Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-149/15-2/ISN
z 9 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia/wykazania w deklaracji podatkowej dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia/wykazania w deklaracji podatkowej dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest agencją wykonawczą (państwową osobą prawną) utworzoną na podstawie ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. (dalej: Ośrodek). W skład Ośrodka wchodzi centrala i 16 oddziałów terenowych, wymienionych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie nadania statutu (…). Zainteresowany realizuje zadania państwa w zakresie badania i rejestracji odmian roślin, porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego, ochrony prawnej odmian roślin oraz oceny tożsamości i czystości odmianowej prób partii materiału siewnego – na zasadach określonych w ustawie z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2012 r., poz. 1512, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2013 r. Nr 137, poz. 1300, z późn. zm.). Ponadto, Wnioskodawca prowadzi typową działalność gospodarczą, w tym m.in. produkcję rolniczą i usługową działalność badawczo -doświadczalną. Otrzymuje także dopłaty do produkcji rolnej z A i B.

Z punktu widzenia ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), u Zainteresowanego występują jednocześnie trzy rodzaje czynności:

1. niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. działalność ustawowa;
2. opodatkowane podatkiem od towarów i usług, np. sprzedaż produktów rolnych, usługowa działalność badawczo-doświadczalna;
3. czynności zwolnione od podatku od towarów i usług, np. usługi najmu lokali mieszkalnych.
   
   

Czynności wymienione w pkt 2 i 3 stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W 2014 r. Wnioskodawcy udzielona została z budżetu państwa dotacja celowa na zakupy inwestycyjne, o której mowa w art. 132 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.). Ze środków tej dotacji zakupiony został sprzęt rolniczy (nr KST: 594 – maszyny i urządzenia do zbioru ziemiopłodów), który wykorzystywany jest zarówno dla celów działalności opodatkowanej (w mniejszym zakresie) jak i nieopodatkowanej.

W trybie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego (przetargu nieograniczonego), zgodnie z przepisami art. 10 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013, poz. 907, z późn. zm.), wyłoniono dostawcę, którym okazał się producent niemiecki – zarejestrowany na terytorium Niemiec jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym, realizacja dostawy miała charakter wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT), o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, Zainteresowany wywiązał się z obowiązku rozliczenia podatku VAT od WNT poprzez naliczenie podatku VAT należnego (do wszystkich dostaw wystawiono dokumenty wewnętrzne, które ujęto w ewidencji podatkowej) i wykazał to nabycie w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy (tj. wg daty wystawienia faktur przez dostawcę niemieckiego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług ujęcie ww. transakcji w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7 było prawidłowe, a wykazanie w deklaracji podatku należnego stanowi jego rozliczenie (zastępując zapłatę kwoty podatku kontrahentowi, który otrzymuje zapłatę w cenie bez kwoty podatku)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Specyfika podatku VAT powoduje, że nie w każdym przypadku podatek należny jest rozliczany przez sprzedawcę (dostawcę) – poprzez doliczenie go do ceny i wykazanie łącznej kwoty w wystawianej fakturze. W niektórych rodzajach transakcji stosowany jest mechanizm odwrotnego obciążenia, polegający na tym, że w imieniu dostawcy, podatek należny rozlicza nabywca – poprzez wykazanie odpowiedniej kwoty podatku należnego w ewidencji i w deklaracji. W jednym i drugim przypadku podatek należny może podlegać odliczeniu jako podatek naliczony, na ogólnych zasadach.

W związku z powyższym, w razie obowiązku zastosowania metody odwrotnego obciążenia, dostawca otrzymuje zapłatę w kwocie bez podatku. Podatek jest rozliczany co do zasady w deklaracji składanej przez nabywcę i w tym przypadku rozliczenie podatku nie musi wiązać się z jego fizyczną zapłatą (np. dlatego, że w deklaracji, w której rozliczany jest podatek należny, występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym).

Ustawodawca przewidział jednak taką sytuację w przypadku jednostek stosujących przepisy o zamówieniach publicznych. Zgodnie z art. 91 ust. 3a Prawa zamówień publicznych, jeżeli złożono ofertę, której wybór prowadziłby do powstania u zamawiającego obowiązku podatkowego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, zamawiający w celu oceny takiej oferty dolicza do przedstawionej w niej ceny podatek od towarów i usług, który miałby obowiązek rozliczyć zgodnie z tymi przepisami. W efekcie nabywca płaci dostawcy cenę bez podatku, a podatek rozlicza w deklaracji. Nie musi przy tym dojść do fizycznej zapłaty podatku, ale przy ocenie oferty należny podatek, podlegający rozliczeniu przez nabywcę, jest brany pod uwagę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Aby daną transakcję uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wymagane jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:

1. podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
2. po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
   
   

Stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Zaznaczyć należy jednak, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. O potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydować muszą okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia), powodują, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy. Zainteresowany wywiązał się z obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia poprzez naliczenie podatku VAT należnego i wykazał to nabycie w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą potwierdzenia prawidłowości ujęcia ww. transakcji w poz. 23 i 24 deklaracji podatkowej oraz wskazania, że wykazanie w deklaracji podatku należnego stanowi rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów musi z tego tytułu zapłacić podatek VAT w Polsce, zatem ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług stanowiącymi załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług z dnia 18 marca 2013 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 394), w poz. 23 deklaracji VAT-7 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy (…). Natomiast w poz. 24 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną wg obowiązujących stawek (…).

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Zainteresowany prawidłowo ujął dokonane przez siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7, a wykazując w deklaracji podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dokonał jego rozliczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ zwraca uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.