2015.10.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-276/15-7/MK
z 16 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla wpłat mieszkańców dokonywanych tytułem montażu zestawu solarnego montowanego na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania wpłat mieszkańców dokonywanych tytułem montażu zestawu solarnego montowanego na konstrukcjach posadowionych na gruncie i na budynkach gospodarczych lub garażach, innych niż budynki mieszkalne i niepołączonych z budynkiem mieszkalnym,

stawki podatku VAT dla wpłat mieszkańców dokonywanych tytułem montażu zestawu solarnego montowanego na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 września 2015 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego, przeformułowania pytania nr 2 oraz przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy do przeformułowanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina ... realizuje projekt pn. „...”. Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2- Energia przyjazna środowisku. Potrzeba realizacji projektu wynika z braku alternatywnych rozwiązań w dziedzinie dostarczania energii cieplnej, jakie może zaproponować Gmina mieszkańcom i innym osobom zainteresowanym oraz instytucjom publicznym. Jest spowodowana niedogodnościami i problemami w zakresie produkcji i dostarczania ciepła i ciepłej wody.

Celem głównym projektu jest ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii. Zasadniczym celem instalacji kolektorów słonecznych jest pozyskiwanie energii słonecznej na potrzeby podgrzewania ciepłej wody użytkowej oraz zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia powietrza (poprawa stanu powietrza) powstającego wskutek podgrzewania przez mieszkańców wody do celów użytkowych za pomocą, węgla, miału węglowego czy ekogroszku. Dla mieszkańców korzyścią wynikającą z montażu zestawu solarnego jest możliwość uzyskania źródła energii służącego ogrzaniu wody praktycznie bez ponoszenia kosztów takiego ogrzewania.

Przedmiotem projektu jest dostawa wraz z montażem na terenie Gminy ... 507 zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodzi: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. 506 zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będącej własnością osób fizycznych. Płyty kolektorów słonecznych będą zlokalizowane na połaci dachowej, na ścianie lub gruncie. Zasobnik solarny oraz zespół pompowo - sterowniczy będzie montowany w pomieszczeniach technicznych lub innych nie przeznaczonych do stałego przebywania ludzi. Powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych objętych projektem nie przekracza 300 m². Klasyfikacja budynków będących własnością osób fizycznych wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 1110. Jeden zestaw solarny zainstalowany zostanie na budynku użyteczności publicznej przekazanym w trwały zarząd dla Żłobka i Przedszkola Miejskiego.

Źródłem finansowania inwestycji są środki pochodzące z:

RPO Województwa ... na lata 2007-2013 — nie więcej niż 85 % kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu,

wkładu własnego Gminy-nie mniej niż 15 % kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych, w tym wkład wnoszony przez mieszkańców- 14 p. p.

Podatek VAT stanowi wydatek niekwalifikowany.

Gmina zobowiązała się zapewnić wkład własny oraz pokryć ze środków własnych wszelkie wydatki niekwalifikowane projektu.

W celu zapewnienia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i formalnych związanych z dostawą, montażem i eksploatacją zestawów solarnych Gmina zawarła z mieszkańcami stosowne umowy.

Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i dobrowolnie zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona jest od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W przypadku wystąpienia kosztów niekwalifikowanych projektu, czyli nieprzewidzianych kosztów, nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej, mieszkaniec zobowiązał się do sfinansowania tych kosztów w wysokości przypadającej na Jego budynek prywatny.

Szacunkowa wysokość udziału własnego mieszkańca wynosi 2.000 zł netto. W związku z powyższym każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1.620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT.

Dodatkowo zobowiązał się do wpłaty kwoty stanowiącej ostateczne rozliczenie swojego udziału, będącej różnicą pomiędzy zaliczką a kwotą ustaloną na podstawie specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego, przypadającego na dany budynek oraz kosztów niekwalifikowanych określonych powyżej. Wpłaty dokonane zostały przelewem lub gotówkowo, na rachunek bankowy Gminy .... W przypadku, gdy koszty ustalone w specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego będą niższe niż wpłacona zaliczka, powstała różnica zostanie zwrócona mieszkańcowi. W przypadku dokonania przez mieszkańca wpłaty kwot i niezrealizowania przez Gminę projektu, cała wpłacona kwota zostanie zwrócona mieszkańcowi. Wpłaty dokonywane przez mieszkańców są ujęte w klasyfikacji budżetowej jako środki na dofinansowanie własnych inwestycji gmin pozyskane z innych źródeł.

Mieszkaniec w celu realizacji ww. Inwestycji nieodpłatnie użyczył Gminie i udostępnił osobom przez nią wskazanym, nieruchomość zabudowaną (część dachu lub część gruntu w przypadku kolektorów wolno stojących oraz część wewnętrzną budynku) o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu solarnego i jego prawidłowego funkcjonowania z przeznaczeniem na przeprowadzenie wizji lokalnej i opracowanie specyfikacji, dokonanie niezbędnych czynności związanych z dostawą i montażem urządzeń oraz na przeglądy gwarancyjne i serwis realizowany przez okres trwania umowy. Dodatkowo oświadczył, że jest świadomy, iż efekty realizowanego projektu w budynku, nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej i agroturystyce.

Mieszkaniec upoważnił Gminę, do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów koniecznych dla prawidłowej realizacji projektu, dotyczących jego nieruchomości.

Zgodnie z ww. umową zadaniem Gminy jest zabezpieczenie realizacji celu projektu oraz prowadzenie spraw formalnych związanych z umową o dofinansowanie, tj.: zgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłonienie wykonawcy dostawy i montażu zestawów solarnych, ustalenie harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Wszystkie faktury dotyczące projektu pn. „...” będą wystawione na Gminę ... i przez nią płacone.

Po zakończeniu prac montażowych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, zamontowane w budynku, pozostają własnością Gminy przez cały okres trwania umowy. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku, Gmina użycza nieodpłatnie mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, do zakończenia okresu trwania umowy. Po upływie okresu trwania umowy, całość zestawu solarnego zostanie przekazana nieodpłatnie na własność mieszkańca. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie ustalony odrębnym dokumentem.

Umowa na montaż układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu zawarta z mieszkańcami w ramach uczestnictwa w projekcie jest umową nienazwaną. W części dotyczącej bezpłatnego użytkowania przez mieszkańców układów kolektorów słonecznych najbardziej zbliżona jest charakterem do umowy użyczenia. W części dotyczącej wykonania instalacji i późniejszego przeniesienia prawa własności, przy uwzględnieniu wymogu wpłaty mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie, najbardziej zbliżona jest do umowy sprzedaży usługi.

W budynku użyteczności publicznej, w której mieści się Żłobek i Przedszkole Miejskie jest prowadzona działalność w zakresie zadań publicznych Gminy określonych w ustawie o samorządzie gminnym i służy czynnościom nieopodatkowanym. Inwestycja w zakresie budynku użyteczności publicznej nie będzie wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Właścicielem zestawu solarnego zamontowanego na obiekcie użyteczności publicznej będzie Gmina.

Realizacja inwestycji wynika z zadań nałożonych na Gminę, co szczegółowo określone zostało w art. 6 i 7 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r. poz. 594, z późn. zm.).

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej IPTPP3/4512-276/15-2/MK, Gmina ... informuje, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uległ zmianie, tj. na skutek braku technicznej możliwości montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie, stwierdzonej podczas wizji wykonanej u mieszkańców, część zestawów solarnych zamontowana zostanie na budynkach gospodarczych lub garażowych, innych niż budynki mieszkalne, nie połączonych z budynkami mieszkalnymi.

W przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. W ustawie z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.) znajduje się jednak określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy, jest nim między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Montaż ww. zestawów solarnych realizowanych przez Gminę ..., będzie w ramach projektu zamianą dotychczasowego źródła energii służącej do podgrzewania wody użytkowej na źródło odnawialne, którym jest energia słoneczna. Przedmiotem sprzedaży dla mieszkańca jest wykonanie montażu układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu, w ramach ww. określonej termomodernizacji. Wobec czego charakter świadczonej usługi pozwala na zaklasyfikowanie jej jako termomodernizacji obiektów budowlanych zgodnie z art. 2 pkt 2 z ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.).

Gmina realizując projekt pn. „...” będzie ponosiła wydatki polegające na zapłacie za:

montaż wraz z dostawą zestawu solarnego w budynkach mieszkalnych osób fizycznych,

usługę nadzoru inwestorskiego nad wykonaniem ww. montażu,

wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla montażu ww. zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych osób fizycznych.

Oznacza to, że Gmina ... realizując ww. projekt i ponosząc ww. wydatki będzie wykonywała na rzecz mieszkańców w nim uczestniczących usługi termomodernizacyjne, a wpłaty wnoszone przez mieszkańców na rzecz Gminy tytułem swojego udziału w projekcie, będą stanowiły zapłatę za świadczenie tych usług. Wpłaty te pozostają w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług realizowanym na rzecz tych właśnie osób. W efekcie na rzecz mieszkańców uczestniczących w projekcie Gmina będzie wykonywała usługi termomodernizacji, które będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że instalacje solarne dostarczane przez Gminę i montowane na rzecz osób prywatnych, w ramach usługi termomodernizacji, za wynagrodzeniem w postaci wpłaty wnoszonej przez mieszkańców, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (oznaczone we wniosku nr 1)

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować wpłaty mieszkańców dokonywane tytułem montażu z dostawą zestawu solarnego na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych, w związku z ich udziałem w realizacji projektu pn. „...”?

Zdaniem Wnioskodawcy

Otrzymane przez Gminę wpłaty od mieszkańców dokonywane tytułem montażu z dostawą zestawu solarnego na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych, w związku z ich udziałem w realizacji projektu pn. „Słoneczny dcm w Gminie ... - Instalacja kolektorów słonecznych”, powinny być opodatkowane według stawki 8%. Obniżona stawka wynika z art. 41 ust. 2112-12b z uwzględnieniem art. I46a pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 obniżoną stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 ².

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z powyższego wynika, że prawo do zastosowania obniżonej do wysokości 8% stawki podatku VAT wystąpi wówczas, gdy Inwestycja będzie związana z obiektem budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, przy założeniu, że usługa będzie wykonywana w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

W przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. W ustawie z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.) znajduje się jednak określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (art. 2 pkt 2), którym jest między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Kolektory słoneczne realizowane przez Gminę ... będą zainstalowane na dachu lub przytwierdzone do ściany budynku mieszkalnego o powierzchni nieprzekraczającej 300 m2. Wykonane instalacje będą w ramach projektu zamianą dotychczasowego źródła energii służącej do podgrzewania wody użytkowej na źródło odnawialne, którym jest energia słoneczna.

Przedmiotem sprzedaży dla mieszkańca jest wykonanie montażu układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu, w ramach ww. określonej termomodernizacji. Tak określony przedmiot realizacji zadania sprawia, że ze sprzedaży tej nie można wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży. W tej sytuacji obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie kompleksowej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Tym samym mamy do czynienia z jednym rodzajem usługi, dla której będzie miała zastosowanie jedna stawka podatku VAT. W opisanym przypadku wyniesie ona 8%.

W ocenie Gminy montaż z dostawą kolektorów słonecznych na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych będzie wykonywany w ramach usługi termomodernizacyjnej obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Dlatego też w opisanym przypadku właściwe będzie zastosowanie stawki podatku VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosowanie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 ww. ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7).

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia „roboty budowlane” należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie „robota” oznacza „zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś”.

Z kolei pojęcie „modernizacja” – według cytowanego słownika - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Do pozostałych usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „...”. Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2- Energia przyjazna środowisku. Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona jest od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W przypadku wystąpienia kosztów niekwalifikowanych projektu, czyli nieprzewidzianych kosztów, nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej, mieszkaniec zobowiązał się do sfinansowania tych kosztów w wysokości przypadającej na Jego budynek prywatny. Szacunkowa wysokość udziału własnego mieszkańca wynosi 2.000 zł netto. W związku z powyższym każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1.620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT. Dodatkowo zobowiązał się do wpłaty kwoty stanowiącej ostateczne rozliczenie swojego udziału, będącej różnicą pomiędzy zaliczką a kwotą ustaloną na podstawie specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego, przypadającego na dany budynek oraz kosztów niekwalifikowanych określonych powyżej. Wpłaty dokonane zostały przelewem lub gotówkowo, na rachunek bankowy Gminy .... Przedmiotem projektu jest dostawa wraz z montażem na terenie Gminy ... 507 zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodzi: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. Część zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych. Płyty kolektorów słonecznych będą zlokalizowane na połaci dachowej lub na ścianie budynku. Zasobnik solarny oraz zespół pompowo - sterowniczy będzie montowany w pomieszczeniach technicznych lub innych nie przeznaczonych do stałego przebywania ludzi. Powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych objętych projektem nie przekracza 300 m². Klasyfikacja budynków będących własnością osób fizycznych wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 1110. Montaż ww. zestawów solarnych realizowanych przez Gminę ..., będzie w ramach projektu zamianą dotychczasowego źródła energii służącej do podgrzewania wody użytkowej na źródło odnawialne, którym jest energia słoneczna. Przedmiotem sprzedaży dla mieszkańca jest wykonanie montażu układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu, w ramach termomodernizacji. Charakter świadczonej usługi pozwala na zaklasyfikowanie jej jako termomodernizacji obiektów budowlanych zgodnie z art. 2 pkt 2 z ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów.

Należy podkreślić, że obniżoną stawkę podatku w wysokości 8 % stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zatem ww. stawka podatku może mieć zastosowanie jedynie w przypadku montażu zestawów solarnych w ramach termomodernizacji dokonywanych w/na budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczą świadczenia usługi montażu zestawów solarnych na rzecz mieszkańców (osób fizycznych), co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowią odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy montaż zestawu solarnego ma miejsce w całości w/na budynkach mieszkalnych osób fizycznych i wykonany jest w ramach termomodernizacji budynków, których powierzchnia nie przekracza 300 m2, w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie stawki podatku VAT dla wpłat mieszkańców dokonywanych tytułem montażu zestawu solarnego montowanego na dachu lub ścianie budynków mieszkalnych. Natomiast w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin