Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-364/15-4/MW
z 7 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2015r. (data wpływu 6 sierpnia 2015r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za obrót i braku opodatkowania otrzymanej rekompensaty z tytułu świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za obrót i braku opodatkowania otrzymanej rekompensaty z tytułu świadczonych usług.

Wniosek został uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2015r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Zakład Komunalny Sp. z o.o., ze 100% udziałem Gminy, został powołany do świadczenia usług użyteczności publicznej zadań własnych Gminy - zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej. Ponadto zgodnie z przepisami unijnymi Zakład Komunalny Sp. z o.o. pełni rolę podmiotu wewnętrznego Gminy. Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta i Umową Spółki przedmiotem działalności Spółki (Wnioskodawcy) jest m.in. świadczenie usług w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych w granicach administracyjnych Miasta. Zadanie wykonywane jest przez Spółkę na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie powierzenia Zakładowi Komunalnemu Spółka z o.o. wykonywania zadań użyteczności publicznej poprzez świadczenie usług w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych. Szczegółowe zasady realizacji tego zadania określono w protokole uzgodnień, który stanowi załącznik do ww. Zarządzenia. Do obowiązków Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. w ramach tego zadania należy wykonywanie czynności eksploatacyjnych i administracyjnych m.in. bieżące utrzymanie czystości i porządku na cmentarzach, bieżące utrzymanie, konserwacje, naprawy i remonty obiektów cmentarnych, urządzeń, instalacji, koszenie traw, niezbędna wycinka drzew, prowadzenie dokumentacji (księgi zmarłych) ewidencji osób pochowanych na cmentarzach komunalnych, pobieranie opłat cmentarnych z zachowaniem wszelkich zasad obrotu finansowego. Wysokość opłat cmentarnych pobieranych przez Zakład Komunalny Sp. z o.o. jest zgodna z aktualnym cennikiem ustanowionym przez Radę Miasta. Wynagrodzenie, tj. przychód dla Spółki z tytułu prowadzenia tej działalności użyteczności publicznej, stanowią wszystkie pobrane opłaty cmentarne (PKWiU 96.03) w kwocie netto od korzystających z usług cmentarnych. Zgodnie z zapisami art. 177 KSH Gmina przekazuje Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o. dopłatę do kapitału rezerwowego z budżetu Gminy na pokrycie straty bilansowej powstałej na skutek prowadzenia zadania własnego gminy w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych. Dopłata wnoszona jest w miesięcznych terminach rozliczeniowych zgodnie z harmonogramem wpłat zatwierdzonym przez Zgromadzenie Wspólników. Informacja na temat wysokości dopłaty dla Spółki jest zawarta w uchwale budżetowej i zapisana jako Dział 710 "Działalność usługowa" Rozdział 71035 "Cmentarze". Dopłata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę konkretnych usług świadczonych przez Spółkę (Wnioskodawcę), nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie straty bilansowej poniesionej na skutek prowadzenia deficytowych usług na rzecz zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej. W związku z powyższym dopłata ta nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Od 01 stycznia 2015 r. Zakład Komunalny Sp. z o.o. (Wnioskodawca) planuje zmianę sposobu przekazywania i wyliczania dopłaty otrzymywanej z Gminy. W konsekwencji dopłata ta nie będzie stanowiła już dopłaty do kapitału rezerwowego Spółki (Wnioskodawcy), lecz rekompensatę na pokrycie kosztów wynikających z wykonywania powierzonego zadania własnego Gminy w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych na terenie Miasta. Rekompensata ustalana będzie i wypłacana z budżetu Gminy na pokrycie kosztów w wysokości straty niepokrytej przychodami pobranymi przez Spółkę z opłat cmentarnych. Nastąpi zmiana klasyfikacji budżetowej przekazywanej dopłaty na paragraf związany z wydatkami bieżącymi Gminy. Przekazywana rekompensata natomiast na podstawie noty księgowej stanowić będzie wartość pozostałych przychodów operacyjnych Spółki i jednocześnie przychód Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymana z budżetu Gminy rekompensata a w szczególności jej wysokość, w dalszym ciągu nie będzie uzależniona od ceny ani liczby wykonywanych przez Spółkę świadczeń a wynikać będzie z wysokości poniesionych kosztów, które związane są bezpośrednio z działalnością administrowania cmentarzami komunalnymi.

W dalszym ciągu nie będzie również istniała możliwość przyporządkowania tego dofinansowania w formie rekompensaty do konkretnych transakcji sprzedażowych, dlatego też wpływ tego dofinansowania na cenę nie będzie bezpośredni w rozumieniu art. 29a ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT (rekompensata nie jest zapłatą za wykonywane usługi).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że: Zakład Komunalny Sp. z o.o. (Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Numer rejestracji podatkowej NIP … nadany w dniu 05 czerwca 1996 r. przez Urząd Skarbowy.

Rekompensata, którą Zakład Komunalny Sp. z o.o. (Wnioskodawca) otrzyma po 01 stycznia 2016 r. z budżetu Gminy, nie będzie stanowiła wynagrodzenia za świadczone usługi, lecz przeznaczona będzie na pokrycie kosztów w wysokości straty niepokrytej przychodami z tytułu świadczonych przez Spółkę usług związanych z działalnością administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych. Przychodami są pobierane opłaty cmentarne w kwocie netto od osób fizycznych, tj. mieszkańców wspólnoty samorządowej oraz od podmiotów gospodarczych (firmy pogrzebowe, kamieniarskie) i stanowią wynagrodzenie dla Spółki za świadczone usługi. Natomiast rekompensata nie jest zapłatą za wykonywane usługi, bowiem Spółka nie świadczy usług na rzecz Gminy.

Zakład Komunalny Sp. o.o. (Wnioskodawca) nie świadczy usług będących przedmiotem wniosku w imieniu i na rzecz Gminy. Zakład Komunalny świadczy usługi w imieniu własnym i na rzecz własną. Z tytułu sprzedaży świadczonych usług (PKWiU 96.03) nalicza należny podatek VAT od towarów i usług w wysokości 8 % na podstawie zał. nr 3 do ustawy od towarów i usług VAT i zgodnie z art. 106e wystawia faktury podając nazwę podatnika Zakład Komunalny Sp. z o.o..

Bezpośrednim odbiorcą usług świadczonych przez Zakład Komunalny Sp. z o.o. są osoby fizyczne (mieszkańcy wspólnoty samorządowej) oraz podmioty gospodarcze (firmy pogrzebowe, kamieniarskie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rekompensata otrzymana z budżetu Gminy, na pokrycie kosztów wynikających z wykonywania zadań własnych Gminy, niepokrytych opłatami cmentarnymi wnoszonymi przez korzystających, będzie stanowić podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT i tym samym podlegać będzie opodatkowaniu tym podatkiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 8 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W ocenie Spółki (Wnioskodawcy), w myśl art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl powyższego przepisu prawnego włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z ceną za dostawę towaru lub świadczeniem usługi. Dopłata, o której mowa we wniosku, otrzymywana przez Spółkę (Wnioskodawcę) od Gminy Miasta, która stanowić będzie rekompensatę na pokrycie kosztów wynikających z wykonywania powierzonego zadania własnego gminy w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych na terenie Miasta, nie wpływa bezpośrednio na cenę usług cmentarnych ustalonych przez Radę Miasta. Rekompensata ta przeznaczona będzie na cele określone w Uchwale Rady Miasta i Umowie Spółki, a więc na finansowanie działalności Spółki w zakresie administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych. Oznacza to, iż otrzymana rekompensata będzie miała charakter podmiotowy. Tym samym, zdaniem Spółki (Wnioskodawcy), nie będzie stanowić dopłaty do ceny usługi i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Analiza treści art. 8 ust. 1 ustawy, wskazuje na bardzo szerokie pojęcie świadczenia usług obejmujące różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 tej ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące sprawy zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarzy gminnych, usuwania i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych (art. 7 ust. 1 ww. ustawy).

W celu wykonywania zadań – na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy – gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

W oparciu o art. 2 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, iż zarówno Gmina, jak i utworzona przez nią Spółką prawa handlowego – Wnioskodawca, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet Spółka nie osiągnęła z tytułu omawianej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, iż wykonując czynności polegające na administrowaniu i utrzymaniu cmentarzy komunalnych wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT - bo będzie świadczyła w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli Spółka uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że czynności wykonywane przez Spółkę spełniają przesłanki uznania tych czynności za odpłatne świadczenie usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka świadcząc opisane usługi będzie działała w charakterze podatnika.

Otrzymana więc przez Spółkę rekompensata winna być włączona do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, ponieważ będzie stanowić z punktu widzenia Spółki zapłatę za świadczone usługi.

Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie zatem ustawa o podatku od towarów i usług, jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Z powołanego wyżej przepisu wynika również, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy i opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy również zaznaczyć, że stopień zależności Wnioskodawcy od Gminy nie może automatycznie przesądzać o braku możliwości uznania wykonywania zadań własnych Gminy powierzonych Wnioskodawcy za podlegające, jako świadczone usługi, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją ww. zadań własnych Gminy, ale czynności te wykonuje jako odrębny podmiot posiadający – jak wynika z wniosku – status podatnika. Nadto należy wskazać, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc podmiotem prawa handlowego. Za realizację ww. czynności będącym przedmiotem wniosku Wnioskodawca będzie otrzymywał określone wynagrodzenie. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane z tego tytułu świadczenie pieniężne określane przez strony umownie jako „rekompensata”, będzie stanowiło obrót podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ z punktu widzenia Spółki w istocie będzie stanowiło zapłatę za świadczone przez nią usługi. Wnioskodawca, mimo że będzie wykonywał czynności z katalogu zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, to jednak sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

A zatem pomiędzy płatnością, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca w ramach rekompensaty od Gminy, a świadczeniem usług należących do jej zadań własnych nałożonych przepisami prawa, będzie zachodził związek bezpośredni, ponieważ płatność będzie następowała w zamian za to świadczenie. Na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Spółką nie będzie następowała wymiana świadczeń.

Z tych też względów, usługi administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych będą stanowiły określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz treść przytoczonych przepisów prawa wskazać należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę „rekompensata” stanowić będzie w istocie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług administrowania i utrzymania cmentarzy komunalnych.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że jest ona związana bezpośrednio ze świadczeniem konkretnych ww. usług należących do zadań własnych Gminy.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata na pokrycie kosztów wynikających z zadań własnych Gminy, niepokrytych opłatami cmentarnymi wnoszonymi przez korzystających, stanowiące w istocie wynagrodzenie za wykonanie konkretnych usług zleconych przez Gminę, będzie stanowiła element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.