Interpretacja Ministra Finansów
DD9.8220.2.120.2015.BRT
z 28 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2011 r. Nr ILPB2/415-514/11-5/WS, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości, nie wykorzystywanej w pozarolniczej działalności gospodarczej, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 28 lipca 2011 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 15 kwietnia 2011 r., uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2011 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że

Wnioskodawczyni, w dniu 17 sierpnia 1999 r. zakupiła prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem pensjonatu. Budynek zastał zakupiony z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Od zakupu Zainteresowana nie odliczyła podatku VAT. Wnioskodawczyni posiadała zarejestrowaną działalność gospodarczą z siedzibą w zakupionym pensjonacie, dokonała też rejestracji działalności gospodarczej jako czynny podatnik podatku VAT i do dziś pozostaje w takim charakterze. Po zakupie Wnioskodawczyni przeprowadziła remont zakupionego pensjonatu i poniosła na ten cel znaczne wydatki. Budynek pensjonatu został przyjęty do ewidencji środków trwałych w dniu 17 sierpnia 1999 roku. Budynek ten jest amortyzowany w wysokości 2,5% rocznie. Wartość amortyzacji na dzień 31 marca 2011 r. wynosi 156 575,02 PLN. Wnioskodawczyni w zakresie własnej działalności gospodarczej nie posiada działalności w zakresie handlu nieruchomościami.

Ponadto, w dniu 19 lipca 2002 r. Wnioskodawczyni zakupiła prawo własności niezabudowanej działki za kwotę 224 000,00 PLN. Wnioskodawczyni w akcie notarialnym zakupu tej nieruchomości oświadczyła, że nieruchomość tą nabywa na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta w chwili zakupu w planach zagospodarowania przestrzennego była przeznaczona na cele usług pensjonatowych. Do dnia dzisiejszego przeznaczenie tej nieruchomości się nie zmieniło. Nieruchomość z chwili sprzedaży nie była zabudowana, lecz znajdowały się na niej: kolektor sanitarny i część ogrodzenia sąsiedniej działki. Działka ta dotąd nie została zabudowana, ani w żaden sposób zagospodarowana. Działka ta też nie jest i nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Działka ta nie jest środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Również kolektor sanitarny oraz część ogrodzenia nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych kosztów na remont, modernizację, ulepszenie, utrzymanie kolektora sanitarnego oraz części ogrodzenia. Działka ta, wskazany kolektor sanitarny oraz część ogrodzenia znajdujące się na niej, po zakupie pozostawiono w stanie takim jak je zakupiono. Ponadto Zainteresowana uważa, że kolektor sanitarny oraz część ogrodzenia znajdujące się na działce zakupionej w dniu 9 lipca 2002 r. w świetle ustawy Prawo budowlane są budowlami.

Wnioskodawczyni od rozpoczęcia działalności gospodarczej jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych według tzw. zasad ogólnych.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać obie nieruchomości.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy sprzedaż obu opisanych nieruchomości będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i według jakiej stawki będzie ten dochód (przychód) opodatkowany?
2. W jaki sposób podatek dochodowy od osób fizycznych ma zostać rozliczony?
3. Czy sprzedaż obu opisanych nieruchomości będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług (VAT) oraz według jakiej stawki będzie ta sprzedaż opodatkowana?
   
   

Organ upoważniony wskazał, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej. W odniesieniu do pytań nr 1 i 2 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, zabudowanej budynkiem pensjonatu, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, wydana została interpretacja indywidualna z dnia 28 lipca 2011 r. nr ILPB2/415-514/11-4/WS, natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytań nr 1 i 2 w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej, sprzedaż działki niezabudowanej nie będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ działka ta nie była dotąd i nie jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Działka niezabudowana nadal pozostaje niezabudowana i nie została w żaden sposób zagospodarowana.

W związku z powyższym sprzedaż działki niezabudowanej nie będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 28 lipca 2011 r. Nr ILPB2/415-514/11-5/WS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej uznał stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 1, a w odniesieniu do pytania nr 2 za bezprzedmiotowe, stwierdzając m.in., że „(…) odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiłoby w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).”

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna wydana przez organ upoważniony nie jest prawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Jednym ze źródeł przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

− ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit.a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Problematyka, na gruncie przepisów wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiedniego kwalifikowania do źródła przychodów odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, które nie było jednolite.

Wobec zaistniałej rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie siedmiu sędziów, podjął w dniu 17 lutego 2014 r. uchwałę, sygn. akt II FPS 8/13, w której stwierdził, że „W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r. nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. „a” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy.”

Po wydaniu uchwały, w przedmiotowym zakresie, ukształtowała się linia orzecznicza sądów administracyjnych np. wyrok NSA z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 408/12, wyrok NSA z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 912/12, wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1426/12, wyrok WSA w Opolu z dnia 04 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Op 233/14, wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 288/14, która zgodna jest z podjętą przez NSA uchwałą.

Odnosząc się zatem do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdza się, że skoro składnik majątku, nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jego odpłatne zbycie nie generuje przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Sprzedaż przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy. Mając jednak na uwadze, że od nabycia tej nieruchomości upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w tym przepisie, zatem jej odpłatne zbycie nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w każdym czasie.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie, że (…) odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiłoby w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…), jest nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.