2015.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-189/15-4/JSK
z 8 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług na podstawie art. 113 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług na podstawie art. 113 ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 5 stycznia 2015 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą sklasyfikowaną według kodu PKD 69.20.Z. W ramach działalności Zainteresowany świadczy wyłącznie ciągłą i kompleksową obsługę rachunkowo-księgową i płacową firm.

Działalność Wnioskodawca prowadzi w oparciu o ustawę o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., gdzie w art. 76a ust. 1 ww. ustawy – usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polega na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy o rachunkowości.

Zainteresowany usługi świadczy w siedzibach firm, jak również drobnych przedsiębiorców w domu, gdzie zarejestrowana jest działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 76h, Wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany świadczy następujące usługi:

prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej, ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, przeznaczanych do ewidencjonowania osiągniętych przychodów i kosztów oraz faktur sprzedaży i zakupu VAT w ramach prowadzonej przez zleceniodawcę działalności gospodarczej;
sporządzanie, na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestru VAT, deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie deklaracji podatkowych;
sporządzanie na koniec roku podatkowego zeznań podatkowych;
obliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych i ich przekazywanie do ZUS;
sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników;
branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli, odnoszących się wyłącznie do dotyczących czynności prowadzenia kompleksowej obsługi księgowej w ramach zawartych umów.

Udział w kontrolach Zleceniodawców prowadzonych przez organy kontroli będzie się odbywać na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Zleceniodawcę. Jako Zleceniobiorca Wnioskodawca nie będzie brać udziału w postępowaniu kontrolnym wykraczającym poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową. Zainteresowany nie świadczy usług doradczych (np. doradztwo finansowe czy podatkowe), prawniczych, Wnioskodawca świadczy wyłącznie kompleksową usługę polegającą na obsłudze rachunkowej, księgowej i płacowej podatników. Zainteresowany nie udziela porad, nie doradza, nie sugeruje, nie podpowiada, nie wskazuje, itp. Wnioskodawca nie sporządza deklaracji podatkowych/zeznań podatkowych w ramach odrębnych zleceń, jeśli nie są elementem kompleksowej obsługi. Zainteresowany prowadzi działalność jednoosobową, obroty będą niższe niż 150 tys. zł. Wnioskodawca nie ma uprawnień doradcy podatkowego, więc nie świadczy żadnych usług doradczych. Nie udziela też fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Wszystkie usługi Zainteresowany świadczy w ramach zawartych z klientami umów na kompleksową obsługę księgową, również w siedzibach firm. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie obsługuje osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2015 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

w poprzednim roku wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, ponieważ Wnioskodawca przebywał na zasiłku dla bezrobotnych i nie prowadził działalności gospodarczej. Jest to pierwsza działalność w życiu Zainteresowanego, którą Wnioskodawca rozpoczął w dniu 5 stycznia 2015 r. po uzyskaniu dotacji. Wnioskodawca 35 lat pracował na etacie;
nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność w zakresie Biura Rachunkowo-Podatkowego i wykonując usługi wyłącznie księgowo-rachunkowe sklasyfikowane jako 69.20.Z – usługi w zakresie księgowości, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnych zleceń niebędących elementem kompleksowej obsługi księgowej, nie biorąc udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych odrębnie, powołując się na art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą – usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy o rachunkowości, sklasyfikowaną pod kodem PKD 69.20.Z jako biuro rachunkowe – kompleksowe usługi księgowo-finansowe, nie wykonując usług o charakterze doradczym, nie udzielając porad prawnych i nie reprezentując klientów przed organami podatkowymi – gdyż Zainteresowany nie posiada uprawnień do czynności doradztwa podatkowego i nie jest wpisany na listę doradców podatkowych – może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa w tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa.

W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne.

Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN. Warszawa 1994 – „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

W tym celu należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii, wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Natomiast w myśl art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
adwokaci i radcowie prawni;
biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jedną z generalnych zasad na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, o czym stanowi art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, że podmioty świadczące usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 5 stycznia 2015 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą sklasyfikowaną według kodu PKD 69.20.Z. W ramach działalności Zainteresowany świadczy wyłącznie ciągłą i kompleksową obsługę rachunkowo-księgową i płacową firm. Działalność Wnioskodawca prowadzi w oparciu o ustawę o rachunkowości, gdzie w art. 76a ust. 1 ww. ustawy – usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polega na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy o rachunkowości. Zainteresowany usługi świadczy w siedzibach firm, jak również drobnych przedsiębiorców w domu, gdzie zarejestrowana jest działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 76h, Wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany świadczy następujące usługi:

prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej, ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, przeznaczanych do ewidencjonowania osiągniętych przychodów i kosztów oraz faktur sprzedaży i zakupu VAT w ramach prowadzonej przez zleceniodawcę działalności gospodarczej;
sporządzanie, na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestru VAT, deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie deklaracji podatkowych;
sporządzanie na koniec roku podatkowego zeznań podatkowych;
obliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych i ich przekazywanie do ZUS;
sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników;
branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli, odnoszących się wyłącznie do dotyczących czynności prowadzenia kompleksowej obsługi księgowej w ramach zawartych umów.

Wszystkie usługi Zainteresowany świadczy w ramach zawartych z klientami umów na kompleksową obsługę księgową. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie obsługuje osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Deklaracje podatkowe Wnioskodawca sporządza na podstawie ewidencji księgowej i posiadanych dowodów finansowych, w ramach zawartych umów. Wysyłane są drogą elektroniczną zgodnie udzielonym pełnomocnictwem przez klientów, wtedy e-deklaracje są podpisywane podpisem elektronicznym Zainteresowanego, lub osobiście składane we właściwym Urzędzie Skarbowym i podpisywane są wtedy przez Zleceniodawcę. Udział w kontrolach Zleceniodawców prowadzonych przez organy kontroli będzie się odbywać na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Zleceniodawcę. Jako Zleceniobiorca Wnioskodawca nie będzie brać udziału w postępowaniu kontrolnym wykraczającym poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową. Zainteresowany nie świadczy usług doradczych (np. doradztwo finansowe czy podatkowe), prawniczych, Wnioskodawca świadczy wyłącznie kompleksową usługę polegającą na obsłudze rachunkowej, księgowej i płacowej podatników. Zainteresowany nie udziela porad, nie doradza, nie sugeruje, nie podpowiada, nie wskazuje, itp. Wnioskodawca nie sporządza deklaracji podatkowych/zeznań podatkowych w ramach odrębnych zleceń, jeśli nie są elementem kompleksowej obsługi. Zainteresowany prowadzi działalność jednoosobową, obroty będą niższe niż 150 tys. zł. Wnioskodawca nie ma uprawnień doradcy podatkowego, więc nie świadczy żadnych usług doradczych. Nie udziela też fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Wszystkie usługi Zainteresowany świadczy w ramach zawartych z klientami umów na kompleksową obsługę księgową, również w siedzibach firm. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie obsługuje osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W poprzednim roku wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, ponieważ Wnioskodawca przebywał na zasiłku dla bezrobotnych i nie prowadził działalności gospodarczej. Jest to pierwsza działalność w życiu Zainteresowanego, którą Wnioskodawca rozpoczął w dniu 5 stycznia 2015 r. po uzyskaniu dotacji. Wnioskodawca 35 lat pracował na etacie. Nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy prowadząc działalność w zakresie Biura Rachunkowo-Podatkowego i wykonując usługi wyłącznie księgowo-rachunkowe sklasyfikowane jako 69.20.Z – usługi w zakresie księgowości, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnych zleceń niebędących elementem kompleksowej obsługi księgowej, nie biorąc udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych odrębnie, powołując się na art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i ust. 9, należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

W tym miejscu zatem należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Zaznaczenia wymaga, że ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można się posiłkować wyłącznie pomocniczo – decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu „doradztwo” oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricte obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot, np. podatnik, może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności, np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom, jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Podsumowując, w sytuacji, gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych, i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich, jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (chyba, że zajdą inne, niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy).

Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. W konsekwencji, podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z powyższych rozważań wynika, że o wyłączeniu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Zatem w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Zainteresowanego usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i właściwych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem z art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że jako Zleceniobiorca nie będzie brać udziału w postępowaniu kontrolnym wykraczającym poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową. Zainteresowany nie świadczy usług doradczych (np. doradztwo finansowe czy podatkowe), prawniczych. Wnioskodawca świadczy wyłącznie kompleksową usługę polegającą na obsłudze rachunkowej, księgowej i płacowej podatników. Zainteresowany nie udziela porad, nie doradza, nie sugeruje, nie podpowiada, nie wskazuje, itp. Wnioskodawca nie sporządza deklaracji podatkowych/zeznań podatkowych w ramach odrębnych zleceń, jeśli nie są elementem kompleksowej obsługi. Wnioskodawca nie ma uprawnień doradcy podatkowego, więc nie świadczy żadnych usług doradczych. Nie udziela też fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Wnioskodawca nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Podsumowując, prowadząc działalność w zakresie Biura Rachunkowo-Podatkowego i wykonując usługi wyłącznie księgowo-rachunkowe sklasyfikowane jako 69.20.Z – usługi w zakresie księgowości, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnych zleceń niebędących elementem kompleksowej obsługi księgowej, nie biorąc udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych odrębnie, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin