Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1254/14-4/JK
z 23 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 13 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu zbycia nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wkładu mieszkaniowego dokonanego spadkobiercy oraz w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu zbycia nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14f § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa pismem z dnia 11 marca 2014 r. nr ILPB2/415-1254/14-2/JK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 11 marca 2015 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 13 marca 2015 r. W tym też dniu wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 listopada 2012 r. zmarł brat Zainteresowanej. Spadek nabyła Wnioskodawczyni i pozostałe rodzeństwo, każdy w udziale po 1/5 części.

Zainteresowana w obowiązującym terminie złożyła we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2, a w konsekwencji nie zapłaciła podatku od spadku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przedmiotem spadku (ujętym we zgłoszeniu SD-Z2) były m.in. wkład mieszkaniowy związany z mieszkaniem lokatorskim w spółdzielni mieszkaniowej (prawo zostało nabyte przez brata w 1977 roku) oraz jednostki uczestnictwa w funduszach FIO.

W dniu 22 grudnia 2013 r. (po opróżnieniu lokalu) Wnioskodawczyni wraz z innymi spadkobiercami dokonała zwrotu mieszkania do spółdzielni mieszkaniowej. Ww. mieszkanie zostało zbyte przez spółdzielnię w drodze przetargu, co umożliwiło dokonanie finansowego rozliczenia wkładu mieszkaniowego.

Po potrąceniu kosztów i zadłużenia spółdzielnia wypłaciła Zainteresowanej w dniu 27 listopada 2014 r. kwotę 18.897,21 zł (udział 1/5 części kwoty uzyskanej w przetargu po pomniejszeniu o koszty i zadłużenie, tj. kwoty 94.486,05 zł).

Z dokumentów przesłanych przez Spółdzielnię wynika ponadto, że:

• wysokość wkładu wniesionego została określona na kwotę 2,45 zł,
• wartość księgowa wkładu na dzień śmierci brata wynosiła 29.484,64 zł,
• wartość rynkowa mieszkania w roku 2013 została określona na kwotę 98.873,00 zł,
• cena uzyskana w przetargu wyniosła 105.000,00 zł,
• kwota faktycznie wypłacona wszystkim spadkobiercom 94.486,05 zł.
  
  

Zainteresowana nadmienia, że w wyniku wyroku sądu z dnia 16 września 2014 r. została solidarnie (wraz z innymi spadkobiercami) zobowiązana do spłacenia na rzecz byłej małżonki brata (rozwód nastąpił w 1983 roku, tj. przed dniem zgonu brata) kwoty 22.440,00 zł z tytułu należnego jej udziału w spółdzielczym lokatorskim prawie do lokalu mieszkalnego (część wkładu została wniesiona przez brata i jego byłą żonę w trakcie trwania ich związku małżeńskiego).

Ponadto, w drodze spadku po zmarłym bracie Wnioskodawczyni nabyła jednostki uczestnictwa w funduszach FIO.

W wyniku złożenia dyspozycji, w dniu 9 czerwca 2013 r. fundusz dokonał na rzecz Zainteresowanej wypłaty wartości jednostek (odkupienie jednostek przez fundusz) po pomniejszeniu kwot o podatek dochodowy od osób fizycznych:

1. FIO subfundusz A - odkupienie jednostek w dniu 6 września 2013 r. za kwotę 13.945,24 zł – pobrany przez fundusz podatek 2.650,00 zł;
2. FIO subfundusz B - odkupienie jednostek w dniu 6 września 2013 r. za kwotę 5.605,73 zł – pobrany podatek 1.065,00 zł;
3. FIO subfundusz C - odkupienie jednostek w dniu 6 września 2013 r. za kwotę 963,70 zł – pobrany podatek 183,00 zł;
4. FIO subfundusz D - odkupienie jednostek w dniu 6 września 2013 r. za kwotę 2.280,34 zł – pobrany podatek 433,00 zł.
   
   

Z zaświadczenia wydanego przez fundusz wynika, że podatek został pobrany na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy obliczeniu podatku nie uwzględniono jednak kosztów poniesionych przez spadkodawcę (brata Wnioskodawczyni) na nabycie tych jednostek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana od spółdzielni mieszkaniowej kwota 18.897,21 zł (1/5 części kwoty uzyskanej przez spółdzielnię w drodze przetargu po pomniejszeniach) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to czy dokonana spłata na rzecz byłej małżonki spadkodawcy pomniejsza dochód do opodatkowania? W jaki sposób prawidłowo obliczyć kwotę podlegającą opodatkowaniu?
2. Czy koszty poniesione przez zmarłego brata (spadkodawcę) na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach FIO stanowią dla Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodów przy zbyciu tych jednostek (odkupienie jednostek przez fundusz nastąpiło w dniu 6 września 2013 r.)? Czy w związku z tym przysługuje Zainteresowanej prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty? Czy właściwy do złożenia wniosku jest urząd skarbowy właściwy z uwagi na miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni, czy też siedzibę płatnika?
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 przedstawione we wniosku. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 1 w dniu 23 marca 2015 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-1254/14-3/JK.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytania nr 2 – nawet jeżeli zbycie jednostek nastąpiło w roku 2013 to Zainteresowana może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych poniesione przez brata (spadkodawcę), co potwierdza wykładnia literalna i systemowa art. 23 ust. 1 pkt 38 updof (potwierdza to również wyrok NSA w składzie 7 sędziów z 17 listopada 2014 r., sygn. akt II FPS 3/14).

Jak wynika z tego orzeczenia przychodem z kapitałów pieniężnych jest przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f).

Przychód ten może być pomniejszony o wydatki poniesione na nabycie jednostek uczestnictwa (art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.). A wydatki poniesione na nabycie tych jednostek stanowią koszt uzyskania przychodu również w sytuacji ich poniesienia przez spadkodawcę.

Pomniejszenie przychodu ze zbycia jednostek o koszty poniesione przez spadkodawcę następuje w chwili uzyskania przychodu z odkupu i operacji rachunkowej winien był dokonać płatnik (art. 8 Ordynacji podatkowej i art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. z uwzględnieniem poniesionych wcześniej i przypisanych do podlegających odkupieniu jednostek uczestnictwa kosztów ich nabycia.

W konsekwencji jeżeli płatnik (FIO) pobrał z tego tytułu podatek nie uwzględniając tych kosztów to Zainteresowanej przysługuje prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że odkupienie jednostek uczestnictwa miało miejsce w 2013 r., dlatego uzasadnienie prawne interpretacji należało oprzeć na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2013 r.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowana nabyła w drodze spadku po bracie m.in. jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym. W wyniku złożonej dyspozycji fundusz dokonał odkupienia odziedziczonych jednostek. Wnioskodawczyni została wypłacona należność pomniejszona o podatek dochodowy naliczony od całej kwoty wartości jednostek, tj. z pominięciem kwoty wydatków poniesionych przez spadkodawcę.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Powyższy przepis stosuje się z zastrzeżeniem ustępu 1c, zgodnie z którym nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych – oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (…).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Najistotniejsze znaczenie w omawianej sprawie ma zdanie po średniku w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, które wskazuje na możliwość zaliczenia wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych – do kosztów uzyskania przychodów w przypadku ich odpłatnego zbycia (w tym wykupu przez emitenta) a także odkupienia albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych.

Z tej części przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy jasno wynika, że od przychodu uzyskanego z tytułu odkupu jednostek uczestnictwa w funduszu odliczyć można w momencie uzyskania przychodu wydatki poniesione na nabycie tych jednostek. Przy czym przepis ten nie wskazuje, że pomniejszenia przychodu uzyskanego z odkupu jednostek o wydatki poniesione na ich nabycie może dokonać wyłącznie podatnik (osoba fizyczna), który wydatki takie poniósł na wcześniejszym etapie – przed uzyskaniem przychodu. Przepis ten wprowadza jedynie ograniczenie czasowe, wskazując na moment, w którym podatnik jest uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu. Nie wskazuje jednakże expressis verbis czy potrącenia tych wydatków może dokonywać wyłącznie ta osoba fizyczna, która jednostki nabyła a następnie dokonuje ich zbycia i uzyskuje przychód z tego tytułu. Tym samym – uwzględniając literalne brzmienie przywołanej regulacji – stwierdzić należy, że w przypadku nabycia jednostek uczestnictwa przez ich zbywcę w drodze spadku, w momencie ich odpłatnego zbycia (odkupu przez fundusz) spadkobierca ma prawo do odliczenia kosztów uzyskania przychodów uwzględniając wydatki poniesione na ich nabycie przez spadkodawcę.

Zatem przy ustalaniu podstawy opodatkowania przy odpłatnym zbyciu (odkupie przez fundusz) przed 1 stycznia 2014 r. jednostek uczestnictwa nabytych w spadku można uwzględnić fakt, że w związku z nabyciem w drodze spadku spadkobierca poniósł wydatki na ich nabycie, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są dla spadkobiercy dokonującego zbycia kosztami uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego ich zbycia. Fakt, że spadkobierca nabył jednostki w drodze dziedziczenia nie stanowi przeszkody, dla możliwości uwzględnienia przez niego odpowiednio, rzeczywiście poniesionych wydatków na nabycie jednostek przez spadkodawcę.

Za takim rozumieniem omawianego przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu przed 1 stycznia 2014 r. przemawia również wykładnia celowościowa, a w szczególności treść uzasadnienia do ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (druk nr 1611 z 6 marca 2013 r., www.sejm.gov.pl), której celem było ujednolicenie podejścia do możliwości pomniejszenia przez spadkobierców m.in. przychodów z odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych o koszty poniesione na ich nabycie przez spadkodawców.

Na podstawie art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym w art. 22 po ust. 1ł dodano ust. 1m, zgodnie z którym – w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, wykupu przez emitenta papierów wartościowych albo odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, a także zwrotu wkładów albo udziałów w spółdzielni, nabytych przez podatnika w drodze spadku, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę w celu objęcia lub nabycia tych udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, udziałów albo wkładów w spółdzielni, a także na nabycie tych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Zatem w myśl art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – przy niezmienionej treści przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy – spadkobierca ma prawo uwzględnić wydatki poniesione przez spadkodawcę na nabycie jednostek uczestnictwa w kosztach uzyskania przychodów w przypadku ich odkupienia przez fundusz.

Choć zmiana ta weszła w życie dopiero z 1 stycznia 2014 r. (art. 11 ustawy zmieniającej), to przyjmując, że stanowiła jedynie ujednolicenie istniejących przed zmianą zasad opodatkowania, a nie miała charakteru prawotwórczego stwierdzić należy, że – na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – z tytułu odkupienia jednostek przez fundusz przysługiwało również prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spadkodawcę na nabycie tych akcji.

Stanowisko to jest efektem uchwały NSA w składzie siedmiu sędziów z 17 listopada 2014 r. (sygn. II FPS 3/14). Tematyka pomniejszania przychodu o wydatki poniesione przez spadkodawcę budziła poważne wątpliwości i powodowała rozbieżności w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych, dlatego też w materii tej Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę rozstrzygając te wątpliwości. W ww. uchwale z 17 listopada 2014 r. NSA stwierdził, że: „W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych poniesione przez spadkodawcę podlegały odliczeniu przez spadkobiercę od przychodu z tytułu odkupienia przez fundusz inwestycyjny tych jednostek na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2012 r. poz. 361 ze zm.).”

W uzasadnieniu tej uchwały NSA wskazał, że: „(…) Przyjęcie takiej wykładni art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., która dopiero na skutek dodania od 1 stycznia 2014 r. przepisu art. 22 ust. 1m u.p.d.o.f. dawałaby prawo do potrącania spadkobiercom wydatków poniesionych przez spadkodawcę na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, w sposób niemożliwy do akceptacji różnicowałaby sytuację spadkobierców wyłącznie w oparciu o moment dokonywania odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Stanowiłoby to drastyczne naruszenie wskazanej powyżej, gwarantowanej przez ustawę zasadniczą, zasady równej ochrony prawnej dziedziczenia. (…) Zaprezentowana wykładnia przepisów art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 3 i art. 30a ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. oraz ocena charakteru wprowadzonej z tym dniem zmiany polegającej na dodaniu art. 22 ust. 1m tej ustawy, prowadzą również do wniosku, że dla uznania wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych poniesionych przez spadkodawcę za koszty uzyskania przychodów spadkobiercy z tytułu odkupienia tych jednostek przez fundusz nie uzasadniają w tym przypadku odwołania się do zasady wyrażonej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. (…) Skoro, jak wyjaśniono, przychodem z kapitałów pieniężnych jest przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f) i przychód ten może być pomniejszony o wydatki poniesione na nabycie jednostek uczestnictwa (art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.), to wydatki poniesione na nabycie tych jednostek stanowią koszt uzyskania przychodu również w sytuacji ich poniesienia przez spadkodawcę. Nabycie musi bowiem nastąpić i jest to niewątpliwie etap wcześniejszy, poprzedzający uzyskanie przychodu. Natomiast pomniejszenie następuje w chwili uzyskania przychodu z odkupu i operacji rachunkowej dokonuje tu płatnik (art. 8 Ordynacji podatkowej i art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f.), uwzględniając jednak poniesione wcześniej i przypisane do podlegających odkupieniu jednostek uczestnictwa koszty ich nabycia.

W tej sytuacji do zasad wyrażonych w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej należało się odwołać jedynie wtedy, gdy przepisy prawa materialnego nie pozwalały na uznanie opisanych wydatków za koszt uzyskania przychodów. Skoro jednak, jak wykazano, wykładnia przepisów prawa materialnego (art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 3 i art. 30a ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.) prowadziła do wniosku o dopuszczalności pomniejszenia przychodu z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa o wydatki poniesione na ich nabycie w każdym przypadku obejmującym również wydatki poniesione przez spadkodawcę, to odwołanie się do zasad ogólnych następstwa podatkowego wyrażonych w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej w tym wypadku okazało się zbędne. Zaznaczyć jedynie należy, że posłużenie się tego rodzaju zasadami wykładni, które uwzględniały regulację tego przepisu prowadziło ostatecznie do tych samych wniosków jakie przyjęto w uchwale uwzględniającej wyłącznie wykładnię przepisów prawa materialnego wprowadzających opodatkowanie dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.”

Odnosząc się z kolei do zagadnienia zwrotu nadpłaconego podatku należy nadmienić, że zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy – jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, że uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 ustawy – podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Zainteresowana może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych poniesione przez brata (spadkodawcę). W przypadku pobrania podatku przez płatnika Zainteresowanej przysługuje prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni. W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanej należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.