Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-314/15/EN
z 2 września 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 12 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania prowizji z tytułu pośrednictwa handlowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania prowizji z tytułu pośrednictwa handlowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego i rozlicza się wg skali podatkowej na tzw. zasadach ogólnych. Zamierza ponownie wybrać zwolnienie z VAT i stać się podatnikiem biernym podatku VAT. Wnioskodawca rozpocznie prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży przez Internet, polegającej na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (pojęcie znane jako dropshipping), która będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe.

Wnioskodawca, będzie zbierał zamówienia, inkasował wpływy pieniężne w postaci przelewów bankowych na swój rachunek bankowy oraz będzie przesyłał zamówienia do dostawcy, który będzie znajdował się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca zrealizuje wysyłkę bezpośrednio do klienta.

Wnioskodawca, każdorazowo zawrze umowę o współpracy ze sprzedawcą (w formie pisemnej, e-mailowej, ustnej lub innej nowoczesnej formie kontaktu), która będzie określała zasady współpracy. Umowa będzie wskazywała, że sprzedawca sprzedaje towary kupującym i z tego tytułu otrzymuje określoną cenę. W umowie określona będzie każdorazowo wysokość prowizji należnej za pośrednictwo w doprowadzeniu do umowy kupna-sprzedaży. Sprzedawca upoważni Wnioskodawcę do przyjmowania całości płatności od kupujących na konto bankowe Wnioskodawcy. Otrzymaną od kupującego cenę, Wnioskodawca każdorazowo przeleje do sprzedającego w określonym terminie, po potrąceniu prowizji za pośrednictwo.

Każda transakcja będzie indywidualnie identyfikowana oraz udokumentowana dowodami przelewu od klienta na konto Wnioskodawcy, oraz dowodem przelewu z konta Wnioskodawcy na konto sprzedawcy po potrąceniu prowizji, a także rachunkami wystawianymi przez Wnioskodawcę Kontrahentowi, na których znajdzie się wysokość prowizji. Wnioskodawca nie będzie właścicielem towaru, nie otrzyma faktury VAT, ani rachunku potwierdzającego zakup. Nabywca towaru czyli Klient pozyskany przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta zagranicznego, uzyska prawo do rozporządzania towarem jak właściciel dopiero w momencie fizycznego doręczenia towaru przez firmę spedycyjną/kurierską, dostarczającą towar na zlecenie kontrahenta zagranicznego, dla którego Wnioskodawca będzie świadczył usługi. Nadawcą przesyłek będzie kontrahent zagraniczny, a odbiorcą Klient pozyskany przez Wnioskodawcę.

Dochody uzyskane z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkuje na tzw. zasadach ogólnych. Będzie świadczył usługi związane z pośrednictwem handlowym. Zyskiem z tej działalności będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym przez Klienta, a kwotą przekazaną do Dostawcy od poszczególnych transakcji. Co miesiąc generowana będzie lista wszystkich transakcji z danego miesiąca. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, jako do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta. Klient najpierw przeleje pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później będą one przekazane do Dostawcy, który będzie znajdował się poza terytorium Unii Europejskiej. Kontrahenci zagraniczni, o których mowa w złożonym wniosku, będą każdorazowo podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług oraz będą posiadali siedzibę w krajach azjatyckich nienależących do UE, a także nie będą posiadali na terenie Polski, ani UE stałego miejsca prowadzonej działalności. Będą realizować sprzedaż wysyłkową z terytorium państwa swojej siedziby.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Co będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że nigdy nie będzie właścicielem towaru, nie uzyska faktury VAT, ani rachunku potwierdzającego zakup, nie będzie również importerem, ponieważ będzie pośredniczył tylko w płatnościach i zamówieniach i tym samym nie sprowadzi towaru na własny rachunek - będzie pomagał jedynie zagranicznemu Dostawcy w sprzedaży towaru (na podstawie zawartej pisemnie lub ustnie umowy, lub za pośrednictwem poczty e-mail lub innych nowoczesnych form kontaktu) podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym będzie stanowiła różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na jego rachunek bankowy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji danego zamówienia. Płatności od Klienta (kupującego towar) należy traktować w części jako należności za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części jako kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsługi zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego - art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawca wystawi rachunki opiewające na kwotę uzyskanej przez niego marży z tytułu pośrednictwa w sprzedaży danego produktu. Zyskiem w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (przychodem z rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie prowizja uzyskana z tytułu ww. pośrednictwa handlowego, jako różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od Kupującego, a kwotą przekazaną do Dostawcy od poszczególnych transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Stosownie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży przez Internet. Działalność ta będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (pojęcie znane jako dropshipping), która będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który będzie znajdował się na terytorium kraju trzeciego (kraj spoza Unii Europejskiej). Dostawca będzie realizował wysyłkę bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca każdorazowo zawrze umowę o współpracy ze sprzedawcą, która będzie określała zasady współpracy. Umowa będzie wskazywała, że sprzedawca sprzedaje towary kupującym i z tego tytułu otrzymuje określoną cenę. W umowie określona będzie każdorazowo wysokość prowizji należnej za pośrednictwo w doprowadzeniu do umowy kupna-sprzedaży. Sprzedawca upoważni Wnioskodawcę do przyjmowania całości płatności od kupujących na konto bankowe Wnioskodawcy. Otrzymaną od kupującego cenę, Wnioskodawca każdorazowo przeleje do sprzedającego w określonym terminie, po potrąceniu prowizji za pośrednictwo. Jak wskazuje Wnioskodawca każda transakcja będzie odpowiednio udokumentowana. Zyskiem z prowadzonej działalności będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym przez Klienta, a kwotą przekazaną do Dostawcy od poszczególnych transakcji. Co miesiąc generowana będzie lista wszystkich transakcji z danego miesiąca. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, jako do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta. Klient najpierw przeleje pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później będą one przekazane do Dostawcy, który będzie znajdował się poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych, (a więc nie dokonuje ich zakupu i nie staje się ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj