Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-649/15/IL
z 12 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z budową budynku letniskowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z budową budynku letniskowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni posiadając rozdzielność majątkową z mężem w październiku 2012 r. nabyła działkę, która zgodnie z uchwałą Rady Gminy umiejscowiona jest na terenach o przeznaczeniu rekreacyjno-usługowym. Działkę nabyła z myślą pobudowania na niej domu podpiwniczonego z bala świerkowego. Dom od początku miał spełniać funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie) jej rodziny.

Na początku 2013 r. do działki został podłączony prąd trójfazowy, a w październiku tegoż samego roku zostało wykonane przyłącze wodne i podpisana umowa na dostawę wody z gminnego wodociągu.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. decyzją nr x Starosta wydał pozwolenie na budowę budynku rekreacji indywidualnej typ BR-125 oraz szamba bezodpływowego typ AZG.

We wrześniu 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, które zamieszkiwała ze swoją rodziną i które stanowiło jej jedyną nieruchomość.

W listopadzie 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę budynku rekreacji indywidualnej, która została zakończona w lutym 2014 r. i zinwentaryzowana przez uprawnionego geodetę. Domek został wyposażony w przyłącza i instalacje: wodną, elektryczną, centralne ogrzewanie, zbiornik na gromadzenie ścieków. Domek jest podpiwniczony, wydzielone są w nim dwie sypialnie, łazienka, toaleta, salon, jest w pełni przystosowany do mieszkania całorocznego, działka posiada notarialnie zapewniony zjazd na drogę publiczną.

W dniu 15 maja 2014 r. zgodnie z Prawem budowlanym Wnioskodawczyni zawiadomieniem poinformowała Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy budynku rekreacji indywidualnej i szamba bezodpływowego. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nie wniósł uwag i zastrzeżeń, co jest jednoznaczne z odbiorem nieruchomości.

W czerwcu z rejestru gruntów Starostwa Powiatowego Wnioskodawczyni otrzymała wypis z wpisanym budynkiem jako mieszkalny i taka też informacja pojawiła się w zaktualizowanej księdze wieczystej dla przedmiotowej nieruchomości. We wrześniu 2014 r. wójt Gminy na wniosek Wnioskodawczyni nadał numer porządkowy dla nieruchomości wybudowanej przez nią i dokonał zameldowania Wnioskodawczyni na pobyt stały jako właściciela nieruchomości i jej dziecka. Od tamtego czasu Wnioskodawczyni mieszka na stałe w domku oznaczonym numerem 17. Dodatkowo jej dziecko uczęszcza do szkoły podstawowej położonej w M. która stanowi jedną szkołę podstawową dla Gminy B. Budynek rekreacji indywidualnej pobudowany przez Wnioskodawczynię z bala świerkowego stanowi jej jedyną nieruchomość, jest dla niej domem, w którym koncentruje się życie rodzinne, nie jest wykorzystywany jako rekreacyjny, tylko jako mieszkalny przez cały rok i nie stanowi lokaty kapitału.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy budynek rekreacji indywidualnej - domek letniskowy, służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące gromadzeniu ścieków, w którym koncentruje się życie, a właściciel z rodziną mieszka na stałe i jest tam zameldowany, jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym?
2. Czy podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku rekreacji indywidualnej - domku letniskowego służącemu zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych oraz związanymi z nimi urządzeniami technicznymi zapewniającymi możliwość użytkowania tego budynku zgodnie z ich przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące gromadzeniu ścieków, w którym koncentruje się życie, a właściciel z rodziną mieszka na stałe i jest tam zameldowany?

Zdaniem Wnioskodawczyni budynek rekreacji indywidualnej, który stanowi jednocześnie miejsce koncentrowania się życia rodzinnego i mieszkania w nim na stałe, posiadający niezbędne przyłącza służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku, zgodnie z ich przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące gromadzeniu ścieków stanowi budynek mieszkalny w myśl ww. ustawy. A takie warunki spełnia budynek rekreacji indywidualnej wybudowany przez Wnioskodawczynię. Dodatkowo w wypisie z ewidencji gruntów w Starostwie budynek postawiony na działce nr 44/6 wymieniony jest jako mieszkalny.

Wnioskodawczyni uważa, iż podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku rekreacji indywidualnej - domku letniskowego, gdy stanowi on miejsce zamieszkania podatnika, koncentrowania się życia rodzinnego oraz gdy domek spełnia wymogi budynku mieszkalnego zgodnie z przepisami. Wnioskodawczyni wskazuje, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB2/415-1037/13-2/WS, w której jest wzmianka o tożsamym stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177 poz. 1468 ze zm.) obowiązującej do 31 grudnia 2013 r. ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ww. ustawy osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 8 ww. ustawy minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz materiałów budowlanych uwzględniający materiały budowlane, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Wykaz taki zawarty został w załączniku do obwieszczenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie ogłoszenia wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MTiB z 2006 r. Nr 1, poz. 1).

Należy wskazać, iż od 1 stycznia 2011 r. obowiązuje wykaz zawarty w załączniku do obwieszczenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2010 r. w sprawie wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MI z 2010 r. Nr 11, poz. 35).

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Prawo do zwrotu przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Jednym z rodzajów inwestycji, których realizacja daje prawo do zwrotu, jest budowa budynku mieszkalnego. Zgodnie z definicją zawartą w ww. ustawie budynkiem mieszkalnym jest budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Określając pojęcie budynku można również odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zmianami) budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2).

Wskazany w przytoczonym przepisie wymóg „trwałego związania budynku z gruntem” oznacza posadowienie budynku na gruncie budowlanym w sposób zapewniający jego trwałość i stateczność.

Powyższe prowadzi do wniosku, że za budynek mieszkalny uznać można obiekt budowlany zawierający przestrzeń wewnętrzną lub pomieszczenie wydzielone z otaczającej przestrzeni w sposób odpowiedni do przeznaczenia jego całości lub części, posadowiony na gruncie budowlanym w sposób zapewniający jego stateczność, posiadający odpowiednią konstrukcję budowlaną i pokrycie (dach), który służył będzie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych .

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni posiadając rozdzielność majątkową z mężem w październiku 2012 r. nabyła działkę, która zgodnie z uchwałą Rady Gminy umiejscowiona jest na terenach o przeznaczeniu rekreacyjno-usługowym. Działkę nabyła z myślą pobudowania na niej domu podpiwniczonego z bala świerkowego. Dom od początku miał spełniać funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie) jej rodziny.

Na początku 2013 r. do działki został podłączony prąd trójfazowy, a w październiku tegoż samego roku zostało wykonane przyłącze wodne i podpisana umowa na dostawę wody z gminnego wodociągu.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. decyzją nr 216/2013 Starosta wydał pozwolenie na budowę budynku rekreacji indywidualnej typ BR-125 oraz szamba bezodpływowego typ AZG.

We wrześniu 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, które zamieszkiwała ze swoją rodziną i które stanowiło jej jedyną nieruchomość.

W listopadzie 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę budynku rekreacji indywidualnej, która została zakończona w lutym 2014 r. i zinwentaryzowana przez uprawnionego geodetę. Domek został wyposażony w przyłącza i instalacje: wodną, elektryczną, centralne ogrzewanie, zbiornik na gromadzenie ścieków. Domek jest podpiwniczony, wydzielone są w nim dwie sypialnie, łazienka, toaleta, salon, jest w pełni przystosowany do mieszkania całorocznego, działka posiada notarialnie zapewniony zjazd na drogę publiczną.

W dniu 15 maja 2014 r. zgodnie z Prawem budowlanym Wnioskodawczyni zawiadomieniem poinformowała Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy budynku rekreacji indywidualnej i szamba bezodpływowego. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nie wniósł uwag i zastrzeżeń, co jest jednoznaczne z odbiorem nieruchomości.

W czerwcu z rejestru gruntów Starostwa Powiatowego Wnioskodawczyni otrzymała wypis z wpisanym budynkiem jako mieszkalny i taka też informacja pojawiła się w zaktualizowanej księdze wieczystej dla przedmiotowej nieruchomości. We wrześniu 2014 r. wójt Gminy na wniosek Wnioskodawczyni nadał numer porządkowy dla nieruchomości wybudowanej przez nią i dokonał zameldowania Wnioskodawczyni na pobyt stały jako właściciela nieruchomości i jej dziecka. Od tamtego czasu Wnioskodawczyni mieszka na stałe w domku oznaczonym numerem 17. Dodatkowo jej dziecko uczęszcza do szkoły podstawowej położonej w M. która stanowi jedną szkołę podstawową dla Gminy B. Budynek rekreacji indywidualnej pobudowany przez Wnioskodawczynię z bala świerkowego stanowi jej jedyną nieruchomość, jest dla niej domem, w którym koncentruje się życie rodzinne, nie jest wykorzystywany jako rekreacyjny, tylko jako mieszkalny przez cały rok i nie stanowi lokaty kapitału.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany budynek został wybudowany w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez np. wybudowanie budynku, w którym dana osoba będzie mieszkała. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania, ale nie może być to również przemijający i krótkotrwały pobyt. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu.

Skoro przedmiotowy budynek został wzniesiony jako budynek mieszkalny i jest wykorzystywany na cele mieszkalne, jest jedyną nieruchomością Wnioskodawczyni, w którym koncentruje się życie rodzinne, jest przystosowany do całorocznego zamieszkiwania i może zaspokajać potrzeby mieszkaniowe, oraz od września 2014 r. stał się stałym miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni i jej dziecka, to należy uznać, iż wybudowany przez nią budynek spełnia podstawową funkcję, jaką musi spełniać budynek, aby uznać go za budynek mieszkalny służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, czyli funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne).

Oznacza to, że inwestycja ta mieści się w dyspozycji art. 3 ust. 1 pkt 1, co upoważnia do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, w związku z budową budynku letniskowego, udokumentowanych fakturami wystawionymi przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Jednocześnie podkreślić należy , iż uprawnienie do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, związanych m.in. z budową budynku mieszkalnego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków i zasad określonych w art. 3 i art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym funkcjonująca w obrocie prawnym od dnia 1 stycznia 2006 r. na mocy art. 38 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.) została uchylona.

Jednakże zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468, z późn. zm.), ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jak wynika natomiast z art. 32 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

Przy czym należy zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nie jest ustalanie, czy Wnioskodawca faktycznie zamieszkuje w przedmiotowej nieruchomości, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.