Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.345.2015.MCA
z 4 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 09 lutego 2011 r. Nr ITPB2/415-1042/10/ENB, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko … Sp. z o.o. (Wnioskodawca), przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 09 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w imprezie integracyjnej oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, jest:

• nieprawidłowe – w zakresie twierdzenia, że bony towarowe o jednorazowej wartości nieprzekraczającej kwoty 200 zł, rozlosowane w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym), korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 09 listopada 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2011 r., w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca wchodzi w skład grupy kapitałowej, którą tworzą również inne podmioty, m.in. „R.” sp. z o.o., „S.” sp. z o.o., „V.” sp. zo.o. (te trzy spółki zwane dalej łącznie „Spółkami Powiązanymi"). Wnioskodawca oraz Spółki Powiązane planują połączenie w trybie przejęcia Spółek Powiązanych przez Wnioskodawcę. Intencją Wnioskodawcy oraz Spółek Powiązanych jest, aby proces połączenia zakończył się na początku 2011 roku. Wnioskodawca zorganizował spotkanie integracyjne dla wszystkich pracowników Wnioskodawcy oraz Spółek Powiązanych, jak również dla członków rodzin tych osób. Zasadniczym celem zorganizowania spotkania integracyjnego było zintegrowanie wszystkich pracowników (Wnioskodawcy oraz Spółek Powiązanych) w związku z planowanym procesem połączenia. W trakcie tego spotkania pracownicy Spółek Powiązanych zostali zapoznani z kulturą korporacyjną obowiązującą u Wnioskodawcy, zasadami pracy, warunkami pracy itd. Jednocześnie pracownicy Spółek Powiązanych w trakcie spotkania integracyjnego mogli uzyskać dodatkowe informacje o warunkach pracy w trakcie rozmów z pracownikami Wnioskodawcy.

Jednym z elementów spotkania integracyjnego był turniej piłki nożnej, w którym uczestniczyły drużyny złożone z pracowników Wnioskodawcy i Spółek Powiązanych. Dodatkowo wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym) zostały rozlosowane nagrody, tj. bony towarowe o różnym nominale. Koszt zorganizowania spotkania integracyjnego poniósł Wnioskodawca, który poniósł wydatki z tytułu:

1. organizacji spotkania integracyjnego przez podmiot zewnętrzny - w tym konsumpcji,
2. zakupu strojów piłkarskich (koszulek, spodenek, getrów) z nadrukowanym logiem grupy, do której należy Wnioskodawca,
3. zakupu piłek,
4. ochrony fizycznej rozgrywek i spotkania integracyjnego,
5. przewozu uczestników spotkania integracyjnego, którzy zgłosili się w miejscu zbiórki, autokarami na piknik,
6. nabycia bonów towarowych.

Wydatki w powyższym zakresie zostały sfinansowane ze środków obrotowych i są udokumentowane fakturami, z wyjątkiem bonów towarowych, których nabycie zostało udokumentowane notami księgowymi. Wnioskodawca nie zaliczyła ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów ani nie odliczyła podatku VAT z faktur dokumentujących ww. wydatki. Stroje piłkarskie, o których mowa powyżej, pozostały własnością Wnioskodawcy i nie zostały wydane uczestnikom spotkania integracyjnego na własność.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie zobowiązany - w przypadku osób będących pracownikami Wnioskodawcy - do uwzględnienia wartości świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie zobowiązany - w przypadku osób niebędących pracownikami Wnioskodawcy - do rozpoznania świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym, innych niż bony towarowe, jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, oraz do sporządzenia dla tych osób informacji odpowiednio do przepisu art. 42a ustawy?
3. Czy w odniesieniu do bonów towarowych rozlosowanych wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uwzględniania wartości świadczeń otrzymanych przez osoby będące pracownikami Wnioskodawcy w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, m.in. wynagrodzenia zasadnicze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika i wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw, by uznać, że wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników Wnioskodawcy w związku ze spotkaniem integracyjnym powinna zostać uwzględniona w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko takie, w ocenie Wnioskodawcy znajduje pośrednie potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 września 2010 roku (znak: ILPB2/415-152/09/10-S/TR) oraz interpretacji Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 2007 roku (znak ZD/4060-11/07).

Zdaniem Wnioskodawcy, w tak przedstawionym stanie faktycznym, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania świadczeń, po stronie Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnicze, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym, polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy.

W zakresie pytania drugiego, zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do rozpoznania wartości świadczeń otrzymanych przez osoby niebędące pracownikami Wnioskodawcy w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym, innych niż bony towarowe, jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, ani do sporządzenia dla tych osób informacji odpowiednio do przepisu art. 42a ustawy.

Odpowiednio do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są „inne źródła". Przykładowy katalog przychodów z innych źródeł zawarty jest w art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 42a ustawy, podmioty dokonujące wypłaty świadczeń objętych definicją przychodów z innych źródeł obowiązane są sporządzać stosowną informację na zasadach wskazanych w tym przepisie. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw, by uznać, że z tytułu uczestnictwa w spotkaniu integracyjnym osoby niebędące pracownikami Wnioskodawcy uzyskały jakikolwiek przychód, w szczególności, że uzyskały tzw. przychód z innych źródeł. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy nie ciąży na niej obowiązek sporządzenia informacji odpowiednio do art. 42a ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do bonów towarowych rozlosowanych wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są „inne źródła". Przykładowy katalog przychodów z innych źródeł zawarty jest w art. 20 ust. 1 ustawy.

Odpowiednio do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, t.j. stanowiących przychody z „innych źródeł", otrzymanych od świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Zdaniem Wnioskodawcy bony towarowe rozlosowane w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani nie pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym), zostały bez wątpienia przekazane przez Wnioskodawcę w związku z promocją i reklamą Wnioskodawcy. Z punktu widzenia Wnioskodawcy planowane przejęcie Spółek Powiązanych przez Wnioskodawcę wymaga uprzedniego przedstawienia pracownikom Spółek Powiązanych profilu przyszłego pracodawcy, wzbudzenia świadomości nazwy przyszłego pracodawcy i specyfiki jego funkcjonowania. W opinii Wnioskodawcy ww. czynności z pewnością stanowią promocję Wnioskodawcy. Konsekwentnie zdaniem Wnioskodawcy bony towarowe rozlosowane w trakcie spotkania integracyjnego wśród jego uczestników, będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą PIT”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jakim jest stosunek pracy lub tzw. inne źródła, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, z kolei przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 9 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy PIT).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy PIT.

Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze. W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, iż „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).”

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

Natomiast bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu; nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w spotkaniu (wyjeździe) integracyjnym czy szkoleniu zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż (…) nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W świetle powyższego - mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ustawy PIT przychodów ze stosunku pracy oraz przychodów z tzw. innych źródeł - nie każde świadczenie spełnione na rzecz pracownika lub osoby niebędącej pracownikiem, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (przykładem tego rodzaju świadczenia jest udział w spotkaniu integracyjnym).

Odnosząc powyższe do informacji przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczących imprezy integracyjnej oraz w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 08 lipca 2014 r. uznać należy, że udział pracowników Wnioskodawcy oraz osób niebędących pracownikami Wnioskodawcy w spotkaniu integracyjnym – w tym z tytułu organizacji imprezy przez podmiot zewnętrzny, konsumpcji, zakupu strojów piłkarskich oraz piłek, ochrony rozgrywek i spotkania, przewozu autokarami uczestników spotkania integracyjnego z miejsca zbiórki na miejsce pikniku - nie prowadzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w ustawie PIT w art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. PIT (w przypadku pracowników Wnioskodawcy) oraz art. 20 ust. 1 (w przypadku osób niebędących pracownikiem Wnioskodawcy oraz niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym).

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wykazania wartości ww. świadczeń w imiennej informacji, o której mowa w art. 39 ust. 1 ustawy PIT (w przypadku pracowników Wnioskodawcy) oraz art. 42a ustawy PIT (w przypadku osób niebędących pracownikiem Wnioskodawcy oraz niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym).

Przychodem w rozumieniu przepisów ustawy PIT jest natomiast wartość bonów towarowych jakie zostały rozlosowane wśród uczestników spotkania integracyjnego niebędących pracownikami Wnioskodawcy ani niepozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Na gruncie ustawy PIT, wartość przedmiotowych bonów stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT. Przy czym są to przychody podlegające opodatkowaniu, gdyż nie ma do nich zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT. Przepis ten stanowi bowiem, że wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Przyjmując definicję promocji i reklamy zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcje promocyjne i reklamowe. Jednakże zasadą jest, iż reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu, a nie do pracowników Spółek Powiązanych w celu przedstawienia profilu przyszłego pracodawcy, wzbudzenia świadomości nazwy przyszłego pracodawcy i przybliżenia specyfiki jego funkcjonowania.

Zatem, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie sposób uznać, że wartość rozlosowanych bonów korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 09 lutego 2011 r. Nr ITPB2/415-1042/10/ENB.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.