Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-599/15/JJ
z 28 września 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2015r. (data wpływu 29 czerwca 2015r.), uzupełnionym pismem z 31 sierpnia 2015r. (data wpływu 4 września 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla wynajmu pomieszczeń dodatkowych w budynkach mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla wynajmu pomieszczeń dodatkowych w budynkach mieszkalnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 sierpnia 2015r. (data wpływu 4 września 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 21 sierpnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-599/15/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółdzielnia wynajmuje nieprzynależne do mieszkania dodatkowe pomieszczenia, które znajdują się w budynkach mieszkalnych na klatkach schodowych i w piwnicach. Są to komórki, schowki, zabudowy korytarza, suszarnie, wózkownie, pomieszczenia gospodarcze.

W/w pomieszczenia służą osobom zamieszkałym w danym budynku głównie do składania i przechowywania rzeczy użytkowych w gospodarstwie domowym, jako podręczne domowe magazyny.


Spółdzielnia wynajmuje w/w pomieszczenia dla:

  • właścicieli będących jak i nie będących członkami Spółdzielni,
  • osób posiadających spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego, będących jak i nie będących członkami spółdzielni,
  • najemców lokali mieszkalnych nie będących członkami spółdzielni,
  • najemców pomieszczeń dla działalności gospodarczej.

Spółdzielnia obciąża kwotę najmu w/w pomieszczeń podatkiem VAT w wysokości 23 %.

Wnioskodawca doprecyzował opisu zaistniałego stanu faktycznego przez wskazanie następujących informacji:

1.Spółdzielnia jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7D w Urzędzie Skarbowym.

2.Wszystkie osoby, którym Spółdzielnia wynajmuje dodatkowe pomieszczenia posiadają tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, znajdującego się w tym samym budynku, gdzie znajdują się pomieszczenia, które wykorzystywane są do celów mieszkalnych.

Jedyny wyjątek stanowi jedno pomieszczenie wynajmowane w piwnicy w innym budynku mieszkalnym (w sąsiedztwie), niż wynajmujący mieszka. Wynajmujący posiada tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje, a wynajmowane pomieszczenie służy celom mieszkaniowym.

3.Wynajmowane mieszkańcom pomieszczenia, tj: pomieszczenia gospodarcze, komórki schowki, zabudowy korytarzy, suszarnie, wózkownie służą wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańcom lokali mieszkalnych.

4.W umowie najmu zawarta jest klauzula na jakie cele wynajmowane są te pomieszczenia, tj. „Strony postanawiają że lokal opisany w par. 1 przeznaczony będzie na podręczny magazyn domowy".

5.Spółdzielnia świadczy usługi najmu na własny rachunek.

6.Przedmiotowe budynki mają charakter mieszkalny.

7.Umowa najmu zawiera zapis, że wynajmowane pomieszczenie „przeznaczone będzie na podręczny magazyn domowy".

Czynsz najmu za wynajmowane pomieszczenia zawiera podatek VAT w wysokości 23 %.

Czynsze za wynajmowane dodatkowe pomieszczenia stanowią pożytek dla danego budynku, nieruchomości wspólnej, który służy pokryciu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych.

Spółdzielnia ma wątpliwości czy słusznie nalicza podatek VAT w wysokości 23 % na podstawie umowy najmu dodatkowych pomieszczeń wspólnych w budynkach mieszkalnych, gdzie pomieszczenia udostępniane są lokatorom zgodnie z umową i wykorzystywane są na podręczne magazyny. Taka sytuacja niewątpliwie umożliwia lokatorom Spółdzielni zaspokajanie swoich celów mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia prawidłowo nalicza podatek VAT w wysokości 23 % od najmu tak zwanych pomieszczeń dodatkowych?

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane pismem z 31 sierpnia 2015r.):

Zdaniem Spółdzielni wynajem dodatkowych pomieszczeń znajdujących się w budynkach mieszkalnych, które nie są „lokalami mieszkalnymi" ale zaspokajają potrzeby mieszkaniowe lokatorów, mógłby korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 i pkt 36.

Natomiast wynajem na inne cele niż mieszkaniowe w tym związane z prowadzoną działalnością gospodarczą uważa za prawidłowe stosowanie stawki 23% VAT.

Reasumując, Spółdzielnia zwraca się ponownie z zapytaniem, czy najem dodatkowych pomieszczeń określonych w umowie najmu jako podręczne magazyny domowe, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych lokatorów, winien być obciążony podatkiem VAT, czy też może być z niego zwolniony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Należy zaznaczyć, że w myśl przepisu art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym – jak wynika z § 2 tego samego artykułu – czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu użytkowego przez jego najemcę. Podstawową usługą świadczoną na rzecz najemcy jest natomiast usługa najmu.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem spełnia definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Spółdzielnia wynajmuje nieprzynależne do mieszkania dodatkowe pomieszczenia, które znajdują się w budynkach mieszkalnych na klatkach schodowych i w piwnicach. Są to komórki, schowki, zabudowy korytarza, suszarnie, wózkownie, pomieszczenia gospodarcze.

W/w pomieszczenia służą osobom zamieszkałym w danym budynku głównie do składania i przechowywania rzeczy użytkowych w gospodarstwie domowym, jako podręczne domowe magazyny. Spółdzielnia wynajmuje w/w pomieszczenia dla :

  • właścicieli będących jak i nie będących członkami Spółdzielni,
  • osób posiadających spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego, będących jak i nie będących członkami spółdzielni,
  • najemców lokali mieszkalnych nie będących członkami spółdzielni,
  • najemców pomieszczeń dla działalności gospodarczej.

Spółdzielnia jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7D w Urzędzie Skarbowym.

Wszystkie osoby, którym Spółdzielnia wynajmuje dodatkowe pomieszczenia posiadają tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, znajdującego się w tym samym budynku, gdzie znajdują się pomieszczenia, które wykorzystywane są do celów mieszkalnych.

Jedyny wyjątek stanowi jedno pomieszczenie wynajmowane w piwnicy w innym budynku mieszkalnym (w sąsiedztwie), niż wynajmujący mieszka. Wynajmujący posiada tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje, a wynajmowane pomieszczenie służy celom mieszkaniowym.

Wynajmowane mieszkańcom pomieszczenia, tj: pomieszczenia gospodarcze, komórki schowki, zabudowy korytarzy, suszarnie, wózkownie służą wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańcom lokali mieszkalnych.

W umowie najmu zawarta jest klauzula na jakie cele wynajmowane są te pomieszczenia, tj. „Strony postanawiają że lokal opisany w par. 1 przeznaczony będzie na podręczny magazyn domowy".

Spółdzielnia świadczy usługi najmu na własny rachunek.

Przedmiotowe budynki mają charakter mieszkalny.

Umowa najmu zawiera zapis, że wynajmowane pomieszczenie „przeznaczone będzie na podręczny magazyn domowy".

Czynsz najmu za wynajmowane pomieszczenia zawiera podatek VAT w wysokości 23 %.

Czynsze za wynajmowane dodatkowe pomieszczenia stanowią pożytek dla danego budynku, nieruchomości wspólnej, który służy pokryciu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) ustawy o VAT. Stosownie do art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z ww. przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

  • świadczenie usługi na własny rachunek,
  • charakter mieszkalny nieruchomości,
  • mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwała na zastosowanie zwolnienia.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego oraz lokalu użytkowego.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1222 ze zm.) lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492).

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Jak stanowi art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Zatem dodatkowe pomieszczenia, które co do zasady mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, nie powinny być traktowane jako lokal użytkowy, jeśli stanowią pomieszczenia gospodarcze lokalu mieszkalnego służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że świadczone przez Spółdzielnię usługi najmu dodatkowych pomieszczeń, nieprzynależnych do mieszkań, które znajdują się w budynkach mieszkalnych na klatkach schodowych i w piwnicach (są to komórki, schowki, zabudowy korytarza, suszarnie, wózkownie, pomieszczenia gospodarcze), jeżeli przeznaczone są wyłącznie na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych (jak wskazał Wnioskodawca – wynajmowane pomieszczenie „przeznaczone będzie na podręczny magazyn domowy”) mieszczą się w katalogu czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, a co za tym idzie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wynajem dodatkowych pomieszczeń znajdujących się w budynkach mieszkalnych, które nie są „lokalami mieszkalnymi”, ale zaspokajają potrzeby mieszkaniowe lokatorów, mógłby korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy – jest prawidłowe.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych

Natomiast w myśl § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 736) zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1222 oraz z 2015r. poz. 201).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Ponadto, właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 5 ww. ustawy członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Należy również wskazać, że przytoczony wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT wskazuje grupę osób, w przypadku których świadczenie przez spółdzielnie mieszkaniowe czynności, za które pobierane są opłaty na podstawie art. 4 ust. 1, 2 i 4 cyt. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jest zwolnione przedmiotowo od podatku VAT. Zwolnienie to odnosi się wyłącznie do czynności wykonywanych przez spółdzielnię w związku z eksploatacją i utrzymaniem lokali mieszkalnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że czynsz najmu pobierany przez Wnioskodawcę za korzystanie z dodatkowych pomieszczeń służy pokryciu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych.

Zatem w sytuacji, gdy czynsz najmu pobierany przez Wnioskodawcę za korzystanie z dodatkowych pomieszczeń jest opłatą pobieraną zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, powołane wyżej zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT będzie miało również zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Zwolnienie od podatku nie dotyczy jednak pomieszczeń służących celom innym niż mieszkaniowe – w tym prowadzeniu działalności gospodarczej. Ponieważ przepisy dotyczące podatku VAT nie przewidują dla usług wynajmu pomieszczeń służących działalności gospodarczej obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku, zastosowanie w tym zakresie znajduje 23% stawka wynikająca z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj