Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-292/15-4/MJ
z 10 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 19 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców z tytułu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• opodatkowania wpłat mieszkańców z tytułu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków,
  

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 19 sierpnia 2015 r.) w zakresie reprezentacji i brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza zrealizować projekt pn.: „…” współfinansowany w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w zakresie gospodarki wodno-ściekowej oraz/lub z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a także w części ze środków własnych Gminy.

W kosztach projektu, na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej z Gminą, uczestniczyć będą mieszkańcy poprzez wniesienie udziału na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków. Umowa będzie nakładała na właściciela nieruchomości obowiązek wniesienia udziału własnego w realizacji inwestycji w określonej w umowie kwocie, wpłata jest obowiązkowa i nieuiszczenie jej powoduje odstąpienie Inwestora od umowy.

Oczyszczalnie będą stanowić mienie komunalne, oddane do eksploatacji użytkownikowi. Po upływie okresu amortyzacji inwestycji (lub trwałości Projektu w ramach którego Gmina otrzyma dofinansowanie), nie wcześniej jednak niż 5 lat licząc od daty zrealizowania inwestycji, przydomowe oczyszczalnie przejdą na własność dotychczasowych użytkowników.

Gmina zamierza zrealizować Projekt, ponieważ rozwiązanie polegające na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków pozwala na zastosowanie optymalnych rozwiązań wynikających z prowadzonej gospodarki wodno-ściekowej. Zgodnie z aktualną „…” przyjętą uchwałą Rady Gminy nr …/2007 z dnia 1 czerwca 2007 r. oczyszczalnie będą budowane w tych miejscowościach, w których nie jest planowana budowa zbiorczego systemu kanalizacyjnego (ze względów ekonomicznych). Wykonanie tego projektu pozwoli na osiągnięcie stanu równowagi i uporządkowanie gospodarki ściekowej na terenie Gminy a także wpłynie pozytywnie na poprawę stanu środowiska przyrodniczego. Realizacja zadania zaspokoi oczekiwania mieszkańców Gminy. Korzystający z oczyszczalni będą ponosić w całości koszty utrzymania i użytkowania oczyszczalni, w tym koszty energii elektrycznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania przydomowych oczyszczalni ścieków oraz koszty usuwania z oczyszczalni osadu nadmiernego w terminach określonych w instrukcji eksploatacji oczyszczalni. W przypadku uszkodzenia urządzeń przydomowej oczyszczalni ścieków na skutek niewłaściwej eksploatacji koszty naprawy pokryje użytkownik.

Projekt będzie realizowany w ramach zadań nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami tj. art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.). Na terenie Gminy nie działa odrębne przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, ani też żadna spółka lub inny podmiot wykonujący zadania Gminy z zakresu gospodarki wodno-ściekowej. To Gmina za pośrednictwem Urzędu Gminy zajmuje się wykonywaniem usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, ustala taryfy i pobiera opłaty za wodę i ścieki oraz wykonuje inne czynności wynikające z ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123 poz. 858 z późn. zm.). Gmina prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Inwestorem jest Gmina, faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę ….

Realizacja inwestycji będzie prowadzona przez wykonawców wyłonionych w postępowaniu przetargowym prowadzonym zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Gmina zobowiązana będzie do odprowadzenia podatku VAT od wpłat mieszkańców?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa przydomowych oczyszczalni ścieków dla mieszkańców Gminy stanowi zadanie własne Gminy realizowane na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) W tym kontekście, należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawały w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług, które będzie realizowane na rzecz tychże mieszkańców. Nie można uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne będą pozostawały „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę – będzie zachodził bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz mieszkańców. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi w chwili przekazania przydomowych oczyszczalni ścieków na własność.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynności, za które Wnioskodawcę będzie otrzymywał wynagrodzenie od mieszkańców, dotyczyć będą usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i które będą wykonywane przez Zainteresowanego będącego w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług odpłatnej budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, w związku z czym usługi te stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy będzie spełniony, bowiem nabywane w ramach realizacji Inwestycji towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi (z tytułu poniesionych wydatków na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków (podatek naliczony) będzie Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi zawarte w ustawie jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są natomiast podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wyżej wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Odnosząc się do przedstawionego stanu sprawy należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem polegającym na tym, że faktura dokumentuje zapłatę jest faktura dokumentująca uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług, natomiast w pozostałych przypadkach faktura zawsze dokumentuje czynność, a nie płatność, gdyż opodatkowaniu podlega właśnie czynność.

Jednocześnie wskazać należy, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza zrealizować projekt pn.: „…” współfinansowaną w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w zakresie gospodarki wodno-ściekowej oraz/lub z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a także w części ze środków własnych Gminy. W kosztach projektu, na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej z Gminą, uczestniczyć będą mieszkańcy poprzez wniesienie udziału na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków. Umowa będzie nakładała na właściciela nieruchomości obowiązek wniesienia udziału własnego w realizacji inwestycji w określonej w umowie kwocie, wpłata jest obowiązkowa i nieuiszczenie jej powoduje odstąpienie Inwestora od umowy. Oczyszczalnie będą stanowić mienie komunalne, oddane do eksploatacji użytkownikowi. Po upływie okresu amortyzacji inwestycji (lub trwałości Projektu w ramach którego Gmina otrzyma dofinansowanie), nie wcześniej jednak niż 5 lat licząc od daty zrealizowania inwestycji, przydomowe oczyszczalnie przejdą na własność dotychczasowych użytkowników.

W kontekście ww. okoliczności należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawały w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na rzecz tychże mieszkańców. Wpłaty wnoszone przez mieszkańców nie będą pozostawały „w oderwaniu” od czynności, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę – będzie zachodził bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania usługi polegającej na wybudowaniu przydomowych oczyszczalni ścieków. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca. Należy również zauważyć, że Wnioskodawca zawierając umowy na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków z mieszkańcami, wejdzie w rolę świadczącego usługę.

Tym samym wpłaty dokonywane przez mieszkańców na poczet wykonania przez Wnioskodawcę przedmiotowej inwestycji będą stanowić wynagrodzenie, w związku z otrzymaniem którego po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynności, za które Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie od mieszkańców, będą dotyczyły usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, co wskazuje, że świadczenia, co do których Wnioskodawca zobowiąże się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wpłaty uiszczane przez mieszkańców z tytułu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków stanowiące obowiązkowy warunek ich wykonania, pozostają w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług przez Gminę, która zobowiązała się do realizacji inwestycji pod warunkiem otrzymania wpłat od mieszkańców. Wobec powyższego, świadczenia do których zobowiązał się Wnioskodawca, będą stanowić odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków.

Mając na uwadze okoliczności sprawy i obowiązujące przepisy prawa, należy zatem stwierdzić, że usługi budowy przydomowych oczyszczalni ścieków będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu VAT, na podstawie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wpłat mieszkańców z tytułu budowy przydomowych oczyszczalni ścieków. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.