Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-328/15-4/AMN
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Firma „A” (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług PR i komunikacji marketingowej.

W celu prowadzenia ww. działalności Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę osoby, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków tworzą koncepcje i redagują informacje prasowe i artykuły prasowe, tworzą koncepcje i redagują porady eksperckie i wypowiedzi eksperckie, tworzą koncepcje i redagują treści na blogi, do newsletterów, na media społecznościowe, tworzą koncepcje i piszą scenariusze filmów, eventów, tworzą koncepcje i redagują artykuły i treści na strony internetowe, tworzą koncepcje graficzne do pinteresta, tworzą koncepcje haseł reklamowych, koncepcje graficzne i funkcjonalne do aplikacji elektronicznych i Internetowych.

Efektem pracy osób zatrudnionych na stanowiskach Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR oraz Specjalista oraz Młodszy Specjalista ds. PR są utwory, będące przedmiotem praw autorskich.

Utwory będące przedmiotem praw autorskich tworzone w powyżej opisanym procesie nie są ściśle zdeterminowane przez wymogi kontrahenta i związane są z osobą twórcy na tyle, że nie jest prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat. Informacje prasowe, artykuły prasowe, wypowiedzi eksperckie, artykuły w mediach społecznościowych, blogi, stanowią utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 90 poz. 631; dalej: uPrAut). Prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy gdyż umowy o pracę nie przewidują żadnych odmiennych regulacji w tym zakresie.

Norma kosztów uzyskania przychodu jest obecnie ustalana zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 361; dalej: uPIT). Do wynagrodzenia wyłącznie dotyczącego prac nad tworzeniem utworów, będących przedmiotem praw autorskich. Wnioskodawca planuje stosować 50% koszt uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, z uwzględnieniem, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b uPIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. W odniesieniu do pozostałych składników wynagrodzenia wynikających z umowy o pracę, w szczególności do wynagrodzenia za wykonywanie pozostałych czynności w ramach stosunku pracy niezwiązanych z pracami będącymi przedmiotem praw autorskich, Wnioskodawca planuje ustalać koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 2 uPIT.

Aby prawidłowo stosować normę 50% kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, Wnioskodawca ustali indywidualny procentowy udział pracy twórczej w łącznym czasie prac na stanowiskach: Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR oraz Specjalista oraz Młodszy Specjalista ds. PR, który to udział wynikał będzie z zakresu obowiązków, stanowiska pracy i charakteru wykonywanych prac przez pracownika. Tak ustalony procent Wnioskodawca zamierza odnieść do wynagrodzenia zasadniczego, które podzieli procentowo na wynagrodzenie z tytułu stworzonych utworów, będących przedmiotem praw autorskich w przeznaczonym do tego czasie pracy i wynagrodzenie za pracę związaną z wykonywaniem pozostałych obowiązków pracowniczych. Na podstawie podziału czasu pracy na czas pracy twórczej i nietwórczej Wnioskodawca rozgraniczy kwoty wynagrodzenia zasadniczego tak, aby proporcjonalnie odzwierciedlony został nakład pracy. Zastosowane wskaźniki procentowe nie mogą przekraczać założonego maksymalnego udziału procentowego oraz uzależnione będą od faktycznego udziału wykonywanych prac autorskich w całkowitej pracy pracownika tj. czasie pracy pracownika pozostającego do dyspozycji Wnioskodawcy. Przy czym przyjęte wskaźniki udziału praw autorskich będą pomniejszane w danym miesiącu w sytuacji, gdy pracownik z jakichkolwiek powodów nie wykona i nie udokumentuje wykonywanych prac, których efektem są utwory w rozumieniu ustawy uPrAut, np. wykonywanie innych prac nietwórczych, urlop, zwolnienie lekarskie itp.

W umowach o pracę zostaną wprowadzone zapisy o pracach objętych prawami autorskimi. Zostanie również wprowadzony stosowny zapis o procentowym podziale wynagrodzenia za prace twórcze objęte prawami autorskimi i przysługujących z tego tytułu wynagrodzeń za pracę twórczą od pozostałych elementów wynagrodzenia, niezwiązanych z pracami będącymi przedmiotem praw autorskich.

W celu prawidłowego określania kosztów uzyskania przychodów pracowników Wnioskodawca wdroży odpowiedni system dokumentacyjny, określający zasady podziału wynagrodzenia na zasadnicze oraz autorskie, zasady ewidencji zakresu prac, kontroli ewidencji, który umożliwi powiązanie wykonywanej pracy z tworzeniem danego utworu (dzieła) jak: informacje prasowe, artykuły prasowe, koncepcje porad eksperckich i wypowiedzi eksperckich, koncepcje treści na blogi, do newsletterów, na media społecznościowe, koncepcje scenariuszy filmów, eventów, koncepcje artykułów i treści na strony internetowe, koncepcje graficzne do pinteresta, koncepcje haseł reklamowych, koncepcje graficzne i funkcjonalne do aplikacji elektronicznych i Internetowych obejmujący:

• szczegółowe rozróżnienie grup pracowników ze względu na następujące kryteria: (i) zakres merytoryczny wykonywanej pracy, (ii) stanowisko, (iii) wskaźnik udziału wykonywanych prac autorskich w całości wykonywanej pracy,
• ewidencję zakresu (efektów) wykonywanej pracy,
• sposób archiwizacji ww. ewidencji, w tym obejmującą ewidencję efektów wykonywanej pracy,
• określenie sposobu wewnętrznej kontroli w zakresie stosowanej ewidencji i przestrzegania ustalonego wskaźnika udziału wykonywanych prac autorskich.
  
  

Koszty 50% nie będą stosowane w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi − na stanowiskach Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR oraz Specjalista oraz Młodszy Specjalista ds. PR za okres urlopu, zwolnienia lekarskiego, odbywanego szkolenia lub innego okresu, w którym pracownik nie wykonuje pracy o charakterze twórczym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w odniesieniu do osób, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków wykonują prace polegające na tworzeniu utworów objętych prawami autorskimi, zatrudnionych na warunkach określonych powyżej oraz dokumentując wykonywane prace w sposób umożliwiając rozróżnienie prac o charakterze twórczym i nietwórczym, może zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT określić koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu w zakresie dotyczącym wynagrodzenia z tytułu tworzonych w ramach stosunku pracy utworów będących przedmiotem prawa autorskiego tj. informacji prasowych, artykułów prasowych, koncepcji porad eksperckich i wypowiedzi eksperckich, koncepcji treści na blogi, do newsletterów na media społecznościowe, koncepcji scenariuszy filmów, eventów, koncepcji artykułów i treści na stron internetowe, koncepcji graficznych do pinteresta, koncepcji haseł reklamowych, koncepcji graficznych i funkcjonalnych do aplikacji elektronicznych i Internetowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zatrudnieni w Firmie pracownicy na stanowiskach Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR oraz Specjalista oraz Młodszy Specjalista ds. PR w ramach umowy o pracę tworzą utwory, będące przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. informacje prasowe, artykuły prasowe, koncepcje porad eksperckich wypowiedzi eksperckich, koncepcje treści na blogi, do newsletterów na media społecznościowe, koncepcje scenariuszy filmów, eventów, koncepcje artykułów i treści na strony internetowe, koncepcje graficzne do pinteresta, koncepcje haseł reklamowych, koncepcje graficzne i funkcjonalne do aplikacji elektronicznych i Internetowych, zatem w zakresie wynagrodzenia z tytułu stworzonych w ramach stosunku pracy utworów będących przedmiotem praw autorskich Wnioskodawca może zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT określić ww. pracownikom koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Uzasadnienie przyjętego stanowiska:

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 uPrAut przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór) jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu m.in. spełniające powyższe kryteria utwory jak informacje prasowe, artykuły prasowe, koncepcje porad eksperckich i wypowiedzi eksperckich, koncepcje treści na blogi, do newsletterów, na media społecznościowe, koncepcje scenariuszy filmów, eventów, koncepcje artykułów i treści na stron internetowe, koncepcje graficznych do pinteresta, koncepcje haseł reklamowych, koncepcje graficzne i funkcjonalne do aplikacji elektronicznych i Internetowych.

Z kolei art. 9 ust. 1 uPIT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni pracy, członkostwo w rolnicze spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 uPIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, prac nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty z niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 uPIT, koszty uzyskania niektórych przychodów; tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzenia przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z art. 41 ust. 1 uPIT, wynika, że gdy twórca osiąga przychody z przeniesienia praw autorskich w ramach stosunku pracy pracodawca działający w tej sytuacji jako płatnik podatku dochodowego, obowiązany jest pobierać zaliczki na podatek dochodowy, z uwzględnieniem między innymi kosztów uzyskania przychodów w wysokości wskazanej w art. 22 ust. 9 uPIT.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako płatnik (pracodawca wypłacający wynagrodzenia pracownikom zatrudnionym na stanowiskach Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR. Specjalista i Młodszy Specjalista ds. PR ma prawo do zastosowania przedstawionej we wniosku sytuacji podwyższonych kosztów uzyskania przychodu do tej części wypłaconego wynagrodzenia za pracę, która stanowi dla pracownika przychód z tytułu tworzenia utworów będących przedmiotem praw autorskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności, zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej (lub innego stosownego dokumentu) powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności niechronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu, daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę osoby, które w ramach swoich pracowniczych obowiązków tworzą utwory w rozumieniu ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy. W celu prawidłowego stosowania normy 50% kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca ustali indywidualny procentowy udział pracy twórczej w łącznym czasie prac na stanowiskach: Senior Manager ds. PR, Manager ds. PR oraz Specjalista oraz Młodszy Specjalista ds. PR, który to udział wynikał będzie z zakresu obowiązków, stanowiska pracy i charakteru wykonywanych prac przez pracownika. Na podstawie podziału czasu pracy na czas pracy twórczej i nietwórczej Wnioskodawca rozgraniczy kwoty wynagrodzenia zasadniczego tak, aby proporcjonalnie odzwierciedlony został nakład pracy. Przy czym przyjęte wskaźniki udziału praw autorskich będą pomniejszane w danym miesiącu w sytuacji, gdy pracownik z jakichkolwiek powodów nie wykona i nie udokumentuje wykonywanych prac, których efektem są utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W umowach o pracę zostaną wprowadzone zapisy o pracach objętych prawami autorskimi. Zostanie również wprowadzony stosowny zapis o procentowym podziale wynagrodzenia za prace twórcze objęte prawami autorskimi i przysługujących z tego tytułu wynagrodzeń za pracę twórczą od pozostałych elementów wynagrodzenia, niezwiązanych z pracami będącymi przedmiotem praw autorskich. W celu prawidłowego określania kosztów uzyskania przychodów pracowników Wnioskodawca wdroży odpowiedni system dokumentacyjny, określający zasady podziału wynagrodzenia na zasadnicze oraz autorskie, zasady ewidencji zakresu prac, kontroli ewidencji, który umożliwi powiązanie wykonywanej pracy z tworzeniem danego utworu (dzieła).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro – jak to wynika z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę − praca wykonywana przez pracowników spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jeśli – jak to ma miejsce w przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – wdrożony będzie przez Wnioskodawcę odpowiedni system dokumentacyjny, określający zasady podziału wynagrodzenia na zasadnicze oraz autorskie, zasady ewidencji zakresu prac, kontroli ewidencji, który umożliwi powiązanie wykonywanej pracy z tworzeniem danego utworu (dzieła), to Wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć − na potrzeby obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych − przychody uzyskiwane z pracy o charakterze twórczym przez ww. pracowników o koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% tych przychodów w rozumieniu 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, że od ww. przychodów osiąganych przez pracowników Wnioskodawcy, koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wyraźnie zaznaczyć, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania określonych efektów pracy pracowników za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tut. Organ zauważa, że z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy ze względu na pracę twórczą będą otrzymywali wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych.

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego.

Właściwym odnośnie dokonywania wykładni przepisów ww. ustawy jest wyłącznie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawny.

W związku z powyższym ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonana została jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.