Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-250/15-4/AMN
z 1 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 maja 2015 r. znak ILPB1/4511-1-250/15-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 maja 2015 r., a w dniu 25 maja 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podpisać z osobą fizyczną (która nie prowadzi działalności gospodarczej) umowę przedstawicielstwa. Przedstawiciel jest rezydentem Federacji Rosyjskiej − ma tam miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych. Na mocy umowy przedstawicielstwa Spółka zleci przedstawicielowi dystrybucję jej produktów poza terytorium RP (czynności przedstawiciela będą realizowane na terytorium Federacji Rosyjskiej, Ukrainy, Białorusi, Azerbejdżanu, Uzbekistanu, Turkmenistanu, Tadżykistanu, Kirgistanu i Mołdawii). W ramach tej umowy przedstawiciel na zlecenie Spółki zobowiązany będzie do promowania sprzedaży produktów, zdobywania informacji potrzebnych do projektu i wyceny produktów, wspierania Spółki w utrzymaniu statusu listy projektów aktywnych, dostarczania Spółce dokumentów i raportów, przekazywania zapytań klientów, wspierania w ustalaniu i interpretacji specyfikacji klienta oraz lokalnych przepisów mających zastosowanie, wskazywania tylko produktów Spółki z wyłączeniem jakichkolwiek innych urządzeń i usług, informowanie Spółki o jakichkolwiek faktycznych czy podejrzewanych nieuczciwych praktykach naruszenia praw własności przemysłowej, nie reprezentowania w trakcie obowiązywania umowy żadnego podmiotu konkurencyjnego dla Spółki. Przedstawiciel oświadczy, że dysponuje wiedzą i doświadczeniem niezbędnymi do należytego wykonania zlecenia i zobowiąże się wykonywać je ze szczególną starannością, przy zachowaniu szczególnej dbałości o interesy Spółki. Przedstawiciel nie będzie uprawniony do cedowania praw i obowiązków wynikających z łączącej go ze Spółką umowy na rzecz osób trzecich bez jej zgody. Z tytułu umowy przedstawicielstwa Spółka będzie wypłacała przedstawicielowi wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonego % od wartości netto sprzedaży produktów (po uzyskaniu płatności od nabywców); przedstawiciel nie ma prawa do pobierania w imieniu Spółki żadnych płatności.

Przedstawiciel nie posiada w Polsce stałej placówki ani zakładu; Spółka na terytorium zamieszkania i działania przedstawiciela nie posiada filii ani oddziału. Zależność pomiędzy Spółką a przedstawicielem będzie pozostawała na bazie niezależnych wykonawców. Spółka nie będzie wykonywała żadnych funkcji kierowniczych w stosunku do przedstawiciela i nie będzie sprawowała żadnej kontroli nad jego funkcjonowaniem.

Przedstawiciel będzie realizował zlecenie w ustalonym przez siebie czasie za pomocą wybranych przez siebie metod zapewniających efektywność podejmowanych działań. Spółka nie udzieli przedstawicielowi pełnomocnictwa do zawierania w jej imieniu umów; przedstawiciel nie będzie zakładem zagranicznym Spółki w rozumieniu przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku zainteresowany wskazał, że:

1. umowa, którą Spółka zamierza zawrzeć z osobą fizyczną będącą rezydentem Federacji Rosyjskiej będzie miała formę umowy zlecenia;
2. we wniosku o wydanie interpretacji, Spółka wskazała, że przedstawiciel będzie realizował na zlecenie spółki następujące czynności: promowanie sprzedaży produktów, zdobywanie informacji potrzebnych do projektu i wyceny produktów, wspieranie spółki w utrzymaniu statusu listy projektów aktywnych, dostarczanie spółce dokumentów i raportów, przekazywanie zapytań klientów, wspieranie w ustalaniu i interpretacji specyfikacji klienta oraz lokalnych przepisów mających zastosowanie, wskazywanie tylko produktów spółki z wyłączeniem jakichkolwiek innych urządzeń i usług, informowanie spółki o jakichkolwiek faktycznych czy podejrzewanych nieuczciwych praktykach naruszenia praw własności przemysłowej, nie reprezentowanie w trakcie obowiązywania umowy żadnego podmiotu konkurencyjnego dla Spółki.
   
   

Niniejszym, w uzupełnieniu wniosku, Spółka wskazuje, że głównym zadaniem przedstawiciela będzie realizowanie czynności zmierzających do doprowadzenia do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim, co zostanie wprost ujęte w umowie, która zostanie podpisana przez strony. W związku z tym Spółka uznaje, że zleceniobiorca będzie świadczył dla niej usługę pośrednictwa handlowego. Czynności, wskazane przez Spółkę we wniosku będą czynnościami pobocznymi pomagającymi realizować usługę główną − pośrednictwa finansowego. Zatem usługi świadczone przez zleceniobiorcę nie będą stanowiły usługi doradczej, księgowej, badania rynku, usługi prawnej, reklamowej, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń lub świadczenia o podobnym charakterze.

Niewątpliwie, w zakresie czynności składających się na przedmiotową usługę pośrednictwa mogą znaleźć się elementy ww. świadczeń. Niemniej jednak, będziemy mieć w tym wypadku do czynienia z kompleksową usługą pośrednictwa handlowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wypłacone przedstawicielowi (osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania oraz centrum interesów osobistych i gospodarczych na terytorium Federacji Rosyjskiej) wynagrodzenie z tytułu czynności realizowanych na podstawie umowy przedstawicielstwa wykonywanych poza terytorium RP podlega opodatkowaniu w Polsce (na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
2. Czy przy uznaniu, że wynagrodzenie przedstawiciela nie podlega opodatkowaniu w Polsce Spółka obowiązana jest posiadać certyfikat rezydencji przedstawiciela?
3. Czy przy uznaniu, że wynagrodzenie przedstawiciela podlega opodatkowaniu w Polsce, Spółka posiadając certyfikat rezydencji przedstawiciela będzie mogła odstąpić od potrącenia podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez przedstawiciela na podstawie umowy przedstawicielstwa opisanej w stanie faktycznym sprawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce; Spółka nie ma również obowiązku posiadania oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej przedstawiciela, aby − jako płatnik − nie musieć go potrącać.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka wskazuje, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „uopdof”) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przedstawiciel nie ma miejsca zamieszkania na terytorium RP w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy, gdyż nie przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni, ani nie posiada na terytorium RP centrum interesów życiowych. Na stałe przebywa na terytorium Federacji Rosyjskiej, tam ma centrum interesów osobistych i gospodarczych.

Jeżeli zatem przedstawiciel będzie posiadał w Polsce status nierezydenta, to oznacza to, że podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem posiada tzw. ograniczony obowiązek podatkowy. Zastosowanie w jego przypadku będzie miał art. 3 ust. 2a uopdof, który wskazuje, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium RP miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2b uopdof za dochody (przychody) osiągane na terytorium RP uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia; przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane od osoby prawnej kwalifikujemy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 uopdof ) − według oceny Spółki umowa zawarta z przedstawicielem będzie umową zlecenia.

Przepis art. 3 ust. 2b uopdof należy stosować z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dochody z umowy zlecenia nie zostały wymienione w polsko-rosyjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zdaniem Wnioskodawcy, można przyjąć, że Rosjanin wykonujący czynności na podstawie umowy zlecenia będzie wykonywał prace o charakterze samodzielnym. Zgodnie z art. 13 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Federacją Rosyjską określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

Definicja ta przez użycie sformułowania „w szczególności” pozwala zdaniem Spółki zaliczyć do tej kategorii również działalność o samodzielnym charakterze opartą na umowie-zleceniu. Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Rosją dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Użyte w powołanych przepisach sformułowanie „może być opodatkowany” oznacza, że dochód ten jest opodatkowany w państwie, gdzie przedstawiciel osiągnie dochody oraz w państwie zamieszkania − czyli w Rosji. Jeżeli dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Rosji będzie osiągany z wykonywania działalności w Polsce, to będzie podlegał opodatkowaniu w naszym kraju według stawki 20% (zgodnie z art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – w art. 29 ust. 1 zawarto katalog przychodów, od których pobiera się podatek w formie ryczałtu; czynności, które będzie wykonywał przedstawiciel zdaniem spółki mieścić się będą w tym katalogu. Jeśli zaś dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Rosji będzie osiągany z wykonywania działalności poza terytorium RP, to w Polsce nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu − Spółka nie będzie obowiązana do potrącania podatku (w tym celu nie musi posiadać certyfikatu rezydencji).

Kluczowe znaczenie ma wobec tego kwestia rozumienia miejsca osiągania dochodów.

Zdaniem Spółki, nie można pojęcia dochody osiągane utożsamiać z pojęciem dochody wypłacane (pochodzące, otrzymywane) z terytorium RP. Pod pojęciem „terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów” należy rozumieć miejsce gdzie dokonują się czynności, które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą.

Czynnością taką nie jest wypłata pieniędzy, wypłata jest elementem finalnym całego procesu osiągania dochodu. Aby więc stwierdzić czy dochód taki winien być opodatkowany w Polsce zbadać należy kwestię faktycznego wykonywania czynności objętych umową przedstawicielstwa przez mieszkańca Federacji Rosyjskiej.

Skoro bowiem mieszkaniec Federacji Rosyjskiej czynności objęte zakresem umowy wykonywać będzie tylko i wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to dochód taki nie będzie osiągany z czynności (działalności) wykonywanej w Polsce − nie będzie zatem podlegał opodatkowaniu w Polsce; Spółka nie ma również obowiązku posiadania oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej przedstawiciela, aby nie potrącać podatku.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że przy uznaniu, że wynagrodzenie przedstawiciela (osoby fizycznej będącej rezydentem Federacji Rosyjskiej) będzie jednak podlegało opodatkowaniu w Polsce, Spółka posiadając certyfikat rezydencji przedstawiciela będzie mogła odstąpić od potrącenia podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, iż Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Według postanowień art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza podpisać z osobą fizyczną (która nie prowadzi działalności gospodarczej) umowę przedstawicielstwa, która będzie miała formę umowy zlecenia. Przedstawiciel jest rezydentem Federacji Rosyjskiej − ma tam miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych. Na mocy umowy przedstawicielstwa Spółka zleci przedstawicielowi dystrybucję jej produktów poza terytorium RP. W ramach tej umowy głównym zadaniem przedstawiciela będzie realizowanie czynności zmierzających do doprowadzenia do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W związku z tym zleceniobiorca będzie świadczył dla spółki usługę pośrednictwa handlowego. Usługi świadczone przez zleceniobiorcę nie będą stanowiły usługi doradczej, księgowej, badania rynku, usługi prawnej, reklamowej, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń lub świadczenia o podobnym charakterze. Z tytułu umowy przedstawicielstwa Spółka będzie wypłacała przedstawicielowi wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonego % od wartości netto sprzedaży produktów. Przedstawiciel nie ma prawa do pobierania w imieniu spółki żadnych płatności. Przedstawiciel nie posiada w Polsce stałej placówki ani zakładu. Spółka na terytorium zamieszkania i działania przedstawiciela nie posiada filii ani oddziału.

Skoro umowa przedstawicielstwa będzie miała formę umowy zlecenia, to w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miał art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód osoby nieposiadającej miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy usług na podstawie umowy zlecenia będzie podlegał w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach wynikających z powołanego powyżej przepisu ww. ustawy, bowiem miejsce uzyskania przychodów z tytułu umowy zlecenia określa się w świetle tejże ustawy poprzez pryzmat siedziby zleceniodawcy. W związku z tym, Wnioskodawca będzie miał obowiązek potrącania podatku u źródła od płatności na rzecz rezydenta Federacji Rosyjskiej.

Tym samym, w takim przypadku sposób opodatkowania wypłaconych z tego tytułu dochodów jest uzależniony od przedstawionego płatnikowi – zleceniodawcy certyfikatu rezydencji podatkowej zleceniobiorcy, który wykonuje umowę zlecenia. Jeżeli płatnik nie dysponuje certyfikatem rezydencji tej osoby, to winien pobierać podatek u źródła zgodnie art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku, gdy przedstawiciel, o którym mowa we wniosku, przedstawi spółce certyfikat rezydencji podatkowej, wówczas Spółka obowiązana będzie wziąć pod uwagę postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Rządem Federacji Rosyjskiej.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 22 maja 1992 r. (Dz. U. z 1993 Nr 125, poz. 569) dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 2 ww. umowy, określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania na terenie Federacji Rosyjskiej osiągnięty z tytułu wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze (umowy zlecenia), podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 13 umowy, tj. zarówno w Polsce, jak i w Rosji.

Jednocześnie w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania (metodę odliczenia proporcjonalnego) określoną w art. 21 umowy.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to kwota podatku od tego dochodu należna w tym drugim Umawiającym się Państwie będzie potrącona od podatku dochodowego pobieranego od danej osoby w pierwszym Umawiającym się Państwie.

Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć kwoty podatku pierwszego Umawiającego się Państwa, obliczonego od tego dochodu zgodnie z jego ustawodawstwem podatkowym i praktyką.

Z powyższego przepisu wynika, że przedstawiciel mający miejsce zamieszkania w Rosji uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami cytowanej umowy może być opodatkowany w Polsce, to kwota podatku od tego dochodu należna w Polsce będzie potrącona od podatku dochodowego pobieranego od przedstawiciela w Rosji w wysokości nieprzekraczającej kwoty podatku pobranego w Polsce.

Zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany − na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 13 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku − do poboru podatku od wypłaconego obywatelowi Federacji Rosyjskiej wynagrodzenia z tytułu czynności realizowanych w Rosji na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy zlecenia, w wysokości 20% przychodu.

Ponadto na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek przesłania we właściwym terminie odpowiedniemu urzędowi oraz obywatelowi Rosji stosownej informacji, o której mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (IFT-1R).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Z uwagi na to, że wynagrodzenie przedstawiciela podlega opodatkowaniu w Polsce, pytanie oznaczone we wniosku numerem 2, stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.