Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-138/15/MS
z 23 kwietnia 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizujących NIP-8 w związku z zakładaniem/likwidacja lokat terminowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lutego 2015 r., został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizujących NIP-8 w związku z zakładaniem/likwidacja lokat terminowych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka będąca Wnioskodawcą, posiadająca osobowość prawną, wpisana jest do Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzi sprzedaż hurtową niewyspecjalizowaną. Jest właścicielem rachunków bankowych w dwóch bankach, w tym rachunku bieżącego/pomocniczego w jednym banku oraz depozytowego w drugim banku. Na prowadzenie powyższych rachunków Spółka posiada odpowiednie umowy z bankami. Obie umowy z bankami przewidują obsługę elektroniczną rachunków bankowych. Numery kont bankowych zgłoszone zostały naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu Spółce jako rachunki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Za ich pośrednictwem dokonywane są operacje wpływu i wypływu środków, polegające w głównej mierze na regulowaniu należności i zobowiązań, w tym zobowiązań publiczno-prawnych. Zgodnie z postanowieniami umów prowadzenia rachunku bieżącego/pomocniczego oraz depozytowego przewiduje się możliwość lokowania nadwyżek środków pieniężnych poprzez zakładanie rachunków lokat terminowych. Lokaty terminowe mogą być zakładane na dowolny czas i dowolne kwoty. Spółka zakłada lokaty na określony czas obejmujący okres od 1 do 6 miesięcy. W dacie zapadalności środki z lokaty wracają na konto rachunku odpowiednio bieżącego/pomocniczego bądź depozytowego. Lokaty zakładane są poprzez platformę internetową lub dyspozycję telefoniczną. Poprzez złożenie dyspozycji założenia lokaty środki lokowane są na specjalnie w tym celu tworzonym koncie (subkoncie). Konto (subkonto) to jest widoczne po zalogowaniu na konto rachunku bieżącego/pomocniczego lub depozytowego odpowiednio w zakładce „depozyty terminowe” bądź „lokaty”. Takiemu kontu (subkontu) przypisywany jest 26-cyfrowy ciąg znaków. Spółka zgłasza naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu Spółce nowe numery rachunków bankowych powstałe wskutek zawiązania lokaty poprzez złożenie zgłoszenia aktualizującego NIP-8. Spółka zaznacza, że na koncie (subkoncie) lokaty terminowej nie ma możliwości dokonywania operacji wypływu środków ani drukowania wyciągów i operacji. Nie ma również możliwości zwiększenia kwoty środków ulokowanych na rachunku lokaty terminowej. Jedyną operacją, którą Spółka może wykonać w ramach rachunku lokaty terminowej to operacja „zerwij” polegająca na zerwaniu lokaty przed okresem jej zapadalności. Jeden z banków obsługujących Spółkę przekazuje Spółce wyciągi z konta (subkonta), na którym deponowane są środki w formie lokaty terminowej. Spółka nadmienia, że wypływ środków związany z zawiązaniem lokat jest księgowany na rachunkach bieżącym/pomocniczym i depozytowym, na prowadzenie których Spółka ma podpisane umowy z bankami. Na tych rachunkach księgowane są również operacje wpływu środków powstałych z rozwiązania lokat oraz naliczenia odsetek. Odsetki traktowane są przez Spółkę jako przychód z operacji finansowych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy stosownie do art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w ramach obowiązku aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym Spółka powinna aktualizować zgłoszenie identyfikacyjne NIP-8 o numery rachunków lokat terminowych, które służą tylko i wyłącznie zdeponowaniu nadwyżek środków pieniężnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, ma on bezwzględny obowiązek aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym o numery rachunków lokat terminowych poprzez składanie zgłoszeń aktualizacyjnych NIP-8. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników - podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni, od dnia w którym nastąpiła zmiana danych. Podmioty wpisane do krajowego rejestru sądowego dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w art. 5 ust. 2b pkt 2, art. 5 ust. 2b pkt 2 wskazuje, jako dane uzupełniające, między innymi wykaz rachunków bankowych. Z kolei zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, banki mogą prowadzić w szczególności następujące rachunki bankowe:
- rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze,
- rachunki lokat terminowych,
- rachunki oszczędnościowe, rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszczędnościowych,
- rachunki powiernicze.
Natomiast art. 49 ust. 2 ustawy Prawo bankowe mówi:
Rachunki rozliczeniowe oraz rachunki lokat terminowych mogą być prowadzone wyłącznie dla:
- osób prawnych,
- jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną,
- osób fizycznych prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym dla osób będących przedsiębiorcami.
W opinii Spółki powyższe przepisy nie pozostawiają wątpliwości interpretacyjnych. Ustawodawca nie uzależnia konieczności zgłaszania ww. rachunków bankowych od ich charakteru, indywidualnych właściwości czy specyfiki działania i funkcjonowania.
Zdaniem Spółki, w kontekście art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, nieistotny jest fakt, ze Spółka nie może dokonywać na kontach (subkontach) lokat terminowych, tak jak na kontach bieżącym/pomocniczym i depozytowym, operacji służących bieżącej działalności gospodarczej, polegającej w głównej mierze na regulowaniu zobowiązań wobec swoich kontrahentów czy zobowiązań publiczno-prawnych. Nie ma również znaczenia długość okresu funkcjonowania rachunków lokat terminowych. Tym samym bez znaczenia, w opinii Spółki, są okoliczności powstania i zamknięcia rachunków odpowiadające operacji zawiązania i rozwiązania lokaty. Sprawą podrzędną jest fakt, że numery tych kont (subkont) nie są przez Spółkę nigdzie wyszczególniane ani podawane do publicznej wiadomości, nie służą operacji wpływu należności od kontrahentów, nie są podawane na fakturach ani na ogólnodostępnej stronie internetowej Spółki. Spółka przyznaje, że aktualizacja danych na zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-8 o numery kont (subkont) służących tylko i wyłącznie zakładaniu lokat może doprowadzić do sytuacji, w której Spółka co miesiąc podawać będzie nowe numery kont (subkont) i z upływem każdego miesiąca odpowiadającego terminowi rozwiązania lokaty (przy założeniu, że Spółka zakłada lokaty na okres 1 miesiąca) dokonywać będzie aktualizacji danych polegającej na rezygnacji z numeru konta (subkonta) zgłoszonego w poprzednim zgłoszeniu oraz podawaniu nowych numerów opowiadających nowo założonym lokatom. Spółka stoi na stanowisku, że sam fakt, że nie może dokonywać na tych kontach (subkontach) typowych operacji związanych z bieżącą działalnością gospodarczą oraz, że rachunki lokat terminowych funkcjonują w oparciu o umowy na prowadzenie rachunków bieżącego/pomocniczego oraz depozytowego i w ramach tych rachunków są zawiązywane i rozwiązywane, nie zwalnia Spółki z obowiązku zgłaszania ich naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu Spółce. Sprawą drugorzędną jest to, że środki na założenie lokaty są zawsze pobierane z rachunków bieżącego/pomocniczego oraz depozytowego i na te rachunki wracają po rozwiązaniu lokaty wraz z należnymi odsetkami. Spółka potwierdza, że nie ma możliwości zalogowania się na rachunkach, na których zdeponowane są środki tytułem lokat terminowych, drukowania wyciągów z tych rachunków ani dokonywania operacji z wyjątkiem operacji „zerwij”, polegającej na zerwaniu lokaty przed okresem jej zapadalności. Fakt, że Spółka może jedynie „podejrzeć” stan lokat w zakładce „depozyty terminowe” bądź „lokaty” (nazewnictwo zależne od banku) tylko i wyłącznie po zalogowaniu się na konta rachunków bieżącego/pomocniczego oraz depozytowego nie jest w przekonaniu Spółki wystarczającą przesłanką do uznania, że Spółka nie ma obowiązku składać zgłoszeń aktualizujących NIP-8 w zakresie rachunków bankowych służących zakładaniu i rozwiązywaniu lokat terminowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.