INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011r. (który wpłynął do tut. BKIP w tym samym dniu), uzupełniony w dniach 20 i 22 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu przekazania do używania wartości niematerialnych i prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu przekazania do używania wartości niematerialnych i prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dniach 15 marca 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-1529/11/PC wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 20 i 22 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką działającą w sektorze motoryzacyjnym. Zajmuje się w szczególności produkcją podzespołów samochodowych, przy czym możliwe jest również świadczenie przez nią usług np. usług malowania kataforetycznego i proszkowego, czy usług przygotowania wykrojów dla potrzeb tłoczni. Kontrahenci Spółki wymagają, aby dostarczane przez nią produkty spełniały szczegółowe normy jakościowe. Produkcja podzespołów samochodowych cechuje się bowiem wysokim stopniem wyspecjalizowania oraz niezbędnością użycia zaawansowanych technologii, w szczególności technologii o charakterze produkcyjnym.

W związku z powyższym Spółka zakupiła na mocy umów zawieranych od 2006 r. oraz w latach kolejnych (i może zakupywać w przyszłości) wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej również „WNiP”). Wartości te określane są w zawieranych umowach oraz porozumieniach w szczególności jako prawa autorskie do utworów wytworzonych przez sprzedawcę, w szczególności w zakresie przeniesienia własności tajemnicy procesu produkcyjnego oraz prawa majątkowe do innych dóbr niematerialnych (jak np. dane dotyczące procesu produkcji). Łącznie prawa te dotyczą rozwiązań (dóbr niematerialnych) potrzebnych Spółce do uruchomienia produkcji podzespołów (detali) oraz zostały w całości zakupione na własność Spółki.

Wartości te ściśle związane są z konkretnym procesem produkcyjnym, tj. do rozpoczęcia produkcji określonego rodzaju podzespołów samochodowych niezbędne jest uprzednie zakupienie WNiP koniecznej do wdrożenia, przystosowania i kolejno uruchomienia procesu produkcyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej dacie Spółka powinna wprowadzać nabyte wartości niematerialne i prawne do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpocząć ich amortyzację...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte wartości niematerialne i prawne powinny być wprowadzane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu rozpoczęcia produkcji podzespołów samochodowych, której te WNiP dotyczą. Jednocześnie Spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych od pierwszego miesiąca następującego po tak określonym miesiącu. Sam fakt wcześniejszego zawarcia umowy na zakup WNiP, ich przekazania przez dostawcę, rozpoczęcia przystosowania linii produkcyjnych czy wdrożenia WNiP nie będzie wystarczający do wprowadzenia nabytych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpoczęcia ich amortyzacji od miesiąca następnego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT”) składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Jednocześnie na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.18)),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Konsekwentnie nabyte, wprowadzone do ewidencji oraz amortyzowane wartości niematerialne i prawne powinny w szczególności:

1. nadawać się do gospodarczego wykorzystania w toku działalności podatnika oraz
2. być wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością.
   
   

W ocenie Spółki nabywane przez nią WNiP, które są ściśle związane z produkcją określonych podzespołów samochodowych nie będą spełniały warunku nadawania się do gospodarczego wykorzystania w toku prowadzonej działalności oraz wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością tak długo, jak długo Spółka nie rozpocznie produkcji tego rodzaju podzespołów. Konsekwentnie do tego momentu przedmiot nabycia nie będzie mógł być wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzowany.

Analogiczne stanowisko prezentowane jest do tęj pory przez organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 maja 2010 r. (sygn. ILPB3/423-184/10-2/GC) wskazał, iż „Należy zauważyć, że sam zakup oraz zainstalowanie systemu nie spełni warunków, które przytacza Wnioskodawca, bowiem moment zakupu i instalacji nie oznacza, że oprogramowanie jest kompletne i zdatne do użytku zarówno faktycznie, jak i w świetle ww. przepisów prawa podatkowego. Jak wskazano wyżej dopiero „start produktywny” spowoduje, że system będzie uznany za w pełni funkcjonalny i zdatny do gospodarczego wykorzystania, w związku z tym może przynosić ekonomiczne efekty dla Spółki. Skoro wartości niematerialne i prawne, zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają amortyzacji, z zastrzeżeniem art. 16c, jeśli są nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, to licencja na system X zakupiona przez Spółkę będzie podlegać amortyzacji w momencie wdrożenia i oddania systemu do gospodarczego wykorzystania, tj. w momencie startu produktywnego".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 10 listopada 2008 r. (sygn. ILPB3/423-502/08-3/HS) potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym „licencja na System stanowi bowiem dopiero „szkielet", w oparciu o który w ramach procesu wdrożenia tworzone są funkcjonalności Systemu pozwalające na jego gospodarcze wykorzystanie. Proces inwestycyjny zakończy się więc w momencie osiągnięcia przez System pełnej funkcjonalności, która pozwoli Spółce na oferowanie pełnego pakietu funkcji informatyczno - zarządczych na rzecz swoich klientów. W chwili, kiedy System nadawać się będzie do gospodarczego wykorzystania, Spółka będzie mogła rozpocząć realizację swojej planowanej działalności biznesowej”.

Podsumowując, w opinii Spółki, powinna ona wprowadzać nabyte wartości niematerialne i prawne do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu rozpoczęcia produkcji podzespołów samochodowych, której te WNiP dotyczą. Amortyzacja powinna być z kolei rozpoczęta od miesiąca następującego po tym miesiącu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być po stronie kosztów również rozliczane w dłuższym okresie czasu. Oznacza to, że za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie, wytworzenie albo ulepszenie środka trwałego lub też na nabycie wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm./), ale, że kosztem jest zużycie tych środków i wartości, mierzone amortyzacją, czyli odpisami z tytułu ich zużycia (art. 15 ust. 6 tej ustawy). Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych zostały określone w art. 16a – 16m tej ustawy.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. u. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W związku z powyższym, ww. prawa stanowią wartości niematerialne i prawne, jeżeli:

1. zostały nabyte,
2. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
4. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
   
   

Ponadto, art. 16d ust. 2 ww. ustawy wskazuje, że składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Zauważyć również należy, iż mimo podobieństwa definicje środków trwałych (art. 16a ust. 1) i definicja wartości niematerialnych prawnych (art. 16b ust. 1) różnią się od siebie warunkiem jego kompletności i zdatności do użytku – przy środkach trwałych, zastąpionym kryterium przydatności do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania – w przypadku wartości niematerialnych i prawnych. Warunek ten należy rozumieć szeroko - nie tylko jako wykorzystanie, które może przyczynić się do uzyskania przychodu, ale także jako wykorzystanie przydatne w działalności podatnika.

W opisanym przez Spółkę stanie faktycznym zakupione wartości niematerialne i prawne związane są z konkretnym procesem produkcyjnym, tj. do rozpoczęcia produkcji określonego rodzaju podzespołów samochodowych niezbędne jest uprzednie zakupienie wartości niematerialnych i prawnych koniecznych do wdrożenia, przystosowania i uruchomienia procesu produkcyjnego.

Należy zauważyć, iż nabywane przez Spółkę wartości niematerialne i prawne, które są ściśle związane z produkcją określonych podzespołów samochodowych nie będą spełniały warunku nadawania się do gospodarczego wykorzystania w toku prowadzonej działalności oraz wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością tak długo, jak długo Spółka nie rozpocznie produkcji tego rodzaju podzespołów. Konsekwentnie do tego momentu przedmiot nabycia nie będzie mógł być wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzowany.

Skoro wartości niematerialne i prawne, zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają amortyzacji, z zastrzeżeniem art. 16c, jeśli są nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, to prawa zakupione przez Spółkę będą podlegać amortyzacji w momencie wdrożenia i oddania systemu do gospodarczego wykorzystania, tj. w momencie uruchomienia procesu produkcyjnego.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie wiąże organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, że w zakresie pytania dotyczącego zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.