2015.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-48/15-4/HW
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 29 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania odsetek związanych z Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania odsetek związanych z Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna (dalej: Spółka) jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą w Polsce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dnia 26 sierpnia 2014 r. Spółka jako sprzedający zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości (zwaną dalej: „Umową sprzedaży”). Przedmiotem sprzedaży było prawo użytkowania wieczystego dwóch zabudowanych nieruchomości gruntowych, prawo własności stanowiącego odrębną nieruchomość budynku centrum handlowego w budowie, posadowionego na obu tych nieruchomościach (dalej: „Centrum handlowe”) oraz prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej (dalej łącznie jako: „Nieruchomość”). Kupującym jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w żaden sposób niepowiązana ze Spółką, w szczególności kapitałowo ani osobowo (dalej: „Kupujący”). Nieruchomość została wydana Kupującemu w dniu 30 sierpnia 2014 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

W wyniku zawarcia Umowy sprzedaży, w sierpniu 2014 r. przeszło na Kupującego prawo własności Nieruchomości i Spółka utraciła kontrolę nad Nieruchomością. Budowa Centrum handlowego została dokończona przez Kupującego i Kupujący otworzył Centrum handlowe w październiku 2014 r.

W Umowie sprzedaży została ustalona kwotowo cena sprzedaży Nieruchomości (dalej „Cena”). Cena została Spółce zapłacona przez Kupującego częściowo w formie zaliczek jeszcze przed zawarciem Umowy sprzedaży. Pozostałą część Ceny Kupujący uiścił na rzecz Spółki po zawarciu Umowy sprzedaży. Dostawa Nieruchomości podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%. Rozliczenia wynikające z Umowy sprzedaży udokumentowane zostały przez Spółkę fakturami VAT zaliczkowymi oraz fakturą końcową. Faktura końcowa dokumentująca dostawę Nieruchomości zwana będzie dalej „Fakturą”.

W Umowie sprzedaży przewidziano jednak, że po ziszczeniu się warunków zawieszających wskazanych w Umowie sprzedaży (których ziszczenie się jest niezależne od Spółki), Cena zostanie podwyższona o określoną kwotę (dalej: „Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie” lub „ODW”). Intencją wprowadzenia Opcjonalnego Dodatkowego Wynagrodzenia był wymóg Kupującego, by wysokość przysługującej Spółce Ceny została częściowo uzależniona od przyszłych zysków jakie przyniesie Kupującemu Centrum handlowe.

Zgodnie z Umową sprzedaży, ODW stanowić będzie równowartość kwoty stanowiącej 40% Zysku z Realizacji Inwestycji minus określona w Umowie sprzedaży kwota (jeśli ODW wyliczone na podstawie Sprawozdania, zdefiniowanego poniżej, nie przekroczy tej, określonej w Umowie sprzedaży kwoty, Spółka nie będzie miała roszczenia o jego wypłatę). Zysk z Realizacji Inwestycji, o którym mowa powyżej, zostanie obliczony jako różnica między:

wartością inwestycji obliczoną jako Dochód Operacyjny Netto podzielony przez współczynnik (yield) wynikający z wyrażonej procentowo Wyceny Rentowności (sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę w terminie 60 dni roboczych od drugiej rocznicy otwarcia Centrum handlowego)
a
Łącznymi Kosztami Realizacji Inwestycji, tj. sumą wszelkich kosztów i opłat dotyczących budowy Centrum handlowego, które zostaną poniesione przez Kupującego (w tym koszty budowy Centrum handlowego, zarządzania procesem budowy i komercjalizacji).

Dochód Operacyjny Netto, o którym mowa powyżej, oznacza sumę dochodów netto z tytułu Czynszu za jeden rok, obliczoną na podstawie opłat z czynszu uiszczanych przez wszystkich najemców Centrum handlowego (w zależności od kategorii najemców uwzględniane będzie 100% lub 50% opłat uiszczonych przez najemcę), pomniejszoną o wszelkie koszty związane z bieżącą działalnością Centrum handlowego. Na koszty te składają się m.in. koszty zarządzania Centrum handlowym, koszty bieżących napraw i renowacji, koszty dostawy mediów, reklamy, marketingu. Dochód Operacyjny Netto wyliczony zostanie za okres dwunastu miesięcy, rozpoczynający się od trzynastego miesiąca po dacie otwarcia Centrum handlowego i kończący się dwudziestego czwartego miesiąca po dacie otwarcia.

Zgodnie z Umową sprzedaży Kupujący wyliczy wysokość Dochodu Operacyjnego Netto na dzień Przypadający w drugą rocznicę otwarcia Centrum handlowego. Wysokość Dochodu Operacyjnego Netto ujęta zostanie w Sprawozdaniu dotyczącym Dochodu Operacyjnego Netto (dalej „Sprawozdanie”) sporządzonym przez Kupującego w terminie 60 dni od drugiej rocznicy otwarcia Centrum handlowego. W tym samym dniu ustalona zostanie wysokość ODW na dzień drugiej rocznicy otwarcia Centrum handlowego. Spółka będzie uprawniona do dokonania weryfikacji Sprawozdania w ciągu 30 dni.

Kwota odpowiadająca tak wyliczonemu ODW, pomniejszonemu o ewentualną zaliczkę na Poczet ODW (dalej: „Zaliczka na Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie” lub „Zaliczka na ODW”), o której mowa poniżej, ma zostać zgodnie z Umową sprzedaży wypłacona Spółce w ciągu 14 dni od daty ostatecznej weryfikacji Sprawozdania (dalej: „Pozostałe Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie” lub „Pozostałe ODW”). Spółka – nie znając kwoty Pozostałego ODW – nie wystawiła Kupującemu faktury dokumentującej tę kwotę.

Kwota Pozostałego ODW powiększona zostanie o odsetki w wysokości 9,4% w stosunku rocznym za okres rozpoczynający się 60 dni od dnia otwarcia Centrum handlowego, a kończący się w dacie uiszczenia płatności Pozostałego ODW (dalej: „Odsetki”).

Ponadto, zgodnie z Umową sprzedaży, w terminie 60 dni od dnia otwarcia Centrum handlowego sporządzone zostanie szacunkowe Sprawozdanie. Szacunkowe Sprawozdanie jest podstawą do wyliczenia Zaliczki na ODW, która zgodnie z Umową sprzedaży może zostać wypłacona Spółce po upływie 60 dni od otwarcia Centrum handlowego. Zgodnie z Umową sprzedaży wysokość Zaliczki na ODW to 30% szacowanego ODW obliczonego na podstawie szacunkowego Sprawozdania, pomniejszone o określoną w Umowie sprzedaży kwotę (jeśli Zaliczka na ODW wyliczona na podstawie szacunkowego Sprawozdania nie Przekroczy tej, określonej w Umowie sprzedaży kwoty, Spółka nie będzie miała roszczenia o jej wypłatę).

Z uwagi na upływ 60 dni od otwarcia Centrum handlowego i dokonanie przez Kupującego wyliczenia dodatniej kwoty Zaliczki na ODW (co miało miejsce w grudniu 2014 r.), Spółka w styczniu 2015 r. wystawiła Kupującemu fakturę korygującą Fakturę, na której wykazała zwiększenie Ceny o kwotę Zaliczki. Kupujący nie uiścił jednak jeszcze na rzecz Spółki przedmiotowej kwoty.

ODW przysługiwać będzie Spółce po ziszczeniu się warunków zawieszających przewidzianych w Umowie sprzedaży, na których spełnienie Spółka nie ma wpływu. Spółka w momencie zawarcia Umowy sprzedaży mogła przewidywać, że Cena ulegnie zwiększeniu o ODW, jednak nie była w stanie ustalić tego z całą pewnością, ani też określić wysokości zwiększenia Ceny. Z istoty ODW wynika bowiem, że obliczone zostanie ono dopiero w przyszłości (w odniesieniu do drugiego roku po otwarciu Centrum handlowego) i w oparciu o dane (zyski, koszty, współczynnik rentowności), które będą znane w przyszłości. W najmniej korzystnej dla Spółki sytuacji w ogóle nie otrzyma ODW (wysokość należnej Spółce wypłaty wyniesie zero).

Dla uniknięcia wątpliwości Spółka pragnie podsumować, że może otrzymać od Kupującego środki finansowe stanowiące zwiększenie Ceny (zwane Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem). ODW Spółka może otrzymać w dwóch transzach: Zaliczka na Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie (najwcześniej po upływie 60 dni od otwarcia Centrum handlowego) i Pozostałe Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie (najwcześniej po upływie 2 lat i 74 dni od otwarcia Centrum handlowego). Suma Zaliczki na ODW i Pozostałego ODW odpowiadać będzie ODW wyliczonemu w przedstawiony wyżej sposób wynikający z Umowy sprzedaży Ponadto Spółka może otrzymać Odsetki naliczone od Pozostałego ODW (najwcześniej po upływie 2 lat i 74 dni od otwarcia Centrum handlowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota Odsetek podlega zwolnieniu od podatku VAT, a tym samym nie musi być udokumentowana fakturą, jeśli Kupujący nie zgłosi takiego żądania (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota Odsetek podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT. Spółka, na podstawie art. 106b ust. 2 i ust. 3 pkt 2 Ustawy VAT, nie jest więc zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej okoliczność otrzymania Odsetek, jeśli Kupujący nie zgłosi takiego żądania.

Uzasadnienie stanowiska w odniesieniu do Pytania oznaczonego we wniosku nr 5:

Zasady, na jakich Spółka powinna rozliczyć otrzymane Odsetki na gruncie Ustawy VAT, są odmienne niż analizowane na gruncie Pytań 1-4 zasady rozliczenia podatkowego kwot zwiększających Cenę. Odsetki nie stanowią bowiem zwiększenia Ceny, lecz należne będą Spółce w związku z wyświadczeniem przez nią – osobnej od dostawy Nieruchomości – usługi udzielenia pożyczki.

Odsetki nie stanowią bowiem, zdaniem Spółki, obrotu należnego z tytułu sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę, lecz należne są Spółce w związku z okolicznością okresowego korzystania przez Kupującego ze środków finansowych (kwota Pozostałego ODW) należnych Spółce. Kupujący zobowiązał się zapłacić Spółce odsetki od Pozostałego ODW, ponieważ – w związku z postanowieniami umownymi odraczającymi moment zapłaty tej części Ceny o ponad dwa lata – Kupujący osiągnie korzyść polegającą na możliwości dysponowania kapitałem, który na normalnych warunkach musiałby wypłacić Spółce w momencie zawarcia Umowy sprzedaży.

Stanowisko Spółki potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 21 marca 2012 r. o sygn. akt I SA/Sz 1081/11 (utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2013 r. o sygn. akt I FSK 846/12), w którym „Sąd podkreślił, że kredyt kupiecki udzielany jest przez sprzedawcę kupującemu i ma formę odroczonego terminu płatności. Spółdzielnia przez odroczenie terminu płatności kredytuje nabywcę. Sąd podzielił pogląd organu podatkowego dotyczący momentu powstania obowiązku podatkowego od należnych spółdzielni odsetek, wynikających z faktu rozłożenia na części ceny sprzedaży. Sąd przyjął za organem, że odsetki pobierane przez spółdzielnię stanowią wynagrodzenie za świadczenie wykonywane na rzecz nabywców lokali mieszkalnych. (…). Odsetki z tytułu rozłożenia na raty nieuregulowanej części należności, naliczane przez spółdzielnię po dokonaniu sprzedaży (wydaniu towaru), nie powiększają podstawy opodatkowania z tytułu dostawy nieruchomości. Tym samym odsetki nie stanowią części ceny lokali mieszkalnych”.

Zdaniem Spółki, świadczona przez nią na rzecz Kupującego usługa, polegająca na odroczeniu terminu zapłaty Pozostałego ODW, z tytułu której Spółka otrzyma wynagrodzenie w postaci Odsetek, stanowi usługę w zakresie udzielania pożyczek zwolnioną od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT. W związku z wyświadczeniem przedmiotowej usługi Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT, jeśli takiego żądania nie zgłosi Kupujący.

Zgodnie bowiem z art. 106b ust. 2 Ustawy VAT, podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku, m.in. na podstawie art. 43 Ustawy VAT. Art. 106b ust. 3 pkt 2 Ustawy VAT stanowi natomiast, że fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną podatnik jest zobowiązany wystawić (tylko) na żądanie nabywcy towaru lub usługi.

Stanowisko Spółki zgodnie potwierdzają organy podatkowe w odniesieniu do sytuacji, w których zapłata części lub całości ceny sprzedaży na rzecz kupującego była odroczona, i w związku z tym kupującemu należne były od sprzedającego umowne odsetki od odroczonej kwoty. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2014 r. o sygn. IBPP2/443-891/14/ICz: „w istocie mamy do czynienia z odrębnym od dostawy towaru (świadczenia usługi), świadczeniem usług w postaci odroczenia terminu płatności kwoty należnej Kontrahentom za wynagrodzeniem (odsetki). Odroczenie terminu płatności, a zatem świadczenie usługi na rzecz dłużnika (Wnioskodawcy), stanowi czynność odpłatną, następuje bowiem za zapłatą kwoty stanowiącej wynagrodzenie z tytułu finansowania dłużnika w postaci odsetek. Poprzez odroczenie terminu płatności, Kontrahenci przez cały czas tegoż odroczenia kredytują dłużnika – Wnioskodawcę”.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że realizowana za wynagrodzeniem transakcja, w ramach której Kontrahenci świadczą na rzecz Wnioskodawcy – usługę finansowania zakupu towarów i usług poprzez odroczenie w czasie płatności za zakupione towary i usługi – stanowić będzie odrębną od świadczenia usługi/dostawy towarów usługę, która zaliczana jest do usług w zakresie kredytowania, korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Jak wyżej wykazano, ponoszone odsetki nie stanowią elementu kalkulacyjnego ceny za otrzymany towar (świadczoną usługę).

Zatem kwota odsetek nie stanowi elementu należności za dostarczony towar (świadczoną usługę) w rozumieniu powołanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2014 r. o sygn. IPPP2/443-407/14-2/RR wskazał, że: „Oprocentowanie naliczone od części kwoty rozłożonej na raty nie ma wpływu na wartość zbywanej przez Stronę działki, tylko stanowi wynagrodzenie za świadczoną odrębnie usługę finansową podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Usługa ta jednak korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy – zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepis ten stanowi odzwierciedlenie tez wynikających z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), odnoszącego się do kwestii możliwości zastosowania, w świetle przepisów ww. Dyrektywy, zwolnienia dla części składowej usługi ubezpieczeniowej lub finansowej wykonywanej przez podmiot trzeci.

Należy podkreślić, że pojęcie używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy – państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności niewymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze itp.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dnia 26 sierpnia 2014 r. Spółka jako sprzedający zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży było prawo użytkowania wieczystego dwóch zabudowanych nieruchomości gruntowych, prawo własności stanowiącego odrębną nieruchomość budynku centrum handlowego w budowie, posadowionego na obu tych nieruchomościach oraz prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Kupującym jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w żaden sposób niepowiązana ze Spółką, w szczególności kapitałowo ani osobowo. Nieruchomość została wydana Kupującemu w dniu 30 sierpnia 2014 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Budowa Centrum handlowego została dokończona przez Kupującego i Kupujący otworzył Centrum handlowe w październiku 2014 r.

W Umowie sprzedaży została ustalona kwotowo cena sprzedaży Nieruchomości. Cena została Spółce zapłacona przez Kupującego częściowo w formie zaliczek, jeszcze przed zawarciem Umowy sprzedaży. Pozostałą część Ceny Kupujący uiścił na rzecz Spółki po zawarciu Umowy sprzedaży. Dostawa Nieruchomości podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%. Rozliczenia wynikające z Umowy sprzedaży udokumentowane zostały przez Spółkę fakturami VAT zaliczkowymi oraz fakturą końcową.

W Umowie sprzedaży przewidziano jednak, że po ziszczeniu się warunków zawieszających wskazanych w Umowie sprzedaży (których ziszczenie się jest niezależne od Spółki), Cena zostanie podwyższona o określoną kwotę – Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie. Intencją wprowadzenia Opcjonalnego Dodatkowego Wynagrodzenia był wymóg Kupującego, by wysokość przysługującej Spółce Ceny została częściowo uzależniona od przyszłych zysków jakie przyniesie Kupującemu Centrum handlowe.

Zgodnie z Umową sprzedaży, ODW stanowić będzie równowartość kwoty stanowiącej 40% Zysku z Realizacji Inwestycji minus określona w Umowie sprzedaży kwota (jeśli ODW wyliczone na podstawie Sprawozdania, zdefiniowanego poniżej, nie przekroczy tej, określonej w Umowie sprzedaży, kwoty, Spółka nie będzie miała roszczenia o jego wypłatę).

Zgodnie z Umową sprzedaży, Kupujący wyliczy wysokość Dochodu Operacyjnego Netto na dzień Przypadający w drugą rocznicę otwarcia Centrum handlowego. Wysokość Dochodu Operacyjnego Netto ujęta zostanie w Sprawozdaniu dotyczącym Dochodu Operacyjnego Netto (dalej „Sprawozdanie”) sporządzonym przez Kupującego w terminie 60 dni od drugiej rocznicy otwarcia Centrum handlowego. W tym samym dniu ustalona zostanie wysokość ODW na dzień drugiej rocznicy otwarcia Centrum handlowego. Spółka będzie uprawniona do dokonania weryfikacji Sprawozdania w ciągu 30 dni.

Kwota odpowiadająca tak wyliczonemu ODW pomniejszonemu o ewentualną zaliczkę na Poczet ODW, o której mowa poniżej, ma zostać zgodnie z Umową sprzedaży wypłacona Spółce w ciągu 14 dni od daty ostatecznej weryfikacji Sprawozdania. Spółka – nie znając kwoty Pozostałego ODW – nie wystawiła Kupującemu faktury dokumentującej tę kwotę.

Podsumowując, Spółka może otrzymać od Kupującego środki finansowe stanowiące zwiększenie Ceny (zwane Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem). ODW Spółka może otrzymać w dwóch transzach: Zaliczka na Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie i Pozostałe Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie. Suma Zaliczki na ODW i Pozostałego ODW odpowiadać będzie ODW wyliczonemu w przedstawiony wyżej sposób wynikający z Umowy sprzedaży. Ponadto Spółka może otrzymać Odsetki naliczone od Pozostałego ODW.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy kwota Odsetek podlega zwolnieniu od podatku VAT, a tym samym nie musi być udokumentowana fakturą, jeśli Kupujący nie zgłosi takiego żądania.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że w Umowie sprzedaży przewidziano, że po ziszczeniu się warunków zawieszających wskazanych w Umowie sprzedaży (których ziszczenie się jest niezależne od Spółki), Cena zostanie podwyższona o określoną kwotę. Intencją wprowadzenia Opcjonalnego Dodatkowego Wynagrodzenia był wymóg Kupującego, by wysokość przysługującej Spółce Ceny została częściowo uzależniona od przyszłych zysków jakie przyniesie Kupującemu Centrum handlowe.

Zgodnie z powołanym art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że kwota nazwana w rozpatrywanej sprawie Odsetkami jest w istocie kwotą zapłaty za dokonaną dostawę i stanowi podstawę opodatkowania.

Inaczej należy potraktować odsetki za odroczenie terminu płatności lub odsetki ustawowe (karne).

W rozpatrywanej sprawie kwota należna na moment dostawy była znana bez Opcjonalnego Dodatkowego Wynagrodzenia i Odsetek, dlatego też na moment ich płatności można mówić tylko o podwyższeniu kwoty należnej do zapłaty, a nie o ratach, na które kwota do zapłaty została podzielona.

W związku z tym powiększenie kwoty należnej o Odsetki nie będzie stanowiło wynagrodzenia za świadczenie przez Wnioskodawcę odrębnej usługi finansowej.

W konsekwencji w związku z tym, że Odsetki stanowią integralną część umówionej kwoty należnej za dostawę, skutkuje to opodatkowaniem ich łącznie z należnością główną.

Z uwagi na fakt, że Odsetki stanowią element ceny zakupu Nieruchomości powoduje to opodatkowanie ich stawką właściwą dla Nieruchomości, zatem nie będzie miało zastosowanie w sprawie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość opodatkowana jest stawką podstawową. Oznacza to, że również Odsetki naliczane w związku z Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem opodatkowane będą stawką podatku w wysokości 23%.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że kwota Odsetek związanych z Opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, udzielenie odpowiedzi na drugą część pytania oznaczonego we wniosku nr 5, tj. „… a tym samym nie musi być udokumentowana fakturą, jeśli kupujący nie zgłosi takiego żądania?” stało się bezprzedmiotowe.

Ponadto, odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, podkreślić należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Równocześnie należy zauważyć, że ww. interpretacja dotyczy opodatkowania odsetek od kredytu kupieckiego, czyli sytuacji, która nie ma miejsca w rozpatrywanej sprawie.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania odsetek związanych z opcjonalnym Dodatkowym Wynagrodzeniem (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie obowiązku udokumentowania fakturą korygującą otrzymanej wpłaty na Opcjonalne Dodatkowe Wynagrodzenie oraz okresu, w którym ww. faktura korygująca powinna być rozliczona w deklaracji VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 3) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2015 r. nr ILPP1/4512-1-48/15-2/HW. Z kolei wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku udokumentowania fakturą korygującą otrzymanego Pozostałego Opcjonalnego Dodatkowe Wynagrodzenie oraz okresu, w którym ww. faktura korygująca powinna być rozliczona w deklaracji VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 4) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2015 r. nr ILPP1/4512-1-48/15-3/HW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin