INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 13 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 3 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup samochodu, który będzie wykorzystywany na potrzeby tej działalności krócej niż rok - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup samochodu, który będzie wykorzystywany na potrzeby tej działalności krócej niż rok. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1272/11/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą. Wybrał „liniową” formę opodatkowania. Wnioskodawca w grudniu 2011 r. planował zakupić samochód na potrzeby tej działalności za kwotę 130.000 zł. Po upływie 6 miesięcy od momentu zakupu zamierza wycofać ten samochód z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazać w formie darowizny na rzecz ojca (nieprowadzącego działalności gospodarczej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej można zaliczyć całą kwotę wydatków poniesionych na zakup samochodu, który będzie wykorzystywany na potrzeby tej działalności krócej niż rok...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie treść art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na przewidywany okres używania (krótszy niż rok), samochód nie będzie podlegał amortyzacji. Tak więc nie będzie miał zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, ponieważ nie będą dokonywane odpisy amortyzacyjne, co pozwoli na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów całej wartości samochodu, gdyż samochód zostanie nabyty na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wobec powyższego przy kwalifikowaniu składnika majątku (samochodu) do środków trwałych, jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres jego używania dłuższy niż rok.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawca zamierza zakupić na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej samochód za kwotę 130.000 zł. Jednakże po upływie 6 miesięcy od momentu zakupu zamierza wycofać ten samochód z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazać go w formie darowizny na rzecz ojca. Z uwagi na fakt, iż przewidywany okres używania ww. samochodu będzie krótszy niż rok, samochód ten nie będzie podlegał amortyzacji, z tej też przyczyny Wnioskodawca w momencie zakupu zaliczy w ciężar kosztów uzyskania przychodów całą kwotę wynikającą z umowy sprzedaży tego samochodu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca zakłada, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ww. samochód będzie używał krócej niż 1 rok, i przed upływem roku licząc od jego nabycia zostanie on przekazano w formie darowizny na rzecz Jego ojca, to brak jest podstaw prawnych do zakwalifikowania tego składnika majątku do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tej działalności odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. samochodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

W przedmiotowej sprawie, w związku z nabyciem samochodu o wartości netto przekraczającej równowartość 20.000 euro, który nie będzie stanowić środka trwałego, a który będzie wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie obowiązywało ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, bowiem dotyczy ono wyłącznie samochodów uznanych za środki trwałe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zatem, w świetle powołanego wyżej przepisu oraz definicji kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zaliczyć wydatki poniesione na nabycie wskazanego we wniosku samochodu, który będzie wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a którego okres używania będzie krótszy niż rok i który z tej przyczyny nie zostanie zaliczony do środków trwałych.

Pamiętać jednakże należy, iż zaliczenie do kosztu uzyskania przychodu wydatku na nabycie ww. składnika majątku, jest możliwe jeżeli Wnioskodawca wykaże, iż składnik ten będzie faktycznie wykorzystywany w działalności gospodarczej i przyczyni się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jeżeli bowiem zakupiony składnik majątku (samochód) nie przyczyni się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż będzie np. służył celom osobistym, to wydatek na jego nabycie nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Wskazać także należy, iż jeżeli po upływie roku samochód ten będzie nadal wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, zastosowanie znajdzie art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

1. zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,
2. zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych - przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m,
3. stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
4. wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Należy także zwrócić uwagę, iż udowodnienie że zakupu ww. samochodu nie dokonano w celach osobistych, jak również wykazania związku poniesionych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów ciąży na podatniku. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku. Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie dot. skutków podatkowych związanych z przekazaniem samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku, w drodze darowizny na rzecz ojca Wnioskodawcy zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.