją celową korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika jakie otrzymała Wnioskodawczyni, stanowi przychód z działalności gospodarczej, podlegający wykazaniu w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte zostało wydane w zupełnie innym stanie faktycznym i nie jest wiążące w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.