Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-177/15/AT
z 1 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 15 czerwca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stanu faktycznego odnoszącego się do zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży zużytych tablic rejestracyjnych pobieranych od właścicieli samochodów podczas rejestracji w wydziale komunikacji – jest prawidłowe,
• stanu faktycznego odnoszącego się do zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży samochodu na złom w związku z przejęciem go przez Powiat na podstawie orzeczenia sądu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży zużytych tablic rejestracyjnych pobieranych od właścicieli samochodów podczas rejestracji w wydziale komunikacji oraz zastosowania takiej procedury w przypadku sprzedaży samochodu na złom w związku z przejęciem go przez Powiat na podstawie orzeczenia sądu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono dwa następujące stany faktyczne.

Starostwo Powiatowe w …, jako urząd wykonujący zadania Powiatu i obsługujący organ władzy publicznej, przy rejestracji pojazdu wydaje nowe tablice rejestracyjne. Stare tablice używane przed przerejestrowaniem samochodu są pozostawiane przez właścicieli pojazdów w Starostwie i jako złom aluminiowy, stalowy i plastik sprzedawane są do skupu złomu lub zdawane jako odpad.

Zgodnie z uzyskaną klasyfikacją, wydaną dnia 25 lutego 2014 r. przez Główny Urząd Statystyczny Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów:

1. zużyte tablice rejestracyjne wykonane z aluminium lub stali, mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,
2. zużyte tablice rejestracyjne wykonane z tworzywa sztucznego, mieszczą się w zakresie grupowania PKWU 38.11.55.00 „Odpady z tworzyw sztucznych”.

Tak więc pozostawiane przez właścicieli pojazdów zużyte tablice rejestracyjne są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy VAT w poz 33 i 34. Powiat … jako czynny podatnik podatku od towarów i usług dokonuje ich dostawy na rzecz podatnika zajmującego się skupem złomu. Wystawia fakturę z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Podobnie podatnik postępuje w przypadku sprzedaży samochodu na złom.

Zgodnie z art. 130a ust. 5f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), do zadań własnych powiatu należy usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych z drogi np. gdy kierowca znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy kierowca nie posiada przy sobie dokumentów, stan techniczny pojazdu zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego.

Zgodnie z art. 130a ust. 10 i 10a wymienionej wyżej ustawy, starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel pojazdu nie odebrał go w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Jeżeli sąd wyda orzeczenie o przepadku danego pojazdu na rzecz powiatu i starosta zatwierdzi protokół likwidacyjny pojazdu, to pojazd ten trafia do zniszczenia. Protokół likwidacyjny sporządzany jest przez powołaną komisję na podstawie oględzin, oceny technicznej pojazdu, ustalenia szacunkowej wartości sporządzanej w oparciu o cennik katalogu „Pojazdy Samochodowe Wartość Rynkowa”. W wyniku przeprowadzonego postępowania Komisja uznaje samochód za zbędny i całkowicie nienadający się do dalszego użytkowania i kwalifikuje pojazd do przekazania do stacji demontażu celem złomowania. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na demontażu pojazdów wystawia zaświadczenie demontażu danego pojazdu, które stanowi podstawę do wyrejestrowania pojazdu.

Powiat wystawia fakturę sprzedaży na odpad samochodowy na rzecz firmy recyklingowej. Faktura zawiera adnotację „odwrotne obciążenie”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo zastosował procedurę odwrotnego obciążenia w przypadku:

1. sprzedaży zużytych tablic rejestracyjnych, pobieranych od właścicieli samochodów podczas rejestracji w wydziale komunikacji,
2. sprzedaży samochodu na złom, przejętego przez powiat na podstawie orzeczenia sądu?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zużytych tablic rejestracyjnych pozostawionych w wydziale komunikacji Starostwa Powiatowego przez właścicieli pojazdów oraz sprzedaż samochodu, przejętego przez Powiat na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, powinna podlegać opodatkowaniu na zasadzie „odwrotnego obciążenia”, o czym stanowi art. 17 ust.1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.). Zgodnie z jego treścią, zastosowanie procedury „odwrotne obciążenie” jest możliwe, gdy przedmioty sprzedaży wymienione są w załączniku nr 11 ustawy VAT: poz. 29 załącznika - PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone na złomowanie inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające (np. samochody), poz. 33 załącznika - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych (zużyte tablice rejestracyjne wykonane z tworzywa sztucznego), poz. 34 załącznika - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (zużyte tablice rejestracyjne wykonane z aluminium lub stali). Dokonującym dostawy jest podatnik Powiat …, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT (firma recyklingowa, firma skupująca złom, odpady). Sprzedaż nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 (dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego). Sprzedawane tablice rejestracyjne i samochód na złom pozyskiwane są od właścicieli pojazdów. Tablice i samochód nie były wykorzystywane w Powiecie na cele działalności zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego:

• stanu faktycznego odnoszącego się do zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży zużytych tablic rejestracyjnych pobieranych od właścicieli samochodów podczas rejestracji w wydziale komunikacji – jest prawidłowe,
• stanu faktycznego odnoszącego się do zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży samochodu na złom w związku z przejęciem go przez Powiat na podstawie orzeczenia sądu – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne, o czym stanowi art. 5a ustawy.

Dla celów wskazanej identyfikacji stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz.Urz. UE.L. Nr 347 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo – przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1. dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
2. odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 595, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej (art. 6 ust. 2 cyt. ustawy).

W złożonym wniosku poinformowano, że Starostwo Powiatowe, jako urząd wykonujący zadania Powiatu i obsługujący organ władzy publicznej, przy rejestracji pojazdu wydaje nowe tablice rejestracyjne. Stare tablice używane przed przerejestrowaniem samochodu są pozostawiane przez właścicieli pojazdów w Starostwie i jako złom aluminiowy, stalowy i plastik sprzedawane są do skupu złomu lub zdawane jako odpad. Zgodnie z uzyskaną klasyfikacją, wydaną dnia 25 lutego 2014 r. przez Główny Urząd Statystyczny Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów:

1. zużyte tablice rejestracyjne wykonane z aluminium lub stali, mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,
2. zużyte tablice rejestracyjne wykonane z tworzywa sztucznego, mieszczą się w zakresie grupowania PKWU 38.11.55.00 „Odpady z tworzyw sztucznych”.

Tak więc pozostawiane przez właścicieli pojazdów zużyte tablice rejestracyjne są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy VAT w poz 33 i 34. Powiat jako czynny podatnik podatku od towarów i usług dokonuje ich dostawy na rzecz podatnika zajmującego się skupem złomu. Wystawia fakturę z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Podobnie podatnik postępuje w przypadku sprzedaży samochodu na złom. Powiat wystawia fakturę sprzedaży na odpad samochodowy na rzecz firmy recyklingowej. Faktura zawiera adnotację „odwrotne obciążenie”.

Wnioskodawca odwołuje się jednocześnie do klasyfikacji PKWiU 38.11.49.0 – Wraki przeznaczone na złomowanie inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające (np. samochody).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż odpłatne przekazanie pojazdów do demontażu jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną) tym samym dla tej czynności Powiat występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, natomiast powyższa czynność, w świetle art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, traktowana jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie wskazać należy, że Powiat występuje w charakterze podatnika również w sytuacji sprzedaży zużytych tablic rejestracyjnych pobieranych od właścicieli samochodów podczas rejestracji w wydziale komunikacji. W tym przypadku czynność taka, w rozumieniu art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem.

Według art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1027), obowiązującej od 1 października 2013 r., załącznik nr 11 do ustawy otrzymał brzmienie określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

W załączniku 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r., ustawodawca wskazał w poz. 29 pod symbolem – PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające. Natomiast pod pozycją nr 33 tego załącznika pod symbolem – PKWiU 38.11.55.0 – Odpady z tworzyw sztucznych. Z kolei, pod pozycją nr 34 załącznika pod symbolem – PKWiU 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedawane przez Wnioskodawcę towary, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.11.55.00 – Odpady z tworzyw sztucznych, zostały wymienione w poz. 33 załącznika nr 11 do ustawy, zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, natomiast sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal wymieniono w poz. 34 tego załącznika.

Odnosząc się z kolei do kwestii sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.11.49.0 - wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające, stwierdzić należy, że zostały one wymienione w poz. 29 załącznika nr 11 do ustawy.

W rezultacie, jeśli przedmiotowe towary (tu: złomowane tablice rejestracyjne i samochody), o których mowa we wniosku, objęte są klasyfikacją PKWiU 38.11.49.0 „Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające”, PKWiU 38.11.55.00 „Odpady z tworzyw sztucznych” oraz PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” – to ich dostawa (jako towarów wymienionych odpowiednio w poz. 29, 33 i 34 załącznika nr 11 do ustawy) jest objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. tzw. „odwrotnym obciążeniem”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż zużytych tablic rejestracyjnych pozostawionych w wydziale komunikacji Starostwa Powiatowego przez właścicieli pojazdów oraz sprzedaż samochodu, przejętego przez Powiat na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, powinna podlegać opodatkowaniu na zasadzie „odwrotnego obciążenia”, należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.