Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-376/15/NL
z 23 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2015 r. wysłanym za pośrednictwem poczty 26 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 30 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu amortyzacji udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, otrzymanego w drodze darowizny, a następnie wniesionego aportem do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu amortyzacji udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, otrzymanego w drodze darowizny, a następnie wniesionego aportem do spółki komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Otrzyma w darowiźnie od ojca na rzecz swojej działalności całość przedsiębiorstwa ojca, którego głównym składnikiem jest udział w znaku towarowym słowno-graficznym. Znak towarowy stanowi prawo określone w ustawie prawo własności przemysłowej i stanowi wartość niematerialną i prawną, która będzie zdatna do użytkowania i wykorzystywana w prowadzonej działalności. W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji wymienione zostały prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, na wzory użytkowe, i znaki towarowe a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Amortyzacji podlegają nabyte prawa ochronne do znaków towarowych, które powstają na skutek wydania decyzji przez Urząd Patentowy. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze polski (art. 153 ust. 1 ww. ustawy) Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu.

Udział w znaku towarowym (o wartości powyżej 3500,00 zł) zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie amortyzowany przez Obdarowanego. Podatnik będzie prowadził działalność gospodarczą i zamierza wynajmować nabyte prawo ochronne na znak towarowy (zamierza udzielić odpłatnie prawa użytkowania znaku innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą), tj. będzie wynajmował udział w znaku towarowym na rzecz spółki komandytowej. Udział w znaku będzie więc wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. będzie wynajmowany na rzecz spółki komandytowej.

Podatnik zamierza ewentualnie w przyszłości przystąpić jako nowy wspólnik do tej spółki komandytowej i dokonać wniesienia wkładu w postaci całości swojego przedsiębiorstwa w skład którego wchodził będzie wskazany udział w znaku towarowym słowno-graficznym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Co będzie podstawą do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od udziału w znaku towarowym słowno-graficznym w spółce komandytowej obejmującej ww. wkład wspólnika w postaci przedsiębiorstwa w razie wniesienia do tej spółki aportu w postaci całości przedsiębiorstwa, na które składa się m.in. udział w znaku towarowym wraz ze wszelkimi umowami, dotyczącymi tego znaku.

Jaka będzie wysokość odpisów i metoda amortyzacji?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm. – określanego w dalszej części skrótem k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Stosownie do treści art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne (art. 107 § 1 k.s.h.).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przystąpić jako wspólnik (komandytariusz) do spółki komandytowej. Spółka komandytowa jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka stąd z zapytaniem występuje jej przyszły wspólnik. Otrzymujący aport w postaci środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej musi poprawnie ustalić jego wartość początkową dla celów podatkowych. Zasady ustalania wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze aportu przez spółkę niebędącą osobą prawną (spółkę komandytową) reguluje art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o pdof. Na podstawie tego przepisu wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych ustala się od wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

Jeżeli więc środki trwałe, nabyte przez spółkę niebędącą osobą prawną w drodze aportu, podlegały amortyzacji w podmiocie wnoszącym aport, powinna ona ująć otrzymane składniki majątku w wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych podmiotu wnoszącego aport oraz kontynuować jego amortyzację na dotychczasowych zasadach. Oznacza to dokonywanie odpisów amortyzacyjnych dla celów podatku dochodowego z uwzględnieniem wysokości dotychczasowych odpisów, przy zastosowaniu metody amortyzacji przyjętej wcześniej przez podmiot wnoszący aport (art. 22h ust. 3 i 3d ustawy o pdof). Wobec powyższego podatnik, który nabył w ramach aportu przedsiębiorstwo, w skład którego wchodziły m.in. wartości niematerialne i prawne które były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport, powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot wnoszący aport.

Wnioskodawca postąpi więc prawidłowo wprowadzając nabytą wartość niematerialna i prawną do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej odpowiadającej wartości początkowej tych składników majątku określonej w ewidencji podmiotu wnoszącego aport, kontynuując metodę amortyzacji przyjętą przez ten podmiot dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzując te wartości z uwzględnieniem wartości odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podmiot wnoszący aport.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących

w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodu są jednak odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej zawarty został w art. 22b ww. ustawy. Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Określony w art. 22b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog składników majątku, które mogą stanowić podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (w tym także w formie spółki komandytowej) ma charakter zamknięty. Oznacza to, że składniki majątku niespełniające przesłanek wskazanych w tym przepisie nie mogą być uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne. Za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą zatem zostać uznane wyłącznie prawa określone w Prawie własności przemysłowej, które spełniają łącznie następujące przesłanki:

1. są nabyte przez podatnika,
2. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. są wykorzystywane w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (umowy leasingu),
4. przewidywany okres ich wykorzystywania w ww. sposób powinien wynosić dłużej niż rok.
   
   

Jak wynika z cyt. art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, „prawami” określonymi w tej ustawie są w istocie prawa ochronne udzielone na podstawie przepisów tej ustawy przez upoważnione do tego organy w tym patenty na wynalazki, prawa ochronne na znaki towarowe, prawa z rejestracji na wzory przemysłowe a nie same wynalazki, znaki towarowe, czy też wzory przemysłowe.

Odnosząc się do kwestii sposobu ustalenia wartości początkowej i sposobu amortyzacji wymienionego we wniosku prawa, które będzie mogło stanowić w spółce wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na wstępie wskazać należy, że sposób ustalenia tej wartości początkowej uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia tych wartości niematerialnych i prawnych i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
   
   

W myśl art. 22h ust. 3 ww. ustawy podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7. Przy czym, stosownie do art. 22h ust. 3a tej ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Jak wynika z powyższych przepisów w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) w skład którego, wchodzą środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, wartość początkową tych składników majątku należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszonego przedsiębiorstwa, zaś dokonując ich amortyzacji należy uwzględnić wysokość dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz kontynuować przyjętą wcześniej metodę amortyzacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. W drodze darowizny otrzyma od ojca całość jego przedsiębiorstwa, którego głównym składnikiem jest udział w znaku towarowym słowno-graficznym. Znak ten, stanowi prawo określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 1410), które zostanie uznane za wartość niematerialną i prawną w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza ewentualnie w przyszłości przystąpić jako nowy wspólnik do spółki komandytowej i dokonać wniesienia wkładu w postaci całości swojego przedsiębiorstwa w skład którego wchodził będzie wskazany udział w prawie ochronnym do znaku towarowego słowno-graficznego.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że wartość początkowa wnoszonych przez Wnioskodawcę aportem do spółki Praw winna być ustalona na podstawie cyt. art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne. Z kolei na podstawie art. 22h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ust. 3 tego przepisu, Wnioskodawca będzie obowiązany uwzględnić wysokość dokonanych uprzednio (przed wniesieniem aportu) odpisów amortyzacyjnych oraz kontynuować przyjętą uprzednio metodę amortyzacji.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.