Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-575/15/KG
z 13 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.), uzupełnione pismem z 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie aportu do spółki prawa handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie aportu do spółki prawa handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 20 sierpnia 2015 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik zwracający się o interpretację jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą „F.” B. P., której głównym przedmiotem działalności jest produkcja otoków obuwniczych głównie z gumy, skóry oraz termokauczuku. Wnioskodawca po dokonaniu planowanej, opisanej poniżej transakcji zamierza ją ograniczyć i kontynuować działalność gospodarczą jedynie w zakresie najmu/dzierżawy nieruchomości. Podatnik prowadzi książkę przychodów i rozchodów, jest opodatkowany podatkiem liniowym, oraz podatkiem od towarów i usług.

Wniosek o interpretacje podatkową związany jest z planowanym wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa podatnika do spółki prawa handlowego oraz ustalenia konsekwencji takiej czynności w świetle przepisów ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm. zwana dalej również „Ustawą”).

Podatnik zamierza zawrzeć umowę spółki prawa handlowego (spółkę osobową lub kapitałową). Planowanym wkładem podatnika do zawiązanej spółki ma być zorganizowana część jego przedsiębiorstwa, w którego skład wejdzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wejdą przede wszystkim towary, środki trwałe, ruchomości, prawa wynikające z umów najmu, wierzytelności, środki pieniężne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, istniejące w dniu transakcji zezwolenia, koncesje, licencje, know-how, referencje. Przedmiotem wkładu nie będzie natomiast prawo własności nieruchomości.

W efekcie aportu własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa podatnik nabędzie udziały/akcje w spółce kapitałowej lub też stanie się wspólnikiem spółki osobowej. Po wniesieniu aportu w majątku podatnika jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą pozostanie nieruchomość, która nie będzie objęta umową wniesienia do nowo powstałej spółki. Nieruchomość ta lub jej część począwszy od daty wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem zostanie oddana spółce do korzystania na podstawie umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej. Po dokonaniu transakcji podatnik będzie kontynuował działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie wynajmu nieruchomości, które zostaną w jego zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nieruchomość będzie wynajmowana na rzecz Spółki ale jej część może być także wynajmowana na rzecz innych podmiotów.

Ponadto w piśmie z 20 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem aportu jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań związanych z prowadzoną działalnością i nie wymaga udziału pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy. W szczególności środki trwałe w postaci ruchomości, w tym pojazdy urządzenia, maszyny, pojazdy, narzędzia, materiały objęte umową pozwalają na kontynuowanie działalności w dotychczasowym zakresie. Transakcją aportu objęci zostaną również pracownicy dotychczas zatrudnieni w przedsiębiorstwie w związku z powyższym dojdzie do „przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę” w trybie art. 23(1) kodeksu pracy. Obydwa podmioty objęte transakcją będą miały pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty.

Na nieruchomości, która nie zostanie objęta wkładem do spółki znajduje się obecnie adres Wnioskodawcy jako osoby fizycznej wykonującej działalność gospodarczą. Wyłączenie z zakresu aportu prawa własności nieruchomości nie będzie wpływało na prowadzenie przez zespół składników materialnych i niematerialnych działalności w dotychczasowym kształcie (na kontynuacje działalności w spółce). Nowo powstała spółka może prowadzić działalność w dotychczasowym kształcie zarówno przy użyciu ww. nieruchomości (po np. podpisaniu stosownej umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej), jak również może prowadzić działalność na innej nieruchomości lub pod innym adresem.

Opisana procedura przeniesienia przedsiębiorstwa jest podejmowana ze względu na zamiar dalszej kontynuacji działalności w zmienionej formie prawnej oraz z możliwością dopuszczenia do roli wspólnika także innych osób fizycznych w tym członków rodziny. Takie rozwiązanie nie jest możliwe odnośnie działalności gospodarczej prowadzonej w formie osoby fizycznej gdzie jeden podmiot jest osobą prowadzącą działalność. Na bazie nabytego majątku spółka, do której aport zostanie wniesiony będzie kontynuować dotychczasową działalność jaką realizował Wnioskodawca z wykorzystaniem tego zespołu składników majątkowych. Ze względu na fakt, że przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo z wyłączeniem na mocy art. 55(2) nieruchomości dalsza działalność jako osoby fizycznej będzie obejmowała głównie najem z ewentualną likwidacją działalności w dalszym okresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie aportu do spółki prawa handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym pismem z 20 sierpnia 2015 r.), w przedstawionym stanie faktycznym wniesienie aportu do spółki prawa handlowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przepisów wskazanej regulacji prawnej nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Analizując możliwość wyłączenia stosowania ustawy o podatku VAT powinno się zatem:

1. określić czy przedmiot aportu odpowiada definicji przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;
2. określić czy aport mieści się w pojęciu transakcji zbycia.
   
   

Definicja przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 55 (1) ustawy kodeks cywilny, który stanowi, że przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, na gruncie prawa podatkowego definiowana jest natomiast jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 punkt 27e ustawy).

Ze względu na okoliczność, że przedmiotem wniesienia aportem do nowo powstałej spółki będą wszelkie składniki (z wyłączeniem nieruchomości), a które samodzielnie mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, w ocenie podatnika planowana czynność obejmować będzie swoim zakresem zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie produkcji otoków obuwniczych nie jest uzależnione od dysponowania własnością nieruchomości. W szczególności spółka może funkcjonować mając zapewniony inny tytuł do nieruchomości taki jak prawo najmu, dzierżawy, użytkowania itp. W omawianym stanie faktycznym spółka ma zapewnioną możliwość korzystania z nieruchomości podatnika, gdyż z dniem wniesienia składników majątkowych i niemajątkowych w ramach aportu wejdzie w życie umowa cywilnoprawna na podstawie, której spółka uprawniona będzie do korzystania z nieruchomości.

Orzecznictwo sadów administracyjnych przesądza, że dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest konieczne przenoszenie własności nieruchomości. Co więcej wyrażono także stanowisko, że gdy przedmiotem sprzedaży nie będzie budynek (zasada superficies solo cedit), ani jego część, to również nie można przyjmować takiego założenia. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r. III SA/Wa 1767/2010 przyjęto, że „Użyte w art. 6 pkt 1 VATU pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. (...) „Transakcją zbycia”, o której mowa w art. 6 pkt 1 VATU, jest każda czynność w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa” (co do powyższej kwestii zobacz także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 3 marca 2011 r. I SA/Po 840/2010, WSA w Poznaniu I SA/Po 132/2010 z 21 kwietnia 2010 r., wyroku WSA w Gdańsku I SA/Gd 494/2009 z 24 listopada 2009 r., wyroku WSA w Gliwicach I SA/Gl 112/2010 z dnia 6 lipca 2010 r., wyroku WSA w Gliwicach I SA/G1 113/2010 z 6 lipca 2010 r. W wyrokach tych Sądy uchylały interpretacje indywidualne, które przedstawiały stanowisko organu podatkowego, które odmiennie kwalifikowały podobne zdarzenia uznając przy tym, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie musi wchodzić nieruchomość).

Zdaniem Ministra Finansów, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Przyjmując takie kryterium należy wskazać, że na zorganizowanej części przedsiębiorstwa po zamianie jedynie tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością, dalej z powodzeniem można prowadzić działalność. Nie powstaje żadne ryzyko uniemożliwiające samodzielnie prowadzenie działalności w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w nowej formie prawnej. Wymienione składniki przedsiębiorstwa, w tym przenoszone w ramach tej wierzytelności, kontakty handlowe dają sposobność pełnego kontynuowaniu dotychczasowej działalności gospodarczej przez spółkę. Z tych względów gospodarczych przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie prowadzi do stanu, który wyklucza zwolnienia z podatku VAT, a takim jest przenoszenie zespołu składników, na których nie można realizować swoich zadań gospodarczych. Przedmiotem aportu są niemal wszystkie składniki niematerialne i materialne tyle, że bez prawa własności do nieruchomości, na której podatnik prowadzi działalność, co zostało zakwalifikowane jako transakcja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, taka sama w swoich skutkach jak aport przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa osoby fizycznej jako „aport” w celu zapewnienia pokrycia udziałów lub akcji w spółce jest rodzajem „zbycia” przedsiębiorstwa i z tego względu zawiera się w pojęciu stosowanym w art. 6 ustawy o VAT. Wniesienia takiego aportu polega bowiem na przeniesieniu przedsiębiorstwa oraz jego zbyciu w zamian za prawa udziałowe w spółce osobowej (akcje).

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawiona czynność wniesienia aportu nie podlegać będzie podatkowi VAT.

Pismem z 20 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił stanowisko o informacje:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą za pomocą zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych tj. za pomocą przedsiębiorstwa w rozumienia art. 55 (1) kodeksu cywilnego. Najważniejszym składnikiem aportowanego przedsiębiorstwa są składniki majątku służące prowadzeniu działalności gospodarczej – środki trwałe w postaci ruchomości, w tym urządzenia, maszyny, pojazdy, narzędzia, materiały itp. Przy pomocy ww. nabytych składników majątku spółka będzie mogła prowadzić działalność gospodarczą w takim samym zakresie i charakterze co przedsiębiorstwo „F.” B. P. Należy wskazać, że zgodnie z art. 55(1) Kc czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa. W komentarzu do art. 55(1) Kc wskazano, że powyższy przepis ma charakter dyspozytywny, stwarzając stronom możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można jednak w tym zakresie formułować jakichś jednoznacznych, uniwersalnych wzorów, czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności, a okoliczności konkretnego przypadku będą podstawą oceny, czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo, czy też przedmiotowa substancja nie nosi takich znamion. Granicą swobody w omawianym zakresie będzie możliwość uczestnictwa substancji w działalności gospodarczej (A. Kidyba, K. Kopaczyńska-Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A. Janiak, A. Jedliński, T. Sokołowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część Ogólna (...), 2009).

Mając powyższe na uwadze wyjaśnić należy, że ze względu na okoliczność, że przedmiotem aportu mają być wszystkie składniki przedsiębiorstwa, które samodzielnie pozwalają na dalsze kontynuowanie działalności w dotychczasowym zakresie, a z umowy przeniesienia przedsiębiorstwa na mocy art. 55 (2) wyłączona zostanie jedynie nieruchomość, to w ocenie Wnioskodawcy przedmiotem umowy aportu będzie przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo to jest natomiast wyodrębnione zarówno księgowo (aport obejmie również księgi podatkowe), jak i faktycznie (całość składników majątkowych, środki materialne i prawne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu (np. spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast wyłączenie z aportu niektórych składników wchodzących w skład aportu nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia z aportem przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem aportu były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro przedmiotem aportu do spółki jawnej będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, a wyłączenie z aportu nieruchomości nie ma znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwo będzie miało pełną możliwość samodzielnego działania i będzie kontynuowało dotychczasową działalność Wnioskodawcy), to w okolicznościach niniejszej sprawy, czynność objęta zakresem pytania nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję przedsiębiorstwa. Podkreślić jednocześnie należy, że Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.